Kırık parça yapıştırma tekniğinde kullanılan farklı adeziv materyaller ve retantif preparasyon tekniklerinin kırılma dayanımı üzerine etkilerinin in vitro koşullarda incelenmesi
Impact resistance of human tooth fragments reattached with different adhesive materials and retentive techniques in vitro
- Tez No: 225584
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ZAFER C. ÇEHRELİ
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Diş Hekimliği, Dentistry
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2009
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Pedodonti Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 101
Özet
Bu çalışma, deneysel koşullarda oluşturulan ön diş kırıklarında farklı dental adezivlerin ve retantif preparasyon tekniklerinin bağlanma dayanımı üzerine etkilerini incelemek amacıyla yürütülmüştür. Periodontal nedenlerle çekilmiş daimi alt insan kesici dişleri, deneyler yapılana dek +4 derecede saklandıktan sonra, üniversal test cihazıyla uygulanan statik kuvvet aracılığıyla dişlerde komplike olmayan kron fraktürleri oluşturulmuş ve kırılma dayanımları kgf cinsinden kaydedilmiştir. Diş örnekleri, kırık parçanın yapıştırılması amacıyla; (1) basit yapıştırma, (2) overcontour ve (3) internal dentin oluğu tekniklerinin incelendiği 3 ana gruba ayrıldıktan sonra, 1. ve 2. gruplar test edilen adeziv sistem/restoratif materyale uygun olarak 10 alt gruba, 3. grup ise 5 alt gruba ayrılmıştır. Her ana grupta örnekler Prime&Bond NT, Single Bond 2, Clearfil S3 Bond, Adper Prompt L-Pop ve G-Bond adezivleri ve Z250 kompozit rezin ile restore edilmiştir. Kırık parçanın yapıştırıldığı dişler 5-55±2 derecede 1000 defa termal siklusa tabi tutulduktan sonra, tekrar kırma testleri yapılarak bağlanma dayanımları kgf cinsiden kaydedilmiştir. Kırılmış dişler, fraktografik analiz ile adeziv, kohesiv ve hibrid fraktür paternleri yönünden incelenmiştir. Bağlantı arayüzünün mikromorfolojileri tarama elektron mikroskopi ile incelenmiştir. Kullanılan restoratif materyallerden bağımsız olarak en yüksek kırılma dayanımı internal dentin oluğu grubunda elde edilmiştir (%54, p
Özet (Çeviri)
The purpose of this study was to evaluate the bond strength of experimentally-fractured human tooth fragments reattached with different adhesive and retentive techniques in vitro. Periodontally-involved human mandibular permanent incisor teeth were stored at 4 C until actual experiments. Uncomplicated crown fractures were generated using a universal testing machine under static load, and the fracture forces were recorded in kgf. The teeth were randomly assigned into one of three reattachment protocols: 1. Simple reattachment, 2. Overcontour preparation, and 3. Internal dentin groove. The first and second groups were divided into ten subgroups, and the third group into five subgroups with respect to the adhesive system/restorative material used for the reattachment procedure: Prime & Bond NT, Single Bond Plus, Clearfil 3S Bond, Adper Prompt L-Pop and G-Bond and Z250 resin composite. Reattached specimens were subjected to thermal cycling (X1000, 5-55±2 C) and subsequently to static load, after which the debonding forces were recorded in kgf. Fractured surfaces were evaluated under standard magnification for determination of the fractographic patterns (adhesive-cohesive-hybrid). The adhesive-dentin interface was examined ultramorphologically under scanning electron microscope. Regardless of the restorative material tested, the highest bond strength was obtained in the internal dentinal groove group (%54), followed by the overcontour and simple reattachment groups (%49 and %32, respectively). When the bonding agents were used alone, the overcontour procedure yielded significantly greater bond strength recovery values compared to those obtained after simple reattachment (P
Benzer Tezler
- Çocuk hastalarda travmatik dental yaralanma prevalansı, diş hekimliği fakültesi, Selçuk Üniversitesi, 2015-2018
The prevalance of traumatic dental injuries in pediatric patients, faculty of dentistry, Selcuk University, 2015-2018
ONUR ŞAHİN
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2018
Diş HekimliğiSelçuk ÜniversitesiPedodonti Ana Bilim Dalı
PROF. SİBEL YILDIRIM
- Investigation of thermomechanical failures in metal housing of catalytic converter used for automotive exhaust system
Otomotiv egzoz sistemindeki katalitik konvertörlerin metal kılıflarında termomekanik yorulma araştırması
ERDEM GÖKDAĞ
Yüksek Lisans
İngilizce
2018
Makine Mühendisliğiİstanbul Teknik ÜniversitesiMakine Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ŞAFAK YILMAZ
DR. İSMAİL HAKKI SAVCI
- Betonarme yapı elemanlarının çelik lamalarla güçlendirilmesi ve birleştirilmesi; deneysel inceleme
The strengthening and joining method for structural concrete members by using plates; experimental study
MAHMUT KÖSE
- Uçaklarda yapıştırma ve mekanik yöntemlerle yapılan skın-strınger bağlantısının incelenmesi
Investigation of skin-stringer assembly made with adhesive and mechanical methods on aircraft
BERKE ALP MİRZA
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Makine Mühendisliğiİstanbul Teknik ÜniversitesiMakine Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ HACI ABDULLAH TAŞDEMİR
- Yapı hasarları ve hasarların iyileştirilmesi üzerine bir inceleme
A Study on structural damages and their rehabilitation
FİLİZ SEVÜK
Doktora
Türkçe
2000
İnşaat MühendisliğiYıldız Teknik Üniversitesiİnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. İBRAHİM EKİZ