Behçet hastalarında yersinia antikorlarının saptanması
Anti-yersinia antibodies in Behçet's disease
- Tez No: 164351
- Danışmanlar: DOÇ.DR. FÜGEN ÇOKÇA
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları, Clinical Microbiology and Infectious Diseases
- Anahtar Kelimeler: Yersinia antikorları, Behçet Hastalığı, Romatoid artrit. 48, Yersinia antikorları, Behçet Hastalığı, Romatoid artrit. 48
- Yıl: 2005
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 69
Özet
ÖZET Behçet Hastalarında Yersinia Antikorlarının Saptanması Akut enfeksiyonlarda kesin tanı kültürle konur. Kronik dönemde ise izolasyon zor olduğundan Yersinia enfeksiyonu tanısı serolojik yöntemlerle konulmaktadır. Serolojik yöntemlerde eskiden tüp aglütinasyonu kullanılırken, günümüzde artık ELISA, kompleman fiksasyon, indirekt immünfloresan ve indirekt hemaglütinasyon kullanılmaktadır. Moleküler tanı yöntemleri olarak genotiplendirmede PCR, ribotiplendirme ve pulsed-field jel elektroforezi yer almaktadır. Bu çalışma ile etyopatogenezi tam bilinmeyen Behçet hastalığı ile Yersinia enfeksiyonu arasında nedensel bir ilişki olup olmadığının araştırılması planlanmıştır. Çünkü: a) Yersinia virülans faktörlerinden YopP ubiquitini yıkarak otoimmün yanıt oluşturabilir, b) Behçet hastalarının üveitinde Yersinia HSP60'in rolü vardır, c) Üveit, eritema nodozum, artrit gibi Yersinia enfeksiyon bulguları Behçet hastalığı klinik bulgularıyla benzerdir, d) Behçet hastalığının klinik bulguları seronegatif spondiloartropatiler içinde yer alan ve enterik veya urogenital enfeksiyonlar sonrası görülen reaktif artrit klinik bulgularına benzer. Bu çalışmada Behçet hastalıklı (n=101), Romatoid artriti olan hasta kontrol (n=38) ve sağlıklı kontrol (n=43) olgularının serumlarında Yersinia IgG, IgM ve IgA antikorları, kantitatif mikroELISA yöntemi kullanılarak ölçülmüştür. Serum Yersinia IgM antikor titreleri Behçet olgularında (13.60+0.93 U/ml) RA'lı (7.97-3.55) ve sağlıklı kontrol (7.34-3.11) olgularıyla kıyaslandığında anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p: 0.000). Ancak kantitatif değerlendirme pozitif, düşük titre pozitif ve negatif olarak sınıflandırıldığında sırasıyla IgA, IgM, IgG seropozitifliğinin (>24U/ml) gruplardaki dağılımı: Behçet hastalarında %4, %4, %15; RA'lı olgularda %13, %0, %18; SK olgularında %7, %0, %11'dir. Gruplar arasında Yersinia IgG ve IgA antikor titreleri arasında anlamlı fark bulunamamıştır. Behçet hastalarında immünsupresif tedavi, hastalık süresi, hastalık aktivasyonu ile Yersinia antikor titreleri arasında da korelasyon bulunmamıştır. Bu sonuçlar, Y. enterocolitica ve Y. pseudotuberculosis enfeksiyonunun Behçet hastalığı etyopatogenezinde rolünü destekler nitelikte bulunmamıştır. Ancak, Yersinia virülansında önemi olan HSP60'ın Behçet hastalarının üveitinde rolü olması ve YopP'nin otoimmün yanıtı anti-ubiquitin antikor oluşumu ile tetiklediğini gösteren çalışmalar vardır. Bu durumda Behçet hastalığı patogenezinde Yersinia enfeksiyonunun rolünü belirlemek üzere daha ileri çalışmalar yapılması uygun olur.
