Geri Dön

Biological and physical-chemical treatment of olive oil mill wastewaters

Zeytinyağı üretim atıksularının biyolojik ve fiziksel-kimyasal arıtılması

  1. Tez No: 150833
  2. Yazar: ALİ NEVZAT TUNCA
  3. Danışmanlar: PROF. DR. FÜSUN ŞENGÜL
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Çevre Mühendisliği, Environmental Engineering
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2004
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 222

Özet

XI özjtT Zeytinyağı fabrikalarından kaynaklanan aüksuların yüksek organik madde ve kararlı bileşikler içermesi nedeni ile arıtılması çok uzun uğraş gerektir. Zeytin çekirdeğinden kaynaklanan toksik organik maddeler, bakterileri inhîbe edici özelliğe sahip olduklarından direkt olarak biyolojik arıtma prosesine uygulanması olanaksızdır. Zeytinyağı proses ataksulannm bertarafinda ana problem, çevre ile dost ve ekonomik olarak uygun çözümlerin üretilmesidir. Ayrıca, zeytinyağı proses auksuları genellikle, finansal kaynağı az olan ve birbirinden çok uzakta kurulmuş, küçük işletmelerden elde edilir. Bu nedenle merkezi bir arıtma tesisi kurulması ve işletilmesi ekonomik olarak uygun olmamaktadır. İki yılda bir, 3 ila 5 ay süren kısa hasat sezonundan dolayı, sürekli olarak atıksu temin edilemediği için laboratuar ve pilot ölçekli antabilirlik çahşmalaraun gerçekleştirilmesinde problem yaşanmakta ve dolayısı ile araştırmalar çok uzun sürmektedir. Zeytinyağı proses atıksulan, çevresel açıdan bakıldığında önemli bir yere sahiptir. Bu atıklar İM farklı bakış açısı ile değerlendirilebilir; geri kazanılması ve arıtılması gereken atıklar olarak dikkate alınabilirler. Daha önce bahsedildiği gibi, zeytin yağı fabrikalanndan kaynaklanan atıksular yüksek miktarda organik madde, askıda katı madde ve lipid içerirler. Birçok bilim adamı verimli çalışan ve ekonomik açıdan uygun arıtma seçenekleri oluşturmak için çalışmışlardır. Bu amaca ulaşmak için, kimyasal, mekanik, fiziksel, biyolojik ve termal metot alternatifleri ve bunların kombinasyonlarını test etmişlerdir. Fenolik bileşikler, biyolojik aktiviteyi engelleyen ve biyolojik sistemlerin kullanılmasını sınırlayan önemli kirleticilerden biridir. Bu nedenle fenolik maddeler içeren atiksulann biyolojik arıtıma tabi tutulmadan önce ön arıtma işleminden geçirilmesi gerekir. Geleneksel kah-sıvı ayırma teknikleri, zeytinyağı proses auksulannm yapısındaki değişken katı madde içerikleri nedeni ile uygun değildir.xn Literatürde, fiziko-kimyasal, kimyasal, biyolojik (aerobik veya anaerobik), evaporasyon (doğal veya zorunlu) ve arazide bertaraf uygulamaları gibi birkaç arıtma metodundan bahsedilir, ama başarılı ve ekonomik bir arıtma seçeneği henüz önerilememiştir. Bu tez çalışmasında, zeytinyağı proses atıksulannda, yukarıda bahsedilen tüm arıtma seçenekleri dikkate alınarak karşılaştırmalı olarak fizibilite çıkarılmıştır. Bu amaç için, çeşitli fiziksel ve kimyasal arıtma seçenekleri, biyolojik arıtma işlemi öncesi, bir ön arıtma adımı gibi, bu metotların en uygun kombinasyonunu bulmak için, değişik kimyasallar (nötralizasyon maddeleri, flokülantlar ve flokülant yardımcıları vb.) kullanılmıştır. Bu tez çalışması fiziksel ve kimyasal arıtma denemelerinin yapıldığı ön arıtma çalışmaları ve biyolojik arıtma çalışmaları olmak üzere iki ana bölümden oluşmuştur. Birinci ana bölümde, ön arıtma çalışmaları denemeleri yapılmıştır. Çahşmanın bu bölümünde öncelikle bir fiziksel arıtma yöntemi olan koagülasyon prosesinde değişik koagülantlar (bentonit, bentonit+katyonik polimer, zeolite, toz zeolit, tonsil ve kemisrob) kullanılmıştır. Koagülasyon verimlerini karşılaştırmak için, deneme süresince, aynı dozajlar (15 