Liberal demokratik kuram bağlamında Türkiye'de sivil-asker ilişkileri
Civil-military relations in Turkey from the perspective of liberal democratic theory
- Tez No: 258333
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. BİCAN ŞAHİN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Siyasal Bilimler, Political Science
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2009
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Bölümü
- Bilim Dalı: Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 131
Özet
Türk siyasi hayatı değerlendirilirken şüphesiz üzerinde durulması gereken bir nokta da, demokratik siyasal hayatın belirli dönemlerde inkıtaya uğramasıdır. Bu bakımdan, Türkiye'de sivil-asker ilişkileri, literatürde üzerinde birikim oluşmuş bir konuyu teşkil etmektedir. Türkiye'de siyasi yaşama damgasını vuran 27 Mayıs 1960 ve 12 Eylül 1980 müdahaleleri ile 12 Mart 1971 muhtırası, 28 Şubat 1997 ?post-modern müdahalesi? ve güncel sayılabilecek 27 Nisan 2007 ?e-muhtıra?sı, ordunun siyasi yaşamdaki güçlü konumunun nüveleri olarak görülmektedir. Bu yönüyle, sivil-asker ilişkilerini açıklayan tipolojiler bakımından, Türkiye'de ordu, bekçilik işlevinin üstlenildiği muhafız rejimler ve hakemlik işlevinin ifa edildiği vesayet rejimleri ile benzerlikler göstermektedir.Eldeki çalışmada, Türkiye'de ordunun güçlü konumu iki etkene dayandırılmaktadır: Bunlardan ilki, ordunun devletle eşdeğer algılandığı ve bir modernleştirici olarak ortaya çıktığı Osmanlı mirasının etkisi; diğeri ise, Cumhuriyetçi resmi ideolojinin başat öğeleri arasında yer alan ulus-devletçilik ve laiklik ilkelerinin askerler tarafından algılanış biçimidir. Türkiye'de askerlerin, siyasal yaşama müdahale ederken, söz konusu ilkelerin tehdit altında olduğu iddiasını meşrulaştırıcı bir unsur olarak kullanması göze çarpmaktadır.Ordunun depolitize olduğu, profesyonelleştiği ve sivil iktidarın denetimine bağlı olduğu liberal demokrasilerde; çoğulcu ve yarışmacı siyasetle taçlandırılan serbest, adil ve dürüst seçimlerde, yurttaşların oyuyla iş başına gelmiş, yatay ve dikey hesap verme mekanizmalarına tabi tutulan siyasi iktidarların askeri darbelerle düşürülmesine yer yoktur. Bir bütün olarak değerlendirildiğinde, parlamenter demokrasiyi belirli aralıklarla saf dışı bırakarak rejime müdahale eden ordunun söz konusu müdahaleleri Türkiye'deki siyasal sistemi liberal demokratik bir sistemden farklı kılmaya yetmektedir.Türkiye'de demokrasinin konsolidasyonu ve ?kasabadaki tek oyun? haline gelmesi için Avrupa Birliği üyelik sürecinde atılan reform niteliğindeki adımlar ve ordunun statüsüne yönelik yasal düzenlemelerin içselleştirilmesi gerekmektedir. Bu mümkün olduğu takdirde, Türkiye'de askeriyenin konumuna dair ileriye dönük iyimser tahminlerin önü açılacaktır.
Özet (Çeviri)
When one purports to scrutinize the Turkish political life, the periodical cessation of civil democratic rule appears as a noteworthy aspect. In this respect, civil-military relations in Turkey constitute a study field on which much has been written in the political science literature. The military coup d?état?s of 27 May 1960 and 12 September 1980, the memorandum of 12 March 1971, the ?post-modern coup? of 28 February 1997 and recent ?e-communiqué? of 27 April 2007 explicitly reveal the puissant position of military in the Turkish political life. In terms of the typologies of civil-military relations, the military in the Turkish case resembles the guardian regimes on one hand, and the tutelary regimes on the other.In this thesis, the strong position of the military is argued to have its roots in two mainsprings: One is the impact of the Ottoman heritage, where the military was seen as a modernizer and the main constituent of the state ?if not the state itself. The other lies in the conceptions of nation-state and secularism which constitute the fabric of the Republican official ideology and the military?s own perception of these notions. The Turkish military has strived to legitimize each of its interventions to political life on the basis of its claim that one or more of these principles were jeopardized by the civilian regime.In genuine liberal democracies, the military is professional, depoliticized and subordinated to the authority of the civilian rulers. In this model of democracy, pluralism and competition masters the political life; free, fair and honest elections play the key role in attaining political power; and the political government is subject to not only vertical but also horizontal mechanisms of accountability. There is no place for the military throwing the civilians out of power. All in all, when the Turkish political life is taken into consideration, the historical position of the military in political life suffices to differentiate the Turkish case from a liberal democratic system.In order for democracy to become ?the only game in town?, the reform packages adopted in Turkey?s accession process to the European Union have a special place. For democratic consolidation, it is a sine qua non for Turkey to put in practice and internalize as swiftly as possible those legal reforms, particularly pertaining to the restructuring of the civil-military relations. When this becomes possible, there will be tenable reasons to be optimistic about the future of the military?s position in Turkey.
Benzer Tezler
- Türkiye'de 1980 sonrası siyasal iktidar, medya ve demokrasi
Political power, media and democracy in Turkey after 1980
İRFAN BARUT
Doktora
Türkçe
2017
Siyasal BilimlerAnkara ÜniversitesiKamu Yönetimi ve Siyaset Bilimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FETHİ AÇIKEL
- Türkiye'de otoriteryanizm: Parti devleti iktidarlarının kurulması (1908-1960)
Authoritarianism in Turkey: The establishment of the party state government (1908-1960)
ENGİN YETKİN
Doktora
Türkçe
2018
TarihMarmara ÜniversitesiAtatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ALİ KARACA
- Demokratik sistemde baskı grupları (Türkiye örneği)
Oppression groups in democratic system
HALİL GÖZEL
Yüksek Lisans
Türkçe
1998
Siyasal BilimlerMarmara ÜniversitesiSosyoloji ve Antropoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. YÜMNİ SEZEN
- Uluslararası anlaşmalar bağlamında Türkiye'de katılımcı demokrasi
Participatory democracy in Turkey in the context of international agreements
EZGİ UYGUR GÜNDÜZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2013
Kamu YönetimiMersin ÜniversitesiKamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. CEMAL ALTAN
- Osmanlı'nın son döneminde toplumsal değişim ve yeni siyasi arayışlar (1839-1914)
The Social change and new political seekings in the last phase on the Ottoman Empire (1839-1914)
BARIŞ ÖZER
Yüksek Lisans
Türkçe
2002
SosyolojiEge ÜniversitesiGenel Sosyoloji ve Metodoloji Ana Bilim Dalı
Y.DOÇ.DR. ENGİN ÖNEN