Özet (Çeviri)
ÖZET Behçet Hastalarında Yersinia Antikorlarının Saptanması Akut enfeksiyonlarda kesin tanı kültürle konur. Kronik dönemde ise izolasyon zor olduğundan Yersinia enfeksiyonu tanısı serolojik yöntemlerle konulmaktadır. Serolojik yöntemlerde eskiden tüp aglütinasyonu kullanılırken, günümüzde artık ELISA, kompleman fiksasyon, indirekt immünfloresan ve indirekt hemaglütinasyon kullanılmaktadır. Moleküler tanı yöntemleri olarak genotiplendirmede PCR, ribotiplendirme ve pulsed-field jel elektroforezi yer almaktadır. Bu çalışma ile etyopatogenezi tam bilinmeyen Behçet hastalığı ile Yersinia enfeksiyonu arasında nedensel bir ilişki olup olmadığının araştırılması planlanmıştır. Çünkü: a) Yersinia virülans faktörlerinden YopP ubiquitini yıkarak otoimmün yanıt oluşturabilir, b) Behçet hastalarının üveitinde Yersinia HSP60'in rolü vardır, c) Üveit, eritema nodozum, artrit gibi Yersinia enfeksiyon bulguları Behçet hastalığı klinik bulgularıyla benzerdir, d) Behçet hastalığının klinik bulguları seronegatif spondiloartropatiler içinde yer alan ve enterik veya urogenital enfeksiyonlar sonrası görülen reaktif artrit klinik bulgularına benzer. Bu çalışmada Behçet hastalıklı (n=101), Romatoid artriti olan hasta kontrol (n=38) ve sağlıklı kontrol (n=43) olgularının serumlarında Yersinia IgG, IgM ve IgA antikorları, kantitatif mikroELISA yöntemi kullanılarak ölçülmüştür. Serum Yersinia IgM antikor titreleri Behçet olgularında (13.60+0.93 U/ml) RA'lı (7.97-3.55) ve sağlıklı kontrol (7.34-3.11) olgularıyla kıyaslandığında anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p: 0.000). Ancak kantitatif değerlendirme pozitif, düşük titre pozitif ve negatif olarak sınıflandırıldığında sırasıyla IgA, IgM, IgG seropozitifliğinin (>24U/ml) gruplardaki dağılımı: Behçet hastalarında %4, %4, %15; RA'lı olgularda %13, %0, %18; SK olgularında %7, %0, %11'dir. Gruplar arasında Yersinia IgG ve IgA antikor titreleri arasında anlamlı fark bulunamamıştır. Behçet hastalarında immünsupresif tedavi, hastalık süresi, hastalık aktivasyonu ile Yersinia antikor titreleri arasında da korelasyon bulunmamıştır. Bu sonuçlar, Y. enterocolitica ve Y. pseudotuberculosis enfeksiyonunun Behçet hastalığı etyopatogenezinde rolünü destekler nitelikte bulunmamıştır. Ancak, Yersinia virülansında önemi olan HSP60'ın Behçet hastalarının üveitinde rolü olması ve YopP'nin otoimmün yanıtı anti-ubiquitin antikor oluşumu ile tetiklediğini gösteren çalışmalar vardır. Bu durumda Behçet hastalığı patogenezinde Yersinia enfeksiyonunun rolünü belirlemek üzere daha ileri çalışmalar yapılması uygun olur.
Benzer Tezler
- Behçet hastalarında gecikmiş tip aşırı duyarlılık testlerinin değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
UĞUR GÜL
- Behçet hastalarında derin ven trombozu oluşumunda faktör V geni G1691A, metilentetrahidrofolat redüktaz geni C677T ve protrombin geni G20210A mutasyonlarının rolü
The Effects of factor V gene G1691A, methylenetetrahydrofolate reductase gene C677T and prothrombin gene G20210A mutations in the genesis of deep venous thrombosis in Behcet's disease patients
PINAR BAYRAK TOYDEMİR
Doktora
Türkçe
1999
Tıbbi BiyolojiAnkara ÜniversitesiTıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. IŞIK BÖKESOY
- Behçet hastalarında künt ve sivri uçlu iğnelerle yapılan paterji testinin klinik ve histopatolojik değerlendirilmesi
Clinical and histopathological evaluation of the pathergy test performed by means of and blind needles in patient with Behcet's disease
ÖZLEM AKMAZ (ALTAY)
- Behçet hastalarında HLA-B51 genotiplerinin incelenmesi
The Investigation of HLA-B51 genotypes in Behçet's patients
AYFER KAYA ATALAY
Doktora
Türkçe
1998
Allerji ve İmmünolojiMarmara Üniversitesiİmmünoloji Bilim Dalı
PROF. DR. TEVFİK AKOĞLU
- Behçet hastalarında lökosit fonksiyonlarının kemiluminometrik yöntemle değerlendirilmesi
Investigation of leukocytes function of Behcet disease patients by using chemiluminescence method
LATİF ÖZBAY
Doktora
Türkçe
1999
Eczacılık ve FarmakolojiGazi ÜniversitesiFarmakoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İLKER KANZIK
PROF. DR. İCLAL ÇAKICI