Geri Dön

Relaps-refrakter akut lösemilerde FLAG-İDA kemoterapi rejimi sonuçları

Results of FLAG-IDA chemotherapy regimen in the treatment of relapsed/refractory acute leukemia

  1. Tez No: 203655
  2. Yazar: ABDULLAH ALTINTAŞ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ORHAN AYYILDIZ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Hematoloji, Hematology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2008
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dicle Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Hematoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 61

Özet

Giriş: Relaps ve refrakter akut lösemiler kötü prognozludur. Bu hastalarda uygulanan tedavi yaklaşımı reindüksiyon kemoterapisini takiben allojenik kemik iliği transplantasyonudur. Reindüksiyonda kullanılacak kurtarma rejiminin etkinliğinin yüksek, toksisitesinin kabul edilebilir olması gerekmektedir. Bu çalışmamızda relaps veya refrakter akut lenfoblastik lösemi (ALL) ve akut miyeloblastik lösemi (AML) olgularımızda, FLAG-İDA (Fludarabine, cytarabine, idarubicine, G-CSF) kemoterapisi sonuçlarımızı inceledik.Hastalar ve Yöntem: Mayıs 2005 ve Nisan 2008 tarihleri arasında, relaps/refrakter 10 ALL, 37 AML olgusu FLAG-İDA rejimi ile tedavi edildi. Fludarabine 30 mg/m2, sitarabin 2 gr/m2 5 gün, idarubicin 10 mg/m2 3 gün verildi. Kemoterapi tamamlandıktan sonra nötrofil düzeyi yükselinceye kadar G-CSF 5µg/kg/gün dozda uygulandı.Bulgular: ALL ve AML olguları arasında cinsiyet, yaş ortalaması, beyaz küre sayısı, nötrofil sayısı, hemoglobin düzeyi, trombosit sayısı, laktat dehidrogenaz düzeyi, fibrinojen düzeyi, PTZ düzeyi, INR düzeyi ve aPTT düzeyi açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık yoktu. ALL grubunda 3 hasta refrakter, 7 hasta relaps ALL olgusuydu. 3'ü erken (%42), 4'ü (%58) geç relaps olgulardı. FLAG-İDA rejimi sonrası ALL hastalarının hiçbirinde tam remisyon elde edilemedi, kür sonrası toplam yaşam süresi 4,2 ± 1,6 ay bulundu.AML olgularının 20'si relaps, 17'si refrakter AML hastalarıydı. Refrakter/relaps hasta sayıları gruplar arasında benzerdi (p=0,157). Olguların 15'inde (% 40,5) tam remisyon elde edildi ve ortanca tam remisyon süresi 6 ay olarak bulundu. Remisyona giren olgularda FLAG-İDA sonrası ortalama yaşam süresi 11,64 ± 9,6 ay, girmeyen olgularda 6,36 ± 5,9 ay olarak saptandı (p=0,003). 17 primer refrakter AML'li hastanın 5'inde (%29,4) remisyon elde edildi. Relaps 20 AML'li olgunun 10'unda (%50) tam remisyon izlendi. 12'si erken, 8'i geç relaps olgulardı. Erken relaps olgularda remisyon oranı 4/12 (%33), geç relaps olgularda 6/8 (%75) olarak bulundu (p=0,157). Primer refrakter hastalar (5/17) ile relaps hastalar (10/20) arasında FLAG-İDA protokolü ile remisyona girme oranları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmadı (p=0,09). FLAG-İDA uygulaması esnasında hiçbir hastada kullanılan ilaçların spesifik toksik etkilerine bağlı ölüm izlenmedi.Sonuç: AML olgularında remisyonların gözlenmesi dikkate değer ölçüdeydi. Bu bulgular bize relaps veya refrakter AML vakalarında FLAG-İDA tedavisinin alternatif bir tedavi seçeneği olduğunu, buna karşın ALL vakalarında iyi bir seçenek olmadığını telkin etmektedir. Relaps/refrakter ALL olgularında etkinliğin daha geniş hasta gruplarında değerlendirilmesi gerekir.

