Türk Hukukunda gümrük kaçakçılığı suçları
Customs smuggling crimes in Turkish Law
- Tez No: 146703
- Danışmanlar: PROF. DR. SÜHEYL DONAY
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Hukuk, Kamu Yönetimi, Law, Public Administration
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2004
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 408
Özet
İncelememizin konusunu Türk Hukukundaki Gümrük Kaçakçılığı suçları ve bu suçlarla mücadele için yürürlüğe giren Kanunlar ve bu kapsamda kanunların mukayesesi, uygulama, doktrin görüşleri ve tenkitlerimiz ve 19.07.2003 tarihinde yürürlüğe giren 4926 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu ve gerekçeleri ve mülga 1918 sayılı Kanun ile 4926 sayılı Kanunun hükümlerinin karşılaştırması oluşturmaktadır. Üç paragraf altında topladığımız birinci bölümün birinci paragrafında Gümrük Kaçakçılığı suçunun tanımı, diğer kaçakçılık suçlarından farkı ve mukayeseli hukuk bilgileri ve bu hukuk içinde ekonomik suçlar ve ekonomik suçlar içinde kaçakçılıkla mücadele kanununun yeri düşüncemiz ve uygulamalarla birlikte sunulmuştur. İkinci paragrafında gümrük kaçakçılığı mevzuatındaki kavramların Türk Hukukundaki teşebbüs, iştirak, içtima, müsadere, muhakeme hukuku, arama kuralları, para cezalarının özellikleri, ön ödeme, yetkili mahkeme gibi ortak kavramların kanuna konuluş mana ve ruhu ile uygulamalarda farklılık yaratılan yönleri açıklamış ve görüşlerimizle birlikte yer verilmiştir. Üçüncü paragrafında Türk Hukukundaki kaçakçılık suçları, mülga 1918 sayılı kanun ve 4926 sayılı kanun hükümlerinin mukayeseleri yapılarak ve doktrin görüşleri ve akabinde görüşlerimizi de aktararak şekilde ifade edilmiştir. İkinci bölümde bireysel, toplu ve teşekkül halinde kaçakçılık suçları ve bu suçların tarihsel gelişimi ortala konulmaya çalışılmıştır. Üçüncü bölümde 19.07.2003 tarihinde yürürlüğe giren ve nasıl uygulanacağı konusunda bir çok soru ile karşılaştığımız 4926 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanununun diğer hükümleri, yorumlarımız, 1918 sayılı kanun ile mukayesesi ve tenkit ve görüşlerimize yer vererek bu bölümü de sonuçlandırmış bulunmaktayız. Bu aşamalarda ortaya koymaya çalıştığımız tartışmalar, doktrin görüşleri doğrultusunda tartışılan yönleri bu kanunda yapılmak istenen değişiklik istekleri, ardından 4926 sayılı Kanunun getirdikleri veyaratabileceği çelişkiler ile vardığımız sonuçları ve bu sonuçlara göre 1918 ve 4926 sayılı Kanun mukayesesi ile maddelerde yer alan hükümlerden katıldığımız ve tenkit ettiğimiz hususları da sistemleştirmeye çalıştım. Buna göre : 1 - 4926 sayılı Kanunu, 1918 sayılı kanuna göre anlaşılır bir şekilde düzenlenmiş ve 1. maddesinde, 1918 sayılı Kanunda olmadığı şekilde, kanunun amacı, 2 maddede, kanunda yer alan suç, teşebbüs, teşekkül, gümrük mevzuatı, gümrük işlemi, gümrük bölgesi, gümrük yolu, eşya, gümrük vergileri, fob kıymeti, cif kıymeti, gümrüklenmiş değer, memur kavramlarının anlamları tanımlanmış, bu suretle ifade edilmek istenen hususlar açıkça sergilenerek yanlış anlama ve yorumlara son verilmiştir. 2 - Kaçakçılık tanımı yönü ile : -1918 sayılı kanunun 1. Maddesinde kaçakçılık tanımı yapılmakta ve bunun dışında ceza hükmü getiren kaçakçılık suçlarına ait diğer maddeler ise 14, 20, Ek.2, Ek.9 ve 45 olmakla birlikte bu maddelerde sayılan hareketler de eylemlerin kaçakçılık olarak nitelenmemiş olduğunu görmekteyiz. Doktrinde tartışmalara neden olan konu ise yukarıda ayrıştırmaya çalıştığımız konularda kaçakçılık kavramının açıkça yer alması ve almaması hallerinde suç faillerine uygulanacak olan cezai müeyyidenin ne olması gerektiği ve kaçakçılık kavramının algılama biçiminden veya bu kavramın nasıl anlaşılması gerektiğinden ve Yüksek Yargıtay'ın uygulamalarından doğmaktadır. Yasada, eylemin kaçakçılık olarak tanımlanması halinde, çözüm isteyen gereken bir sorun olmadığı, ama açıkça yer almayan maddeler için mevcut uygulamalar bu tartışmaları başlatmaktadır. 