g/L) ve aynı fiziksel koşullar uygulanmıştır. KOİ, polifenol ve TKM giderme verimleri baz alınarak en uygun koagülant madde tespit edilmiştir. Bu çalışmada kullanılan alternatif koagülant maddeler arasında, toz zeölitle yapılan çalışmalarda elde edilen giderme verimleri sırasıyla KOİ için 53%, polifenol 68%, ve TKM için 69% olmuştur. Fiziksel ön arıtma denemeleri süresince, en verimli aktif karbon türünü bulmak için dört farklı granül aktif karbon (Kemisorb 520 GR, Kemisorb 510 GR, Kemisorb ZJ 15, Kemisorb PJ8*30) kullanılmıştır. Bu kapsamda, ham zeytinyağı proses atıksulan için, 10 g/L (pH: 4.5) başlangıç konsantrasyonu kullanılarak, ön arıtma denemeleri uygulanmıştır. Üst fazdan alınan numunelerde, 24 saatlik çökelme işlemi sonunda KOİ, polifenol ve TKM parametreleri analiz edilmiştir. En iyi giderme verimleri KOİ için 42%, polifenol için 62%,ve TKM için 61% ile ZJ 15 kodlu aktif karbon ile sağlanmıştır.xm ikinci ön arıtma çalışmaları sırasında, değişik kimyasal antma yöntemleri, yani kireç Ca(OHk (15g/L, pH: 11.0) üe arıtım ve HC1 (14ml/l pH: 1.5) üe asit kreking işlemleri ayn ayn uygulanmıştır. Analiz sonuçlan, KOİ (48%), polifenol (67%), TKM (61%), yağ ve gres (71%) en iyi giderme verimlerinin HC1 (asit kreking) uygulamasında elde edildiğini göstermiştir. Farklı bir kimyasal antma çalışması da, önceden belirlenen konsantrasyonlarda H202 (33%) (10 ml/L) ve FeS04*7H20 (1 g/L), KMİ1O4 (lg/L), (NH^SaOg (lg/L), H2O2 (33%) (10 ml/L) ve TİO2 (lg/L) gibi farklı kimyasal maddelerle, kimyasal oksidasyon yöntemleri kullanılarak yapılmıştır. Çalışmanın bu kısmında, en iyi sonucu elde etmek için ham zeytinyağı proses atıksulanna faklı kimyasallarla beraber havalandırma işlemi de uygulanmıştır. Bütün denemelerde pH (pH: 3) ayarlamak için H2SO4 kıulanılmıştır. Havalandıncınm kapasitesi 30 L/saat ohıp, seramik difuzör ince kabarcıklar elde etmek için kullanılmıştır. Analizlerin sonuçlarına göre, en iyi giderme verimleri, H2O2 (33%) ve FeS04*7Fİ20 ile gerçekleşen Fenton Reaksiyonunda sağlanmıştır. Bu işlem için KOİ, polifenol ve TKM giderme verimleri sırasıyla 60%, 78%, 99.9% olarak saptanmıştır. Diğer bir kimyasal antma çalışması da, ham anksuyun elektroliz edilmesi işlemi ve giderme verirmerinin incelenmesi olmuştur. Elektroliz işlemi farklı pH değerindeki (pH: 2, 4.5, 9) ham auksuya herhangi bir yardımcı kimyasal kullanılmadan uygulanmıştır. Ham aöksuyun pH'ını ayarlamak için H2SO4 ve NaOH hıllanılrnıştır. Bu çalışmaya ek olarak, H2O2 ve KMnC>4 yardımcı kimyasallan ile birlikte ham anksuyun elektrolizi yapılmıştır. Elektrolizle yapılan anulabilirlik çahşmalan süresince, elektrik Betimi ve çekilen akım sürekli olarak dijital ekrandan okunup, lcaydedilmiştir. Titanyum elektrodu anot olarak, Cr/Ni (316 paslanmaz çelik) elektrodu da katod olarak kullanılmıştır. Söz konusu çalışmaların sonunda, hiçbir kimyasal madde kullanılmadan ve pH: 2 de yapılan elektroliz denemelerinde en iyi KOİ (49%), Polifenol (85%), ve TKM (74%) giderme verimleri elde edilmiştir. 1 litre ham auksu için tüketilen toplam elektrik enerjisi 0.92 kWh olarak hesaplanmıştır.XIV Kimyasal arıtmaların uygulanmasından sonra, ham atıksuyun evaporasyonu (vakumsuz) değerlendirilmiştir. Evaporasyon işleminde, ham atiksu ve ön arrblmış atiksu ayn ayrı incelenerek, en az elektrik tüketimli ve en iyi en iyi giderme verimlerinin elde edildiği, en uygun evaporasyon işlemi tespit edilmiştir. Evaporasyon işleminde, 12 litrelik ticari evaporator (1.02 kW, DS/12-D tipi, Farmeco Sri. Firması ürünü) kullanılmıştır. Distilat, tan yardımıyla soğutulmuştur. Denemeler 120°C de 2.5 litre atiksu kullanılarak 3.5 saat sürmüştür. 