Geri Dön

Kronic Hepatit C'li hastalarımızda antiviral tedavi sonuçlarının retrospektif analizi

The retrospective analysis of antiviral treatment outcomes in our patients with chronic Hepatitis C

PDF İndir

  1. Tez No: 247104
  2. Yazar: MELEK SÜZER ASLAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. AHMET BEKTAŞ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Gastroenteroloji, Gastroenterology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2009
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ondokuz Mayıs Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 72

Özet

Dünya genelinde çeşitli etyolojik faktörlere bağlı kronik hepatit gelişmiş 600 milyondan fazla hastanın olduğu hesaplanmıştır. Bu hastaların çoğunluğunda kronik hepatit nedeni hepatit viruslarıdır. Son 20 yılda, hepatit B' nin önlem ve tedavisindeki gelişmeler bu virusa bağlı kronik hepatit sıklığının azalmasına yol açmıştır. Bu süre içinde, kronik C hepatit oranı yükselmeye başlamıştır. Sosyo-ekonomik olarak gelişmiş ülkelerde kronik C hepatiti oranı %40' ı geçmiştir. Ülkemizde anti-HCV sıklığı bölgelere göre değişen oranlarda yaklaşık % 1.0-2.4 olarak tahmin edilmektedir. HCV ile enfekte kişilerin % 55-85' inde kronik viral hepatit gelişmektedir. Hepatit C enfeksiyonu henüz aşı ile önlenememektedir. Bu nedenle erken tanı ve tedavi hasta kişi kadar toplumdaki bulaşmanın da azalmasını sağlayacaktır. Kronik hepatit C tedavisi 1990' lı yılların başında interferon (IFN) kulanımı ile başlamış, daha sonra antiviral ajan ribavirin de tedaviye eklenmiştir. Pegile IFN ve ribavirin kombinasyonu 2001 yılından beri standart tedavi olarak uygulanmaktadır. Tedavi protokolü sonunda hastada kalıcı viral yanıt (KVY) oranını etkiliyen çeşitli faktörler içinde yaş, cinsiyet, ırk, konağın immun durumu, genetik özellikleri, eşlik eden metabolik hastalıklar, serumdaki GGT düzeyi, viremi miktarı, hepatit B, hepatit D ve HIV ile koenfeksiyon, karaciğerin histopatolojisi sayılabilir. KVY virusun genotipi ile de bağlantılı bulunmuştur. Genotip 1' de % 36-51, genotip 2-3' te % 61-78 KVY oranları bildirilmiştir.Bu çalışmada Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Gastroenteroloji Bilim Dalı' nda takip ve tedavi edilen kronik hepatit C hastaları tedaviye kalıcı yanıt oranı ve bu oranı etkileyen prediktif faktörler açısından retrospektif olarak değerlendirilmiştir.Çalışmamıza Ocak 1992-Nisan 2008 tarihleri arasında, kronik hepatit C tanısı ile ilk defa tedavi verilen, bu tedaviyi tamamlayan ve tedavi sonu en az 24 hafta izlenen hastalar seçilmiştir. Seçilen toplam 97 hasta kalıcı viral yanıt oranları ve kalıcı viral yanıtı etkiliyebilecek faktörler açısından değerlendirilmiştir.Çalışmamızda değerlendirilen 97 hastanın 43' ünde (% 44.3) KVY gelişmiştir. Hastalarımızdan 5' ine (% 5.2) konvansiyonel IFN, 11' ine (% 11.3) konvansiyonel IFN+ribavirin, 31' ine (% 32) PEG-IFN alfa-2a+ribavirin, 50' sine (% 51.5) PEG-IFN alfa-2b+ribavirin tedavisi verilmiştir. Konvansiyonel IFN+ribavirin tedavisi verilen hastalardan 5' inde (% 45.5), PEG-IFN alfa-2a+ribavirin tedavisi verilen hastalardan 13 `ünde (% 41.9) ve PEG-IFN alfa-2b+ribavirin tedavisi verilen hastalardan 25' inde (% 50.0) KVY geliştiği tespit edilmiş olup gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p>0.05). Konvansiyonel IFN monoterapisi alan hastalarda ise KVY gelişmemiş olup, ribavirin ile kombinasyon tedavisi alan diğer hastalarla aralarında KVY açısından yapılan değerlendirmede istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu tespit edilmiştir (p

Özet (Çeviri)