27. maddedeki ceza hükümlerinin ağırlığı karşısında yasada kaçakçılık tanımı ile ifade edilmeyen suç tiplerinde 27. madde ile cezalandırılma yönüne gidilmesi yani toplu ve teşekkül halinde kaçakçılık suçundan hüküm kurulması kaçakçılık kavramının önemini artırmıştır. Kaçakçılık kanununda yer alan fiiller için, bazı yazarlarca, konuları kaçakçılık olan veya konuları kaçakçılık olmayan suçlar ayırımınınyapılmasına yol açtığı gibi bazı yazarlarca da dar ve geniş anlamda kaçakçılık terimini kullanmışlardır Dar anlamda kaçakçılık tanımı ile kanunun 1. maddesinde sayılan fiillerin kaçakçılık suçunu oluşturduğu, geniş anlamda kaçakçılık kavramı ile de 1918 Sayılı“Kaçakçılığın Men ve Takibine Dair Kanun”adından da anlaşılacağı gibi, kaçakçılık fiillerinin düzenlendiği bir kanun dur, bu nedenle kanun da yer alan fiillerin tümü için kaçakçılık hükümleri uygulanması gerekir - gerekmez tartışması yapılmıştır. 27. maddenin uygulanabilmesi için her şeyden önce ortada bir kaçakçılık suçunun bulunması şarttır. Kaçakçılık deyimi bir terim sayılır ve yalnızca 1. maddede tarif edilen fiillere münhasır bir anlamda kabul edilirse, bunların dışın da olan suçlar kaçakçılık addedilmeyecek ve bunlara bir isim vermek gerekirse belki“kaçakçılık kanununa muhalefet”gibi bir ad takılacaktır. Aksine 1. maddedeki deyimi bir tarif saymayıp bu maddenin bütün kaçakçılık fiillerini değil, bunlardan sadece belli başlılarını tarif maksadını güttüğü neticesine varılırsa, diğer maddelerde ön görülen suçların da kaçakçılık oldukları, bunların toplu veya teşekkül halinde kaçakçılık cezalarına esas teşkil edecekleri benimsenecektir Yargıtay uygulamalarında kaçakçılık 1. madde dışında kalan ceza hükümleri içinde kaçakçılık kavramını kabul ederek 20.ek.2, 45 maddeler yolu ile toplu ve teşekkül halinde kaçakçılık suçlarının müeyyidesini kabul etmesi ile fahiş ceza yaptırımları doğmuş e bu husus tenkitlere neden olmuştur. 4926 sayılı Kanunun 3.maddesi ile dünya Gümrük Örgütünce de benimsenen bir kaçakçılık tanımı yapılarak aynı maddede kaçakçılık olarak sayılan hareketler düzenlenmiş ve 1918 sayılı Kanunun 20, ek.2/III, 45 maddelerinde belirtilen eylemler yeni hali ile 3.maddedeki tanım içinde yer almışlardır. Bu düzenlemenin sonucu olarak yukarıda belirttiğimiz tartışmaların son bulacağını tahmin etmekteyiz. 3 - 4926 sayılı kanunun 3 / a - 1. alt bendinde“Herhangi bir eşyayı belirtilen gümrük kapılarından geçirmeksizin Türkiye'ye ithal veya bunateşebbüs etmek.”tanımlamasında gümrük kapılarından gizlice eşya geçirme hareketlerine izin verildiğini, kapsamadığı intibaını veren hüküm olarak yansımaktadır. 2 nolu alt bend ile birlikte değerlendirildiğinde kaçakçılığın gümrük işlemleri yapılmadan ve vergiler ödenmeden muamelesiz giriş olduğu, bu tür hareketler için ise gümrük kapısı - gümrük kapısı olmayan mahallerden girişler arasında fark olmadığı ve bu farkın yaratılması amaçlanmadığı anlaşılmaktadır. 1. fıkranın kanunda yer almasını fazlalık ve çelişki yaratıcı olarak görmekteyiz. 1918 sayılı kanunda bulunan düzenleme ise sadece muamelesiz eşya girişini kaçakçılık olarak tanımladığından 4926 sayılı kanuna göre yerinde bir hüküm olma özelliğini korumaktadır. 4 - Yeni tanımlar yönüyle :1918 Sayılı Kanundan yer almayan;“Transit rejimi çerçevesinde taşınan serbest dolaşımda bulunmayan eşyayı, rejim hükümlerine aykırı olarak gümrük bölgesinde bırakmak veya buna teşebbüs etmek”,“Gümrük kontrolü altında işleme rejimi çerçevesinde ithal edilen veya bunun kullanılması sonucu elde olunan eşyayı gerçeğe aykırı her türlü beyanname veya belge düzenlemek suretiyle serbest dolaşıma sokmak veya buna teşebbüs etmek.”hareketleri de 4926 sayılı kanun ile kaçakçılık olarak tanımlanarak yasal olarak yerini bulmuştur. 