2.5 litrelik numune için tüketilen elektrik enerjisi 0.89 kWh olarak hesaplanmış olup, 1 litre atiksu için 0.36 kWh elektrik tüketileceği hesaplanmıştır. Bu koşullar altında, KOİ, TOK, polifenol, TKM, yağ ve gres verimleri sırasıyla 93%, 93.2%, 99.5%, 99.9%, 99.3%, olarak saptanmıştır. Belirtilen vakumsuz evaporasyon çalışmaları, bu defa vakumlu ortamda gerçekleştirilerek, avantajları incelenmiştir. Vakum evaporasyon işleminde, özel olarak dizayn edilen 4 litre kapasiteli (her deneme için 2 litre atiksu kuHanılmıştır) evaporator ladlanıhnıştir. Operasyon, sabit basınç (50-mmHg) ve farklı sıcaklıklarda (60°C and 70°C) aynca, sabit sıcaklık (60°C) ve farklı basınçlarda (50 and 100- mmHg) gerçeldeştirilmiştir. 2 litrelik örneğin evaporasyonu 95 dakikada tamamlanmış ve 1.6 litre distilat elde edilmiştir. 60°C sıcaklık ve 50-mmHg basınç altinda 2 litrelik ön arıtılmış atıksuyun evaporasyonu için 0.55 kWh enerji harcanmıştır. Öte yandan, 1 litrelik atıksuyun evaporasyonu için 0.28 kWh enerji harcanmıştır. Başka bir deyişle bir saatte 0.28 kWh enerji harcanmıştır, harcanan enerjinin 0,06 kwh'kk kısmı vakum işlemi için 0,22 kwh'hk kısmı ise ısıtma işlemi için kullanılmıştır. En iyi sonuçlar, HC1 ile ön arıtılmış atıksuyun 50-mmHg basmç altinda ve 60°C sıcaklıkta yapılan denemelerinden elde edilmiştir. Buna göre KOt, TOK, Polifenol, TKM, yağ ve gres giderme verimleri sırası ile 89%, 89%, 99%, 99,9%, 99% ve 97% olarak bulunmuştur. Aynı zamanda, distilatin bentonit, toz zeolit ve kemisorb gibi farklı koagülantlar kullanılarak antilabilirliği incelenmiştir. Maksimum KOt, TKM ve TOK giderme verimleri sırasıyla 48%, 33%, ve 34% olarak tespit edilmiştir.XV ikinci ana antdabilirlik çalışması olan biyolojik antılabilirlik çalışmalarında mezofilik (±35°C) ve tennofilik (±55°C) antma koşullan, laboratuar ölçeğinde anaerobik kesikli reaktörler kullanılarak, çalışılmıştır. Hidrolik bekleme süresi 4 gün olarak sabit tutulmuş, besleme kesikli yapılmış ve 4 litre kapasiteli pilot reaktör kullanılmıştır. Bu denemelerde, ham atıksu ve toz zeolitle ön arıtılmış su kullanılmıştır. Ham anksudaki KOİ/N/P (660/5/1) oranının en uygun anaerobik antma koşullarının sağlanması için KOİ/N/P oranı 350/5/1'e ayarlanmıştır. Azot ve fosfor kaynağı olarak DAP ve üre kesildi beslemeli anaerobik reaktöre ilave edilmiştir. Ham ve ön antılmış atıksuyun başlangıç KOİ değerleri (anaerobik reaktöre beslemeden önce) 30,300mg/L ve 30,500 mg/L olarak ölçülmüştür. Reaktörde uçucu katı madde miktan 6,500 mg/L olarak ayarlanmış olup, buna bağlı olarak COD/biomas oranı ise 4.65 mgCOD/mgVSS olarak tespit edilmiştir. Aynca ham ve ön antılmış atıksulann pH değerleri NaOH ile 6.7-6.9'a ayarlanmıştır. Anaerobik antma çalışmalarında ham atıksu 1: 2 (ham atıksu/seyreltme suyu) ve ön antılmış atıksular ise 1: 1 (ön antılmış atıksu/ seyreltme suyu) oranında seyreltilmiştir. Kesikli beslemeli anaerobik reaktöre, mezofilik koşullar allında toz zeolitle ön antılmış atıksu ile beslemenin yapıldığı uygulama daha iyi performans göstermiştir. Bu çalışmada COD, polifenol ve TS giderme verimleri sırasıyla 94%, 96%, 95%, olarak bulunmuştur. Sonuçta, bu çalışmada kullanılan bütün antma metotlarının kombinasyonlan arasında, en iyi antma verimi vakum evaporasyon ve kesikli beslemeli mezofilik anaerobik reaktör çahşmalan ile sağlanmıştır. İlk yatırım giderleri ile ilgili yapılan hesaplamaların sonuçlan, vakum evaporatörün kesikli beslemeli mesophilic anaerobik beslemeli reaktörden daha ucuz (32% oranında) olduğunu göstermiştir. Diğer yandan, işletme maliyetleri göz önünde bulundurulduğunda, kesikli beslemeli mezofilik anaerobik reaktörün işletme maliyeti vakum evaporatörden 11 kat daha azdır.

