LPA1 ve LPA2 reseptör ekspresyonunun endometrioid karsinomlar ve endometriyal hiperplazilerde proliferatif ve prognostik faktörlerle karşılaştırılması
Comparison of LPA1 and LPA2 receptor expression of endometrioid carcinomas and endometrial hyperplasias with proliferative and prognostic factors
- Tez No: 230363
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. UFUK USTA
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Patoloji, Pathology
- Anahtar Kelimeler: LPA, immunohistokimya, endometrium, karsinom, hiperplazi, LPA, immunohistochemistry, endometrium, carcinoma, hyperplasia
- Yıl: 2008
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Trakya Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Patoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 71
Özet
Endometriyal karsinomlar günümüzde kadın genital sisteminde en sık görülen malign tümörlerdir. Olguların %80 den fazlası tip I (endometrioid tip) adenokarsinom olup tanı sırasında genellikle uterusa sınırlı olmaları nedeniyle tedavi edilebilen ve sıklıkla endometriyal hiperplazi ile ilişkisi olan tümörlerdirLisofosfatidik asit hücreler üzerinde çok geniş etkileri olan temel gliserofosfolipidlerden birisidir. Bu etkilerden başlıcaları; düz kas kontraksiyonu, hücre proliferasyonu regülasyonu, apopitozisin engellenmesi, kemotaksis ve hücreler arası migrasyonun regülasyonudur. Lisofosfatidik asit tüm bu etkilerini G protein bağımlı reseptörleri üzerinden gerçekleştirmektedir. Bu reseptörlerin başlıcaları LPA1, LPA2 ve LPA3'dür. Lisofosfatidik asit ile ilgili başta over olmak üzere, kolon, mide ve meme tümörü üzerine yapılan çalışmalarda daha çok lisofosfatidik asit reseptörlerinin dağılım paterni ve lisofosfatidik asitin tümör progresyonu üzerindeki olası etkisi araştırılmıştır. Bu çalışmalara göre LPA1 normal dokuda, LPA2 kanserli dokuda daha yüksek konsantrasyonda bulunmuştur. LPA3 ise hem kanserli dokuda hem de normal dokuda düşük bulunmuştur. Endometriyumda ve endometriyal tümörlerde lisofosfatidik asit reseptörlerinin ekspresyon paterni ve lisofosfatidik asitin endometriyal tümörlerdeki olası etkisi konusunda henüz yeterince bilgi mevcut değildir.Bu doğrultuda endometrial tümörler ve hiperplazilerde lisofosfatidik asitin boyanma paternini değerlendirmek amacıyla Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı arşivinden seçilen 60 adet tanısal olgu çalışmaya dahil edilmiştir. Olguların 20 tanesi endometrioid karsinom, 20 tanesi atipili endometriyal hiperplazi ve diğer 20 tanesi de atipisiz endometriyal hiperplazi tanısı almıştır. Olguların her birine yeni kesitler yapıldıktan sonra rutin hematoksilen-eozin boyası tekrarlanmış, seçilen tanısal blokların kesitleri immünohistokimyasal olarak LPA1, LPA2, MMP-2 ve Ki-67 antikorları ile boyanmıştır.Elde edilen verilere göre LPA1 boyanmasının en yüksek düzeylere atipisiz endometriyal hiperplazi olgularında eriştiği ancak endometrioid karsinom olgularında da buna çok yakın değerlerde olduğu görülmüştür. Ayrıca LPA1 boyanmasının endometrioid karsinom olgularında histolojik derece ile ters orantılı bir ilişkisi olduğu tespit edilmiştir. LPA2 boyanmasının en yüksek düzeylere atipili endometriyal hiperplazi olgularında eriştiği, en düşük boyanmanın ise endometrioid karsinom olgularında olduğu görülmüştür. Endometrioid karsinom olgularında LPA2'nin derece ile ilişkisi gösterilememiştir. MMP-2'nin endometrioid karsinom olgularında histolojik derece ile doğru orantılı olarak arttığı tespit edilmiştir. LPA1, LPA2 ve MMP-2 antikorları arasında yapılan korelasyon testinde ise sadece endometrioid karsinom olgularında LPA1 ve MMP-2 H-skor değerleri arasında orta derecede bir ilişki saptanmıştır. LPA1 ve LPA2 ile proliferasyon indeksi belirleyicisi olan Ki-67 arasında yapılan korelayon testinde ise anlamlı bir ilişki gösterilememiştir. LPA1, LPA2 ve MMP-2 H-skor değerlerinin endometrioid karsinom olgularında evre ile ilişkilerine bakıldığında LPA1 H-skor ortalaması evre 1'de, LPA2 ve MMP-2 H-skor ortalamaları ise evre 2+3 tümörlerde daha yüksek bulunmuş ancak bu farklar istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır.
