Osmanlı diplomasisinde denge politikaları (1774-1829)
The balance policies in Ottoman diplomacy (1774-1829)
- Tez No: 159319
- Danışmanlar: DOÇ.DR. MEHMET SEYİTDANLIOĞLU
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Tarih, History
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2006
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tarih Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 199
Özet
IV ÖZET GEZER, Ömer. Osmanlı Diplomasisinde Denge Politikaları (1774-1829), Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2006 Emperyal politikaların uygulandığı klasik dönem ile Tanzimat çağı arasında kalan tarihlerde, Osmanlı diplomasisinin pratiklerinde ve söyleminde ne gibi değişiklikler yaşandığı bu tezin odak noktasıdır. Bu amaçla tezin konusu olan zaman dilimi, Küçük Kaynarca ve Edirne antlaşmaları arasında kalan dönemi kapsayacak şekilde sınırlandırıldı. Bu zaman dilimi içerisinde Osmanlıların, devletin azalan gücüne paralel olarak artan dış baskıya karşı hangi politikaları takip ettikleri sorusu, konunun tartışıldığı ana ekseni oluşturmaktadır. Bu tarihler, aynı zamanda imparatorluğun Avrupa devletler sistemi ile bütünleşmesi süreciyle de örtüşmektedir. Diplomasinin büyük bir kısmını devletler arası ilişkilerin oluşturduğu dikkate alındığında, Osmanlı diplomasisini etkileyen olgular arasında Avrupa diplomasisinin değişimlerinin de bulunduğunu inkar etmek olanaksızdır. Bu nedenle, Avrupa siyasi tarihine ait olayların Osmanlı diplomasisini etkilediği oranda aktarılmasına çaba gösterilmiştir. Ancak dış politika diğer devletlerin politikalarına karşılık belirlendiği halde karar alma süreci, bir devletin dahili yapısıyla bağlantılı olduğu için, Osmanlı diplomasisi, imparatorluğun iç yapısından soyutlanamaz. Devletin askeri ve mali gücünün zayıfladığı gerçeği, dikkate alınması gereken bir diğer meseledir. İmparatorluğun zayıflığı, dış politikasının icra edilmesine doğrudan etkide bulunmuştur, içeride devletin gücünü toplaması için yenilikler yapılırken Osmanlı diplomasisinin hedefi, barışı sürdürmektir. Denge politikaları, ilk olarak Küçük Kaynarca'dan sonra, Osmanlıların Avrupa devletleri ile ittifaklar kurarak savaştan uzak durmak istemeleriyle gündeme gelmiştir. XVIII. yy.'m sonundan itibaren ise Osmanlı topraklarının bütünlüğünü korumak için takip edilmeye başlanmıştır.IV ÖZET GEZER, Ömer. Osmanlı Diplomasisinde Denge Politikaları (1774-1829), Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2006 Emperyal politikaların uygulandığı klasik dönem ile Tanzimat çağı arasında kalan tarihlerde, Osmanlı diplomasisinin pratiklerinde ve söyleminde ne gibi değişiklikler yaşandığı bu tezin odak noktasıdır. Bu amaçla tezin konusu olan zaman dilimi, Küçük Kaynarca ve Edirne antlaşmaları arasında kalan dönemi kapsayacak şekilde sınırlandırıldı. Bu zaman dilimi içerisinde Osmanlıların, devletin azalan gücüne paralel olarak artan dış baskıya karşı hangi politikaları takip ettikleri sorusu, konunun tartışıldığı ana ekseni oluşturmaktadır. Bu tarihler, aynı zamanda imparatorluğun Avrupa devletler sistemi ile bütünleşmesi süreciyle de örtüşmektedir. Diplomasinin büyük bir kısmını devletler arası ilişkilerin oluşturduğu dikkate alındığında, Osmanlı diplomasisini etkileyen olgular arasında Avrupa diplomasisinin değişimlerinin de bulunduğunu inkar etmek olanaksızdır. Bu nedenle, Avrupa siyasi tarihine ait olayların Osmanlı diplomasisini etkilediği oranda aktarılmasına çaba gösterilmiştir. Ancak dış politika diğer devletlerin politikalarına karşılık belirlendiği halde karar alma süreci, bir devletin dahili yapısıyla bağlantılı olduğu için, Osmanlı diplomasisi, imparatorluğun iç yapısından soyutlanamaz. Devletin askeri ve mali gücünün zayıfladığı gerçeği, dikkate alınması gereken bir diğer meseledir. İmparatorluğun zayıflığı, dış politikasının icra edilmesine doğrudan etkide bulunmuştur, içeride devletin gücünü toplaması için yenilikler yapılırken Osmanlı diplomasisinin hedefi, barışı sürdürmektir. Denge politikaları, ilk olarak Küçük Kaynarca'dan sonra, Osmanlıların Avrupa devletleri ile ittifaklar kurarak savaştan uzak durmak istemeleriyle gündeme gelmiştir. XVIII. yy.'m sonundan itibaren ise Osmanlı topraklarının bütünlüğünü korumak için takip edilmeye başlanmıştır.
