Geri Dön

Kuzu beslemede enerji kaynağı olarak tapiokanın farklı azot kaynakları ile birlikte kullanılma imkanları

The Possibilities of usig tapioca as a source of energy with different nitrogen sources on lamb feeding

  1. Tez No: 17156
  2. Yazar: FATMA İNAL
  3. Danışmanlar: PROF.DR. ŞAKİR D. TUNCER
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Veteriner Hekimliği, Veterinary Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1991
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Selçuk Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 66

Özet

6. ÖZET Kuzu beslemede enerji kaynağı olarak tapiokanın farklı azot kaynakları 11e birlikte kullanılma imkanları Kuzu beslemede enerji kaynağı olarak arpa yerine tapiokanın soya küspesi veya üre ile birlikte kullanılma imkanlarının araştırıldığı bu çalışma 3 deneme halinde yürütüldü. Deneme I'de yaklaşık 3 aylık yaşta 48 baş Akkaraman erkek kuzu her birinde 6 hayvan olacak şekilde 8 gruba ayrıldı. Protein kaynağı olarak soya küspesi ya da üre içeren konsantre yemlere arpanın % 0, 35, 70 ve 100' ü oranlarında katılan tapiokanın besi performansı, bazı kan ve rumen parametreleri üzerine etkileri incelendi. Konsantre yemlerin ad libitum, kuru yoncanın ise günde hayvan başına 200 g olacak şekilde verildiği besi denemesi 70 gün sürdürüldü. Hayvanlar 1ki haftada bir aç karnına tartıldı. Deneme sonu ortalama canlı ağırlıkları soya küspesi ya da üre alan gruplarda tapioka düzeylerine göre sırasıyla 49.29, 49.99, 46.79, 48.49, 51.30, 51.14, 49.78 ve 48.49 kg; günlük ortalama canlı ağırlık artışları 1se 282.14, 271.73, 251.01, 261.49, 284.58, 282.14, 270.48 ve 251.25 g olarak belirlendi. Gruplarda deneme sonu canlı ağırlıklar ve günlük canlı ağırlık artışları bakımından gerek protein kaynakları gerekse tapioka düzeyleri arasında herhangi bir farklılık gözlenmedi (P>0.05). İstatistiksel yönden bir değerlendirme yapılamamasına rağmen günlük ortalama konsantre yem tüketiminin üre verilen gruplarda (1529.0, 1605.2, 1712.3 va 1619.0 g) soya küspesi alanlardan 48(1502.6, 1562.9, 1436.1 ve 1595.6) daha fazla olduğu; bir kg canlı ağırlık artışı 1ç1n tüketilen konsantre yem miktarlarının hem soyalı (5.471, 5.930, 5.814, ve 6.295 kg) hem de ürell gruplarda (5.496, 5.886, 6.520, ve 6.839 kg) taploka düzeyine bağlı olarak arttığı görüldü. Konsantre yemlerdeki taploka miktarının artışı 11e bir kg konsantre yemin maliyetinde düşüş, bir kg canlı ağırlık artışının maliyetinde ise bir yükselme gözlendi. Çalışmada 0, 35 ve 70. günlerde hayvanlardan alınan kan örneklerindeki glikoz düzeyleri soya küspesi ve üreü gruplarda taploka düzeylerine göre sırasıyla 46.71-64.87, 50.05-62.76, 41.74-63.07, 60.81-76.81, 49.73-82.78, 63.23-93.67, 54.80-77.21 ve 61.26-66.45 mg/dl ; total serum proteini düzeyleri 5.56-7.02, 5.43-7.12, 4.75-6.93, 5.43-7.02, 4.96-7.06, 5.29-7.12, 5.76-6.54 ve 5.03-6.78 g/dl; üre değerleri 1se 37.77-51.69, 31.07-41.99, 41.38-53.69, 38.69-47.73, 46.88-51.26, 42.25-50.96, 46.86-79.66 ve 59.64-61.10 mg/dl arasında bulundu. Rumen sıvısı total uçucu yağ asitleri (TUYA) soyalı gruplarda sırasıyla, 94.08-130.00, 106.50-115.42, 96.08-120.17 ve 88.00-107.75 mmol/1, ürell gruplarda 93.17-120.17, 96.42-127.42, 95.40-123.92 ve 96.33-124.33 mmol/1; amonyak N'u değerleri soyalı gruplarda sırasıyla 258.97-339.51, 242.64-279.73, 217.00-328.85, 193.38-290.61 mg/1, ürell gruplarda ise 231.87-296.17, 237.68- 292.33, 327.30-340.17, 412.75-418.08 mg/1 arasında belirlendi. İkinci denemede yaklaşık 9 aylık yaşta 4 baş erkek Merinos kuzuda klasik sindirim denemesi yöntemiyle tapiokanın ham besin maddelerinin sindirilme dereceleri ortaya konuldu. Kuru madde, organik madde, ham protein, ham yağ, ham selüloz ve azotsuz öz 49maddenin sindirilme dereceleri sırasıyla % 87.33, 89.32, -31.64, 97.06, 41.22 ve 96.64 olarak tespit edildi. Son denemede ise daha önceden rumen fistülü açılmış 2.5-3 yaşlarında 3 baş Merinos koç kullanılarak arpa ve tapiokanın naylon kese tekniği 11e, yıkama kaybı gözönüne alınmadan, kuru madde kayıpları belirlendi. Rumende 1, 2, 4, 6, 8, 12 ve 24 saatlik Inkübasyonlar sonucunda, arpada kuru madde kaybının inkübasyon sürelerine göre sırasıyla % 46.43, 45.60, 58.02, 73.19, 74.93, 82.72 ve 80.26, taplokada 1se aynı sırayla % 71.57, 72.82, 75.08, 79.18, 83.86, 85.44 ve 87.72 olduğu gözlendi. 50

