Geri Dön

Developing a peer helping program and testing its effectiveness

Bir akran danışmanlığı programı geliştirme ve etkililiğini inceleme

  1. Tez No: 161319
  2. Yazar: MİNE ALADAĞ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ESİN TEZER
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Eğitim ve Öğretim, Education and Training
  6. Anahtar Kelimeler: Akran Danışmanlığı, Akran Danışmanlığı Programı, Akran Danışmanlığı Eğitim Programı, Akran Danışmanlığı Hizmeti, Akran Danışman, Akran Danışan vıı, Peer Helping, Peer Helping Program, Peer Helping Training Program, Peer Helping Service Delivery, Peer Helper, Peer Helpee
  7. Yıl: 2005
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 290

Özet

ÖZ BİR AKRAN DANIŞMANLIĞI PROGRAMI GELİŞTİRME VE ETKİLİLİĞİNİ İNCELEME Aladağ, Mine Doktora, Eğitim Bilimleri Bölümü Tez Yöneticisi: Prof. Dr. Esin Tezer 2005, 290 sayfa Üç aşamadan oluşan bu çalışmanın temel amacı, bir akran danışmanlığı programı geliştirmektir. Birinci aşamanın amacı, amacı ve içeriği ile bir akran danışmanlığı programı planlamaktır. İkinci aşamanın amacı, akran danışmanlığı eğitim programı geliştirmek ve bu programın akran danışmanlarının yardım becerilerini ve kişisel gelişimlerini artırmadaki etkililiğini araştırmaktır. Üçüncü aşamanın amacı, akran danışmanlar ve akran danışanların akran danışmanlığı programı ile ilgili değerlendirmelerini anlamaktır. Çalışmanın birinci aşamasında Ege Üniversitesi, Eğitim Fakültesi' nden 316 (168 kız, 148 erkek) öğrenciden oluşan bir örneklem ile bir ihtiyaç taraması çalışması yapılmıştır. Bulgular, öğrencilerin diğer yardım alabilecekleri kişiler arasında akran danışmanını seçtiklerini; hem yönlendirici olmayan (empatik tepkiler) hem de yönlendirici olan yardım biçimlerini (araçsal tepkiler) tercih ettiklerini; programın yararına inandıklarını; programa başvurma eğilimi gösterdiklerini ve programın onların mesleki, akademik ve kişilerarası ilişkiler konusundaki sorunlarına odaklanmasını istediklerini göstermiştir. vıÇalışmanın ikinci aşamasında akran danışmanların yardım becerileri ve kişisel gelişimlerini artırmada akran danışmanlığı eğitim programının etkisini araştırmak amacıyla 31 katılımcıdan (15 deney grubu, 16 kontrol grubu) oluşan bir örneklem ile ön-test, son-test kontrol gruplu deneysel desen çalışması yürütülmüştür. Katılımcılara altı ay sonra izleme testi de uygulanmıştır. Veriler, İletişim Becerileri Değerlendirme Ölçeği (İBDÖ), Empatik Beceri Ölçeği B Formu (EBÖ-B), Yansıtma Becerileri Değerlendirme Formu (YBDF), Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği (RBÖ) ve Kendini Kabul Envanteri'nin (KKE) uygulanmasıyla elde edilmiştir. Deney ve kontrol grubu katılımcılarının ÎBDÖ, EBÖ-B, RBÖ ve KKE ön-test puanlarının eşitliği test edildikten sonra, deney ve kontrol grubu katılımcılarının İBDÖ, EBÖ-B, RBÖ ve KKE puanlarına 2 (deney-kontrol) X 3 (ön-son-izleme) tekrar ölçümlü varyans analizi uygulanmıştır. Katılımcıların YBDF son-test ve izleme testi puanlarına da ön-test puanlan ortak değişken (covariate) olarak kullanılarak covaryans analizi uygulanmıştır. Bulgular, akran danışmanlığı eğitim programının deney grubu katılımcılarının hem empati hem de yansıtma becerilerim artırmada kontrol grubundaki katılımcılara göre daha etkili olduğunu ortaya koymuştur. Bulgular, deney grubunun benlik saygısı puanlarında ön test ve izleme testi arasında ve kendini kabul puanlarında da ön test ve son test arasında anlamlı bir artış olduğunu göstermiştir. Çalışmanın üçüncü aşamasında, 15 akran danışman ve akran danışmanlığı hizmeti alan 33 gönüllü öğrenci/akran danışanla (17 kız, 16 erkek) büyük ölçüde nitel verilere dayalı bir çalışma yürütülmüştür. Her akran danışana Akran Danışmanlığı Hizmeti Değerlendirme Formu ve 15 akran danışmanına Akran Danışmanlığı Programı Değerlendirme Formu uygulanmıştır. Nitel veriler, yukarıda bahsedilen alanların hem akran danışmanlar hem de akran danışanlar tarafından olumlu değerlendirildiklerini göstermiştir.