Özet (Çeviri)
VI ABSTRACT GEZER, Ömer. The Balance Policies in Ottoman Diplomacy (1774-1829), Master's Thesis, Ankara, 2006 The thesis focuses on what practical and declaratory changes of Ottoman diplomacy have been experienced between the era of reform and the classical epoch in which imperial policy has been applied. Accordingly, the topic of the thesis, the period of time, has been limited to a certain period between the treaty of Kuchuk-Kainarji and Edime. The main theme of the topic is the question of which policy The Ottoman have followed against growing foreign pressure parallel to their decreasing power. The era also matches the coalescing process with the integration with european states system. It will be out of the question to deny that changes in European diplomacy has proved to be one of the facts influencing Ottoman diplomacy in view of the fact that a great part of diplomacy is composed of interstate affairs. So, the events concerning European political history have been endeavored to adapt in proportion as they affect the Ottoman diplomacy. However, Ottoman diplomacy cannot be seperated from internal constitution as the process of decision is connected to the inner structure of the empire although foreign policy is adjusted against the other countries' policy. Weakening military and financial force of the empire is another matter of fact to be considered. The weakness of the empire has directly affected the making of the foreign policy. The objective of the Ottoman diplomacy was to ensure peace while innovations were being made to regain its strength. Balance policies have first been brought up when The Ottoman has preferred coming to an agreement and avoiding wars with the Europan countries. The policy has been followed to protect the territorial integrity of the empire after the end of 18th century.vıı Even though ensuring peace and protecting the territorial integrity of the empire have been bipartite of the policy, Russia's pursuing the foreign policy on the Ottoman Empire over the non-muslim subjects' rights, has made Sublime Porte confront the dilemma of making concessions to territorrial integrity especially in Balkans and the Caucasus. Since 1774, policy of making temporary concessions have mostly been preferred in the name of peace. As England and Russia's requests have appeared serious enough to destroy the empire, it has been compulsory to follow a dangerous policy on The Greek Revolution question. Experiencing the Treaty of Edime, The Ottoman has learnt that diplomacy has necessitated to be built upon balance policies. Key Words Ottoman Empire, Sublime Porte, European states system, Russia, balance policies, Napoleon
Benzer Tezler
- Osmanlı diplomasisinde dönemsel değişimin dinamikleri
Dynamics of periodic change in Ottoman diplomacy
ABDULGAFUR LEVENT
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
Uluslararası İlişkilerNişantaşı ÜniversitesiSiyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SÜHA ATATÜRE
- Stratford Canning'in İstanbul elçiliği (1824-1832)
Stratford Canning's embassy in Istanbul (1824-1832)
ŞEYMA DERECİ
- XVII. yüzyılın ı̇lk yarısında Osmanlı-Habsburg diplomatik ı̇lişkileri ve Osmanlı diplomasisi
Ottoman-Habsburg diplomatic interactions and the Ottoman diplomacy during the first half of the seventeenth century
MAHMUT HALEF CEVRİOĞLU
- Osmanlı elçileri gözüyle Osmanlı-Fransız ilişkileri (1699-1812)
Ottoman-French relations throught the eyes of Ottoman ambassadors (1699-1812)
CİHAT BADEMCİ
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
TarihSüleyman Demirel ÜniversitesiTarih Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HAKAN KARAGÖZ
- Tanzimat dönemi Osmanlı-İngiliz ilişkileri (1833-1878)
The Ottoman-British relations during the Tanzimat era (1833-1878)
DENİZ CAN
Yüksek Lisans
Türkçe
1998
TarihHacettepe ÜniversitesiTarih Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. MEHMET SEYİTDANLIOĞLU