Özet (Çeviri)

7. SUMMARY“The possibilities of uslg tapioca as a source of energy with different nitrogen sources on lamb feeding.”This study was carried out to Investigate the possibilities of usage of tapioca replacing barley, as a source of energy, with soybean meal or urea on lamb feeding. Three experiments were conducted. In the first experiment, fourty-eight Akkaraman male lambs at 3 months of age were used. The animals were divided 1n 8 groups. Each group contained 6 lambs. The barley in the concentrates was replaced by tapioca at 0, 35, 70 and 100 % levels. Soybean meal and urea added to the concentrates as nitrogen sources. The effects of tapioca on growth performance, some blood and rumen parameters were examined. The concentrates were fed ad libitum while alfalfa hay limited to 200 g per lamb dally. Basal feeding was conducted to 70 days. The animals were weighed in every 15 days. The average final weights of lambs for groups fed soybean meal or urea related to tapioca levels were 49.29, 49.99, 46.79, 48.49, 51.30, 51.14, 49.78 and 48.49 kg; average dally gains 282.14, 271.73, 251.01, 261.49, 284.58, 282.14, 270.48 and 251.25 g, respectively. There were no significant differences between groups in average final weights and daily gains (P>0.05). Average daily feed consumptions were more for the groups fed urea (1529.0, 1605.2, 1712.3 and 1619.0 g) than the groups fed soybean meal (1502.6, 1562.9, 1436.1 and 1595.6). The average feed 51consumptions per kg live weight gain were Increased 1n terms of tapioca Increase both 1n soybean meal groups (5.471, 5.930, 5.814 and 6.295 kg) and urea groups (5.496, 5.886, 6.520 and 6.839 kg), respectively. Although per kg concentrate feed cost was decreased with regard to the increase of tapioca level, the cost of per kg live weight gain was increased. During the experiment, in groups fed soybean meal or urea, the glucose levels of blood samples in minimal and maximal levels were found to be 46.71-64.87, 50.05-62.76, 41.74-63.07, 60.81- 76.81, 49.73-82.78, 63.23-93.67, 54.80-77.21 and 61.26-66.45 mg/dl; total serum protein values as 5.56-7.02, 5.43-7.12, 4.75- 6.93, 5.43-7.02, 4.96-7.06, 5.29-7.12, 5.76-6.54 and 5.03-6.78 g/dl; and urea values as 37.77-51.69, 31.07-41.99, 41.38-53.69, 38.69-47.73, 46.88-51.26, 42.25-50.96, 46.86-79.66 and 59.64- 61.10 mg/dl, respectively. Total volatile fatty acid (TVFA) levels of rumen samples were found to be 94.08-130.00, 106.50-115.42, 96.08-120.17 and 88.00-107.75 mmol/1 in the groups fed soybean meal; 93.17-120.17, 96.42-127.42, 95.40-123.92 and 96.33-124.33 mmol/1 1n the groups fed urea, respectively. Rumen ammonia-N values were 258.97- 339.51, 242.64-279.73, 217.00-328.85 and 193.38-290.61 mg/1 1n soybean groups; 231.87-296.17, 237.68-292.33, 327.30-340.17 and 412.75-418.08 mg/1 1n urea groups. In the second experiment, four Merino male lambs at 9 months of age were used. The digestibility of the nutrients of tapioca were investigated. The digestibility coefficients of dry matter, 52organic matter, crude protein, ether extract, crude fiber and N free extract were found to be 87.33, 89.32, -31.64, 97.06, 41.22 and 96.64 %, respectively. In the final experiment, three fistulated Merino male lambs at 2.5-3 years of age were used. By means of the nylon bag technique, without washing losses, dry matter disappearances of barley and tapioca were determined. At the end of 1, 2, 4, 6, 8, 12 and 24 hours rumen incubations, dry matter disappearances were determined as 46.43, 45.60, 58.02, 73.19, 74.93, 82.72 and 80.26 % for barley and 71.57, 72.82, 75.08, 79.18, 83.86, 85.44 and 87.72 % for tapioca. 53

