Geri Dön

Demirköy-İğneada longos ormanları ve çevresinin bitki toplumları ve kuruluş özellikleri

The plant communities and structural properties of Igneada floodplain forests and their surroundings

PDF İndir

  1. Tez No: 178028
  2. Yazar: ALİ KAVGACI
  3. Danışmanlar: PROF.DR. GÜLEN ÖZALP
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Biyoloji, Botanik, Ormancılık ve Orman Mühendisliği, Biology, Botany, Forestry and Forest Engineering
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2007
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Orman Mühendisliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Silvikültür Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 237

Özet

Bu çalışma, İğneada Yöresi'nde bulunan su basar ormanlar ile bu ormanların çevresindeki ormanların bitki toplumlarını belirlemek ve bu toplumların kuruluş özelliklerini ortaya koymak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Kırklareli ilinin, Demirköy İlçesine bağlı olan İğneada; Karadenize kıyısı olan, Istranca Dağının eteğinde ve Bulgaristan sınırına yaklaşık yirmi kilometrede bulunan bir kasabadır. Davis'in karelaj (grid) sistemine göre A1 (E) karesi içinde kalmaktadır. Thornthwaite iklim sistemine göre bölge; nemli, mesotermal ve okyanus iklimine yakın bir iklime sahip olup, genellikle halosen devrine ait jeolojik bir yapı vardır. Sahip olduğu ormanlar, göller, bataklıklar, deniz ve kumul ile ekosistem çeşitliliği açısından oldukça zengin bir yapıya sahiptir. Bitki toplumlarını belirlemek amacıyla yapılan örnekleme çalışmaları Braun ? Blanquet metoduna göre gerçekleştirilmiştir. Arazi çalışmaları sonucunda elde edilen vejetasyon alımlarının değerlendirilmesinde, dünyada ve özellikle Avrupa'da bitki sosyolojisi ve vejetasyon ekolojisi çalışmalarında oldukça geniş bir şekilde kullanılan bilgisayar programları ve analizlerinden faydalanılmıştır. Bu program ve analizlerden bazıları Türkiye'deki bitki sosyolojisi ve vejetasyon ekolojisi araştırmalarında ilk kez kullanılmış olmaktadır. Gerek bitki toplumlarını, gerekse onların bazı ekolojik özelliklerini ortaya koymak amacıyla kullanılan bilgisayar programları şunlardır: TURBOVEG, JUICE , SYN ? TAX, PC-ORD ve CANOCO. Elde edilen vejetasyon alımları ilk olarak bitki sosyolojisi verilerini düzenleme ve depolama amacıyla geliştirilmiş olan TURBOVEG programına aktarılmıştır. TURBOVEG ortamında depo edilen vejetasyon alımları daha sonra JUICE programına aktarılmıştır. Microsoft® Windows® platformuna uygun olarak dizayn edilmiş bu program yardımıyla çok büyük bitki sosyolojisi veri bankalarını ve tablolarını düzenlemek, sınıflandırmak ve analiz etmek mümkün olabilmektedir. JUICE yardımıyla PC-ORD programında doğrudan Cluster (kümeleme) analizi yapmak ve verileri sınıflandırmak mümkün olmaktadır. Bu nedenle örnek alanları sınıflandırmak amacıyla JUICE'a aktarılan vejetasyon alımlarının analizi ilk olarak PC-ORD'da gerçekleştirilmiştir. Sınıflandırmada Group Linkage (Grup bağlantı) metotlarından, Ward's metodu ve öklityan (Euclidian) mesafe indisi kullanılmıştır. JUICE'taki vejetasyon alımları ayrıca SYN ? TAX programına aktarılarak örnek alanlar bir kez de bu programda sınıflandırmaya tabii tutulmuş ve örnek alanların ordinasyon ve dendrogramı oluşturulmuştur. SYN ? TAX'ta vejetasyon alımlarının ordinasyonları oluşturulurken Principal Coordinated Analysis (PCoA) ve öklityan mesafe indisi; dendrogramlar oluşturulurken ise UPGMA (Unweighted Pair Groups using arithmetic averages) metodu ve öklityan mesafe indisi kullanılmıştır. Ayrıca analizler sonucu ortaya çıkan bitki toplumlarıyla, toplumların Ellenberg Gösterge Değerleri arasındaki ilişki ve bitki toplumlarının bazı toprak özellikleriyle olan ilişkisi CANOCO programında Canonical Correspondance Analysis (CCA) ile belirlenmiştir. Vejetasyon alımlarının değerlendirmesi sonucunda İğneada Su Basar Ormanları ve Çevresinde asosiyasyon seviyesinde 6 adet orman toplumunun bulunduğu tespit edilmiştir. Buna göre İğneada'daki orman toplumlarının sistematiği şu şekildedir: QUERCO-FAGETEA Br.