Özet (Çeviri)

ABSTRACT The treatment of olive oil mill wastewater (OMW) poses a real challenge due to the highly concentrated organics and recalcitrant compounds existing in OMW. Due to the presence of toxic organics mostly coming from the broken seeds, these wastes are toxic to bacteria and direct biological treatment is not possible. Main problem regarding the disposal of OMW is to find an environmentally friendly and economically viable solution. Since OMW are mostly generated from small enterprises having limited financial resources and are located far from each other, establishment of a central treatment and disposal facilities are not feasible practically. Because of short harvesting time lasting only 3 to 5 months every other year, even the laboratory and pilot scale treatability studies are problematic since continuous supply of wastewater samples are not possible and researches in this area takes significantly long time. OMW have a primary importance from the environmental point of view. These wastes can be considered as both a resource to be recovered and a waste to be treated. As mentioned previously, OMW from olive oil mills have high organic matter, suspended solids and lipid contents. Many scientists work on efficient and cost effective treatment alternatives. To achieve this goal, several alternatives and their combinations were tested including the chemical, mechanical, physical, biological, and thermal methods. Phenolic compounds seem to be one of the most important pollutants inhibiting biological activity and limiting the use of biological systems and require a pretreatment of phenolic compounds. On the other hand, applications of conventional solid separation techniques are not feasible due to the varying nature of solid material in OMW.VI Several treatment methods such as physico-chemical, chemical, biological (aerobic or anaerobic), evaporation (natural or forced) and land application are considered in the literature, but a successful and economic treatment alternative could not be suggested yet. In this thesis study, all of these treatment alternatives mentioned above were taken into consideration to be able to comparatively evaluate the feasibility of these techniques to OMW. For this purpose, various physical and chemical treatment alternatives using different chemical agents (neutralizing agents, flocculants and flocculant aids etc.) were applied as a pretreatment step before biological process to find the most suitable combination of these methods. This thesis study was formed from two main chapters as; pretreatment studies, which have physical and chemical treatment experiments, and biological treatment studies, respectively. In the first main chapter, experiments of pretreatment studies were presented. In this part of the study, coagulation process, which is a physical treatment method, was firstly applied using different coagulants (bentonit, bentonite + cationic polymer, zeolite, powdered zeolite, tonsil and kemisorb). In order to compare the coagulant efficiencies, same dosages (15 g/L) and same physical conditions were applied throughout the experiments. The most suitable coagulant agent was determined based on the COD, polyphenol and TS removal efficiency. Among the alternative coagulant agents used in this study, powdered zeolite resulted in removal efficiencies of 53% for COD, 68% for polyphenols and 69% for TS, respectively. During the physical pretreatment experiments, four types of granular activated carbon (GAC) (Kemisorb 520 GR, Kemisorb 510 GR, Kemisorb ZJ 15, Kemisorb PJ 8*30) were also used to determine the best one. For this purpose, pretreatment experiments using an initial GAC concentration of 10 g/L (pH: 4.5) were employed for raw OMW. Samples taken from the supernatant following 24 hours of sedimentation time of settled were analyzed for COD, polyphenol and TS parameters. The best removal efficiency was obtained by activated carbon (coded asvn ZS 15) with the removal efficiencies of 42% for COD, 62% polyphenol and 61%TS, respectively. During the second part of the pretreatment studies, various chemical treatment methods namely lime treatment Ca(OH)2 (15 g/L, pH: 11.0) and acid cracking with HC1 (14 ml/L, pH: 1.5) were applied separately. Results of the analysis indicated that acid cracking with HC1 resulted in the best removal efficiencies for COD, polyphenol, TS, oil and grease, which are 48%, 67%, 61% and 71%, respectively. In a separate chemical treatment study, various chemical oxidation methods using different oxidation agents such as H202 (33%) (10 ml/L) and FeS04*7H20 (1 g/L), KMn04 (lg/L), (NH^Og (Ig/L), H202 (33%) (10 ml/L) and Ti02 (lg/L) at predetermined concentrations were evaluated. In this part of the study, aeration process was also applied together with different chemicals to raw OMW to find the best one. H2S04 was used for adjustment of pH (at pH: 3) during all these experiments. The capacity of aeration device was 30 1/hour and ceramic diffuser was used to provide fine bubbles. The best removal efficiencies were obtained by Fenton's reagent in which H202 (33%) and FeS04*7H20 were used. COD, polyphenol, and TS removal efficiencies for this process were determined to be 60%, 78% and 99.9%, respectively. In another chemical treatment study, electrolysis process was experimented on