Geri Dön

Sürekli ayaktan periton diyalizi uygulanan hastalarda gelişen peritonit ataklarının değerlendirilmesi ve gram negatif bakteri peritoniti için risk faktörlerinin araştırılması

Peritonitis attacks in continuous ambulatory peritoneal dialysis patients and risk factors for gram negative bacteria peritonitis

  1. Tez No: 192349
  2. Yazar: ARZU ALTUNÇEKİÇ
  3. Danışmanlar: PROF.DR. DİLEK ARMAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları, Clinical Microbiology and Infectious Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2006
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Gazi Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 103

Özet

ÖZETSAPD uygulamakta olan 35 hastada 46 peritonit atağı izlenmiş olup, atakların klinik velaboratuvar değerlendirmeleri yapılmıştır. Gram boyama ile yapılan incelemelerde 9 olguda(% 19.6) kültürde üretilen etken ile uyumlu mikroorganizma saptanmıştır. Periton sıvısısantrifüj edildikten sonra kanlı agar, Eosin- metilen blue (EMB) agar ve Sabouraud dekstrozagara ekimler yapılmıştır. Aynı zamanda kan kültür şişelerine santrifüj uygulanmadan direktekim yapılmış ve iki yöntem karşılaştırılmıştır. Kültür izolasyon oranları sırasıyla %63 ve%78.3 olarak saptanmış olup, kan kültür sistemi periton sıvısından etken mikroorganizmanınizolasyonu açısından daha başarılı bulunmuştur.Atakların %69.6'sında gram pozitif, %27.7'sinde ise gram negatif etkenler saptanmışolup, en sık koagülaz negatif stafilokoklar izole edilmiştir. Gram negatif etkenler içerisindeise en sık E. coli izole edilmiştir.Gram pozitif ve negatif peritonit atakları karşılaştırılarak, özellikle gram negatifperitonit oluşumu açısından risk oluşturabilecek faktörler belirlenmeye çalışılmıştır. 60 yaşüzerindeki hastalarda gram negatif peritonit oranının arttığı dikkat çekmiş ancak gram negatifmikroorganizmalar açısından risk faktörü olarak bilinen gastrik asit inhibitörü kullanımı vegastrointestinal patolojilerin gram pozitif ve negatif peritonit ataklarında farklı olmadığıgörülmüştür. CRP düzeyi gram negatif peritonit ataklarında anlamlı olarak daha yüksekoranda 100 mg/L üzerinde tespit edilmiştir. Gram negatif peritonitlerde tedavi yanıtı daha geçsağlanmış olup, tedaviye yanıtsızlık, tedavi değişikliği gerekliliği, ve mortalite daha fazlaoranda saptanmıştır.Klasik hücre sayım yöntemleri ile karşılaştırıldığında idrar stripleri ile hücre sayısıdeğerlendirmesi de pratik ve uygulanabilir bir yöntem olarak değerlendirilmiştir.

Özet (Çeviri)

SUMMARYIn this study, clinical and laboratory examinations of 46 peritonitis attacks of 35 patientshas been done. 19.6% of microscopic examinations of peritoneal samples on Gram stain wereconcordant with culture results. The samples were cultured on blood agar, eosin-methylenblue agar and Sabouraud dextrose agar after sentrifugation. The samples were also culturedinto automatized blood culture bottles and these two methods were comparised. Isolation rateswere 63% and 78.3% respectively. Automatized blood culture system was found moresuscesfull to isolate microorganisms.Gram positive microorganisms were isolated in 69.6% of peritonitis attacks and gramnegatives were in 27.7%. Coagulase negative staphylococci were the most prevalentmicroorganisms. Among gram negative microorganisms, Escherichia coli was most frequent.Gram positive and gram negative peritonitis attacks were compared and risk factors forgram negative peritonitis were determined. It is noticed that the rate of gram negativeperitonitis were increased in over 60 years old patients, however, the usage of gastric acidinhibitors and gastrointestinal pathologies which are risk factors for gram negative peritonitiswere similar in both groups. C-reactive protein (CRP) levels were significantly higher(>100mg/L) in gram negative peritonitis. Response to treatment were detected delayed ingram negative peritonitis and unresponsiveness to the treatment, requirement of change ofantimicrobial therapy and mortality were detected more frequent in this group.Urine test strips were found as a pactical and applicable method for evaluating whiteblood cell count comparing to classical methods.

Benzer Tezler

  1. Sürekli ayaktan periton diyalizi uygulayan hastalarda gelişen peritonit ataklarının ve risk faktörlerinin değerlendirilmesi

    Sürekli ayaktan periton diyalizi uygulayan hastalarda gelişen peritonit ataklarinin ve risk faktörlerinin değerlendirilmesi

    ALİ İRFAN BARAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    NefrolojiYüzüncü Yıl Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA KASIM KARAHOCAGİL

  2. Periton diyalizi uygulanan hastalarda, rezidüel renal fonksiyonun azalmasını etkileyen faktörler

    Factors affecting residual renal function in peritoneal dialysis patients

    CEREN ÇEVİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AYÇA İNCİ

  3. Peritonit nedeniyle kateteri çekilen sürekli ayaktan periton diyalizi hastalarının değerlendirilmesi

    The evaluation of continuous ambulatory peritoneal dialysis (CAPD) patients whose catheter were removed due to peritonitis

    ORHAN ÇELİKER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    NefrolojiYüzüncü Yıl Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. YASEMİN USUL SOYORAL

  4. Kronik böbrek yetmezliğinde preptin, apelin, ghrelin düzeyleri ve insülin direnci ile ilişkisinin araştırılması

    Investigation of the relation between insulin resistance and preptin, apelin, ghrelin levels in chronic renal failure

    SEVİM BEKTAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    NefrolojiFırat Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. BİLGE AYGEN

  5. Peroksizom Proliferatör Aktive Reseptör-? Agonisti Pioglitazon'un enkapsüle peritoneal fibrozis modelinde periton membranı üzerine olan etkileri

    Pioglitazone reduces peritoneal fibrosis via inhibition of TGF-ß, MMP-2 and MMP-9 in a model of encapsulating peritoneal sclerosis

    FUNDA SAĞLAM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    NefrolojiDokuz Eylül Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TANER ÇAMSARI