-Bl.&Vlieger 1937 POPULETALA ALBAE Br.-Bl. Ex Tchou 1948 ALNO-QUERCION ROBORIS Horvat 1950 Leucojo aestivi-Fraxinetum oxycarpae Glavac 1959 alnetosum glutinosae Carici remotae-Fraxinetum oxycarpae Pedrotti 1970 juglancetosum regii typichum quercetosum roburi RHODADENDRO-FAGETALIA Akman, Quézel&Barbéro 1980 TILII-CARPINION all. nova Fraxino angustifolii-Carpinetum betuli ass. nova Trachystemo orientali-Carpinetum betuli ass.nova QUERCETALIA PUBESCENTIS Klika 1933 QUERCION FRAINETTO Horvat 1954 Taneceto corymbosum subsp. cinerii-Quercetum petraea ass.nova Quercetum frainetto-cerris Rudski 1949 carpinetosum orientali tipikum Rhodadendro-Fagetalia takımına ait olan Tilii-Carpiniom birliği (alliance-verband) ve bu birliğe ait olan Fraxino-Carpinetum ve Trachystemo-Carpinetum asosiyasyonları ile Quercion frainetto birliğine ait Taneceto-Quercetum petraea asossiyasyonu ilk kez bu çalışmayla tanımlanmaktadır. Leucojo-Fraxinetum, Carici Fraxinetum ve Fraxino-Carpinetum asosiyasyonları tamamıyla İğneada Su Basar Ormanlarında yayılış yaparken, Taneceto-Quercetum petraea ve Quercetum frainetto-cerris asosiyasyonları bu ormanların çevresindeki eğimli araziler üzerinde bulunmaktadır. Trachystemo-Carpinetum ise İğneada Su Basar Ormanlarının çevresindeki kuru dereler ve hafif eğimli yamaçlar üzerinde yayılış yapmaktadır. Orman toplumlarıyla, toplumların Ellenberg gösterge değerleri arasındaki ilişkiye bakıldığında, yerel ölçekte Leucojo-Fraxinetum, Carici-Fraxinetum ve Fraxino- Carpinetum'un higrofil karakterde, Trachystemo-Carpinetum'un mezofil karakterde ve Tanaceto-Quercetum petraea ile Quercetum frainetto-cerris'in termofil karakterde ormanlar olduğu anlaşılmaktadır. İğneada Su Basar Ormanlarındaki vejetasyon yapısının şekillenmesinde en önemli faktör taban suyu seviyesi olup, orman toplumlarıyla taban suyu seviyesi arasında şu şekilde bir ilişkinin bulunduğu söylenebilir. ? Taban suyu seviyesinin en yüksek olduğu vejetasyon birimi Leucojo aestivi ? Fraxinetum oxycarpae'dır. ? Carici remotae ? Fraxinetum oxycarpae'da ise taban suyu seviyesi Leucojo ? Fraxinetum'dan daha düşük, Fraxino ? Carpinetum'dan daha yüksektir. Üç adet subasosiyasyona sahip olan asosiyasyonda, subasosiyasyonların taban suyu gösterge nitelikleri ise yüksek olandan az olana doğru sırasıyla şu şekildedir: juglancetosum regii, tipikum ve quercetosum roburi. ? Taban suyu seviyesi en düşük olan vejetasyon birimi ise Fraxino angustifoli ? Carpinetum betuli'dir. İğneada'nın sulak alan orman toplumları, floristik açıdan Orta Avrupa ve özellikle Balkanlardaki sulak alan orman vejetasyonuna büyük benzerlik göstermektedir. Nitekim, sulak alan orman toplumlarına ait bitkilerin fitocoğrafik bölgelere dağılımlarına bakıldığında, bitkilerin hemen hemen yarısı veya yarısından fazlasının Avrupa-Sibirya fitocoğrafik bölgesinde ait olduğu görülmektedir. Sulak alan toplumları Raunkiaer'in yaşam formlarına göre hemikriptofit ve fanerofitlerin egemen olduğu bir vejetasyon yapısına sahiptir. Buna göre İğneada sulak alan ormanları ?hemikripto ? fanerofitik? vejetasyon yapısına sahiptir denilebilir. Shannon ? Wiener indeksine göre en yüksek bitki çeşitliliğine sahip olan sulak alan orman toplumu, Fraxino Carpinetum'dur. Bunu sırasıyla Trachystemo ? Carpinetum, Carici ? Fraxinetum ve Leucojo ? Fraxinetum izlemektedir. Taşkınların en uzun