Geri Dön

Erektil disfonksiyonlu hastalarda oral tedavi ajanlarının etkinliklerinin karşılaştırılması

Başlık çevirisi mevcut değil.

PDF İndir

  1. Tez No: 158085
  2. Yazar: GÖKHAN HADİ KOMESLİ
  3. Danışmanlar: PROF.DR. AHMET FUAT PEKER
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Üroloji, Urology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2004
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: GATA
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Üroloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 52

Özet

ÖZET Biz kliniğimizde CD li hastalara oral tedavi planlamasında alınan ilaçların etkinliğini karşılaştırmayı amaçladık. Bu amaçla kliniğimize başvuran ED li hastalar da, alternatif tıbba ait olan ilaçlarların etkilerini araştırdık. Alternatif tıbbın temsilcisi olarak DIIEA-S (dehidroepiandrostenadion sülfat )ı seçtik. Gülhane Askeri Tıp Akademisi ve Askeri Tıp Fakültesi Üroloji Anabilim Dalı Polikliniğine Mayıs 2001 ile nisan 2004 tarihleri arasında başvuran toplam 104 hastada plasebo kontrollü çift kör olarak yapıldı. Hastaların rutin biyokimyasal tetkiklerinin yanı sıra serum testesteron, serbest testesteron, PSA ve DHEA seviyelerine bakıldı. Hastaların ED derecesi tİEF anketi ile belirlendi. PSA değerleri yüksek olan hastalar, yaygın sistemik hastalığı olanlar, çalışmaya dahil edilmediler. Hastalara penil renkli Doppler USG (RDU ) yapıldı. Hastalar iki grup olarak değerlendirildiler. Grup I deki hastalara (49 hasta) günde 100 mg DHEA sülfat preparatı verilip 6 ay boyunca takip edilip değerlendirildiler. Grup 2 deki hastalar (55 hasta) ise plasebo başlanıldı ve 6 ay sonra tekrar değerlendirildi. Grup 1; deki hastaların tedavi öncesi total testesteron düzeyi 540,7 ng/dl ± 194,8 tedavi sonrası total testesteron düzeyi 570,6gr/dl ±189,2 ( p=0.288) olarak tespit edildi. Tedavi öncesi serbest testesteron düzeyi 13,88gr /di ±4,78, tedavi sonrası 14,lgr/dl ±4,6 (p=0,708) idi. Tedavi öncesi DHEA değeri 83,02ng/dl ±29,38 tedavi sonrası 88,73ng/dl±30,07 (p=0,328) olarak belirlendi. Tedavi öncesi PSA değeri 0,96ng/dl±0,67, tedavi sonrası 0,93ng/dl ±0,62 (p=0,799) ve İtEF skoru olarak tedavi öncesinde 9,166 ±4,21,tedavi sonrası 9,58± 3,26 (p=0,435) tespit edildi. Grup 2 ye baktığımızda ise hastaların tedavi öncesi ortalama total testesteron düzeyi; 550ng/dl±19l tedavi sonrası ise 478ng/dl± 177 (p =0004), serbest testesteron düzeyi 14ng/dl ±4,4 tedavi sonrası 14,6ng/dl±4,0 (p=0,344), PSA değeri 0,88 ng/dl ±0,61, tedavi sonrası 0,84ng/dl±0,62 (p=0,555) DHEA değeri 89,4ng/dl ± 28,6 tedavi sonunda 86,8ng/dl±26 (p=0,134) olarak tespit edildi. Tedavi öncesinde yapılan İtEF anketinde 10,63±3,54 skor tespit edilirken tedavi sonrasında yapılan 1İEF anketinde iselO, 14 ±3,34 gibi bir skor elde edildi (p=0,22l). Gruplar arası tüm parmetrelerde istatistiksel açıdan bir fark yoktu. Yalnızca plasebo grubunda testesteronda tedavi sonrası artış istatistiksel olarak anlamlıdır.(p=0,004) Sonuçta DHEA kullanımı ED tedavisinde kısa dönemde etkili olmayacağı anlaşılmaktadır. İlacın etkilerinin tam olarak ortaya konulması için uzun dönem çalışmalara ihtiyaç vardır. 46

Özet (Çeviri)

