Geri Dön

Eritema nodozum: 100 olgunun değerlendirilmesi

Erythema nodosum: The evaluation of 100 cases

  1. Tez No: 165782
  2. Yazar: HAYAT KUMBASAR KARAOSMANOĞLU
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ALİ MERT
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları, Clinical Microbiology and Infectious Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2005
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Enfeksiyon Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 34

Özet

28 ÖZET Amaç; Bu çalışmada eritema nodozum (EN)'lu olgularda klinik özelikler, etiyolojik nedenler ve ayrıca sekonder EN tanısmı destekleyen öngördürücü değişkenler araştırıldı. Yöntem: Kliniğimiz tarafindan 1993-2004 yıllan arasmda, EN tanısı konan 100 erişkin olgu (ortalama yaş: 37) ileriye dönük olarak çalışmaya atadı. Olgulardan 46'sraa nodozitelerden biyopsi yapıldı. EN'a yol açabilecek altta yatan hastalığı olan olgular sekonder, olmayanlar ise primer olarak isimlendirildi Sekonder EN'a yol açan hastalıkların tanısı için tanı ölçütleri ve/veya tanıya gidiş yöntemleri uygulandı. Sürekli ve kategorik değişkenleri karşılaştırmak için sırasıyla Mann- Whitney U ve ki-kare testleri kullanıldı. Anlamlı bulunan değişkenlere logistik regresyon uygulandı. Bulgular: Olguların çoğunluğu kadındı (Kadm/Erkek:6/Î) ve ~yarısında (%47) etiyoloji belirlendi Etiyolojide poststreptokokal EN ilk sırada yer aldı (%11) ve bu tanıyı sıklık sırasına göre primer TB (%10), sarkoidoz (%10), Behçet sendromu (%6), ilaçlar (%5), inflamatuar barsak hastalıkları (%3) ve gebelik (%2) izledi Hastaların 15 'inde (%15) öksürük yakınması vardı ve bunların 8'ine primer TB, 7'sine ise sarkoidoz tanısı koyuldu. Artriti olan 4 olgudan 3'ü Behçet sendromu, diğeri ise Crohn hastalığı tanısı almıştı. Tüm olgular ortalama 4,5 yıl izlendi idiopatik EN olgularının %62'sinde (33/53), sekonder EN'lu olgulardan ise sadece birinde (Behçet sendromu) nodozitelerin her yıl tekrarladığı belirlendi Biyopsi yapılan 46 olgunun tümünde EN ile uyumlu histoloji gözlendi Primer ve sekonder ENTu hastalarda, karşılaştırılan değişkenlerin (lökosit sayısı, eritrosit sedimentasyon hızı, CRP, ateş varlığı, EN'da tekrarlama, öksüsrük, boğaz ağrısı, artrit, ishal ve anormal akciğer grafisi) tümünde anlamlı farklılık saptandı. Bütün parametrelerin kullanılması durumunda modelin, olguların %94,6 kadarında sekonder EN'u doğru kestirim yapabildiği görüldü. Ancak hiçbir parametre, tek başına anlamlı bir kestirim yapabilecek güçte bulunamadı. Gebe hastalar dışında tedavi olarak olguların tümüne yatak istirahatı ve çoğuna da oral naproksen29 verildi Genellikle ilk 7 gün içinde klinik yanıt atak Alda yatan hastalığı olanlara da ayrıca özgül tedavi uygulandı. Yorum; EN'a yol açabilen çok sayıda hastalık vardır. Bu nedenle tanıya gidiş harcamalarını azaltmak ve tanı koyma süresini kısaltmak için, her ülke kendi sık karşılaşılan etryolojik nedenlerini saptamalı, sekonder EN'u düşündüren klinik özellikleri belirlemeli ve en uygun yaklaşım politakasını ortaya koymalıdır. Çalışmamızda ülkemizde EN etiyolojisinde streptokokkal ferenjit, primer TB, sarkoidoz ve Behçet sendromu'nun önemli yer tuttuğu görülmüştür. Özellikle ilk kez EN kliniği ile başvuran bir olgu karşısında bu etiyolojik nedenler göz önüne alınmalı ve etryolojik araştırma bu yönde sürdürülmelidir. Anahtar Sfeeükler: Eritema nodozum, etiyoloji

