Geri Dön

Meme kanserinde neoadjuvant doz yoğun doksorubisin, siklofosfamidi takiben verilen paklitaksel tedavisi sonrasında ER,PR, HER 2, Ki-67 indeksi gibi biyolojik belirteçlerdeki değişimin değerlendirilmesi

Evaluation of changes in biologic markers, ER, PR, HER 2 and Ki-67 index in breast cancer with neoadjuvant dose dense doxorubicin, cyclophospamide and paclitaxel treatment

  1. Tez No: 260424
  2. Yazar: DİDEM ŞENER DEDE
  3. Danışmanlar: PROF. DR. Y. YAVUZ ÖZIŞIK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Onkoloji, Oncology
  6. Anahtar Kelimeler: Meme kanseri, Ki-67, HER 2, doz yoğun neoadjuvant kemoterapi, Breast cancer, ki -67, HER 2, dose dense neoadjuvant chemotherapy
  7. Yıl: 2010
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Onkoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Medikal Onkoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 64

Özet

Bu çalışmada lokal ileri evre meme kanseri hastalarında neoadjuvan doz yoğun doksorubisin, siklofosfamid (AC) ve paklitaksel (P) tedavisi sonucunda meme kanseri biyolojik belirteçlerinin değişimi değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Histolojik tanıları tru-cut veya insizyonel biyopsi ile belirlenen 63 lokal ileri evre meme kanseri hastasının verileri retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Hastalara preoperatif olarak, her 15 günde bir olacak şekilde 4 kür 600 mg/m2 C, 60 mg/m2 A ve takiben 4 kür 175 mg/m 2 P tedavisi verilmiş ve son kemoterapi siklusunu takip eden 2 hafta içerisinde cerrahi uygulanmıştır. Bu tedavi ile ilk biyopsi materyalinde ve operasyon sonrasında izlenen rezidüel tümör dokusunda ER, PR, HER 2 statusları ve Ki-67 indekslerindeki değişim değerlendirilmiştir. HER 2, rutin immunohistokimya yöntemi ile çalışılmıştır. Ayrıca bu kemoterapi rejimi ile elde edilen klinik yanıt (parsiyel yanıt ve tam klinik yanıt) ve patolojik tam yanıt (mastektomi materyalinde ve aksilla lenf nodlarında tümöre rastlanmaması durumu) oranları da değerlendirilmiştir. Ortalama yaş 49,2 ± 10,7 olarak tespit edilmiş ve hastaların başlangıç klinik evrelerinin T2N0 ile T3N2 arasında değişmekte olduğu görülmüştür. Tedavi öncesi biyopsi materyalinde ve tedavi sonrasında tümör preparatlarında çalışılan ER, PR, HER 2 ve Ki-67 indekslerinde bazı değişimler olduğu izlenmiştir. Tedavi sonucunda ER intensitesi ortanca değerleri %50'den, %70'e yükselmiş ancak bu değişim istatistiki olarak anlamlı bulunmamıştır. (p=0,75). Tedavi sonucunda PR intensitesi ortanca değerleri %20'den, %10 değerlerine azalmış ve bu değişim istatistiki olarak anlamlı fark bulunmuştur (p=0,003). Verilen tedavi ile başlangıçta Ki-67 indeksi ortanca değerleri 10 iken, ortanca 1 değerlerine gerilemiştir. HER 2 durumunun immunohistokimya ile belirlenen boyanma şeklinde ise 36 (%83) hastada herhangi bir değişim olmadığı gözlenirken, 3 (%8,4) hastada artma olduğu ve 3 (%8,4) hastada da azalma olduğu gözlenmiştir.Tedavi sonrasında elde edilen klinik yanıt oranı %88,8 (n=56), [% 46'sı (n=29) tam klinik yanıt ve %42,8'i (n=27) parsiyel klinik yanıt]'dir. Elde edilen patolojik tam yanıt oranı ise %14,9 (n=9) olarak tespit edilmiştir.Bu çalışmada lokal ileri evre meme kanseri hasta grubunda neoadjuvan tedavi sonrasında aynı tümör materyallerinin ER, PR, HER 2, Ki-67 gibi biyolojik belirteçlerinde değişimler olduğu gözlenmiştir. Ayrıca neoadjuvant doz yoğun AC ve P tedavisine yüksek bir yanıt elde edilmiştir Bu bulgular literatürde bu konuda az sayıdaki bazı çalışma sonuçları ile uyumlu bulunmuştur.

