Geri Dön

Biyopsi endikasyonu tartışmalı olgularda böbrek biyopsi sonuçları, sonuçların klinik ve ön tanı ile korelasyonu

Renal biopsy results in patients with controversial biopsy indication, the correlation of results with prediagnosis and clinical findings

  1. Tez No: 163339
  2. Yazar: ZEHRA BETÜL PAKÖZ
  3. Danışmanlar: PROF.DR. TANER ÇAMSARI
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nefroloji, Nephrology
  6. Anahtar Kelimeler: Böbrek biyopsisi, böbrek biyopsi endikasyonları, böbrek biyopsi komplikasyonlar, renal biopsy, renal biopsy indications, complications of renal biopsy
  7. Yıl: 2005
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 58

Özet

Biyopsi endikasyonu tartışmalı olgularda böbrek biyopsi sonuçları, sonuçların ön tanı ve klinik ile korelasyonu Dr.Betül Paköz, Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi iç Hastalıkları Anabilim Dalı, Inciraltı, İzmir, Türkiye Amaç: Tartışmalı endikasyonlarla böbrek biyopsisi yapılan olgularda: Biyopsi ile sağlanan sonuçların ön tanı ile karşılaştırılması Doğru tanı koyma oranı Tanısı doğru olan olguların klinik ve laboratuvar özelliklerinin belirlenmesi Doğru tanı konulamayan olguların laboratuvar ve klinik özelliklerin belirlenmesi Komplikasyon oranı ve komplikasyon gelişiminde risk faktörlerinin belirlenmesi Yöntem: Tartışmalı endikasyonla böbrek biyopsisi yapılmış 130 hastanın dosyalarından demografik veriler ve laboratuar verileri bir forma kaydedildi. Laboratuvar verisi olarak kreatinin düzeyi, klirens, 24 saatlik idrarda protein, böbrek boyutu ve ekojenitesi, hematüri, C3-4 düzeyi ve IgA düzeyi kaydedildi. Komplikasyonlar belirlendi. Patoloji arşivinden hastaların biyopsi raporları taranarak, biyopsi sonucu, biyopsideki glomerül sayısı, skleroze glomerül oranı, tübüler atrofi derecesi, interstisyel fibrozis ve interstisyel inflamasyon derecesi kaydedildi. Biyopsi sonucu ile ön tanı uyumluluğu araştırıldı. Biyopsi ile ön tanı doğru bulunanlar ve bulunmayanlar laboratuvar verileri ve doku tanısı verileri açısından karşılaştırıldı. Sonuçlar: KBY hastalarının biyopsi sonuçlarına göre, %52.5 doğru tanı konulurken, %47.5 biyopsi ile elde edilen tanı ön tanıdan farklıydı. Biyopsi ile ön tanı doğru olarak saptananlar ve saptanamayanlar arasında, ortalama kreatinin , kreatinin klirensi, proteinüri, hematüri oranı, cinsiyet ve böbrek boyutu, skleroze glomerül oranı açısından anlamlı bir farklılık saptanmadı. Diyabetik nefropati düşünülerek biyopsi yapılan olguların %66.7'sinde doğru tanı elde edilmişken, %33.3'ünde biyopsi ile diğer bir tanı elde edilebilmiştir. Diyabetik