Geri Dön

Kronik hepatit C hastalarında tedaviye yanıt ve yanıtı etkileyen faktörler

Response to treatment and factors that affect the response in patients with chronic Hepatitis C

PDF İndir

  1. Tez No: 260620
  2. Yazar: AZİZE GÖKHAN YETİŞGEN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. İBRAHİM BAYDAR
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları, Clinical Microbiology and Infectious Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Kronik hepatit C, Tedavi sonu yanıt, Risk faktörleri, Chronic hepatitis C, End of treatment response, Risk factors
  7. Yıl: 2010
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Gaziantep Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Enfeksiyon Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 68

Özet

Bu çalışmanın amacı, kronik hepatit C (KHC) hastalarında tedaviye yanıt oranları, yanıt üzerinde etkili faktörler (yaş, cinsiyet, viral yük, histopatoloji vd.) ve nüks oranlarını belirtmekti. Ayrıca hastalarda tedavi ile değişiklik gösteren biyokimyasal ve hematolojik parametrelerdeki değişikliklerin değerlendirilmesi ve aralarındaki ilişkininin saptanması hedeflendi. Daha önce tedavi almamış 160 KHC'li hastanın kayıtları retrospektif olarak incelendi. Hastalar 2005-2009 yılları arasında enfeksiyon hastalıkları polikliniğimizde takip ve tedavi edilen olgulardı. Bütün hastalar 48 hafta boyunca PEGIFN ve ribavirin tedavisi almışlardı. Tedaviye alınma kriterleri HCVRNA (+)'liği, 18 yaş üstü, 65 yaş altı olma zorunluluğu ve dekompansasyon bulgularının olmayışı idi. Hastaların tedavi öncesi tam kan sayımları (CBC), Karaciğer (KC) enzimleri, koagülasyon paremetreleri, alfafetoprotein (AFP) düzeyleri ve ultrasonografik bulguları kaydedildi. Viral yük her hasta için tesbit edildi.Bu paremetreler tedavinin 12. haftası, 24. haftası, 48. haftası ve tedavi bitiminden sonraki 1.yıl, 2.yıl, ve 3.yılda belirlendi. Tedaviye yanıt olarak HCVRNA düzeyinin 50 IU/ml nin altında olması kabul edildi. 3. ayda HCVRNA negatifleşmesi veya viral yükte ? 2 log azalma olması erken virolojik yanıt (EVY) , tedavi sonrası 48. haftada HCVRNA negatifliği kalıcı virolojik yanıt olarak kabul edildi. 160 hastada tedavi sonu (48.hafta) yanıt oranları %81.3 idi. Hastaların %18.8'inde HCVRNA pozitifliği devam etti. KVY oranı % 65.1, nüks oranları %14.2 olarak bulundu. Kadın cinsiyette EVY, TSY ve KVY oranı daha yüksek saptandı. Ancak istatistiksel anlam bulunmadı. ?45 yaşındaki hastalarda tedaviye yanıt oranları daha fazla bulundu ve bu grupta nüks eden olmadı. EVY alınan hastalarda da TSY, KVY anlamlı olarak yüksek bulundu. Viral yük ile fibrozis arasında, USG bulgusu olarak steatoz ile, fibrozis ve viral yük arasında ilişki bulunmadı. Serum ALT düzeyleri normal olanlar ve yüksek olanlarda benzer tedavi sonuçları bulundu. Tedavi ile hastaların normalin üzerindeki biyokimyasal ve hormonal değerleri (AST, ALT, ALP, GGT, AFP) tedavi sonunda normal sınırlara geriledi. Tedavi süresince ilaçların yan etkileri olan anemi, lökopeni ve trombositopeni olgularımızın çoğunda görüldü. Bu değişiklikler istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Sonuç olarak bizim hastalarımızda ?45 yaş ve EVY alınmış olanlarda tedaviye yanıt daha iyi bulunmuştur.