raw OMW to investigate the removal efficiency of this process. Electrolysis processes were applied on raw OMW at pH values of 2.0, 4.5 and 9.0 without using any chemical agent. For adjustment of pH, H2S04 and NaOH were used. In addition to this study, same experiments with electrolysis process were repeated with H202 and KMn04, separately with raw OMW. During the treatability studies with electrolysis, electricity consumption and current used were continuously monitored via digital chart and recorded. Titanium electrode was used as anode probe and Cr/Ni (316 stainless steel) was used as cathode electrode. At the end of studies in question, the best COD, polyphenol and TS removal efficiencies for electrolysis experimentsvm using no chemical aids at a pH of 2 were found to be 49%, 85%, 74%, respectively. Electrical energy consumption was calculated as 0.92 kWh per 1 L of raw OMW. After applying the chemical treatments, evaporation process with no vacuum was evaluated on raw OMW. In evaporation process, raw OMW and pretreated OMW were investigated separately in order to determine the best evaporation condition resulting in minimum electricity consumption and highest removal efficiency. In the evaporation experiments, a commercial evaporator (power of 1.02 kW, type model DS/12-D, product of Farmeco Sri. Company) with a 12 liters capacity was used. The help of a ventilator was cooled distillate. These experiments were carried out at a temperature of 120°C using 2.5 L of raw OMW sample for 3.5 hours. Electricity consumption was measured as 0.89 kWh for 2.5 L sample, which corresponds to an electricity consumption of 0.36 kWh per 1 L. Under these conditions, removal efficiencies of COD, TOC, polyphenol, TS, oil and grease were determined as 93%, 93.2%, 99.5%, 99.9%, 99.3%, respectively. Following the evaporation studies with no vacuum, this time vacuum was applied to the process in order to see if there is any advantage of it. In vacuum evaporation process, an evaporator with a total capacity of 4-liter (2-liter OMW was used during the each experiments) was specially designed and used. Operation was realized under fixed pressure (50-mmHg) and two different temperatures (60°C and 70°C) and also under fixed temperature (60°C) and two different pressures (50 and 100-mmHg). Evaporation of 2-L samples was completed in 95 minutes resulting in 1.6 L of distillate. Under 60°C temperature and 50-mmHg pressures, 0.55 kWh energy was consumed for the evaporation of 2tL pretreated OMW. On the other hand, 0.28 kWh energy was consumed for the evaporation of 1-L littered OMW. In other words, 0.28 kWh energy was consumed in an hour. Part of the total consumed energy corresponding to 0.06kWh was for obtaining a sufficient vacuum and part of 0.22 kWh of total energy consumption was used for heating purposes. The best results were obtained from the experiments, which used HC1 application as a pretreatment carried out under the conditions of 50-mmHg pressures and 60°C temperature. As aDC result, COD, TOC, polyphenol, TS, oil and grease removal efficiencies were found as 95.2%, 94.2%, 99.1%, 99.9% and 99.9%, respectively. In the meantime, treatability of distillate by using different coagulants such as bentonit, powdered zeolite and kemisorb were also studied. The maximum COD, TS and TOC removals were obtained as 48%, 33%, and 34%, respectively. In biological treatability studies, which were the second main treatability study, mesophilic (±35°C) and thermophilic (±55°C) treatment conditions were studied using anaerobic batch reactors at laboratory scale. The hydraulic retention time was fixed as 4 days and feeding was done batch and also pilot scale batch reactor with 4 liters capacity was used. Both raw OMW and OMW pretreated with zeolite coagulation process were used during these experiments. The COD/N/P ratio of raw OMW (660/5/1) was adjusted to COD/N/P: 350/5/1 to provide a suitable condition of anaerobic treatment. Nitrogen and phosphorus in the form of DAP and urea were added to anaerobic batch reactors. Initial COD values of both raw and pretreated OMW were 30,300 mg/L and 30,500 mg/L before anaerobic batch reactors were fed. Volatile suspended solids in the reactors were adjusted to 6,500 mg/L corresponding to a COD/biomass ratio of 4,65 mgCOD/mgVSS. On the other hand, pH of the raw and pretreated OMW was adjusted 6.7-6.9 with NaOH. Li anaerobic treatability studies, raw OMW was diluted in proportion of 1:2 (raw OMW/water) and pretreated OMW in proportion of 1:1 (pretreated OMW/water). The anaerobic batch reactors that were fed with OMW pretreated with zeolitle seemed to produce better performances in terms of COD (94%), polyphenol (96%), and TS (95%) removal efficiencies were obtained under mesophilic conditions. In conclusion, among the all combinations of treatment methods used in this study, the best treatment efficiency was obtained both by vacuum evaporator and mesophilic anaerobic batch reactor studies. Results of capital investment cost analysis indicated that the vacuum evaporator was cheaper (32% ratio) than themesophilic anaerobic batch reactor. On the other hand, from the point view of operating cost, mesophilic anaerobic batch reactor was 1 1 folds superior compared to the vacuum evaporator.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    109621