süre devam ettiği Leucojo ? Fraxinetum'da çeşitliliğin en düşük olması, buna karşın taşkınlara çok fazla maruz kalmayan Fraxino - Carpinetum'da çeşitliğin en yüksek olması dikkat çekicidir. Su basar ormanlarda taşkın periyodu ile orman toplumunun tür çeşitliliği arasında ters bir ilişkinin var olduğu anlaşılmaktadır. Taşkın süresinin uzaması, yetişme ortamının su koşulları açısından uygun olmayan bir yapıya kavuşmasına ve bu nedenle bitki türlerinin sayısının azalmasına neden olmaktadır. Sulak alan orman toplumları genellikle karışık, çok tabakalı ve ağaçlık çağında meşçere kuruluşlarına sahiptirler. Yetişme ortamı koşullarının zenginliği bu nedenle meşçere karışımına fazla sayıda ağaç türünün katılımı ve bu türlerin ışık isteği bakımından farklı özelliklere sahip oluşu, tabakalı bir meşçere kuruluşunun oluşmasındaki ana neden olmaktadır. Leucojo ? Fraxinetum (%108,3) üst tepe kapalılığı en yüksek olan sulak alan orman toplumu birimidir. Trachystemo ? Carpinetum (%99,43) ve Fraxino ? Carpinetum (%98,17) bu orman toplumuna yakın değerlere sahiptir. Carici-Fraxinetum juglancetosum (%70,97), tipikum ( %88,04) ve quercetosum (%71,3) daha düşük kapalılık derecelerine sahiptirler. Üst kattaki ağaç sayısı itibariyle en fazla bireye sahip olan sulak alan orman toplumu, yine çoğunlukla sürgün kökenli bireylerden oluşan Leucojo-Fraxinetum'dur. Bunu, sürgün kökenli bireylerin fazlalığıyla belirginleşen bir diğer orman toplumu olan Trachystemo ? Carpinetum ile Carici Fraxinetum tipikum izlemektedir. Fraxinus angustifolia, karışıma en fazla katılan ağaç türüdür İğneada termofil orman toplumları da floristik açıdan Orta Avrupa ve Balkanlardaki meşe ormanlarına büyük benzerlik göstermektedir. Nitekim termofil orman toplumlarını oluşturan bitkilerin yarısına yakınının, ya da daha fazlasının Avrupa-Sibirya fitocoğrafik bölgesine ait olduğu görülmektedir. Termofil orman toplumları Raunkiaer 'in yaşam formları açısından sulak alan ormanlara benzer bir yapıya sahiptir. Hemikriptofiler ve fanerofitler vejetasyonun egemen yaşam formlarıdır. Yani termofil orman toplumları da hemikripto?fanerofitik vejetasyon yapısına sahiptir. Shannon ? Wiever indeksine göre termofil orman toplumları arasında önemli bir fark bulunmamakla birlikte, en yüksek bitki çeşitliliği değerine sahip olan toplum, Tanacetum cinerii-Quercetum petraea'dır. Bunu Quercetum frainetto ?cerris tipikum ve Quercetum frainetto ? cerris carpinetosum izlemektedir. Quercetum frainetto-cerris carpinetosum iki tabakalı meşçere kuruluşuna sahipken, diğer termofil toplumlar tek tabakalı meşçereler meydana getirmektedir. Üst kattaki ağaç sayısı bakımından en yüksek değere sahip olan termofil orman toplumu, Tanacetum cinerii-Quercetum petraea'dır. Termofil orman toplumlarını oluşturan ağaçların büyük çoğunluğu ince çap kademelerinde (20cm'den küçük) yer almaktadır. Kalın çap kademesindeki birey sayısı arttıkça hektardaki göğüs yüzeyi de artmaktadır. Termofil orman toplumlarında ağaç türü gençliklerinin çalı katındaki ortalama örtme değerleri, ot katına oranla daha yüksektir. Ancak çalı katındaki gençliklere bakıldığında çoğunlukla sürgün kökenli bireyler oldukları anlaşılmaktadır. Yerel ölçekte ele alındığında sulak alan orman toplumları; kil, toz, organik madde, tuzluluk, kireç, pH ve azot gibi toprak özellikleri açısından termofil toplumlara oranla daha yüksek değerlere sahiptir. Termofil orman toplumları ise, sulak alan orman toplumlarına oranla daha kumlu topraklar üzerinde gelişmektedir. Orman toplumlarının tamamında pH 7'den düşük olmakla birlikte, Termofil orman toplumları, sulak alan orman toplumlarına oranla daha asidik ve besin içeriği daha düşük topraklar üzerinde bulunmaktadır. Kumul