1918 sayılı Kanun uygulamasında bu hareketler kaçakçılık olarak nitelendirilmekte olduğundan tatbikata bir değişiklik olarak yansımayacaktır. İthali veya ihracı yasak olan her hangi bir eşyayı ithal ve ihraç etmek suçları tanımlanırken“....Türkiye'nin taraf olduğu uluslararası andlaşma veya sözleşmelere göre yasaklanmış eşya olması,”“ithali, insan sağlığı ve güvenliği, hayvan ve bitki varlığı ve sağlığı, çevrenin korunması, tüketicinin doğru bilgilendirilmesi... tâbi olan eşyayı, gerçeğe aykırı her türlü beyanname ve belge ile gümrük idaresini yanıltarak standarda uygun ya da standart dışı göstermek suretiyle ithal etmek.”hareketleri de yeni tanım olarak kanunda yer almıştır. 5 - 1918 sayılı Kanunun yürürlükten kaldırılan l/F maddesini 4926 sayılı Kanunun 3 / f alt bendinde yeniden düzenlendiğini, böylece Türkiye'ye geçici olarak ithal olunan eşyayı her türlü beyanname veya belge düzenlemek suretiyle gümrük bölgesinden çıkarmadığı halde çıkarmış gibigöstermek ve bu eşyayı satmak, bilerek satın almak eylemleri de kaçakçılık olarak kabul edilmiştir. 1918 sayılı kanunun l/F fıkrasının yürürlükten kaldırılmasından sonra Yargıtay uygulaması ile geçici ithal olunan eşyalar için bu defa l/E fıkrası kapsamına alınmış ve bu uygulanma ile doktrin tarafından bu husus tenkit edilmiştir.. Yani l/F hükmü yürürlükten kaldırılması ile eylem suç olmaktan çıkarıldığı halde yorum yapılarak l/E fıkra içine alınarak yeni suç ihdas edilmesi görüşleri ileri sürülmüştür. Tartışma konusu olan l/F maddenin yeniden Kanunda açıkça yer alması ile son bulacağını ve yeni düzenlemenin hukuki boşluğu doldurduğunu düşünmekteyiz. 6 - 1918 sayılı kanunun değişiklikler nedeniyle daha da bozulmuş sistematiği içinde, bunların veyahut başka şekillerde işlenen kaçakçılık suçlarının 1918 sayılı kanun kapsamı dışında kalması veya ağırlığına uygun olmayan düşük cezalara çarptırılmaları mümkün olabilmektedir. Örneğin, tek başına hayali ihracat yapıp trilyonlarca lira haksız vergi iadesi alan bir kişi para cezası ile cezalandırılırken. Bunu hareketi toplu veya teşekkül halinde işleyen kişiler ise ağır hapis cezaları ile cezalandırılmakta ve 1. maddenin sadece maddede sayılan suçlar için uygulanabileceği şeklindeki yorum ve düşünceler karşısında uygulamanın yarattığı fahiş fark ise kaçakçılık kavramının detaylı ve yasada belli olacak şekilde tanımlanması suretiyle yeni bir yasa metnine ihtiyaç duyulduğunu ortaya koyan etkenlerden biri olmuştur. Ancak, bu gün gümrük mevzuatına aykırı fiillerle çok daha başka şeylerin de amaçlandığı bilinmektedir. Gelişen dünya ve mevzuatla birlikte kaçakçılık suçlarında farklı işlenme metodları ile yasada barizce sayılmayan tipler ortaya çıkmıştır. Örneğin mevzuatın yarattığı boşluklardan ve ülkedeki kayıt sisteminin yetersizliğinden yararlanarak çeşitli sahtekarlıklar ile vergi iadesi almak, tüketici sağlığına ve çevreye zararlı, standartlara aykırı malların ithali, fikri mülkiyet haklarına aykırı ticaret, devletin ticaret politikası önlemlerine ve uygulamalarına aykırı ticaret ilk akla gelenlerdir6 Haksız vergi iadesi alma yolu ile işlenen kaçakçılık suçunun 1918 sayılı kanunun 1. maddesinde de sayılmadığından kaçakçılık suçu olmadığı ve ceza düzenlemesinin 45 maddede olduğu doktrin tarafından belirtilerek Yargıtay uygulaması eleştirilmekte idi. Yargıtay ise, 1918 sayılı Kanunun 45 maddesi ile haksız vergi iadesi almak ve hayali ihracat olarak ifade edilen hareketleri, bu madde yolu ile 27. Maddede belirtilen cezalar ile sonuçlandırılması uygulamasını sürdürdüğünden, faillere takdir edilen cezalar 45. madde uygulandığında sadece para cezası iken 27 madde uygulandığında 8 yıldan başlayan ağır hapis cezası ile eylemler arasında fahiş yaptırımlar ortaya çıkmakta idi. 1918 sayılı Kanunun 45. Maddesinde yer alan ihraç kaçakçılığı suçları yukarıda belirlenen yeni suç tiplerine göre 4926 sayılı kanunun 3 / ı alt bendinde üç seçenekte ayrı ayrı tanımlanarak düzenlenmiştir, ayrıca. 