Geri Dön

Humerus cisim kemik kayıplarının onarımında fibula greftlerinin farklı tespit yöntemleriyle biyomekanik değerlendirmesi (biyomekanik çalışma)

Biomechanical evaluation of different fixation techniques of fibular grafts far repair of bone loss in humeral shaft (A-biomechanical study)

  1. Tez No: 163500
  2. Yazar: GÖKHAN ŞENYUVA
  3. Danışmanlar: PROF.DR. AHMET EKİN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Fibula Grefti, Humerus, Fiksasyon, Biyomekanik
  7. Yıl: 2005
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 64

Özet

l.OZET HUMERUS CİSİM KEMİK KAYIPLARININ ONARIMINDA FİBULA GREFTLERİNİN FARKLI TESPİT YÖNTEMLERİYLE BİYOMEKANİK DEĞERLENDİRMESİ (Biyomekanik Çakşma) Dr. Gökhan ŞENYUVA Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı İnciraltı-İZMİR Travma, kaynamama, tümör rezeksiyonu ve osteomyelit gibi problemler humerus diafizinde kemik kaybına yol açabilir. Bu defektlerin tamirinde vaskülarize fibula greftleriyle onanm son 30 yıldır kullanılan etkin bir yöntemdir. Literatürde bu greftlerin alıcı kemiğe tespiti için bir çok yöntem kullanılmıştır. Ancak hangi tespitin daha stabil olduğunu inceleyen bir çalışmaya rastlamadık. Biz çalışmamızda humerus diafiz defektinin fibula grefti ile tamirinde kullanılan temel yöntemlerin stabilitesini biyomekanik olarak karşılaştırmayı amaçladık. Çalışmada 24 adet formol ile fiske edilmiş kadavra kullandık. Humerus diafizinde sekiz cm.lik defekt oluşturduktan sonra 10 cm.lik fibula grefti proksimal ve distalden humerus medullası içine gömüldü. Daha sonra dört farklı şekilde tespit uygulandı.Birinci yöntemde köprü plak kullanıldı ve birer vida fîbuladan geçti. İkinci yöntemde aynı tespit fİbuladan vida geçilmeyerek tekrarlandı. Üçüncü yöntemde İlizarov eksternal fiksatörü ile tespit uygulandı. Dördüncü yöntemde üçüncüye ek olarak fibula proksimal ve distalde vida ile tespit edildi. Daha sonra örneklere aksiyel kompresyon (100N) ve üç nokta bükülme (200N) testleri uygulandı. Elde edilen yer değiştirme miktarları Mann-Whitney testi ile karşılaştırıldı. Sonuçlar karşılaştırıldığında fîbuladan vida geçilmesinin plaklı sistemde anlamlı fark yaratmadığı görüldü. Ancak eksternal fiksatörlü sistemde vida geçilen grup kompresyon testlerinde anlamlı olarak daha stabil bulundu. Vida geçilen eksternal fîksatör grubuyla plaklıgrup arasında fark bulunmadı. Plaklı sistem vida geçilmeyen eksternal fiksatör grubundan daha stabil bulundu. Vaskülarize fibula grefti ile yapılan uzun kemik kaybı tamirlerinde internal fiksasyona ağırlık verilmelidir. Yeterli kemik stoğunun olmadığı olgularda veya enfeksiyon varlığında eksternal fiksatör tercih edilebilir. Ancak interfragmenter vidayla desteklenmelidir.