All over the world, it has been calculated that there are more than 600 million chronic hepatitis patients due to different etiologic factors. In most of these patients, the reason behind hepatitis is hepatitis viruses. In the last 20 years, the developments in the precautions and the treatment of hepatitis B have led to decrease in the frequency of chronic hepatitis due to this virus. During the above mentioned period, the ratio of chronic hepatitis C has begun to increase. In socio-economically developed countries, the rate of chronic hepatitis C is over 40 %. In Turkey, the frequency of anti-HCV has been estimated as 1.0-2.4 % varying by region. In 55-85 % of persons infected with HCV, chronic viral hepatitis has developed. Hepatitis C infection can not be prevented by vaccination yet. Therefore, early diagnosis and treatment is important not only for the patient, but also for providing the decrease of the transmission in society. In the early 1990? s, interferon was used in the treatment of chronic hepatitis C; later, ribavirin, an antiviral agent, has been added to the treatment. Since 2001, the combination of pegylated IFN and ribavirin has been used as standart treatment. Age, gender, race, the immunity of the host, coexisting metabolic diseases, GGT level and viremia load in serum, coinfection with HBV, HDV and HIV, histopathology of liver are some of the factors affecting the ratio of sustained viral response (SVR) at the end of the treatment. It has been found out that SVR is connected with the genotype of the virus; it has been reported that SVR rates are 36-51 % in genotype 1, 61-78 % in genotype 2-3.In this study, the rates of the SVR to the treatment of the patients with chronic hepatitis C who were treated and followed in the department of Gastroenterology, Ondokuz Mayıs University, and predictive factors affecting these ratios have been assessed retrospectively.In our study, the patients treated for the first time with the diagnosis of hepatitis C, completing this treatment and followed for at least 24 weeks after the treatment were chosen. 97 patients chosen for this study were assessed in terms of the rates of SVR and the factors that would be able to affect the SVR.Whereas SVR developed at 43 patients (44.3 %) out of 97 patients assessed in our study. Conventional IFN was given to 5 patients (5.2 %), conventional IFN+ribavirin to 11 patients (11.3 %), PEG- IFN alpha-2a+ribavirin to 31 patients (32 %), and PEG-IFN alpha-2b+ribavirin to 50 patients (51.5 %). It was determined that SVR developed at 5 patients (45.5 %) that were given conventional IFN+ribavirin treatment, at 13 patients (41.9 %) that were given PEG-IFN alpha-2a+ribavirin and at 25 patients (50.0 %) that were given PEG-IFN alpha-2b+ribavirin, and there is no statistically significant difference between the groups (p>0.05). SVR did not develop at the patients that received conventional IFN monotherapy, and when compared with the patients that received combination therapy by ribavirin in terms of SVR, a statistically significant difference was determined (p

Benzer Tezler

  1. Tez No

    509045

    Primer sjögren sendromunda (pSjS) myxovirus resistance 1(mx1) proteinin hastalık aktivasyonu belirlenmesindeki yerinin serum ve tükürük örneklerinde değerlendirilmesi

    Evaluation of correlation between serum and saliva samples of myxovirus resistance 1 (mx1) in patients with primary sjögren's syndrome (pSjS) and disease activity scores (ESSDAI)

    YASEMİN GÜL AYDEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    RomatolojiYeditepe Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MÜGE BIÇAKÇIGİL KALAYCI

  2. Tez No

    471371

    Direkt etkili antiviral ilaçlar ile tedavi edilen kronik hepatit c'li hastalarda non-invaziv bir yöntem olan fibroscan ile fibrozisin değerlendirilmesi

    Evaluating the liver fibrosis in chronic hepatitis C patients who treated with direct acting antiviral agents non-invasively via Fibroscan

    BEDİN GÖK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    GastroenterolojiMarmara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YEŞİM ÖZEN ALAHDAB

  3. Tez No

    711736

    Kronik HBV ve kronik HCV enfeksiyonuna bağlı siroz gelişen hastalarda portal ven trombozu sıklığı ve iki enfeksiyonun portal ven trombozu gelişimindeki etkisi nasıldır?

    HOW is the frequency of portal vein thrombosis and the effectof the two infections on the development of portal veinthrombosis in patients with cirosis due to chronic HBV orchronic HCV infection?

    EVRİM GÜMÜŞTEKİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    GastroenterolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Dahiliye Ana Bilim Dalı

    PROF. ALİYE SOYLU

  4. Tez No

    260620

    Kronik hepatit C hastalarında tedaviye yanıt ve yanıtı etkileyen faktörler

    Response to treatment and factors that affect the response in patients with chronic Hepatitis C

    AZİZE GÖKHAN YETİŞGEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıGaziantep Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İBRAHİM BAYDAR

  5. Tez No

    59184

    Viral hepatit ve siroz hastalarında serum sitokin değerleri ve klinik anlamları

    Başlık çevirisi yok

    CENGİZ KIRMAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1996

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıEge Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TOMRİS KABAKÇI

Geri Dön