Geri Dön

Medial menisküs hipermobilitesinde menisküs tamirinin sonuçları

Results of meniscus repair for hypermobile medial meniscus

  1. Tez No: 163891
  2. Yazar: SERDAR SÖYLEV
  3. Danışmanlar: PROF.DR. HALİT PINAR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Medial menisküs, hipermobilite, menisküs tamiri, Medial meniscus, hypermobility, meniscus repair
  7. Yıl: 2005
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 66

Özet

ÖZET Medial menisküs hipermobilitesinde menisküs tamirinin sonuçlan Dr.Serdar Söylev Dokuz Eylül Üniversitesi Ortopedi ve Travmatoloji AD İnciraltı-îzrnir Hipotez ve amaç: Medial menisküs hipermobilitesi, medial menisküsün yırtık olmaksızın orta 1/3 'ündeki gevşek periferik tutunma nedeniyle normalden hareketli olmasıdır; ve artroskopik bakıda medial menisküs orta 1/3 'ü problandığında tibia platosu ortasına kadar yer değiştirir ve merkezi kenarı ileri derecede yukarı kalkar yani everte olur. 3.derece hipermobilite saptanan olgularda menisküs tamiri uygulanmalıdır. Bu çalışmanın amacı medial menisküs hipermobilitesi adım verdiğimiz patolojinin tanımlanması, derecelendirilmesi, klinik özelliklerinin ortaya konması ve 3.derece hipermobilite olgularının tedavisinde önerdiğimiz menisküs tamiri sonuçlarının incelenmesidir. Yöntem: Medial menisküs hipermobilitesi saptanan ve menisküs tamiri uygulanan 14 olgu retrospektif olarak incelendi. Yapılan diz artroskopilerinde medial menisküs hipermobilitesi saptanan ve mekanik yakınmaları açıklayacak başka patoloji saptanmayan, stabil dizler çalışmaya alındı. Çalışmaya alman olguların birinde lateral menisküs hipermobilitesi de saptandı ve bu dizde lateral menisküs tamiri de uygulandı. Bunun dışındaki dizlerde cerrahi gerektirecek ek patoloji yoktu. Çalışmaya dahil edilme kriterlerine 14 olgu (14 diz) da uydu; bunların 10'u sağ, 4'ü sol dizdi. Çalışmaya alman olguların tümü son kontrollerine geldi. Ortalama yaş 28.3(14-46) idi. Ortalama izlem süresi 32(6-59) ay idi. Hastalar ameliyat öncesinde fizik bakılarının yanı sıra Lysholm diz skorlama skalası ile değerlendirildi. Hastaların semptomların başlamasından önceki Tegner aktivite düzeyleri kaydedildi. Lysholm skoru ortalaması 52(35-85) idi. Tegner aktivite düzeyi ortalama 5(3- 9)'di. Son kontrollerine çağrılan hastalar, fizik bakı bulguları ve Lysholm skalasına ek olarak IKDC Öznel Diz Değerlendirme Formu(International Knee Documentation Committee Subjective Knee Evaluation Form) ile değerlendirildi. Son kontrollerindeki Tegner aktivite düzeyleri de not edildi. Sonuçlar: Son kontrolde 11 olguda (%78) mekanik yakınmaların ortadan kalktığı saptandı. Lysholm skoru ortalaması 84 (52-100)'e yükseldi. Tegner aktivite düzeyi sonkontrol sırasında ortalama 4 (1-9) idi. IKDC diz skoru ortalama 69,5 (17.2-100) olarak hesaplandı. 9 (%64) olguda iyi ve mükemmel, 4 olguda (%28) orta, 1 olguda (%7) kötü sonuç elde edildi. Çıkarımlar: Medial menisküs hipermobilitesi hastalarda ağrı ve mekanik yakınmalara yol açan bir patolojidir. Tedavide menisküs tamiri uygulanmalıdır. Etiyolojisi henüz netlik kazanmamakla birlikte travmatik ve atravmatik olmak üzere iki tip ayırt edilir. Kısa dönemde olguların çoğu işlemden yarar görmekle birlikte önemli sayıda olguda azalmış fakat devam eden yalanmalar olabilir. Daha önce yayınlanmamış bu patolojinin daha netleşmesi için daha uzun süreli çalışmalara gereksinim vardır.