ÖZET Biz kliniğimizde CD li hastalara oral tedavi planlamasında alınan ilaçların etkinliğini karşılaştırmayı amaçladık. Bu amaçla kliniğimize başvuran ED li hastalar da, alternatif tıbba ait olan ilaçlarların etkilerini araştırdık. Alternatif tıbbın temsilcisi olarak DIIEA-S (dehidroepiandrostenadion sülfat )ı seçtik. Gülhane Askeri Tıp Akademisi ve Askeri Tıp Fakültesi Üroloji Anabilim Dalı Polikliniğine Mayıs 2001 ile nisan 2004 tarihleri arasında başvuran toplam 104 hastada plasebo kontrollü çift kör olarak yapıldı. Hastaların rutin biyokimyasal tetkiklerinin yanı sıra serum testesteron, serbest testesteron, PSA ve DHEA seviyelerine bakıldı. Hastaların ED derecesi tİEF anketi ile belirlendi. PSA değerleri yüksek olan hastalar, yaygın sistemik hastalığı olanlar, çalışmaya dahil edilmediler. Hastalara penil renkli Doppler USG (RDU ) yapıldı. Hastalar iki grup olarak değerlendirildiler. Grup I deki hastalara (49 hasta) günde 100 mg DHEA sülfat preparatı verilip 6 ay boyunca takip edilip değerlendirildiler. Grup 2 deki hastalar (55 hasta) ise plasebo başlanıldı ve 6 ay sonra tekrar değerlendirildi. Grup 1; deki hastaların tedavi öncesi total testesteron düzeyi 540,7 ng/dl ± 194,8 tedavi sonrası total testesteron düzeyi 570,6gr/dl ±189,2 ( p=0.288) olarak tespit edildi. Tedavi öncesi serbest testesteron düzeyi 13,88gr /di ±4,78, tedavi sonrası 14,lgr/dl ±4,6 (p=0,708) idi. Tedavi öncesi DHEA değeri 83,02ng/dl ±29,38 tedavi sonrası 88,73ng/dl±30,07 (p=0,328) olarak belirlendi. Tedavi öncesi PSA değeri 0,96ng/dl±0,67, tedavi sonrası 0,93ng/dl ±0,62 (p=0,799) ve İtEF skoru olarak tedavi öncesinde 9,166 ±4,21,tedavi sonrası 9,58± 3,26 (p=0,435) tespit edildi. Grup 2 ye baktığımızda ise hastaların tedavi öncesi ortalama total testesteron düzeyi; 550ng/dl±19l tedavi sonrası ise 478ng/dl± 177 (p =0004), serbest testesteron düzeyi 14ng/dl ±4,4 tedavi sonrası 14,6ng/dl±4,0 (p=0,344), PSA değeri 0,88 ng/dl ±0,61, tedavi sonrası 0,84ng/dl±0,62 (p=0,555) DHEA değeri 89,4ng/dl ± 28,6 tedavi sonunda 86,8ng/dl±26 (p=0,134) olarak tespit edildi. Tedavi öncesinde yapılan İtEF anketinde 10,63±3,54 skor tespit edilirken tedavi sonrasında yapılan 1İEF anketinde iselO, 14 ±3,34 gibi bir skor elde edildi (p=0,22l). Gruplar arası tüm parmetrelerde istatistiksel açıdan bir fark yoktu. Yalnızca plasebo grubunda testesteronda tedavi sonrası artış istatistiksel olarak anlamlıdır.(p=0,004) Sonuçta DHEA kullanımı ED tedavisinde kısa dönemde etkili olmayacağı anlaşılmaktadır. İlacın etkilerinin tam olarak ortaya konulması için uzun dönem çalışmalara ihtiyaç vardır. 46

Benzer Tezler

  1. Tez No

    268009

    Diyabetes mellitus hastalarında hipertansiyon, hiperlipidemi, mikrovasküler ve makrovasküler komplikasyon oranı ve diyabetus mellitus kontrolu

    Hyperlipidemia, hypertansion, microvasculer and macrovasculer complication rates (İndidences) and diabetes mellitus control of patients with diabetes mellitus

    UTKU DÖNEM DİLLİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıKaradeniz Teknik Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HALİL ÖNDER ERSÖZ

  2. Tez No

    665953

    Hiperbarik oksijen tedavisi alan hastalarda erektil fonksiyondaki iyileşme; prospektif, çift kontrollü, çift kör çalışma

    Improvement of erectile function in patients receiving hyperbaric oxygen treatment; prospective, double controlled, double blind study

    ANIL EKER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    ÜrolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Üroloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SERDAR ÇELİK

    PROF. DR. TANSU DEĞİRMENCİ

  3. Tez No

    48012

    Nöro-Behçet sendromlu hastalarda voiding disfonksiyonunun değerlendirilmesi ve tedavi yaklaşımları

    The Evaluation of voiding and erectile dysfunction and treatment modilities in patients with Nöro-Behçet sendrome

    TİBET ERDOĞRU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1995

    Ürolojiİstanbul Üniversitesi

    DOÇ.DR. TANER KOÇAK

  4. Tez No

    118373

    Peyronie hastalığında lezyon içi interferon alfa 2b ve E vitamini kombinasyonu tedavisi

    Combined intralesional interferon alpha 2b and oral vitamin E in te treatment of Peyronie's disease

    TANSEL İNAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    ÜrolojiAnkara Üniversitesi

    Üroloji Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. EROL ÖZDİLER

  5. Tez No

    175232

    Erektil disfonksiyonlu erkeklerde oral fosfodiesteraz tedavisine cevabı tahmin etmede trombosit cGMP ve cAMP değerlerinin rolü

    The role of platelet cGMP and cAMP values in predicting response to oral phosphodiesterase treatment in men with erectile dysfunction

    MURAT AKAND

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    ÜrolojiAnkara Üniversitesi

    Üroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EROL ÖZDİLER

Geri Dön