4926 sayılı kanun ile bu olumsuzluklar bertaraf edilerek, kaçakçılık suçlarını belirleyen 3 maddede sayıldığı gibi, 3 / ı - 2 alt bendinde“İhraç eşyası için gerçeğe aykırı belge ibrası suretiyle ihracat vergilerini ödememek veya eksik ödemek veya Devletçe uygulanan teşvik veya sübvansiyonlardan ve parasal iadelerden yararlanmak şeklinde haksız menfaat temin etmek”tanımlaması ile mevzuattaki yerinin belirlenmesi de iyi gelişmelerden biridir. Böylece hayali ihracat olarak nitelendirilen suç tipine sadece tazmini ağır para cezası getirilmesi ile bir nevi af kapsamına alınmıştır.. 7 - 1918 sayılı Kanunun 27/4 fıkrasında yer alan kaçak eşyanın gümrüklenmiş piyasa değerine göre ceza tayininde ölçü getiren“Toptan Eşya Fiyatları Yıllık İndeksindeki artışlar”oranına bağlı kalınması ve artış oranlarını Bakanlar Kurulunun yetkili olması ilkesine 4926 sayılı kanunda yer almamıştır. Doktrin tarafından Bakanlar Kurulu kararı ile yapılan değer artışının TCK.2 maddeye göre geriye yürütülmesi gerektiği savunulurken, Yargıtay uygulamasının yürürlük tarihinden itibaren yaptığı uygulamalarda tartışılan konulardan olmuştu. Faillere verilen ceza miktarlarında tazmini para cezasından ağır hapis cezasına kadar büyük değişiklik gösteren sonuçlar çıktığından bu düzenlemenin yapılmış olmasına katılıyoruz.8 - 4926 sayılı Kanun ile toplu ve teşekkül halinde kaçakçılık suçlarının tanımlarına, 1918 sayılı kanundan farklı bir tanım getirilmemesini, Teşebbüs uygulamasının TCK. 61 62 maddelere paralel hale getirilmemesini, 11. Madde ile kaçakçılığa yardım edenler için getirilen düzenleme 1918 sayılı kanunun 33/1 maddesi karşılığı olduğundan ve yenilik olarak görülmediğinden, toplu ve teşekkül halinde kaçakçılık suçlarına asli- fail olmadan, belli aşamalarda katılan kişilerin sorumlulukları ve azmettiren kişilerin konumlarının yani TCK. 64 - 65 maddeler muadili düzenlemelerin yer almamasını da tenkit etmekteyiz. 9-918 sayılı Kanunda kabahat nevinden olan 25/1 maddenin benzeri bir hükmün 4926 sayılı kanunda bulunmadığı, suçların tamamının cürüm olarak düzenlendiğini ve kaçak eşyayı kendi ihtiyacında kullanmak için satın alan kişinin hareketinin müeyyidesiz kaldığını tespit ettik. Kanun gerekçesinde bu hareketlerden bahis edilmediğinden amacın suç olmaktan çıkartılması ve müsamaha gösterilmesi olarak yorumlamaktayız. 10 - 1918 sayılı Kanunun 33/son maddesi benzeri hükme 4926 sayılı kanunun 4/3 fıkrasında yer verilmiş. Pek fahiş, hafif, pek hafif düzenlemesine, Kanunun 3 / a - 2 cümlede bulunan fahiş değeri de eklenerek sıralama tamamlanmıştır. Yargıtay tarafından belirlenen ve ceza miktarlarını etkileyen değerlerin enflasyon artış oranları ve azalmaları da dikkate alınarak hesaplanmasını düşünmekteyiz. 1 1 - 4926 sayılı kanun ile ekonomik suça ekonomik ceza verilmesi prensibi ağırlıkta olduğundan 1918 sayılı Kanunda bulunan ve 8 ile 12 yıl ağır hapis cezası getiren hükümler yürürlükten kaldırılarak bireysel ve toplu kaçakçılık suçlarına bir kaç istisna ile tazmini ağır para cezası verileceği işlenmiş ancak verilen tazmini para cezalarının suç tanımlarına göre iki ile yirmi kat arasında değişen büyük oranlarda artırıma tabi tutulma ölçüsünü8 ise anlayabilmiş değiliz. 34. Maddede düzenlenen ön ödeme kurumu ile bu büyük miktardaki para cezalarının 30 gün içinde ödeme koşulunun büyük ölçüde yerine getirilemeyeceğine ve yargılama ve sonucunda 647 sayılı kanun hükümleri ile para cezalarının hapis cezasına tahvilini ise ekonomik suç politikası ile bağdaşmadığını düşünmekteyiz. 12 - 4926 sayılı Kanunun 34 maddesindeki ön ödeme kurumu fail lehine ise bireysel kaçakçılık suçları ve toplu kaçakçılık suçunun tazmini para cezasını kapsayan bölümü için yukarıda açıkladığımız gibi hapis cezasına çevrilmede 1918 ve 4926 sayılı kanun hükümlerinin getirdiği para cezaları mukayese edildiğinde 1918 sayılı kanun fail lehine sonuç yaratacağından derdest dosyalarda 1918 sayılı kanunun lehe olacağını düşünmekteyiz. Bu nedenle 1918 sayılı kanunun 25 / 2, 27 / 3 - 4 maddeleri fail / failler için uygulanmalıdır. 