vejetasyonundan elde edilen vejetasyon alımlarının analizi sonucunda; dalgaların ulaştığı kumul bölümüne en yakın olan vejetasyon biriminin Otontho- Leymetum asossiyasyonu olduğu ve bu asosiyasyonun devamında Maresion nanae birliğine ait Medicago rigidula-Cionura erecta temel toplumunun bulunduğu belirlenmiştir. Bu vejetasyon biriminde karakter ve ayırıcı türlerin belirlenememesinden dolayı asosiyasyon düzeyinde bir tanımlama yapılamamış; Kopecky ve Henjy (1974)'nin bu durumlar için oluşturmuş olduğu sistemden faydalanılmıştır. Kumul vejetasyonunun toplum sistematiği ise şu şekildedir: AMOPHILLETEA Br.-Bl. Et Tx-ex Westhoff et al. 1946 AMOPHILLETALIA Br.-Bl. 1933 AMOPHILLION ARUNDINACEAE Br.-Bl. 1921 Ototho-Leymetum sabulosi Gehu&Uslu 1989 TUBERARITEA GUTTATAE Br-Bl 1952-am. Rivas-Martinez 1978 MALCOLMIETALIA Rivas-Goday 1957 MARESION NANAE Gehu et Alii 1986 Medicago rigidula-Cionura erecta basal (temel) toplumu Kumul Ardı Çayır Vejetasyon Birimi Phillyrea latifolia ? Paliurus spina- christi Topluluğu Juncus maritimus Topluluğu Juncus littoralis Topluluğu İğneada kumul vejetasyonu floristik açıdan Yunanistan ve Bulgaristan kumul vejetasyonlarına benzerlik göstermektedir. Ancak her iki ülkede de İğneada kumul vejetasyonundaki bitki toplumlarına rastlanmamaktadır. İğneada kumul florasında 140'dan fazla bitki türü bulunmaktadır. Bu türlerin büyük çoğunluğu psammofit bitkilerdir. Orman toplumlarının aksine kumul vejetasyonunda geniş yayılışlı ve yayılışı bilinmeyen bitkilerle birlikte, Akdeniz fitocoğrafik bölgesine ait bitkilerin yoğunluğu dikkati çekmektedir. Ormana geçiş kuşağı olan Phillyrea latifolia-Paliurus spina ? christi çalı topluluğu ile, sazlıklara geçişi oluşturan Juncus maritimus ve Juncus littoralis toplulukları dışındaki diğer toplumlarda Akdeniz fitocoğrafik bölgesi, Avrupa Sibirya fitocoğrafik bölgesine oranla daha yüksek oranda temsil edilmektedir. Kumul vejetasyonu hemikriptofit ve terofitlerin egemen olduğu bir vejetasyon yapısına sahiptir. Yani tomurcukları uygun olmayan mevsimi toprak yüzeyinde geçiren çok yıllık otsu bitkilerle, uygun olmayan mevsimi toprakta tohum olarak geçiren tek yıllık otsu bitkilerin şekillendirdiği kumul vejetasyonu, terofito ? hemikriptofitik yapıdadır. Kumul vejetasyonunun bitki toplumları da Ellenberg Gösterge Değerleri açısından farklı özellikler göstermektedir. Yerel ölçekte ele alındığında, Otontho - Leymetum sabulosi diğer bitki toplumlarına oranla daha yüksek (bazik) toprak reaksiyonu, sıcaklık ve ışığın göstergesiyken, Medigaco rigidula ? Cionura erecta temel toplumunun daha karasal bir yapıya sahip olduğu anlaşılmaktadır. Kumul ardı çayır vejetasyon birimi ise, diğer iki bitki toplumuna oranla daha yüksek besin maddesi ve toprak nemini karakterize eden bitkilerden meydana gelmektedir. Çalışma kapsamında göller ve sazlıkların bitki toplumları, Seçmen ve Leblebici (1997) tarafından daha önce çalışılmıştır. Ancak, bir tespit olması amacıyla bu alanlardan toplanan bitkilerin floristik dizini, sunulmuştur. Buna göre İğneada bölgesindeki göller ile bu göllerin etrafındaki sazlık alanlarda 51 familya ve 107 cinse ait 151 bitki taksonunun yayılış yaptığı tespit edilmiştir. Bu bitkilerin 2'si Pteridophyta, 149'u ise Spermatophyta divizyonuna aittir. Spermatophyta divizyonuna ait bitkilerin tamamı, Angiospermae alt divizyonuna dahildir. İğneada, biyolojik çeşitlilik ve özellikle ekosistem ve bitki çeşitliliği açısından zengin bir yapıya sahiptir. Ancak bu zenginlik hassas ve kırılgan bir yapı üzerinde bulunmaktadır. Bölgede gerçekleştirilecek her türlü doğal kaynak yönetim faaliyeti bu zenginliği ve beraberinde getirdiği hassasiyeti göz önünde bulundurularak hazırlanmalıdır.