Özet (Çeviri)

30 SUMMARY Objective; In this study, we investigated clinical features, the etiology, and also predictive factors of secondary erythema nodosum (EN) in patients with EN. Method: A total of 100 patients (mean age:37) with a diagnosis of EN between 1993 to 2004 in our clinic were included in the study prospectively. A biopsy was performed in 46 of the patients. Patients were considered to have secondary when an underlying condition was found; and to have primary when no such condition was found. For the diagnosis of the underlying diseases, the diagnostic criteria and/or diagnostic methods were used. Categorical and continuous variables were compared by using chi-square and Mann- Whitney U tests respectively. Logistic regression test was applied to the significantly different variables. Results: The majority of the patients were female (Female/Male: 6/1) and in nearly half (47%) of the cases had a determined etiology. The leading etiology was poststreptococcal (11%), followed in decreasing order by primary tuberculosis (10%) sarcoidosis (10%), Behcet's disease (6%), drugs (5%), inflammatory bowel diseases (IBD) (3%), and pregnancy (2%). Fifteen (15%) patients had a complaint of cough; the diagnosis was primary tuberculosis in 8 and sarcoidosis in 7. Four patients with arthritis were diagnosed as having Behcet's disease (in 3) and Crohn's disease (in 1). All the patients were followed for a mean duration of 4.5 years. The nodosities relapsed every year in 62% (33/53) of idiopathic EN patients but in only one (Behcet's disease) of the secondary ones. A histology was available in 46 and consistent with EN in alL All the parameters studied (leukocytosis, erythrocyte sedimentation rate, CRP, fever, recurrence in EN, cough, sore throat, arthritis, diarrhoea and pathology in chest X-ray) in both primary and secondary EN groups were found to be statistically significant. When all the parameters were used together, the model had a31 predictive role of 94.6%. However no single parameter was strong enough to predict the outcome itself. All of the patients had bed rest and majority was given naproxen. The outcomes were usually favorable within 7 days. The patients with an underlying disease were given the specific treatment. Conclusion: EN has been associated with numerous diseases. In order to reduce cost and duration of diagnosis, every centre should determine its own most frequent etiologic factors. Predictive variables for secondary EN should also be determined and an optimum management for such patients should be clarified. Our study revealed streptococcal pharyngitis, primary tuberculosis, sarcoidosis, IBD, and Behcet's syndrome as the main etiologies of EN. Key Words; Erythema nodosum, etiology.

Benzer Tezler

  1. Behçet Hastalığı'nda MEFV genindeki mutasyonların sıklığı ve klinik bulgularla ilişkisi

    The frequency of MEFV gene mutations and assosiation between clinical symptoms in Behçet's Disease

    AYTEN YAZICI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    RomatolojiKocaeli Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AYŞE ÇEFLE

  2. Akdeniz Üniversitesi Hastanesi Dermatoloji Anabilim Dalı Behçet Hastalığı Ünitesi'nde takip edilen hastalarda behçet hastalığı'nın klinik seyri

    Clinical course of behçet's disease patients followed-up in Behçet Disease Unit of Department of Dermatoveneorology of Akdeniz University Hospital

    NİLAY UĞURLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    DermatolojiAkdeniz Üniversitesi

    Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERKAN ALPSOY

  3. Sarkoidoz hastalarının tanı, tedavi ve izlem süreçlerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of diagnosis, treatment and follow up period in sarcoidosis patients

    FİLİZ SADİ AYKAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Göğüs HastalıklarıGazi Üniversitesi

    Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HALUK TÜRKTAŞ

  4. Behçet hastalığının demografik ve klinik özellikleri

    Demographic and clinical characteristics of Behçet disease

    BİLAL SULA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    DermatolojiDicle Üniversitesi

    Dermatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEDAT AKDENİZ

  5. Mukokütanöz behçet olgularında famotidin tedavisiyle elde edilen sonuçlar

    Başlık çevirisi yok

    NİLGÜN SAYMAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1992

    DermatolojiAnkara Üniversitesi

    Dermatoloji Ana Bilim Dalı