13 - Usul ve yargılama hükümleri olan Arama, müdahale, muhakeme, zamanaşımı yönünden ise tenkit edilecek bir husus olmadığı, olması ve gereken kurallar olarak değerlendirdiğimiz gibi arama kurallarının CMUK. düzeyine getirilmesini ise gelişme olarak değerlendirmekteyiz. 14 - 4926 sayılı Kanun, 1918 sayılı Kanunun 27. maddesinde bulunan ağır hapis cezalarını kaldırması dışında, eş değer hükümler getiren bir kanundur. Kanun metni sadeleştirilerek anlaşılır ve açık hale getirilmiştir. 1918 sayılı kanunda yer alan farklı anlatımlar ve zaman içinde bağlantılı yasalarda yapılan değişiklikler tadil edilerek günün koşullarına uygun hale getirilmiştir. 15 - 1918 sayılı Kanunun 25/ 3 ve 27/ 5 fıkralarında eşyanın zoralımın mümkün olmaması halindeki uygulama ile ilgili olarak, Kanunda tatbik imkanı kalmamış tanımlar çıkartılarak 4926 sayılı kanunun 4/4 - 2. cümle ile“zoralımın yapılmaması halinde ayrıca eşyanın gümrüklenmiş değeri karar daha para cezasına hükmedileceği”ifadesi getirilmiştir. Bu tanımlamada zoralımın mümkün olmama haline ise açıklık getirilerek,eşyanın fiil ile birlikte ele geçirilememesi olduğunun vurgulanması gerekirdi. Uygulamada farklı yorumların getirildiği hatta eşya fiilden sonra muhafaza esnasında telef olduğunda da bu madde hükmünün uygulanması yolu seçildiği bilindiğinden açıklama gereğini ifade etmekteyiz. Kanunun 15./ 2 maddesinde toplum ve çevre sağlığı yönünden tehlikeli ve zararlı eşya ile atık maddelerin zoralımına karar verilmeyip, geldiği yere sevk edilmesi sonucunda verilecek cezaya gümrüklenmiş değeri kadar ağır para cezasının ilave edilmesi açıklaması ise mevzuata yeni giren ancak yerinde bir hüküm olarak değerlendiriyoruz. Ayrıca birinci paragrafta belirttiğimiz konu içinde yol gösterici ve tanımlayıcı olmuştur. 16 - Kaçak eşya nakilinde kullanılan aracın müsaderesi için ise, 4926 sayılı kanun ile 1918 sayılı kanunun 47 maddesindeki mutlak müsadere bazı kayıt ve şartlara tabi tutulmuştur. 1918 sayılı kanunun 47 maddesinde olduğu gibi kaçak eşya naklinde kullanılan araçların“bilerek”kullanılmasında taşıma araçlarına hangi hallerde el konulacağı düzenlenmiş ise de, yargılama aşamasında bilip - bilmeme halinin ispat aşaması zorlayıcı ve sanık aleyhine sonuç doğurmaktadır. 4926 sayılı Kanunun diğer hükümlerin de; kaçak eşyanın naklinde kullanılan aracın özel olarak hazırlanmış gizli tertibat içinde saklanarak taşınması halinde zoralım düzenlendiği gibi, taşıma aracı yüküne göre miktar veya hacim bakımından tamamını veya ağırlıklı bölümünü oluşturması veya eşyanın o taşıma arıcıyla taşınmayı gerekli kılacak olması ile taşman eşya ve araç arasında bir orantının kurulmasını ise olumlu bir gelişme olarak görmekteyiz. Bunların dışında, taşıma aracındaki kaçak eşyanın, Türkiye'ye girmesi veya çıkması yasak olan eşyayı nakleden aracın müsaderesi yer alırken, yeni bir düzenleme ile 1918 sayılı kanunda yer almayan bir hüküm; çevre sağlığı açısından zararlı maddeleri nakleden aracında müsaderesi getirilmiştir, ile 1 7 - Kaçakçılık suçlarında yer alan para cezaları tazmini niteliktedir ve tahsili de bu nedenle ilgili idareye aittir. 4926 sayılı Kanunun 28 maddesinin ikinci fıkrasında idareye 1918 sayılı Kanundan farklı olarak para10 cezasını taksitlendirme yetkisi tanınmıştır. Bu hükümde fail lehine olup hukuka aykırı bir yönü bulunmamaktadır. 1 8 - 4926 sayılı Kanun genel olarak değerlendirildiğinde anlaşılması kolay ve açıktır. 1918 sayılı Kanun müeyyide olarak ağır hapis cezaları içerdiğinden çokça gündeme gelen ve eleştirilen bir kanundu, 4926 sayılı Kanunda ise toplu kaçakçılık dahil, bireysel işlenen kaçakçılık suçlarının yaptırımı para cezasından ibaret olduğundan bu tenkitlerle karşılaşılmayacağını tahmin ediyoruz.
