Kaya kekliği (a. graeca) ve sülünlerde (p. colchicus) bacak kemikleri (ossa membri pelvici) üzerinde karşılaştırmalı makroanatomik araştırmalar
Comparative macroanatomical investigations on the bones of the pelvic limb (ossa membri pelvici) in the rock partridges (a. graeca) and phasents (p. colchicus)
- Tez No: 195167
- Danışmanlar: DOÇ.DR. KAMİL BEŞOLUK
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Veteriner Hekimliği, Veterinary Medicine
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2007
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Selçuk Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Anatomi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 49
Özet
Bu çalısmanın amacı, Kaya Keklikleri ile Sülünlerin bacak kemiklerini olusturan: Femur, Patella, Tibia, Fibula, Ossa tarsi, ve Ossa digiti pedis kemiklerinin makro-anatomisini belirlemek ve eger mevcutsa kemiklerin türler arasındaki farklılıklarını karsılastırmaktır. Bu arastırmada 10'ar haftalık 10 adet kaya kekligi ile 10 adet sülün kullanıldı. Kemikler üzerinde uzunluk ölçüleri degerleri ile belirli anatomik olusumlar belirlendi. Kekliklerin tüm kemik uzunluk ölçüleri daima sülünlerden daha küçüktü. Ayrıca bu ikisi arasında bazı küçük anatomik farklılıklar da tespit edildi. Bacak kemiklerinin hiçbirinde pneumatik yapı gözlenmedi. Femur; extremitas proximalis ve distalis ile corpus bölümüne sahiptir. Extremitas proximalis femoris; caput, collum ve tronchanter femoris'den olusur. Corpus femoris, cranial yönde dısbükeylik gösterir. Bu bölüm; facies caudalis, facies cranialis, facies lateralis ve facies medialis olmak üzere dört yüze sahiptir. Exremitas distalis femoris; condylus medialis ve condylus lateralis, epicondylus medialis ve epicondylus lateralis ile fossa poplitea olusumlarını içerir. Patella, kekliklerde üçgen bir görünümü andırmakta, fakat sülünlerde daha çok memeli hayvanların talus kemigine benzer bir yapı göstermektedir. 25 Exremitas proximalis tibiotarsi, üstten bakıldıgında genis bir üçgen biçiminde caput tibia'ya sahiptir. Caput tibia'nın üzerinde yer alan eklem yüzlerinden lateral'deki dısbükey, medial'deki çok az içbükeylik gösterir ve daha genistir. Tibiotarsus'un gövde kısmı olan corpus tibiotarsi'nin üzerinde facies caudalis, facies cranialis ve facies medialis olmak üzere üç yüz ayırt edilir. Exremitas distalis tibiotarsi, tarsal kemiklerin proximal sırasının tibiotarsus ile birlesmesiyle sekillenmistir. Bu kapsamda iki büyük condylus ve epicondylus ile bir trochlea bulunur. Condylus medialis, condylus lateralis'e göre daha cranial'dedir. Fibula, tibiotarsus'un lateral'inde yer alan ve her iki türde de onun distal 1/3'üne kadar incelerek uzanan ince bir kemiktir. Caput, corpus ve distal uçtan olusur. Keklik ve sülünlerde bagımsız tarsal kemikler bulunmamaktadır. Proximal sırada bulunması gereken kemikler (tibiale ve fibulare) tibia ile distal sıradaki (os tarsi distale) de tarsometatasus'u olusturmak için metatarsus ile birlesir. Keklik ve sülünlerde iki adet tarsometatarsal kemik bunlunmaktadır. Bunlardan biri (os metatarsale I) rudimenter, digeri ise esas tarsometatarsus'dur. kinci ve asıl olan tarsometatarsus; II, III ve IV. metatarsuslar'ın distal sıradaki tarsal kemiklerle birlesmesiyle sekillenmistir. İncelenen hayvanlar medial'den lateral'e I, II, III, IV olmak üzere dört parmaga sahiptir. İlk parmak iki, ikinci parmak üç, üçüncü parmak dört, dördüncü parmak bes adet phalanx'a sahiptir. Sonuçta keklik ve sülünlerin bacak kemikleri diger kus türleriyle karsılastırıldıgında belirgin farklılık gösterdigi gözlendi. Bunun yanında keklik ve sülünler arasında bazı makroanatomik farklılıkların oldugu gözlendi. Ayrıca bu türlerin kendi aralarında da bir takım küçük anatomik farklılıklar belirlendi.
