Geri Dön

Deneysel tavşan modelinde intravitreal metotreksat enjeksiyonunun farmokinetiği ve olası retina harabiyetinin değerlendirilmesi

Evaluation of pharmacokinetics and possible retinal toxicity of intravitreal injection of methotrexate in experimental rabbit model

  1. Tez No: 156957
  2. Yazar: EBRU ÖZKAN BENER
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. ALTAN ATAKAN ÖZCAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Göz Hastalıkları, Eye Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Elektron mikroskobi, İntravitreal, metotreksat, farmakokinetik. VII, Electron microscopy, intravitreal, methotrexate, pharmacokinetics. VIII
  7. Yıl: 2004
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Çukurova Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 68

Özet

ÖZET Deneysel Tavşan Modelinde İntravitreal Metotreksat Enjeksiyonunun Farmakokinetiğinin ve Olası Retina Toksisitesinin Belirlenmesi İntravitreal metotreksat enjeksiyonunun farmakokinetiği ile erken ve uzun dönemde retinada oluşturabileceği histopatolojik değişikliklerin araştırılması planlandı. Çalışmanın birinci bölümünde; 25 beyaz Yeni Zelanda tavşanının 21 'ine intravitreal 800 ug/0.1 mi metotreksat enjeksiyonu yapıldı. Enjeksiyon sonrası 30 dakika ile 72 saat arasında, farklı yedi zaman diliminde vitreusdaki ilaç konsantrasyonları floresan polarizasyon immünassay ile belirlendi. İkinci bölümde ise intravitreal metotreksatın birinci, ikinci ve üçüncü günlerde retina üzerindeki erken dönem yan etkileri ile 2 tavşanda yedişer gün arayla dört kez intravitreal metotreksat enjeksiyonu yapıldıktan 30 gün sonra retinadaki histopatolojik değişiklikler ışık ve elektron mikroskobi ile incelendi. Kontrol grubu olarak iki tavşan kullanıldı. İntravitreal 800ug enjeksiyonu takiben metotreksatın tavşan gözünde dağılım hacminin 1,33 mi olduğu belirlendi. İlacın vitreusdaki konsantrasyonlarımn; ilaç düzeyi= 1426,73 e -°>1,82 matematiksel bağlantısıyla tamamen uyumlu olarak azaldığı, 81 saat vitreusda etkin düzeyim koruduğu ve yanlanma ömrünün 5,9 saat olduğu bulundu. İkinci bölümde ise erken dönemde retinal hücrelerde yer yer ödem ve vakuolizasyon ile bazı mitokondrionlarda iç membran kayıpları izlendi. Uzun dönem etkisi olarak ışık mikroskobik incelemede; fotoreseptör hücreler, iç nüklear ve gangliyonik hücre tabakalarında ödem ile gangliyonik tabakada yer yer hücre kaybım düşündüren hücresel düzensizlik, ultrastrüktürel incelemede ise; hücrelerde yer yer vakuol oluşumu, dış nüklear tabakada az sayıda hücre çelrirdeğinin dejenere olduğu, fotoreseptör hücre uzantılarında miyelin figürler ve sinir lifi tabakasında membranöz yapıların yer aldığı görüldü. Sonuç olarak; 800ug intravitreal metotreksat enjeksiyonunu takiben ilacın vitreus konsantrasyonlarımn saatlere göre hesaplanabileceği, enjeksiyonu takiben erken dönemde retinada belirgin histopatolojik değişiklik oluşmazken tekrarlayan intravitreal metotreksat enjeksiyonlarının ise retinada minimal hücresel hasara yol açtığı tesbit edildi.