Özet (Çeviri)
The subject of our study is to present the examination of the Customs Smuggling Crimes in Turkish Law and related Law enacted and comparisons between Laws, application, jurisprudence and our critics and also final Law enacted on 19.07.2003 numbered 4926 about Fight on Smuggling and comparison of provisions between this new Law numbered 4926 and repealed Law numbered 1918. As collected in three paragraphs altogether, it is presented in the first paragraph of the first section contained three paragraphs that includes the definition of Customs Smuggling Crime, difference from other crimes, comparative law knowledge and economic crimes in this law and Law of about Fight on Smuggling in economic crimes with our views and samples. It is explained in the second paragraph that includes the common concepts of enterprise, affiliates, confiscation, procedural law, searching rules, specifications of monetary fees, pre-payment, authorized court in Turkish law and differences between their meanings and essences while applying to practical cases with our comments. In the third paragraph, it is concluded to focus on smuggling crimes in Turkish with the comparisons of provisions between the repealed Law No. 1918 and 4926, jurisprudence and later our considerations.12 In the second section, smuggling crimes are studied in categories as committed in individual, assembled and organized manner and in historical process. In the third section, as finalizing the study, the Law No. 4926 about Fight on Smuggling entered into force on 19.07.2003 are commented with our critics and views on how to implement other provisions, by comparing it with the Law No. 1918. The points led to the results with the discussions through the Law articles and juristic views, evaluations of modification requests before enacted and created contradictions after enacted the Law No. 4926, due to these results comparative outlook on articles both agreed and criticized between the Law No. 1918 and 4926 in a systematic way are as follows I reached: 1- The Law No. 4926 is prepared more understandable than the Law No. 1918 and finalized misunderstandings and misleading in the 1st article clearly set out the purpose of the law unavailable in the Law No. 1918 and in 2nd article defined the meanings of the concepts as crime in the law, attempt, organization, customs legislation, customs action, customs zone, customs path, property, customs taxes, FOB value, CIF value, value paid customs charges and civil servant. 2- Definition of smuggling; in the 1st article of the Law No. 1918, smuggling is defined and also mentioned in other provisions required punishments in such articles: 14, 20 and 45 and annexes: 2 and 9. Subject in the juristic discussions has been stemmed from the determination of punitive sanctions of the13 smuggling committed according to the articles whether included smuggling concept or not in the Law mentioned above and decomposed in the study, from perception form of smuggling concept and application of Supreme Court. In the Law, there has been no issue if the smuggling commitment is clearly defined, but would be arguments in the articles not clearly included in the smuggling commitment when present implementations start the discussions. For the commitments included in the Smuggling Law, some authors classified the commitments as in the narrow and broad meanings as well as differ the crimes subjected to either smuggling or not. Within the definition in the narrow meaning, the commitments set out in 1st article of the Law are accepted as smuggling, in the broad meaning the commitments in the Law No. 1918 about Disqualification and Proceedings of Smuggling whose name sounds whole commitments prescribed in the Law. First of all, there should be the smuggling crime in order to apply Article 27. If the smuggling accepts as a term and commitment restricted to the 1st article, other crimes cannot be accepted as crime and maybe called as“opposing to the Smuggling Law”. If assumed that the term in the 1st article cannot be accepted as a definition, cannot cover all but main crimes, crimes in other articles we may adopt the opinion as assembled and14 organized crimes are subjected to the smuggling punishments. In Supreme Court applications, there existed exorbitant punitive sanctions by applying the sanctions to smuggling commitments prescribed not only in the 1st article also in articles 20 and 45 and annex 2 and this situation has caused criticism. In the 3rd article of the Law No. 4926, smuggling has been defined proper to the World Custom Organization's definition and in the same article smuggling activities have been set up in order and the commitments stated in the articles 20 and 45 and annex 2/III have been included in the 3rd article in a new form. After this arrangement, further discussions are expected to be finalized. 3- In the Sub-paragraph 3/a-l as saying“To import or to attempt to import the property to Turkey without entry through any Customs Gate officially determined”, it has been understood that the smuggling can be considered if the property is imported without customs actions and paying taxes and other charges as well as imported in illegal and secret manners. For these commitments, it does not matter to import through the custom gates or the borders without custom gates. We see 1st paragraph as creator of superfluity and contradiction. While the arrangement stated in the Law No. 1918 designed only property import without customs action considered as smuggling, the new article in the Law No. 4926 is substituted properly. 4- Within the aspect of the new crime definitions; whereas it is not prescribed in the Law No. 1918, activities in15 articles such as:“to leave or to attempt to leave the properties in the customs zone which is not under transit trade regime allowable for free movement”and“to deceive or to attempt to deceive customs official by designing any kind of unreal paper or document to put properties into free movement imported for the processed product regime under customs supervision”have been defined as smuggling and included in the Law No. 4926. However, prosecution has not been changed since these activities have been prosecuted as smuggling. Also, since the repealed Law No. 1918 considers further activities such as deficiency of properties in transit regime or properties left and sold in Turkey instead of exporting them, it is normally succeeded in special provision in the Law that punishment shall be given according to this article. Referring to Article 123 of Customs Law and due to the Articles 399-414 of the related Regulation, we thought that the crime happens when counterfeited documents and declarations about the product under processed product regime and customs supervision acquired after the properties imported are designated. The subjects of the crime are imported properties and product acquired after processed. 