Özet (Çeviri)

In this study, we aimed to evaluate the changes in biologic markers of breast cancer in locally advanced breast cancer patients after neoadjuvant dose dense doxorubicin (A), cyclophophamide (C) and paclitaxel (P) treatment. Data from 63 locally advanced breast cancer patients, whose histologic diagnosis is made by true-cut biopsy, are evaluated retrospectively.The patients are given 4 cyles of 600 mg/m2 C, 60 mg/m2 A every 15 days followed by 4 cycles of P 175 mg/m2, and they underwent surgery within two weeks after the last chemotherapy cycle. The changes in ER, PR, HER 2 status and Ki-67 indices of the tumor tissue specimen, examined postoperatively, are evaluated in comparison with material obtained by initial biopsy. HER 2 is studied by the routine immunohistochemical method.Additionally, the clinical response (partial plus complete clinical response) obtained with this chemotherapy regimen, and pathological complete response (absence of tumor in the mastectomy material and axillary lymph nodes) rates are evaluated. Mean age was 49, 2 ± 10,7 and the initial clinical stages of the patients were changing between T2N1 and T3N2.Some changes are observed between ER, PR, HER 2 and Ki-67 indices studied in pre-treatment biopsy material and post-treatment tumor preparations. Median value for ER intensity increased from 50% to 70% after the treatment, but this difference was not significant statistically (p=0,75). Median value for PR intensity decreased from 20% to 10% after the treatment and this change was statistically significant (p=0,003)While the median of Ki-67 index was 10 initially, with the given treatment it regressed to 1. Regarding the immunohistochemical staining pattern of HER 2, whereas no change is observed in 36 patients (83%), 3 patients (8,4%) demonstrated an increase and 3 patients (8,4%) showed a decrease. The clinical response rate obtained after the treatment was 88,8% (n=56), [complete clinical response rate was 46% (n=29) partial clinical response rate was 42,8% (n:27)]. Pathological complete response rate obtained was calculated as 14,9% (n=9).In this study it is observed that the biological markers, ER, PR, HER 2 and Ki-67, from the same tumor material demonstrated differences after neoadjuvant treatment in locally advanced stage breast cancer patients. Additionally, a high response rate is obtained with neoadjuvant dose intensive AC and P treatment. These findings are correlated with the results of the few biologic marker studies in the literature.

Benzer Tezler

  1. Lokal ileri evre meme kanserinde meme koruyucu cerrahinin yeri

    Breast conserving surgery in locally advanced breast cancers

    MUSTAFA AKBAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Genel Cerrahiİstanbul Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. MAHMUT MÜSLÜMANOĞLU

  2. Meme kanserinde neoadjuvan kemoterapinin aksiller lenf nodu sayısı ve pozitifliğine etkisi

    The effect of neoadjuvant chemotherapy on the positivity and number aksillary lymph node in breast cancer

    MİKAİL UYAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Genel CerrahiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NECATİ ÖZEN

  3. Meme kanserli hastalarda neoadjuvan kemoterapi öncesi vesonrası periferik kandaki eozinofil hücrelerin yüzeyindeifade edilen bazı belirteçlerin değişimi

    Changes in the expression of certain markers on the surface of eosinophil cells before and after neoadjuvant chemotherapy in breast cancer patients

    SERA YAZICI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Genel CerrahiHacettepe Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ATAÇ BAYKAL

  4. Meme kanserinde neoadjuvan kemoterapi sonrası klinik veradyolojik bulguların diagnostik değerlendirilmesi

    Diagnostic evaluation of clinical and radiological findingsafter neoadjuvant chemotherapy in breast cancer

    İSHAK YILDIZHAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Radyoloji ve Nükleer TıpZonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi

    Radyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. BİLGİN KADRİ ARIBAŞ

  5. Meme kanserinde neoadjuvan kemoterapi yanıtını predikte eden patolojik faktörler

    Pathological predictive factors of response in breast cancer treated by neoadjuvant therapy

    NAZİYE AK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Onkolojiİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ZEYNEP HANDE TURNA