Özet (Çeviri)

The aim of this study was to define the rate of response to treatment,factors that affect this response (age, sex, viral load, histopathology etc.), and rate of recurrence in patients with chronic hepatitis C (CHC). In addition to this, correlation between biochemical and hematological parameters that change after treatment were also tried to define. Charts of 160 patients with previously untreated CHC were retrospectively reviewed. All participants in our study were evaluated in our infectious diseses polyclinic between 2005-2009. All patients were treated with PEGIFN and ribavirin for 48 weeks. Inclusion criteria were HCVRNA positivity, age between 18-65, and absence of signs of hepatic decompensation. Complete blood count (CBC), liver enzymes, coagulation parameters, alpha-fetoprotein (AFP) levels and ultrasonographic findings of all participants were recorded. Viral load was measured in all of the patients. The above mentioned parameters were defined at 12th, 24th and 48th weeks of treatment and 1, 2 and 3 years after the end of the treatment. The response of treatment was considered as HCVRNA level to be lower than 50 IU/ml. HCVRNA negativity or ? 2 log decrease in viral load at 3rd month of treatment were considered as early virological response (EVR) and HCVRNA negativity at 48 weeks of treatment was considered as sustained virological response (SVR). Overall response rate at the end of the treatment (48th week) was 81.3%. 18.8% of patients remained HCVRNA positive . SVR rate was 65.1% and recurrence rate was14.2%. EVR, TSY, and SVR rates were found higher in females. But they were not statistically significant. The response rate to the treatment was higher in patients under the age of 45 and there was no recurrence in this group. TSY and SVR rates were found significantly higher in patients who had EVR. No correlation was found between viral load and fibrosis. Likewise there was no correlation between USG finding of hepatosteatosis and fibrosis and viral load. Treatment results were found similar in those with normal serum ALT and high serum ALT. Biochemical and hormonal parameters (AST, ALT, ALP, GGT, AFP) that were higher than normal values before the treatment become closer to the natural after the treatment. Side effects of the drugs like anemia,leukopenia, and thrombocytopenia were seen in most of our patients during treatment. These changes were found statistically significant. In conclusion, response rate to the treatment was better in patients younger than 45 years of age and patients who had EVR.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    478197

    Kronik hepatit C tanılı hastalarda interferon'lu tedavilere cevabın araştırılması

    Evaluating the response of interferon treatment on chronic hepatitis C diagnosed patients

    ORHAN BATI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    GastroenterolojiGaziantep Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. AYHAN BALKAN

  2. Tez No

    452926

    Kronik hepatit c tedavisinde ribavirinle kombinasyon halinde verilen pegile interferon alfa-2a veya pegile interferon alfa-2b tedavi rejimlerinin etkinliği ve tedavi başarısını etkileyen faktörler

    The efficiency regimes which pegile interferon alfa 2a or pegile interferon alfa 2b in combination with ribavirin treatment and evaluating factors that affecting treatment success

    GÖKTUĞ ŞİRİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    GastroenterolojiKocaeli Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖMER ŞENTÜRK

  3. Tez No

    424817

    HLA-DRB1 tiplerinin kronik hepatit C virüs enfeksiyonu ve prognozu ile ilişkisi

    The relationship between HLA-DRB1 types and chrocical hepatitis C enfection

    RİFAT BÜLBÜL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    MikrobiyolojiAdnan Menderes Üniversitesi

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NERİMAN AYDIN

  4. Tez No

    329841

    Kalıcı viral yanıt elde edilmiş kronik hepatit c genotip 1 'li hastalarda kalıcı viral yanıtı etkileyen prediktif faktörler

    Predictive factors effecting sustained virological response in genotype 1 chronic hepatitis c

    SERCAN YLMAZI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    GastroenterolojiMersin Üniversitesi

    Dahili Tıp Bilimleri Bölümü

    PROF. DR. ENGİN ALTINTAŞ

  5. Tez No

    247104

    Kronic Hepatit C'li hastalarımızda antiviral tedavi sonuçlarının retrospektif analizi

    The retrospective analysis of antiviral treatment outcomes in our patients with chronic Hepatitis C

    MELEK SÜZER ASLAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    GastroenterolojiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET BEKTAŞ

Geri Dön