Özet (Çeviri)

Introduction: Relapsed or refractory acute leukemias have poor prognosis. The strategy for treating these patients is administration of reinduction chemotherapy followed by allogeneic stem cell transplantation, provided that the toxicity and efficacy of the salvage regimen is acceptable. In this present study, we evaluated the efficacy and toxicity of FLAG-IDA (fludarabine, cytarabine, idarubicine, G-CSF) salvage regimen in patients with relapsed or refractory acute lymphoblastic leukemia (ALL) and acute myeloblastic leukemia (AML).Patients and Methods: Relapsed/refractory ALL (n=10) and AML (n=37) patients were treated with FLAG-IDA regimen between May 2005 and April 2008. Fludarabine 30 mg/m2, cytarabine 2 gr/m2 for 5 days, idarubicine 10 mg/m2 were administered for 3 days. After completion of chemotherapy G-CSF was administered 5µg/kg/day until neutrophil recovery.Results: There were no statistically significant differences in terms of sex, age, white blood cell count, neutrophil count, hemoglobin levels, platelet count, lactat dehidrogenase level and fibrinogen levels, PTZ, INR and aPTT levels between patients with AML and ALL. Three patients were refractory, and 7 patients were relapsed ALL. Three patients with early (42%), and 4 patients (58%) were late relapses. None of the patients with ALL achieved complete remission after FLAG-IDA regimen administration. Median survival of patients with ALL was 4.2 ± 1.6 months.Twenty patients were relapsed and 17 were refractory in AML group. Number of patients in relapsed and refractory group were similar (p=0.157). Complete remission was achieved in 15 (40.5%) cases and median duration of complete remission was 6 months. Mean overall survival was 11.64 ± 9.6 months for patients with achieved complete remission and 6,36 ± 5,9 months for patients with refractory to FLAG-IDA regimen (p=0,003). Five of seventeen (29.4%) patients with primary refractory and 10 out of 20 patients (50%) with relapsed AML achieved complete remission. Twelve out of 20 patients had early and 8 patients had late relapse. Complete remission was achieved in 4/12 (33%) in early, and 6/8 (75%) in patients with late relapse (p=0,157). There was not statistically significant difference in terms of achieving complete remission with FLAG-IDA regimen between patients with primary refractory and relapsed (p=0,09). There were not any death directly due to specific toxic effect of drugs used in FLAG-IDA regimen.Conclusion: The remission rate in AML group with FLAG-IDA is considerable. These results suggested that FLAG-IDA therapy can be an alternative in primary refractory, early and late relapsed patients with AML, in contrast to the inefficiency in ALL cases. However, large-scale studies are warranted to determine the efficacy of FLAG-IDA in relapsed or refractory patients with ALL.

Benzer Tezler

  1. Akut ve kronik lösemilerde doku tiplerinin frekansı, etyoloji ve prognozdaki etkileri

    Başlık çevirisi yok

    MERAL BEKSAÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1991

    HematolojiAnkara Üniversitesi

    PROF.DR. ORHAN SEYFİ ŞARDAŞ

  2. Akut myeloid lösemi tanısı ile takip edilen hastaların moleküler ve sitogenetik özelliklerinin prognoz üzerine etkisinin değerlendirilmesi

    Evaluation of molecular and cytogenetic characteristics effects on prognosis in acute myeloi̇d leukemia patients

    BERKANT USOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    HematolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. OKTAY BİLGİR

  3. Erişkin akut lösemilerinde immunhistokimyasal PD-L1 ve PD-L2 ekspresyonlarının klinikopatolojik ve prognostik analizi

    Clinicopathological and prognostic analysis of immunohistochemical PD-L1 and PD-L2 expressions in adult acute leukemias

    İPEK GÜREL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    PatolojiNecmettin Erbakan Üniversitesi

    Tıbbi Patoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ FAHRİYE KILINÇ

  4. Erişkin akut lenfoblastik lösemi vakalarında BFM (RHIME) protokolunun tedavideki yeri

    The Importance of BFM (RHIME) protocol in adult ALL patients treatment

    ERHAN DİNÇER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1997

    Hematolojiİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BURHAN FERHANOĞLU