Benzer Tezler

  1. Diplotaxis tenuifolia (yabani roka) bitkisinin ruminant beslemede kullanılabilirliğinin araştırılması

    A study to determining the availability of diplotaxis tenuifolia (wild rocket) on ruminant nutrition

    CAHİT ÖZCAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSelçuk Üniversitesi

    Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BEHİÇ COŞKUN

  2. Enerji kaynağı olarak farklı düzeylerde arpa ya da kuru şeker pancarı posası verilmesinin Morkaraman kuzularda besi performansı ve karkas özelliklerine etkisi

    Effect of different barley or dry beet pulp levels as an energy supplement on fattening performance and carcas traits in Morkaraman lambs

    AHMET ÇIRA

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Veteriner HekimliğiYüzüncü Yıl Üniversitesi

    Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. SUPHİ DENİZ

  3. Salinomisin katılmış farklı iki protein kaynağı yemin mer'ada otlayan morkaraman kuzularda besi performansı ve karkas özelliklerine etkisi

    The Effect of two different salinomycine added protein sources on fattening performance of grazing morkaraman lambs

    HASAN ARIKAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Veteriner HekimliğiYüzüncü Yıl Üniversitesi

    Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. DURAN BOLAT

  4. Toklularda iki farklı protein ve kaba yem kaynağının besi performansı, ham besin maddelerinin sindirilme derecesi ve ruminal fermentasyon üzerine etkisi

    The effect of two different protein and roughage feed sources on feedlot performance, digestibility of nutrient and fuminal fermantation in lambs

    PINAR TATLI

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Veteriner HekimliğiFırat Üniversitesi

    Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. İ. HALİL ÇERÇİ

  5. Zom erkek besi kuzularının Diyarbakır koşullarında adaptasyon beslemesi üzerine bir araştıma

    A research on adaptation feeding of zoom male fattening lambs in Diyarbakir conditions

    ÖZTEKİN GÜNEŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    ZiraatHarran Üniversitesi

    Zootekni, Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SABRİ YURTSEVEN