5- While the repealed Law No. 1918 mentions that properties shall be taken out of the customs warehouse by paying taxes completely, the Law No. 4926 does not mention this subject, but mentions that properties shall be taken out of customs warehouse or modified within16 the permission of Customs Administration. Since Article 93 of the Customs Law and Article 280 of the related Regulation prescribe:“Exporting properties, processed under free movement can be put into the customs warehouses without imposing import taxes and measurements on trade policies and with using benefits the measurements on export”, we comprehend the properties put into the warehouse are properties whose taxes have not yet been collected. Punishment for the commitment prescribed in paragraph h of Article 3 is applied in terms of first sentence in the paragraph h of Article 4. If importing of this property is subjected to license, condition and permission, restriction, standardization control or conformity and sufficiency requirement documents given by certified entities, punishment is applied first sentence in the paragraph d of Article 4 via this article, 2nd sentence of paragraph h of Article 4. Paragraph 3/h of the Law No. 4926 defines only the situation to take the properties out of customs warehouse to a private warehouse or temporary depot, regardless of divergence from warehouse regime. For this purpose, we suppose that the crime exists due to paragraph h of 3rd article if properties have been taken out of warehouse without permission of Customs Administration regardless of how the properties have been unloaded into the warehouse. While defining crimes on importing or exporting the properties whose import and export are forbidden, new crimes' definitions are added to the Law such as:“the17 forbidden properties according to international agreements and Conventions to which Turkey is a party and bound”,“to import the properties harm to human health and security, animal and plant population and health, protection of environment, true information of consumers,... to deceive Customs Administration by presenting any kind of false declaration and documents and contrary to the standards or to show as out of standards set out in official documents”. As Article 1/f of the repealed Law No. 1918 has been modified to 3/f of the Law No. 4926, so the commitments such as to take out of the customs zone, to sell and to buy the properties imported temporarily by any kind of false declarations and documents are considered as smuggling. After paragraph f of Article 1 of the Law No. 1918 has been abolished, paragraph e of Article 1 has been taken into consideration by Supreme Court for temporarily imported properties, but this situation has been criticized within the juristic aspect. Namely, although the 1/f provisions have been removed and hence commitment cannot be accepted as crime, but in application it has been existed a new crime including in 1/e provisions by legal comment. Discussion could be ended when the Article 1/f embedded again in the Law No. 4926 clearly and this arrangement could solve the legal gap. Deformity of the Law No. 1918 causes the lower punishments to the smuggling crimes considering their18 weights prescribed in the Law No. 1918. For example; if a single person has been committed the crime by unlawfully exporting commodities and hence receiving trillion Turkish liras from the State Treasury in tax rebates, he has been punished with monetary fee, but this activity committed in assembled and organized manner has been punished more severe, namely with heavy imprisonment. This excessive distinction created by the 1st article which arranges and implements only the mentioned crimes should be solved by a new Law article to define the smuggling concept more detailed and clearly in order to prevent the confusion. Today, we confront some types of illegal commitments related to smuggling crimes prohibited in terms of customs legislation in the contemporary world, but not defined clearly in the Law because of commitment forms. For instance, to take tax rebate by abusing the gaps created by legislation and insufficient registration system in that country with various forgeries, to import properties harm to consumer health and environment, contrary to standards, to trade improper to copyrights of persons, opposed to measurements and implementations set out by the State on commercial policies. Supreme Court application has been criticized in a doctrinal approach because the smuggling crime through receiving unfair tax rebate is not concerned as a crime in 1st article and also the punishment is inserted in Article 45 of the Law No. 1918. However, Supreme Court continued the application commenting that commitments as receiving unfair tax rebate and19 unlawful export are considered crimes due to the Article 45 of the Law No. 1918, but their punishment are applied according to Article 27, causing the differences in exorbitant punitive sanctions between articles that appeared since Article 45 predicts only monetary fine whereas Article 27 imposes heavy imprisonment not less than 8 years. Smuggling crimes stemmed from export prescribed in Article 45 of the Law No. 1918 is placed in paragraph 3/i of the Law No. 4926 according to new types of crimes in three alternatives separately. Also, the Law No. 4926 removed these negative sides and as a good sign states the definition in paragraph 3/i-2 as in the rest of 3 articles:“to acquire unfair benefit through declare unreal documents by not paying or paying less the export levies or to receive promotions and subsidies and monetary rebates”. Thus, the type of crime classified unlawful export is forgiven by putting only heavy monetary fine for compensation. 9- To calculate the fine for the smuggled property in market value prescribed in paragraph 27/4 of the Law No. 1918 and dependant on the increase ratio declared by State Institute of Statistics as Wholesale Prices Annual Index and its determination authorized by Ministers' Council is neglected in the Law No. 4926. In juristic approach, although it has been claimed that the value increase determined by Ministers' Council shall be covered back due to 2n article of Turkish Criminal Code, applications of Supreme Court have been20 discussed by taking the valuation date from force date. We assume that this omission stems from the result as great differences of the punishment for the smuggling commitment between monetary fine for compensation and heavy imprisonment. 10- We criticize that; to bring a different definition to assembled and organized crimes in the Law No. 4926 than the Law No. 1918, to make parallel the application of attempt with Articles 61 and 62 of Turkish Criminal Code, since article 11 of the Law No. 4926 related to accomplice to smuggling crime corresponds the article 33/1 of the Law No. 1918, it is not new and so missing the status and responsibilities of some persons participated in the crime in assembled and organized crimes and agitators already prescribed in articles 64 and 65 of Turkish Criminal Code. 11- We determined that there is no provision about fault in the Law No. 4926 as previously mentioned in article 25/1 of the Law No. 1918, all the crimes has been unified and if smuggled property is used by smuggled person for his individual purposes, the sanction to the commitment is not imposed. Since reasoning of the Law says nothing on these activities, we comment on this as they are exempted from the crime and the tolerance to them.. 12- Similar provision is taken part in paragraph 4/3 of the Law No. 4926 with last paragraph of article 33 in the Law No. 1918. Term“heavy value”is also added to the21 classifications as heavier, light, lighter in the second sentence of the article 3/a and therefore consecutive order is completed. We request that calculation shall be considered with inflation rates on value determined by Supreme Court and affected the punishment amounts. 