Özet (Çeviri)

ABSTRACT DEVELOPING A PEER HELPING PROGRAM AND TESTING ITS EFFECTIVENESS Aladağ, Mine Ph. D., Educational Sciences Supervisor: Prof. Dr. Esin Tezer 2005, 290 pages The main purpose of this three-phase study was to develop a peer helping program. The purpose of the first phase was to plan a peer helping program with its goal and content. The purpose of the second phase was to develop a peer helping training program and to investigate its effectiveness on improving the helping skills and self-growth of the peer helpers. The purpose of the third phase was to understand the peer helpers' and helpees' evaluations of the peer helping program. In the first phase of the study, a need assessment study was carried out with a sample of 316 (168 females, 148 males) students from Faculty of Education of Ege University. Results indicated mat students preferred peer helpers among other helping agents; they preferred both non-directive helping styles (empathic responses) and directive helping styles (instrumental responses); they seemed to believe the helpfulness of the program; they tended to apply to the program; and they wanted the program to concentrate on their career, academic, and interpersonal relationships concerns. In the second phase of the study, in order to investigate the effect of peer helping training program on improving peer helpers' helping skills and the self- ivgrowth, a pre-test post-test control group experimental design study was carried out with a sample of 31 participants (15 experimental group and 16 control group). The participants were also adrninistered six-month follow-up test. The data were gathered by administering five instruments: Communication Skills Evaluation Scale (CSES), Empathic Skill Scale-B Form (ESS-B), Reflection Skills Evaluation Form (RSEF), Rosenberg Self-Esteem Scale (RSS) and Self-Acceptance Inventory (SAT). After testing the equivalence of the pre-test scores of CSES, ESS-B, RSS, and SAI of the experimental and the control group participants, a series of 2 (experimental-control groups) X 3 (pre-post-follow up tests) repeated measure of analysis of variance (ANOVA) was employed to the CSES, ESS-B, RSS, and SAI scores of the participants. An analysis of covariance (ANCOVA) using pre-test as covariate was employed to the post-test and follow-up test scores of the RSEF of the participants. The results indicated that a peer helping training program was more effective on improving both the empathic and the reflection skills of the experimental group participants as compared to the control group participants. The results also indicated that there was a significant increase in the experimental group participants' self- esteem scores from the pre-test to the follow-up test and also a significant increase in the experimental group participants' self-acceptance scores from the pretest to the posttest. In the third phase of the research, a study, mainly based on qualitative data, was carried out with 15 peer helpers and 33 volunteered students/peer helpees (17 females, 16 males) who received peer helping services. All peer helpees were administered Peer Helping Service Evaluation Form and 15 peer helpers were also administered Peer Helping Program Evaluation Form. The analysis of the qualitative data indicated that most of the above mentioned areas were positively evaluated by both peer helpers and peer helpees.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    294437

    Okullarda yürütülen psikolojik danışma ve rehberlik uygulamalarının belirlenmesi ve bazı değişkenler açısından incelenmesi

    Determination of psychological counseling and guidance applications handled in schools and examination in terms of some variables

    HATİCE HATİPOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Eğitim ve ÖğretimÇukurova Üniversitesi

    Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. FULYA CENKSEVEN ÖNDER

  2. Tez No

    723132

    Okul öncesi eğitime devam eden 48-66 aylık çocuklara yönelik bilinçli farkındalık (mindfulness) temelli akran ilişkisi programı önerisi

    Proposal for mindfulness based peer relationship program of 48-66 month old children who continue in preschool education

    MERVE YILDIRIM

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Eğitim ve ÖğretimÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi

    Temel Eğitim Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EBRU AKTAN ACAR

    PROF. DR. RAZİYE BİLGE UZUN

  3. Tez No

    581521

    Okulöncesi dönemde özel gereksinimli çocukların bireysel farklılıklarına ve sosyal kabulüne yönelik akran görüşleri

    Peer opinions regarding individual differences and social acceptance of the children with special needs in the preschool period

    GÜLCE AKIN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Eğitim ve ÖğretimAnadolu Üniversitesi

    Erken Çocuklukta Özel Eğitim Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ SUNAGÜL SANİ BOZKURT

  4. Tez No

    785514

    Resimli öykü kitaplarında yer alan akran ilişkilerinin incelenmesi

    Examination of peer relationships in picture storybooks

    ARİFE PEKER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Eğitim ve ÖğretimGazi Üniversitesi

    Temel Eğitim Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İLKAY ULUTAŞ

  5. Tez No

    731810

    Okul terkinini önlenmesi için öğretmenlerin aktif katılımıyla gerçekleştirilen psikolojik dayanıklılık programının niteliksel yöntemle değerlendirilmesi: SOYAÇ örneği

    The qualitative study on the assessment of the psychological resilience programme for the prevention of school drop-out with the active participation of teachers: SOYAÇ model

    MÜNİRE KARDAŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Eğitim ve ÖğretimMaltepe Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. H. ÖZDEN BADEMCİ

Geri Dön