Özet (Çeviri)

In this work, the syntaxonomy of Iğneada Floodplain Forests, their surroundings and the structural properties of the plant communities were examined. Igneada region is on Black Sea coastal and located in the northwest part of Turkey. It is also near the national border between Turkey and Bulgaria. It is in the A1 square, according to the Davis?s grid scheme. According to the Thornwaite climate system, Igneada region has a humid, mesotermal - oceanic climate. The geological structure of the region consists of holocene series. There are many kinds of vegetation types, which are floodplain (longoze) forest, high forest with Quercus frainetto, Q. petraea, Q. cerris, Carpinus orientalis and Fraxinus ornus, lakes, swamps, scrub communities, sand dune and sea in Igneada. According to the ecosystem diversity, Igneada province is very important. The releves were sampled, according to the Braun Blanquet method. The data were elobarated using the numerical technigues and computer programs which are widely used in phytosociologic and vegetation ecology studies in the World, especialy in Europe. Some of these analysis and programs were firstly used in phytosociologic and vegetation ecology studies in Turkey. The computer programs used in this work, to define the plant communities and the relations between communities and some ecological characteristics, are TURBOVEG, JUICE, SYN-TAX, PC-ORD and CANOCO. The data were put firstly in TURBOVEG, which was developed to store and arrange the releves. Then the releves were transferred to JUICE which was adapted according to Microsoft® Windows®. By this program, it is possible to arrange, classify and analyze the large phytosociologic data and tables. It is also possible to make cluster analysis and classify releves in PC-ORD directly by JUICE. Because of this, the releves were firstly analyzed in PC-ORD using Ward?s method, which is a Group Linkage method and Euclidian Distance. Beside this, the releves in JUICE were also transferred to SYNTAX by which both the ordination of releves, using Principal Coordinated Analyses (PcoA) and Euclidian Distance and the dendrograms, using UPGMA (Unweighted Pair Groups using arithmetic averages) and Euclidian distance, were realized. In addition, the relations between plant communities and Ellenberg Indicator Values and also some ecological properties were analyzed in CANOCO using Canonical Correspondance Analyses (CCA) As a result of this process, six associations were identified in Igneada Floodplain Forests and their surroundings. The syntaxonomy of these forest communities is given below. QUERCO-FAGETEA Br.-Bl.&Vlieger 1937 POPULETALA ALBAE Br.-Bl. Ex Tchou 1948 ALNO-QUERCION ROBORIS Horvat 1950 Leucojo aestivi-Fraxinetum oxycarpae Glavac 1959 alnetosum glutinosae Carici remotae-Fraxinetum oxycarpae Pedrotti 1970 juglancetosum regii typichum quercetosum roburi RHODADENDRO-FAGETALIA Akman, Quézel&Barbéro 1980 TILII-CARPINION all. nova Fraxino angustifolii-Carpinetum betuli ass. nova Trachystemo orientali-Carpinetum betuli ass.nova QUERCETALIA PUBESCENTIS Klika 1933 QUERCION FRAINETTO Horvat 1954 Taneceto corymbosum subsp. cinerii-Quercetum petraea ass.nova Quercetum frainetto-cerris Rudski 1949 carpinetosum orientali typichum Tilii-Carpinion alliance, with Fraxino-Carpinetum and Trachystemo-Carpinetum associations of the Rhodadendro-Fagetelia class and Tanaceto-Quercetum petraea association of Quercion frainetto alliance were firstly identified by this work. While Leucojo-Fraxinetum, Carici-Fraxinetum and Fraxino-Carpinetum completely distribute on Igneada Floodplain Forests, Tanaceto-Quercetum petraea and Quercetum frainetto-cerris distribute on sloping fields around those floodplain forests. On the other hand Trachystemo-Carpinetum both distributes on dry rivers around the floodplain forests, which sometimes have water movement in winter, and on gently sloping fields. According to the relation between forest communities and their Ellenberg Indicator Values, it could be concluded that Leucojo-Fraxinetum, Carici-Fraxinetum and Fraxino-Carpinetum have hygrophilous, Trachystemo-Carpinetum has mesophilous and Tanaceto-Quercetum petraea and Quercetum frainetto-cerris