Özet (Çeviri)

ABSTRACT Evaluation Of Pharmacokinetics And Possible Retinal Toxicity Of Intravitreal Injection Of Methotrexate In Experimental Rabbit Model Pharmacokinetics and possible retinal damage due to intravitreal injection of methotrexate were investigated at early and late periods. In the first stage of the study intravitreal injection of 800 ug/0.1 ml methotrexate was done to twentyone of twentyfive New Zealand white rabbits. Vitreous concentrations of the drug was measured by fluorescein polarization immunoassay at 7 different times within a period of 30 minutes to 72 hours. In the second stage; early effects of injections on retina were evaluated at 1st, 2nd and 3rd days following the injection. Histopathologic changes in retina were evaluated 30 days after four injections with 7 days intervals by light and electron microscopy in two rabbits. The control group consisted of two rabbits. Volume of distribution was calculated 1,33ml following intravitreal injection of 800ug methotrexate. Vitreus concentrations of the drug was found to be decreasing related to the mathematical equation; drug concentration 1426,73 e -°>1182(tm,e> and remained over effective dose by 81 hours with a half life of 5,9 hours. In the second stage; edema, vacuolization and loss of internal mitochondrial membrane of some retinal cells were observed as early changes. Long term effects after serial injections were edema in photoreceptor cells, inner nuclear and ganglionic cell layers. Cellular disorganization was observed resembling cellular loss in ganglionic cell layer in light microscopic examination. Electron microscopic examination revealed vacuole formation in cells, degeneration of nucleus in several cells in outer nuclear layer, myelin figures on photoreceptor cell processes and membranous structures in nerve fiber layer. In conclusion; these findings evidenced that vitreous levels of methotrexate after 800ug intravitreal injections can be calculated by a mathematical equation at each time point. At early stages no major change was observed in cellular layers of the retina and minimal retinal damage was seen after serial injections of methotrexate.

Benzer Tezler

  1. Deneysel diabetes mellitus modelinde intravitreal bevacizumab ve fasudil'in süperoksit dismutaz, tümör nekrozis faktör alfa, nükleer faktör kappa b, vasküler endotelyal büyüme faktörü ve kaspaz 3 düzeylerine etkisi

    Effect of intravitreal bevacizumab and fasudil on superoxide dismutase, tumor necrosis factor alpha, nuclear factor kappa b, vascular endothelial growth factor and caspase 3 levels in experimental diabetes mellitus model

    FATİH ÇELİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Göz HastalıklarıAbant İzzet Baysal Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. FATİH ULAŞ

  2. Posterior penetran göz travmalarında intravitreal anti-vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF) ve deksametazonun etkisini karşılaştırmak

    To Compare the Effect of Intravitreal Anti-Vascular Endothelial Growth Factor (VEGF) and Dexamethasone in Experimental Posterior Penetrating Eye Injury

    NİSA KAHRAMAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Göz HastalıklarıErciyes Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE ÖNER

  3. Stafilokok epidermidis ile oluşturulan deneysel endoftalmilerde intravitreal infliximab uygulamasının etkinliği

    The effectiveness of intravitreal infliximab in experimental endophthalmitis induced by stapylococcus epidermidis

    OSMAN ÖNDAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Göz HastalıklarıAtatürk Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ORHAN ATEŞ

  4. Tavşan gözünde deneysel olarak endotoksinle oluşturulan üveit modelinde farklı yollarla uygulanan İnfliximab'ın etkinliğinin değerlendirilmesi ve karşılaştırılması

    Which one is effective in experimental endotoxin-induced uveitis: Sistemic Infliximab, intravitreal infliximab or combine?

    ERDEM YÜKSEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Göz HastalıklarıGazi Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BERATİ HASANREİSOĞLU

  5. Deneysel kandida albikans endoftalmili tavşan gözlerinde intravitreal ve oral moksifloksasin uygulamasının göz içi sıvılara geçişinin ve antifungal etkisinin değerlendirilmesi

    Evaluation of antifungal activity and intraocular fluid penetration of intravitreally and orally administered moxifloxacin in eyes with endophthalmitis due to candida albicans in an experimental rabbit model

    SEDAT ARIKAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Göz HastalıklarıGazi Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ŞENGÜL ÖZDEK