Özet (Çeviri)

2.SUMMARY BIOMECHANICAL EVALUATION OF DIFFERENT FIXATION TECHNIQUES OF FIBULAR GRAFTS FOR REPAIR OF BONE LOSS IN HUMERAL SHAFT ( A Biomechanical Study ) Gökhan ŞENYUVA, M.D Dokuz Eylul University, School of Medicine Department of Orthopaedic Surgery and Traumatology Inciralti-IZMIR Trauma, nonunion, osteomyelitis and resections for tumoral lesion excisions may lead to large amount of bone loss in shaft of humerus. For the last 30 years, repair of these defects with vascularized fibular grafts is an effective treatment modality. Several techniques are introduced in the literature for fixation of these grafts to the host bone, but we did not come accross to any investigation comparing the stability of different techniques. In this study, we aimed to compare the biomechanical stability of some basic techniques used to fix the fibular graft for the treatment of defects in humeral shaft. We used 24 embalmed cadavers in the study. A bony defect of eight cm was created in the humeral shaft. 10 cm long fibular graft was inserted in the proximal and distal medulla of the humerus. Four different types of fixation techniques were used to fix the fibula. In the first technique, a bridging plate was applied with one proximal and one distal screw passing through the fibula. In the second technique, the same was performed but no screws passed through the graft. In the third technique, fixation of the fibular graft was managed by an nizarov's external fixator. In the last technique, same Ilizarov's frame was applied and additionally was secured by one proximal and one distal screw passing through the graft. All the samples were tested under axial compression (100 N) and three point bending (200 N) forces and the amounts of displacement were recorded. The results were statistically analyzed by Mann Whitney U test.There was no significant increase of biomechanical stability when the graft was fixed with additional screws in the bridging plate system.However, fixing the fibular graft with screws increased the axial compression stability of the external fixator system. Stability of the bridging plate systems was no statistically different from the group in which interfragmentary screws were added to the external fixator system.Stability of bridging plate system was significantly better than external systems without interfragmentary screws. We conclude that long bone defect repairs with vascularized fibular grafts should be fixed internally. External fixation choice might be reserved for bone stock inadequacy and infectious conditions.but in those conditions the external fixation system should be supported with interfragmentary screws for additional stability. Keyword:Fibular Graft, Humerus, Fixation, Biomechanics

Benzer Tezler

  1. Tez No

    793437

    Distal diafizer humerus cisim kırıklarındaanteriordan uygulanan anatomik kilitliplak uygulamalarımız

    Our anatomical locking plate applications in distal diaphyzer humerus body fractures applied from anterior

    CÜNEYT MAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bakanlığı

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. UFUK ÖZKAYA

  2. Tez No

    626249

    Osteogenezis imperfekta tanılı hastaların klinik ve genetik incelemesi, kırık tipleri ve tedavi sonuçları

    Clinical and genetic research of patients with osteogenesis imperfecta, fracture types and treatment results

    MEHMET YİĞİT GÖKMEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Ortopedi ve TravmatolojiÇukurova Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÖMER SUNKAR BİÇER

  3. Tez No

    675206

    Humerus cismi kaynamama tedavisinde çözüm çift plak ile yapılan tespit midir? Karşılaştırmalı sonuçlar

    Is double plate fixation A remedy for thetreatment of humeral shaft nonunions? Comparative presentations

    İRFAN AÇIKGÖZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Ortopedi ve TravmatolojiGaziantep Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. BURÇİN KARSLI

  4. Tez No

    624759

    Humerus cisim kırıklarında kapalı redüksiyon ve eksternal fiksasyon yönteminin radyolojik ve fonksiyonel sonuçlarının değerlendirilmesi

    Radiologic and clinical outcomes of the closed reduction and external fixation treatment on humeral shaft fractures

    ALPER ÖZER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Ortopedi ve TravmatolojiErciyes Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İBRAHİM HALİL KAFADAR

  5. Tez No

    507529

    Humerus cisim kırıklarında minimal invaziv perkutan plak osteosentezin (MİPPO) radyolojik ve fonksiyonel sonuçları

    Minimal invasive percutaneous plate osteosynthesis (MIPPO) in humerus shaft fractures radiological and functional results

    BUĞRA KUNDAKÇI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Ortopedi ve TravmatolojiÇukurova Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÖMER SUNKAR BİÇER

Geri Dön