Özet (Çeviri)
Endometrial carcinomas are the most common tumors of the female genitalia. More than 80% of the cases are type I (endometrioid) adenocarcinomas, thus can be curable as they are contined to the uterus at the time of diagnosis and are frequently associated with endometrial hyperplasia.Lysophosphatidic acid is one of the basic glycerophospholipids which has great influence on cells. Some of these influences are contraction of the smooth muscles, regulation of the cellular proliferation, inhibition of apoptosis, chemotaxis and regulation of the migration between cells. Lysophosphatidic acid achieves all those influences via its G protein bound receptors; mainly LPA1, LPA2 and LPA3 receptors. In the studies about lysophosphatidic acid receptors, bascily held on the ovary and some other organs such as colon, stomach and breast tumors, mostly the distribution pattern of the receptors and their probable affects on tumor progression has been sought. According to those studies LPA1 was in high concentrations in normal tissues while LPA2 was found mostly in cancer tissues. LPA3 was in low levels both in normal and in cancer tissues. There is still less knowledge about the expression pattern of lysophosphatidic acid in normal endometrium and endometrial tumors and its probable influence on endometrial tumors.In this concern, 60 diagnostic cases are obtained from the archives of Trakya University Medical Faculty, Pathology Laboratory to evaluate immunohistochemical profile of LPA in endometrial tumors and hyperplasias. Twenty of the cases were diagnosed as endometrioid carcinoma, while 20 were atypical hyperplasia and 20 were hyperplasia without atypia. Each of the cases were evaluated with hematoxylin- eosin stained new sections and immunohistochemically LPA1, LPA2, MMP2 and Ki67 were applied to the sections of selected representative blocks.According to our findings LPA1 showed most intense staining in the hyperplasia cases without atypia, however, endometrioid carcinoma cases also showed very similar results. LPA1 staining in endometrial carcinoma cases showed an inverse relationship with the increasing grade. LPA2 staining reached highest levels in the atypical hyperplasia cases, and showed lowest staining in the endometrial carcinoma cases. LPA2 staining showed no relationship with grade of the endometrioid tumors. There was a direct relationship between MMP2 staining and histologic grade of the endometrioid tumors. On the correlation test between LPA1, LPA2 and MP2 antibodies, there was an intermediate degree relationship between H-score levels of LPA1 and MMP2 antibodies only in endometrioid carcinoma cases. There was no meaningful relationship between LPA1 and LPA2 antibodies and Ki67 antibody which is used for evaluating the proliferative index. When relationship between H-score values of LPA1, LPA2 and MMP2 antibodies with grades of the endometrioid carcinoma cases is sought, average value for LPA1 was higher in grade I carcinomas, average values of H-scores for LPA2 and and MMP2 were higher in the grade 2+3 cases, however this difference was not significant statistically.
Benzer Tezler
- Over kanserinde kullanılmak üzere polimer ilaç nanokonjugatı geliştirilmesi ve kanser tedavi potansiyelinin araştırılması
Development of polymer DRUG nanoconjugate for USE in ovarian cancer and investigation of cancer treatment potential
BUKET ÖZEL
Doktora
Türkçe
2022
Tıbbi BiyolojiEge ÜniversitesiTıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NUR SELVİ GÜNEL
- Meme kanserinde lizofosfatidik asidin önemi
The importance of lysophosphatidic acid in breast cancer
SİBEL KULOĞLU GENÇ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2013
BiyokimyaAkdeniz ÜniversitesiTıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SAADET GÜMÜŞLÜ
- Identification of differential gene expression amonglow phytic acid and high grain protein genotypes in winterwheat (Triticum aestivum L.)
Kışlık ekmeklik buğday düşük fitik asit ve yüksek protein içerikli genotipler arasındaki farklı gen ifadelerinin belirlenmesi
BETÜL ÇETİNDERE