Özet (Çeviri)

ABSTRACT Results of meniscus repair for hypermobile medial meniscus Dr.Serdar Söylev Dokuz Eylül Üniversitesi Ortopedi ve Travmatoloji AD İnciralü-İzmir Hypothesis and purpose: Medial meniscus hypermobility is characterized by lax peripheral attachment of middle 1/3 of the meniscus without a tear. During arthroscopy, the central edge of the middle 1/3 can be pulled to the middle of the medial tibial plateau and can be everted superiorly. Meniscus repair should be performed for grade 3 hypermobile medial meniscus. The purpose of the present study is to describe the clinical characteristics, the pathology and grading of the hypermobile medial meniscus and to evaluate the results of meniscus repair that we suggested for grade 3 hypermobile medial meniscus. Method: We reviewed 14 knees that underwent meniscus repair for hypermobile medial meniscus. The stable knees presenting with hypermobile medial meniscus but with no other pathology to explain the mechanical symptoms are included in the study. In one of the knees, there was also a hypermobile lateral meniscus treated with meniscus repair. There was no other pathology requiring surgery in other knees. 14 patients (14 knees) met the inclusion criteria of the study; 10 of them were right and 4 of them were left knee. All of the patients came to their last controls. The mean age was 28.3 (14-46). The mean follow-up was 32 (6- 59) months. Patients have been preoperatively evaluated with clinical examination and Lysholm scoring scale. Tegner activity levels before the beginning of the symptoms were noted. Mean preoperative Lysholm score was 52 (32-85). Tegner activity level was average 5 (3-9). At follow-up patients were evaluated with clinical examination and Lysholm scoring scale and International Knee Documentation Committee Subjective Knee Evaluation Form. Tegner activity levels at follow-up were also noted. Results: At follow-up 11 of the knees (78%) had no mechanical symptoms. Mean Lysholm score had increased to 84 (52-100). Tegner activity levels at follow-up was average 4 (1-9). The results were good to excellent in 9 (64%), fair in 4 (28%) and poor in 1 (7%) of the knees.Conclusion: Medial meniscus hypermobility causes pain and mechanical symptoms in the knee. Meniscus repair should be performed for treatment. Its etiology is not clear but two types can be differentiated; traumatic and atraumatic. Most of the patients benefit from menisceal repair in the short term but a significant number of cases continue to have less severe symptoms. Longer term follow-up studies are needed to better clarify this entity.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    497673

    Medial menisküs protrüzyonu ile medial stabilizatörlerin hasarı ve osteoartrit arasındaki ilişkinin araştırılması

    İnvestigation of the relationship between medial meniscus protrusion and the i̇njury of medial stabilisators as well as osteoarthritis

    HASAN ALİ EKŞİLİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Radyoloji ve Nükleer TıpSüleyman Demirel Üniversitesi

    Radyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. UĞUR TOPRAK

  2. Tez No

    385289

    Medial menisküs lezyonu olan hastalarda Q açısı'nın değerlendirilmesi

    Assesment of the Q angle in patients with medial meniscus lesions

    NİHAL SÜMEYYE ULUTAŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Anatomiİnönü Üniversitesi

    Anatomi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. EVREN KÖSE

  3. Tez No

    171256

    Medial tibiofemoral artroz olgularında radial yırtık: MR bulguları ve artroskopik doğrulama

    Başlık çevirisi yok

    HAKAN ALTAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    Radyoloji ve Nükleer TıpEge Üniversitesi

    Radyodiagnostik Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. REMİDE ARKUN

  4. Tez No

    175636

    Medial menisküs arka boynuz radiyal yırtıkları ve gonartoz gelişimi

    Başlık çevirisi yok

    AHMET DURAN KARA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Ortopedi ve TravmatolojiEge Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EMİN TAŞKIRAN

  5. Tez No

    845646

    Medial menisküs arka kök yırtıkları ile proksimal tibial morfoloji ve diz osteoartritinin ilişkilendirilmesi

    Relationship between medial meniscus posterior root tears and proximal tibial morphology and knee osteoarthritis

    EREN ÇAMUR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Radyoloji ve Nükleer TıpSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Radyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SEMRA DURAN

Geri Dön