have termophilous forest characters in a local scale. The most important factor affecting the vegetation structure of Igneada Floodplain Forests is ground water. Some characteristic futures of the relation between floodplain forest communities and ground water are as follow; ? Leucojo aestivi-Fraxinetum oxycarpae is a typical association, where ground water level is the highest. ? The ground water level of Carici remotae-Fraxinetum oxycarpae is lower than Leucojo aestivi-Fraxinetum oxycarpae and higher than Fraxino-Carpinetum. The subasociations of Carici remotae- Fraxinetum oxycarpae have different indicator values, in terms of ground water level. According to the ground water level, their indicator values could be characterized as juglancetosum regii, typichum and quercetosum roburi, respectively. ? The association, where the ground water level is the lowest, is Fraxino angustifoli-Carpinetum betuli. The floristic composition of Igneada floodplain Forests is very similar to floodplain forest vegetation in Middle Europe and especially in Balkan. Indeed, when the distribution of plants to phytogeographical region is taken into consideration, it could be seen that nearly half or more than half of the plants belong to Euro-Siberian phytogeographic region. According to the Raunkiaer?s growth forms, hemicriptophyts and phanerophyts are dominant in Igneada Floodplain Forests. Thus, it could be said that Igneada Floodplain Forests have ?hemicripto-phanerophytic? vegetation structure. Fraxino-Carpinetum has the highest plant diversity, according to the Shannon-Wiewer diversity index. This association is followed by Traschystemo-Carpinetum, Carici- Fraxinetum and Leucojo-Fraxinetum, respectively. It is notable that Leucojo- Fraxinetum has the longest, while Fraxino Carpinetum has the shortest flood period. So it could be revealed that there is a reverse relation between the flood period and plant diversity of forest communities. Increasing flood period causes unfavorable site structure, in terms of water conditions. So the number of plant species decreases at this kind of sites. Floodplain forest communities usually have mixed, multi cohort and mature forest stand structure. The rich site, getting many tree species with different shade tolerance join to the stand structure, is the main factor causing multi-cohort forests. Leucojo-Fraxinetum (%108,3) has the highest top layer crown closure. Trachystemo-Carpinetum (%99,43) and Fraxino-Carpinetum (%98,17) have nearly similar values to this community. Carici-Fraxinetum juglancetosum (%70,97), typichum (%88,04) and quercetosum (%71,3) have lower crown closure classes. Leucojo-Fraxinetum, which is generally formatted by sprouts, has more individuals at the top layer than the other communities. It is followed by Trachystemo-Carpinetum, which is also formed by sprouts and Carici- Fraxinetum typichum. Fraxinus angustifolia is the main tree species mostly joining in to the stand structure. In terms of floristic composition, Igneada thermophile forests show big similarities to oak forests in Middle Europe and Balkan, too. Nearly half or more than half of the plant species in Igneada thermophile forests belong to Euro-Siberian phytogeographic region. Thermophile forests have similar structure with floodplain forests in terms of Raunkiaer?s growth forms. Hemicriptophyts and phanerophyts are dominant forms in thermophile forest vegetation. So, it could be said that Igneada Thermophile Forests have ?hemicripto-phanerophytic? vegetation physiognomy. Although there is no any significant difference between thermophile forest communities in terms of Shannon-Wiewer diversity index, Tanacetum cinerii- Quercetum petraea has the highest plant diversity. It is followed by, Quercetum frainetto-cerris typichum and Quercetum frainetto cerris carpinetosum, respectively. As Quercetum frainetto-cerris carpinetosum has two cohorts stand structure, other thermophile communities form single cohort stand structure. Tanaceto- Quercetum petraea has more individuals in the stand top layer than the other communities. The trees forming thermophile forests are mostly in the small diameter classes (less than 20cm). The basal area