    Treatment of olive oil industry wastewater

    Zeytinyağı endüstrisi atıksularının arıtımı

    EZGİ OKTAV

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2001

    Çevre MühendisliğiDokuz Eylül Üniversitesi

    Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ADEM ÖZER

  2. Tez No

    536217

    Treatment of Olive Oil Industry Wastewater

    Zeytinyağı Endüstrisi Atıksularının Arıtımı

    EZGİ OKTAV AKDEMİR

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2001

    Çevre MühendisliğiDokuz Eylül Üniversitesi

    Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ADEM ÖZER

  3. Tez No

    270573

    Farklı fiziksel, kimyasal ve biyolojik yöntemlerle zeytinyağı karasuyunun arıtılabilirliği

    Treatability of olive mill blackwater using physical, chemical, and biological methods

    PELİN EKİCİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Çevre MühendisliğiÇukurova Üniversitesi

    Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. ÇAĞATAYHAN BEKİR ERSÜ

  4. Tez No

    120734

    Zeytinyağı fabrikalarından çıkan atık suyun (karasu) analizi ve kimyasal yöntemlerle arıtımı

    The analysis and chemical treatment of olive oil mill wastewater

    CAHİT DEMETGÜL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    KimyaMustafa Kemal Üniversitesi

    Kimya Ana Bilim Dalı

    Y.DOÇ.DR. MUSTAFA KEMAL SANGÜN

  5. Tez No

    202655

    Waste management on the treatment of olive oil black liquor by vacuum distillation

    Zeytinyağı karasuyunun vakum distilasyon yöntemi ile arıtılmasında atık yönetimi

    ONUR CEBECİ

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2005

    Çevre MühendisliğiDokuz Eylül Üniversitesi

    Çevre Teknolojileri Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. GÖRKEM ŞEN

Geri Dön