Geri Dön

Postretansiyon dönemi alt keser bölgesinde gözlenen nüksü etkileyen faktörler

The factors that affect postretention crowding at lower incisor region.

PDF İndir

  1. Tez No: 196096
  2. Yazar: YAŞAR SANEM TURAN
  3. Danışmanlar: PROF.DR. NEJAT ERVERDİ
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Diş Hekimliği, Dentistry
  6. Anahtar Kelimeler: nüks, uyumsuzluk indeksi, pekiştirme, alt keser bölgesi, relapse, irregularity index, retention, lower incisors
  7. Yıl: 2007
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Marmara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Ortodonti Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 132

Özet

Ortodontinin amaçlarından biri tedavi sonrasında elde edilen düzeltimlerin kalıcılığının sağlanmasıdır. Ortodontik tedaviden sonra elde edilmiş diş diziliminin korunması geçmişten günümüze değin daima bir sorun olmuştur. Tedavi sonrası elde edilen dizilimin bozulmasını (nüksü) açıklamak için çok sayıda hipotez oluşturulmuştur fakat çok azı nüksü açıklamada yeterli olmuştur. Ortodonti pratiğinde başarı, tedavi edilen bireylerin tedavi bitiminden belli bir süre sonra tekrar incelenerek gözlenen değişikliklerin dikkatli bir şekilde değerlendirilmesinden geçmektedir (84). Bu çalışma özellikle alt diş diziliminin, üst çene arkının gelişmesi ve fonksiyon görmesinde bir şablon oluşturduğu düşüncesinden yola çıkarak, alt çene arkını mercek altına almaktadır. Bu çalışmanın amacı tedavi bitiminden uzun süre sonra tedavide elde edilen sonuçların kalıcılığının derecesini araştırmaktır. Bu amaçla araştırmaya alınan gruptaki bireylerin, tedavilerinde dental arklar üzerinde elde edilen değişiklikler, takip edilen tedavi yöntemi, pekiştirme tedavisinin etkisi, kontak aşındırmaları, alt kaninlerin pozisyonu, üçüncü molarların etkisi, vertikal yüz tipleri, oklüzal kuvvetin mezial vektörü, kontak sıkılığı incelenerek tedavilerden uzun süre sonra alt çene ön bölgesinde tekrardan oluşan çapraşıklığın miktarı incelenmiştir. Bu geri dönüşü şiddetlendiren olası klinik faktörler ve geri dönüşün önlenebilmesi için alınabilecek önlemler mercek altına alınmıştır. Çalışma grubu Marmara Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ortodonti Anabilim Dalı'nda, daha önce tedavi olmuş, ilgili bölümün arşivinde tedavi başında ve sonunda elde edilen kayıtların tamamı mevcut olan hastaladanr oluşturulmuştur. Daha önce tedavi olmuş bu bireylerden yeni alçı model ve radyograflar temin edilmiş, model ve sefalometrik incelemenin yanında klinik muayene yapılmıştır. Tüm bu veriler incelenmiş ve pekiştirme döneminden ortalama 5 yıl sonra kontrol edilen bu bireylerin nüks değerlendirmesinde %31,1 oranında nüks görülmüştür. Çekimli ve çekimsiz tedavi edilen bireylerin geç dönem çapraşıklık miktarı karşılaştırmasında iki grup arasındaki nüks miktarında bir fark olmadığı görülmüştür. Pekiştirme yapılan bireylerde yapılmayanlara kıyasla daha az nüks görülmüştür. Alt kaninleri distobukkal rotasyonlu bitirilen bireylerin nüks miktarı normal pozisyonda bitirilenlerden daha az bulunmuştur.

Özet (Çeviri)

An ideal orthodontic treatment should achieve long term stability of the occlusion. To maintain the treatment results of orthodontic treatment has been one of the main problems of the practitioner. There has been lots of researches to explain the causes and risk factors of long term stability and the causes of relapse in the literature but few succeeded to reach to a conclusion. It is thought that the key to successful long term results are to examine the patients carefully with the routine recalls some time after the orthodontic treatment. The mandibular incisor segment has been described as the segment that is most likely to exhibit relapse after orthodontic treatment. Therefore, relapse in this region is a challenge that clinicians need to address. The purpose of this study was to search for the predictors of lower incisor relapse. The changes at dental arches that occur after treatment, the treatment type, the effect of retention protocoles, interproximal stripping, the position of lower canines after treatment, existence of third molars, different types of vertical facial growth, mesial vector of occlusal force, contact thightness are the factors which are assessed in order to address the causes of lower incisor relapse. In addition probable clinical factors that cause relapse and the precautions to prevent the relapse are focused with this study. The samples of this study contains the patients which treated at Marmara University, Dentistry Faculty, Department of Orthodontics earlier and which have all the pretreatment and posttreatment model cast and cephalometric radiograph datas fully. The patients recalled again to get the long term model casts and cephalometric radiographs. During this recall clinical examination of the patients were done and mesial vector of occlusal forces were measured. The period between the end of treatment and the recall is 5 years and the relapse rate among these patients is %31,1. No significant difference was found in the amount of crowding in the comparison of the extraction and nonaxtraction groups after postretention period. Less postretention crowding was found in the group which had retention appliances compared with which did not have. Less postretention crowding was found in the group which lower canines rotated distobuccally at the end of treatment compared with the group which lower canines positioned normally.

Geri Dön