per hectare increases, according to the increasing number of trees of larger diameter classes. The mean coverage degree of saplings in thermophile forest communities is higher in the scrub layer than herb layer. But the saplings in the scrub layer are mostly sprout oriented. In terms of some soil properties, such as clay, silt, organic material, salt, lime, pH and nitrogen, the soils of Igneada floodplain forests have higher values than the soils of termophile forests. On the other hand thermophile forests grows on more sandy soils than floodplain forests. Although pH is lower than 7 in all plant communities in Igneada, thermophile forests grows on more acidic and less nutritious soils than floodplain forests. According to the elaboration of releves from sand dune vegetation, the closest belt to the sea was defined as Ototntho-Leymetum association. The vegetation type behind this association was classified as Medicago rigidula-Cionura erecta basal community belonging to Maresion nanae. As the distinguishing and character species of this community couldn?t be determined, it couldn?t be also defined in a association level. Due to this, the system of Kopecky and Henjy (1974), which was developed for the same kind of situations, was used to entitle this vegetation type. The syntaxonomy of sand dune vegetation is given below. AMOPHILLETEA Br.-Bl. Et Tx-ex Westhoff et al. 1946 AMOPHILLETALIA Br.-Bl. 1933 AMOPHILLION ARUNDINACEAE Br.-Bl. 1921 Ototho-Leymetum sabulosi Gehu&Uslu 1989 TUBERARITEA GUTTATAE Br-Bl 1952-am. Rivas-Martinez 1978 MALCOLMIETALIA Rivas-Goday 1957 MARESION NANAE Gehu et Alii 1986 Medicago rigidula-Cionura erecta basal community Meadow behind the sand dune vegetation Phillyrea latifolia ? Paliurus spina- christi community Juncus maritimus community Juncus littoralis community In terms of floristic composition, Igneada sand dune vegetation has significant similarities with Greece and Bulgarian sand dune vegetation. But it couldn?t be possible to encounter with its plant communities in these countries. There are more than 140 plant species on the Igneada sand dune vegetation. Most of them are psammophyt. Contrary to forest communities, the intensity of the species belonging to Mediterranean phytogeographic region is evident. Beside this It is also notable that the species, which are either multi-area elements or have not been accepted as members of any phytogeographic area yet reach to high propotional degree on sand dune vegetation. Except, the Phillyrea latifolia ?Paliurus spina-christi community, on the transition zone from sand dune to the floodplain forests and Juncus maritimus and Juncus littoralis community on the transition zone to the swamps, the Mediterranean phytogeographical region are represented with higher proportion than Euro-Siberian phytogeographic region in the sand dune plant communities, Hemicriptophyts and Therophyts are dominant growth forms in the sand dune vegetation. So the sand dune vegetation has therophyto-hemicriptophytic physiognomy. The plant communities of sand dune vegetation have different characteristics in terms of Ellenberg Indicator Values. As Otontho-Leymetum sabulosi indicates higher soil reaction, temperature and light than the others at local scale, Medicago rigidula- Cionura erecta basal community has more continental characteristics. On the other hand, meadow behind the sand dune communities are formed by the plants indicating higher nutrition and soil humidity Because the plant communities of lakes and swamps in Igneada were studied by Seçmen and Leblebici (1997), they were?nt studied in this study again. But the plants collected from these fields are listed and introduced. 151 taxa and 107 genera belonging to 51 families were established. 2 taxa belong to pteridophyta while the others belong to spermatophyta. All of the spermatophyta are angiospermae. Igneada region is very rich in terms of biological diversity and especialy on ecosystem and plant species levels. But this richness exists on very sensible and fragile structure. While preparing the management plan of the region, this sensitivity must be taken into account.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    726856