nefropati saptananlar ve saptanmayanlar karşılaştırıldığında, kreatinin düzeyleri ve yaş DN grubunda anlamlı olarak daha yüksek bulundu, iki grup arasında proteinüri, skleroze glomerül oranı, mikroskopik hematüri oranı, DM yaşı, cinsiyet ve retinopati açısından anlamlı farklılık saptanmadı. Hipertansif nefroskleroz ön tanısı ile biyopsi yapılanlarda, biyopsi sonucu ile doğru öntanı oranı %36.4 iken doğru tanı konulamayanların oranı %63.6 saptandı. Ön tanı doğru saptananlar ve saptanmayanlar karşılaştırıldığında kreatinin, klirens, proteinüri ve hipertansiyon yaşı, cinsiyet, böbrek boyutu, skleroze glomerül oranı açısından anlamlı bir farklılık saptanmadı. Hematüri ise hipertansif nefropati dışında bir tanı bulunan hastalarda anlamlı olarak daha fazlaydı Mikroskopik hematürili hastalarda biyopsi sonuçlarına göre,%42.9 oranında ön tanı doğrulanırken, %57.1 biyopsi ile ön tanı dışında tanı elde edildiği saptandı. Biyopsi ile ön tanı doğru saptananlar ve saptanmayanlar arasında yapılan karşılaştırmada, yaş, proteinüri, cinsiyet, böbrek ekojenitesi, C3 düzeyi, IgA düzeyi, hematüri süresi açısından anlamlı farklılık saptanmadı. Doğru tanı konulan grupta skleroze glomerül oranı anlamlı olarak daha az, interstisyel fibrozis ve tübüler atrofi ise anlamlı olarak daha fazlaydı. PEGN düşünülen hastalarda olguların %66.7'sinde doğru tanı elde edilmişken, %33.3'ünde biyopsi ile diğer bir tanı elde edilebilmiştir. Biyopsi ile ön tanı doğru bulunanlar ve bulunmayanlar arasında yapılan karşılaştırmada, yaş, kreatinin, klirens, proteinüri ve cinsiyet, C3 açısından anlamlı fark yoktu. Ortalama skleroze glomerül oranı doğru tanı konulamayanlarda anlamlı olarak daha fazlaydı. Yaşlı hastalarda doğru ön tanı hastaların %47.1'inde sağlanırken, %52.9'unda biyopsi ile elde farklı tanı bulundu. Ön tanı doğru bulunanlar ve bulunmayanlar arasında yapılan karşılaştırmada kreatinin, klirens, proteinüri, cinsiyet, böbrek boyutu, C3 düzeyi, hematüri oranı ve skleroze glomerül oranı açısından anlamlı farklılık elde edilmedi. Tüm biyopsi sonuçları değerlendirildiğinde, 130 hastada biyopsi ile ön tanının doğrulanma oranı %53.8 olarak saptandı. Buna göre, ön tanının doğru tahmin edilme gücü orta derecede bulundu. Toplam 130 biyopside %7.7 komplikasyon geliştiği saptandı. Kompiikasyonların %2.3'ü makroskopik hematüri ve %5.4'ü perirenal hematomdu. Komplikasyon gelişenler ve gelişmeyenler arasında yapılan karşılaştırmada, böbrek boyutu, ekojenite ve skleroze glomerül oranı açısından farklılık saptanmadı. Klirens ise komplikasyon olan grupta anlamlı olarak daha az bulundu