13- Although main principle in the Law No. 4926 is that economical crimes shall correspond with economical punishment and punishment to the individual and assembled smuggling crimes prescribed in the Law No. 1918 with heavy imprisonment between terms 8 and 12 years is modified to heavy monetary fine for compensation within a few exceptions, we do not figure out that the monetary fine scales are so big changing two to twenty times changing according to crime definition. We think that it may not be possible to pay monetary fines in thirty days prescribed in pre-payment provision in article 34 and at the end this monetary fine may convert again to imprisonment and function against the principle of the Law and economic crime policy. Also, although the proportional monetary fines clearly prescribed in article 119 of Turkish Criminal Code is not subjected pre-payment condition, we do not agree that the pre-payment to monetary fines for compensation is included in the Law No. 4926. It is applied joint responsibility rule to collect the monetary fine. In organized smuggling crime, if the number of accused persons is more than one, there may exist problems to notify persons for pre-payment.22 14- Taking the areas such as searching, intervention, prosecution and prescription dealt by procedural law into consideration, there is no room to criticize and we assess that those are necessary rules in the Law and appreciate the new provisions whose level has been raised to level of provisions in Turkish Code of Criminal Procedures. 1 5- Related to the situation when confiscation of property is impossible prescribed in articles 25/3 and 27/5 of the Law No. 1918, the unnecessary definitions removed and the second sentence in article 4/4 of the Law No. 4926 simplifies the issue as follows:“When confiscation of property is impossible, monetary fine equal to the customs value of the smuggled property is imposed”. But, in this definition there is no clearness on the question:“When confiscation of property is impossible”. In other words, when the property would not be able to be confiscated or lost during protection, provision shall emphasize that in these cases the article shall not be applied. But we agree that the explanation stressed in updated article 15/2 of the Law for harmful goods to society and environment and waste materials if it is taken decision that they shall be consigned back to source, their customs value shall be paid as heavy fine. As stated in the first paragraph, this has been a leading and definitive step in legislation. 16- The confiscation of vehicle is dependant on some more registration and conditions in the Law No. 4926 than article 47 of the Law No. 1918.23 In other provisions of the Law No. 4926; there are detailed positive explicit arrangements considering the vehicle whether or not used for smuggling property in its concealed mechanism, it is proper to move complete or most of property due to its amount and volume and possible to measure proportion between moving property and vehicle. However, provisions is arranged in the Law No. 4926 that smuggled property in vehicle from a foreign country to move forbidden property into or out of Turkey is confiscated with vehicle and the vehicle carrying the material harmful to environmental health is confiscated as a new one not prescribed in the Law No. 1918. 17- Characteristics of monetary fines in smuggling crimes is for compensation and therefore collection is conducted by related administration. In addition to the Law No. 1918, second paragraph of article 28 in the Law No. 4926 authorizes the administration to have monetary fine pay by installments. But, with this provision, there is an unlawful side to give favor to person committed smuggling. 1 8- Provision in the additional article 7 of the repealed Law No. 1918:“In decisions related to import and export or according to articles 19 and 20 of Customs Law No. 1615, if modification or removal of decision taken by Ministers' Council is in favor of the performer, result of decision either changed or abolished is applied in FAVOR of the performer”had arranged this application24 in favor of the performer also covered and valid for his past commitment due to decisions taken by Ministers' Council or import and export decisions. The reason for this additional article was that performer(s) could have not been benefited the changes in administrative decisions implementing the law, not act having power of law. Although benefiting of performer(s) form changes and removals in decision is provided in the additional article in the repealed Law No. 1918, there is no provision in the Law No. 4926 for this matter. Similar provision should be included in the Law No. 4926 and even covered Regulations and Notifications. We criticize this lack of legislation. When examined the Law No. 4926 in general perspective, it owns an easy and clear content. The repealed Law No. 1918 has been criticized and mostly on the agenda to be discussed since it includes in heavy imprisonment. We guess that since the Law No. 4926 arranges the smuggling crimes, even individual and assembled crimes, being only punished with monetary fines, the new Law would not be met with harsh criticism. The Law No. 4926 abolished heavy imprisonment punishment, but brought equivalent provisions. The content of the Law is simplified and written with understandable and clear framework. The different expressions and outdated provisions in the Law No. 1918 have been conformed to improvements and present situation by explicit modifications and additions. Despite the fact that the name of the Law is the Law on Fight against Smuggling, when overlooked entire Law, it has been observed that there is no provisions related to fight against or prevention of smuggling, that only contain the definition of smuggling activities and25 corresponding punishments. We conclude that within this content of the Law No. 4926 it is not seen possible to fight against or prevention of customs smuggling.
Benzer Tezler
- İthalat kaçakçılığı suçları (5607 S.K. m.3)
Import smuggling crimes (Law No.5607 Article 3)
ELİF TÜTÜNCÜ
- Türk Hukukunda gümrük kabahatleri
Customs misdemeanors in Turkish Law
TAYFUN ERCAN
Doktora
Türkçe
2016
Hukukİstanbul Ticaret ÜniversitesiUluslararası Ticaret Hukuku ve Avrupa Birliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÖMER ÖZKAN
- Türk Hukukunda gelir vergisinde matrahın tespiti ve beyanı
Determination and declaration of the matrix in Turkish Law
MÜCAHİT HÜLAĞA
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
HukukTekirdağ Namık Kemal Üniversitesiİşletme Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ SEDA ŞEHRİBAN GÜNGÖR
- Türk Hukukunda ve Avrupa Birliği Hukukunda tüketicinin korunması
Conservation of consumer in Turkish Law and European Union Law
PELİN AKTOPRAK
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
HukukDokuz Eylül ÜniversitesiKamu Hukuku Ana Bilim Dalı
PROF. DR. DEMET ÖZDAMAR