20. Yüzyılda tiyatronun kitleselleştirilmesine yönelik düşünce ve uygulamalar
The ideas and practices to bring the art to the public in 20th century
- Tez No: 226326
- Danışmanlar: DOÇ. DR. SEMİH ÇELENK
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Güzel Sanatlar, Sahne ve Görüntü Sanatları, Sanat Tarihi, Fine Arts, Performing and Visual Arts, Art History
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2006
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
- Enstitü: Güzel Sanatlar Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Sahne Sanatları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 139
Özet
Tiyatro kitlesel bir sanattır. Diger sanat dallarından farklı olarak hem ana dayanan bir süreçtir, hem de hep daha genis bir kitleye ulasmak ister. Kendine özgü anlatımlarıyla, yasamın anlamını, insanın varlıgını konu olarak ele alır. Bu suretle, seyirciyle oyun arasında duygusal ve zihinsel bir etkilesim gerçeklesir. Bu çesit bir etkilesim geri bildirimli bir iliskidir. Tiyatronun ilk kaynaklarının görüldügü ritüel dönemlerde, tiyatro eylemi bütün toplulukla birlikte yapılırken, sonraki dönemlerde bu büyük bir degisime ugramıstır. Eyleme katılımı sınırlanmıstır. Özellikle, genis alanlardan saray içine alınan tiyatronun kitlelerle iliskisi giderek kopmustur. Bir azınlıgın kültürel gelenegi haline gelen tiyatro, biçim ve içerik kurallarıyla da sınırlanarak, genis yıgınlar açısından gerçegi, olayları ifade edemez hale gelmistir. Bu çalısma tiyatronun kitlesellestigi dönemler ile (Ritüel dönem, Antik Yunan, Ortaçag, Rönesans) 20. yüzyıl tiyatrosunda, kitlesel tiyatro eylemlerini gerçeklestiren üç yönetmenin (Max Reinhardt, Erwin Piscator, Vsevolod Meyerhold) çalısmalarını inceliyor. Aynı zamanda, sanatla hayatı biraraya getirme amaçlı Avangard akımların ve alternatif toplulukların tiyatro tanımlamalarını, düsüncelerini inceliyor. Bu çalısma, tiyatro sanatının kitlesellesmesine neden olan içerik ve biçimleri sıçramalı olarak belli bir tarihsel süreç içinde görmeye çalısır. 20. yüzyılda ulusal düzeydeki tiyatronun kitlesellesmesine yönelik düsünceleri ve uygulamaları da inceleyerek, günümüz tiyatrosunun degerlendirmesini yapmaya çalısıyor.
Özet (Çeviri)
Theater is the art of the masses. As being different from the other branches of art, theater is the process depending on the moment, and it always wants to reach to a wider range of the masses. With its specific expressions, theater emphasizes the meaning of life, existence of human being as its subject. By these means, an emotional and mental interaction between the spectator and the play is created. This kind of interaction is based on feedback. During the ritual periods in which origin of theater started, theater action was realized by all communities. With time, theater underwent changes: The participation of the spectators to the action has been restricted. Especially, the communication between theater art and the spectators was cut off by moving the theater from open fields to palaces. The theater art which became a cultural tradition of minority, was then restricted by rules of figure and content. This situation made the theater unable to express the reality and circumstances. In this study, the periods in which theater art became a mass action (Ritual period, Ancient Greek, Middle age and the Renaissance) and the three directors who realized massive drama action in twentieth century (Max Reinhardt, Erwin Piscator, Vsevolod Meyerhold) were examined. At the same time, the study includes the definitions and ideas of Avant-garde trend and alternative theater communities which aim to bind art and life. In this study, the contents and figures which cause the theater to be the art of the masses, are examined according to their historical periods. The ideas and practices of native twentieth century theater and evaluation of theater art at the present time will be examined.
Benzer Tezler
- Türkiye'de çağdaş bir tiyatro örneği; Dot
A contemporary theatre example; Dot
DERYA ASLAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
Sahne ve Görüntü SanatlarıHaliç ÜniversitesiTiyatro Ana Sanat Dalı
YRD. DOÇ. DR. AYLA KAPAN EZİCİ
- Postdramatic theatrical signs in the Plays of Martin Crimp, Sarah Kane, Mark Ravenhill and Simon Stephens
Martin Crimp, Sarah Kane, Mark Ravenhill ve Simon Stephens'ın oyunlarında postdramatik teatral işaretler
MESUT GÜNENÇ
Doktora
İngilizce
2016
Sahne ve Görüntü Sanatlarıİstanbul Aydın Üniversitesiİngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. AHMET GÖKHAN BİÇER
- Türkiye kültür ve yazın dizgesinde absürd tiyatronun aktarımı
Translating the theatre of the absurd into the Turkish cultural and literary systems
BAŞAK ERGİL
Doktora
Türkçe
2016
Mütercim-Tercümanlıkİstanbul ÜniversitesiÇeviribilim Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BETÜL PARLAK
- 20.yy sonrası Avrupa-Amerika ve Türkiye'de yönetmen odaklı avangart tiyatronun postdramatik örnekler üzerinden değerlendirilmesi
An evaluation of director-focused avant-garde theater in Europe-America and Turkey after 20th century over postdramatic examples
YASİN ÇETİN
Doktora
Türkçe
2022
Sahne ve Görüntü SanatlarıIşık ÜniversitesiSanat Bilimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. TUFAN KARABULUT
- Tiyatroda müzik kullanımının epik tiyatro örneğinde Bertolt Brecht üzerinden incelenmesi
Investigation of the use of music in theater on the example of the epic theater on Bertolt Brecht
DERYA BAKIREZEN