Özet (Çeviri)

Renal biopsy results in patients with controversial biopsy indication, the correlation of results with prediagnosis and clinical findings. Betul Pakoz, M.D., Dokuz Eylul University, Faculty of Medicine, Department of Internal Medicine, Inciralti, Izmir, Turkey Objective: To compare the biopsy results and prediagnosis, To find the ratio of correct diagnosis, To determine the clinical features and laboratory findings in patients with correct and incorrect diagnosis, To find the complication ratio and to determine the risk factors of complication occurrence, In patients whose renal biopsies were performed with controversial indications. Methods: A detailed form was performed including demographic and laboratory data of 130 patient in whom renal biopsy was performed with controversial indication. Creatinin level, dirence, proteinuria gr/24h, renal size and echogenicity, hematuria, C3-4 and IgA levels were evaluated as laboratory data. Complications were determined. Bipsy reports were investigated from pathology archives and biopsy results, number of glomeruli in biopsy, percent of glomeruli involved with sclerosis, degree of tubular atrophy, interstitial fibrosis and degree of interstitial cell infiltration were detected. The correlation of biopsy results and prediagnosis were evaluated. Laboratory and tissue data in patients with correct and incorrect prediagnosis by biopsy were compared. Results: In patients with chronic renal failure the ratio of correct diagnosis was 52.5%. The diagnosis by biopsy and prediagnosis was different in 47.5% of the patients with chronic renal failure. There was no difference in these patients with correct and in correct diagnosis when compared according to creatinin, creatinin dirence, proteinuria and hematuria ratio, sex, renal size and percent of glomeruli involved with sclerosis. Patients in whom biopsy performed with prediagnosis of diabetic nephropathy, the ratio of correct prediagnosis was 66.7% where the incorrect ratio was 33.3%. When we compare these two groups, creatinin levels and age was significantly higher in diabetic nephropathy patients then the others. There was nodifference between these two groups according to proteinuria, percent of glomeruli involved with sclerosis, the ratio of microscobic hematuria, duration of DM, sex and retinopathy. Patient in whom biopsy perfomed with prediagnosis of hypertensive nephrosclerosis, the ratio of correct prediagnosis was 36,4% where the incorrect ratio was 63.6%. When these two groups were compared according to creatinin, clearance, proteinuria, hypertension age, sex, renal size, percent of glomeruli involded with sclerosis, no difference was found. Hematuria was significantly higher in patients with the diagnosis other than hypertensive nephrosclerosis. In patients with microscobic hematuria, biopsy results confirmed the prediagnosis with a ratio of 42.9% and denied in 57.1% of them. When the compared these two groups no difference found according to age, proteinuria, sex, renal echogenicitiy, hematuria, C3 and IgA level. Interstitial fibrosis and tubular atrophy were significantly high and percent of glomeruli involved with sclerosis was significantly low in group that confirmed the prediagnosis. In patients with a prediagnosis of PEGN, 66.7% of the patients had correct diagnosis and 33.3% had on other diagnosis. When we compared these two groups, there was no difference according to age, creatinin, clearence, proteinuria, sew and C3 level. In the incorrect prediagnosis group, percent of glomeruli involved with sclerosis was significantly higher. In elderly patients, 47.1% correct prediagnosis determined when 52.9 were incorrect. When the compared these two groups, there was no difference according to creatinin, clearence, proteinuria, sex, renal size, C3 level, hematuria and percent of glomeruli involved with sclerosis. When we evaluated all results, in 130 patients biopsy revealed correct diagnosis with a ratio of 53.8%. so the power of correct prediction of prediagnosis was found at moderete degree. Complication rate was 7.7% in total of 130 patients, 2.3% of these complication was macroscobic hematuria and 5.4% was perrenal hematoma. When we compared the group that developed complication with the group in which there was no complication, no difference was found according to renal size, echogenicity and percent of glomeruli involved with sclerosis. In the group that developed complication, clearence was found significantly less.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    667031

    01 şubat 2018- 01 ekim 2020 tarihleri arasında hastanemizde böbrek biyopsi yapılan hastaların klinik, demografik özelliklerinin ve renal sonlanımın değerlendirilmesi

    Evaluation of clinical, demographic characteristics and renal outcome of patients who underwent kidney biopsy in our hospital between february 1, 2018 to october 1, 2020

    AYNURA ALIYEVA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MERAL GÜLAY KADIOĞLU KOÇAK

  2. Tez No

    145190

    Monosemptomatik GSE tanısında plazma çinko tayininin önemi

    Başlık çevirisi yok

    BÜLENT FİLİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bakanlığı

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TAHSİN TEZİÇ

  3. Tez No

    491820

    Gastroskopi yapılan hastalarda helicobacter pylori düzeyi ile b12 vitamini arasındaki ilişki

    The relationship between helicobacter pylori level and vitamin b12 among the patients whom had gastroscopy

    İBRAHİM ETHEM PINAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    GastroenterolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    ÖĞR. GÖR. OSMAN MAVİŞ

  4. Tez No

    711933

    Çocuklarda karaciğer hastalıklarında karaciğer biyopsisinin tanıdaki etkisinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the effect of liver biopsy on diagnosis in liver diseases in children

    ZEYNEP ERKUL BAŞARAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    UZMAN CAHİT BARIŞ ERDUR

  5. Tez No

    837834

    COVID-19 pandemi sürecinde glomerülonefrit paternlerinde meydana gelen değişikliklerin retrospektif incelenmesi

    A retrospective study of changes in glomerulonephritis patterns during the COVID-19 pandemic

    MERVE NUR AKYOL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    NefrolojiBursa Uludağ Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MAHMUT YAVUZ

Geri Dön