Geri Dön

Buğday biti (Sitophilus granarius (L.), Coleoptera:Curculionidae)'nin farklı buğday çeşitlerinde gelişme süresi ve üreme kapasitesinin belirlenmesi

Development period and reproduction capacity of granary weevil (Sitophilus granarius (L.), col.:Curculionidae) on different wheat varieties

  1. Tez No: 237479
  2. Yazar: TAHA AŞIKOĞLU
  3. Danışmanlar: PROF. DR. CELAL TUNCER
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Ziraat, Agriculture
  6. Anahtar Kelimeler: Sitophilus granarius, Dobie hassasiyet indeksi, free-choice testi, buğday, varyete, hassasiyet, Sitophilus granarius, Dobie index, free-choice test, wheat, variety, susceptibility, development
  7. Yıl: 2009
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Selçuk Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Ziraat Bölümü
  12. Bilim Dalı: Bitki Koruma Ana Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 79

Özet

Bu çalışma Sitophilus granarius (L.)'un gelişme süresi ve üreme kapasitesini belirlemek amacıyla 2008-2009 yıllarında 27°C sıcaklık, %12.47-13.45 tane nemi ve %70±5 ortam nemi koşullarında 15 farklı buğday çeşidi üzerinde gerçekleştirilmiştir. Buğday çeşitlerinin zararlıya karşı hassasiyetleri Dobie'nin Hassasiyet İndeksi kullanılarak tespit edilmiştir. Ayrıca free-choice testi kullanılarak zararlının çeşit tercihi de araştırılmıştır.Karahan 99 çeşidi en yüksek çeşit hassasiyetine (Dobie indeks: 8.60), en kısa zararlı gelişme süresine (34.73±0.34 gün) ve en fazla ortalama F1 yavru sayısına (19.84±1.18) sahip olarak bulunmuştur. Üzerinde araştırma yapılan çeşitler içerisinde bulunan dört makarnalık çeşidin üçü en dayanıklı ilk üç çeşit olarak tespit edilmiş ve en az F1 birey çıkışı görülmüştür. Elde edilen sonuçlara göre genel olarak çeşit hassaslaştıkça yavru gelişme süresi de kısalma göstermiştir. En dayanıklı çeşit Çeşit 1252 en düşük hassasiyet indeksine (Dobie indeks: 5.48), buğday bitine göre en uzun F1 gelişme süresine (37.80±0.29 gün) ve en az ortalama F1 birey sayısına (7.95±0.62) sahip olarak bulunmuştur. Dobie hassasiyet indeksine göre en hassas çeşitten en dayanıklı olana göre sıralama şu şekilde olmuştur; Karahan 99 (8.60), Ahmetağa (8.41), Kınacı 97 (8.25), Ceyhan 99 (8.15), Bezostaja (8.00), Göksu 99 (7.85), Dağdaş 94 (7.83), Selçuklu 97 (7.48), Ekiz (7.41), Gerek 79 (7.28), Konya 2002 (6.55), Bağcı 2002 (6.50), Kızıltan 91 (6.39), Meram 2002 (6.34) ve Çeşit 1252 (5.48). Çeşit tercihi denemesi sonuçları büyük ölçüde bir önceki deneme sonuçlarına paralellik göstermiş olup hassas olduğu tespit edilen çeşitlerin daha fazla tercih edildiği gözlenmiştir.

Özet (Çeviri)

This study was carried out to determine the development period and reproduction capacity of Sitophilus granarius (L.) on 15 different wheat varieties. The experiments were conducted in laboratory conditions of 27°C, %12.47?13.45 grain moisture and %70±5 R.H. The susceptibility of varieties to granary weevil were determined by Dobie susceptibility index. Variety preference of granary weevil was also studied by free-choice test.The variety Karahan 99 had the highest varietal susceptibility (Dobie index: 8.60), and the shortest development period for granary weevil (34.73±0.34 day) and the highest average F1 offspring. Three of four macaroni wheat varieties were determined the most resistant and had the least F1 reproduction. Çeşit 1252 was found as the most resistant variety with the lowest Dobie index of susceptibility (Dobie index: 5.48). This variety had the longest F1 development period (37.80±0.29 day) and the least mean F1 offspring. Depending on Dobie susceptibility index, from the most susceptible to most resistant, wheat varieties as follows ; Karahan 99, Ahmetağa, Kınacı 97, Ceyhan 99, Bezostaja, Göksu 99, Dağdaş 94, Selçuklu 97, Ekiz , Gerek 79, Konya 2002, Bağcı 2002, Kızıltan 91, Meram 2002 and Çeşit 1252. The results of choice tests were almost parallel with susceptibility index and the susceptible varieties were preferred more than resistant ones by adult granary weevils.

Benzer Tezler

  1. Fosfine dirençli ve hassas sitophilus granarius popülasyonlarında endosimbiyont bakterilerin durumu

    Endosymbiont bacteria status in phosphine resistant and susceptible populations of sitophilus granarius

    BERNA AKTAŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    ZiraatIsparta Uygulamalı Bilimler Üniversitesi

    Tarımsal Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERHAN KOÇAK

  2. Sitophilus granarius L. (Coleoptera: Curculionidae) ve Lariophagus distinguendus Forster 1841 (Hymenoptera:Pteromalidae) reprodaktif simbiyotlarının araştırılması

    Investigation of Sitophilus granarius L. (Coleoptera: Curculionidae) and Lariophagus distinguendus Forster 1841 (Hymenoptera:Pteromalidae) reproductive symbionts

    İLHAN DERİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    BiyolojiErciyes Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYDIN ŞÜZÜ TUNÇBİLEK

  3. Ultrasonik ses dalgalarının Sitophilus granarius (L., 1758) (Coleoptera: Dryophthoridae) ve Ephestia kuehniella (Zeller, 1879) (Lepidoptera: Pyralidae)'nın davranışına ve üreme gücüne etkisi

    Effect of ultrasound waves on behavior and reproductive power of Sitophilus granarius (L., 1758) (Coleoptera: Dryophthoridae) and Ephestia kuehniella (Zeller, 1879) (Lepidoptera: Pyralidae)

    CEMİL YETKİN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    ZiraatHarran Üniversitesi

    Bitki Koruma Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EMİNE ÇIKMAN

  4. Çeşitli bitki ekstraktlarının bazı ambar zararlısı böcek türlerine insektisit ve repellent etkisi üzerine araştırmalar

    Başlık çevirisi yok

    ALİ SARAÇ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1993

    ZiraatAkdeniz Üniversitesi

    Bitki Koruma Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İRFAN TUNÇ

  5. Bazı bitki uçucu yağlarının Stophilus granarius( L) (Buğday biti) üzerindeki fumigant toksisitesi

    Fumigant toxicity of some plant essential oils to Stophilus granarius (L.)

    İDRİS İNAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    ZiraatGaziosmanpaşa Üniversitesi

    Bitki Koruma Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYHAN GÖKÇE

    PROF. DR. HALİT ÇAM