    Web tabanlı google earth engine ile normalize edilmiş bitki indeksi kullanarak zaman serisi analizi

    Time series analysis using normalized vegetation index with web based google earth engine

    BAŞAK KAFES

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Jeodezi ve FotogrametriYıldız Teknik Üniversitesi

    Harita Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FUSUN BALIK ŞANLI

  2. Tez No

    482300

    İğneada Longoz Ormanları Milli Parkı (Demirköy-Kırklareli) ciğerotları (Marchantiophyta) florası

    The liverwort (Marchantiopyhta) flora of Igneada Flooded Forests National Park (Demirkoy-Kirklareli)

    MELİKE USLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    BiyolojiÇankırı Karatekin Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TAMER KEÇELİ

  3. Tez No

    515923

    İğneada longoz ormanları milli park ormanlarında geniş yapraklı orman ağacı türleri ile ilişkili Phytophthora ve Pythium türleri üzerine araştırmalar

    Studies on Phytophthora and Pythium species associated with broadleaved tree species in Iğneada(Kirklareli) longoz national park

    ÖZGÜR DURMUŞ KAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Ormancılık ve Orman MühendisliğiSüleyman Demirel Üniversitesi

    Orman Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HATİCE TUĞBA DOĞMUŞ LEHTİJARVİ

  4. Tez No

    83157

    İğneada (Kırklareli) yöresi plaserlerinin mineralojik ve jeokimyasal incelenmesi

    The Mineralogical and geochemical investigation of İğneada (Kırklareli) region placers

    ŞERAFETTİN ÇENGEL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Jeoloji Mühendisliğiİstanbul Üniversitesi

    Jeoloji Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. OSMAN YILMAZ

  5. Tez No

    224193

    Yıldız Dağları'nın İğneada ? Demirköy arasında yer alan bölümünün biyosfer rezervi olarak planlanması

    Planning of İğneada ? Demirköy part of Yıldız Mountains as a biosphere reserve

    ÖZYAVUZ MURAT

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Peyzaj MimarlığıAnkara Üniversitesi

    Peyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MURAT ERTUĞRUL YAZGAN

Geri Dön