Özet (Çeviri)
The purpose of this study is to determine the macroanatomy of femur, patella, tibia, fibula ossa tarsi, tarsometatarsus and ossa digitorum pedis forming bones of wing and to compare the differences between them. In this research, ten rock partridges and pheasants, ten weeks old, were used. Length measures and definite anatomic formations were determined. Partridge?s measures of all bone length were always lower than pheasant?s measures. Some insignificant anatomic differences were determined between them. All hindlimb bones weren?t in a pneumatic structure in both species. Femur has exremitas proximalis, distalis and corpus parts. Exremitas proximalis femoris are formed of caput, collum and trochanter femoris. Corpus femoris shapes as convexity in term of cranial. This parts has four faces such as facies caudalis, facies cranialis, facies lateralis and facies medialis. Exremitas distalis femoris contains condylus medialis, condylus lateralis, epicondylus medialis, epicondylus lateralis and fossa poplitea formations. Patella looks like triangular in terms of appearance for partridge, but for pheasants it mostly looks like ?talus? bone of mammals in terms of build. When you look at from the top, exremitas proximalis tibiotarsus has a wide triangular caput tibia. Convexity which locates on articulation facies lateralis on caput tibia, shows convexity features and wider. We distinguish three faces such as facies caudalis, facies cranialis and facies medialis on corpus tibiotarsi, body part of tibiotarsus. Exremitas distalis tibiotarsi forms by the combination of tarsal bones, proximal range with tibiotarsus. In this term, it locates in two big condylus, epicondylus and trochlea. Condylus medialis is more peculiar to cranial than condylus lateralis. Fibula is a thin bone which locates in lateral of tibiotarsus and extends to one third of it getting thinner. Caput is formed of corpus and distal points. There are independent tarsal bones in the body of partridges and pheasants. One of them is (os metatarsale I) rudimenter and the other one is the main tarsometatarsus. Tarsometatarsus, which is the second and main one, is formed by the combination of the second, the third and the fourth metatarsus with the tarsal bones in distal range. Investigated animals have four fingers such as first, the second, the third and the fourth fingers from medial to lateral. The first finger has two, the second one has three, the third one has four and the fourth one has five phalanx. In conclusion, when partridges and pheasants bones of hindlimb are compared whit other bird species, evident differences were determined. It was observed that there were some macroanatomic differences between partridges and pheasants. Besides, some insignificant anatomic differences were determined between those species in themselves, too.
Benzer Tezler
- Kaya kekliği (A. Graeca) ve sülünlerde (P. Colchicus) omurga (Columna vertebrae) üzerinde karşılaştırmalı makroanatomik araştırmalar
Morphometric investigations on the vertebral column of the rock partridges (Alectoris graeca) and pheasants (Phasianus colchicus)
MEHMET FATİH YÜKSEL
Yüksek Lisans
Türkçe
2011
AnatomiSelçuk ÜniversitesiAnatomi (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SADETTİN TIPIRDAMAZ
- Kaya kekliği (A.Graeca) ve sülünlerde (P.Colchicus) kanat kemikleri (Ossea alae) üzerinde karşılaştırmalı makraoanatomik araştırmalar
The comparative macroanatomic research on bones of wing (ossea alae)in rock partridges (A.greca) and pheasants) (P.cochicus)
SEFA LÖK
Yüksek Lisans
Türkçe
2005
MorfolojiSelçuk ÜniversitesiAnatomi (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. HAKAN YALÇIN
- Kaya kekliği (A. graeca) yumurtalarında farklı depolama süresinin kuluçka sonuçları ve bazı yumurta kalite özelliklerine etkisi
Effects of different stored time on hatching results and some egg quality characteristics of rock partridge (A. graeca)
ŞAMİL GÜNHAN
Doktora
Türkçe
2014
Veteriner HekimliğiSelçuk ÜniversitesiZootekni (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
PROF. DR. KEMAL KIRIKÇI
- Kırıkkale Kızılırmak vadisinin kuş faunası
Avifauna of Kirikkale Kizilirmak valley
AYŞEGÜL İLİKER
Doktora
Türkçe
2013
BiyolojiKırıkkale ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İRFAN ALBAYRAK
DOÇ. DR. MEHMET ALİ TABUR
- Endemik Thymus cilicicus Boiss. & Bal. bitkisinin meristem kültürü yöntemiyle genetik kararlı in vitro çoğaltımı ve germplazmının kriyojenik yöntemlerle uzun süreli koruma altına alınması
Genetic stable in vitro propagation by meristem culture and long-term conservation by cryogenic methods of endemic Thymus cilicicus Boiss. & Bal. germplasm
BİLGE ÖZTÜRK
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
BiyolojiMuğla Sıtkı Koçman ÜniversitesiMoleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ERGUN KAYA