Geri Dön

Ankara ilinde görev yapan pediatri asistanları, uzmanları ve pratisyen hekimlerin çocuk istismarı ve ihmali konusunda bilgi düzeyleri ve yaklaşımlarının karşılaştırılması

Compare knowledge level and approach to child abuse and neglect in pediactic asistant, pediatric specialist and practitioners in Ankara province

  1. Tez No: 266790
  2. Yazar: ÖZLEM KARA
  3. Danışmanlar: PROF. DR. EMİNE SUSKAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2010
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 146

Özet

Amaç: Çocuk istismar ve ihmalinin tanınmasında ve önlenmesinde önemli rolü olan çocuk hekimleri ve pratisyen hekimlerin konu ile ilişkin bilgi düzeyini ve yaklaşımını değerlendirmek amacı ile yapılmıştır.Metot: Araştırmaya Ankara İli merkez ilçelerindeki üniversite ve eğitim araştırma hastanelerinde çalışan 200 pediatri asistanı, 100 pediatri uzmanı ile sağlık ocaklarında görev yapan 250 pratisyen hekim olmak üzere toplam 550 hekim katılmıştır. Verilerin toplanmasında araştırmacı tarafından geliştirilen, hekimlerin demografik özellikleri, Çİİ konusundaki görüşleri, yaklaşımları ve bilgi düzeylerini belirlemeye yönelik 43 sorudan oluşan özgün bir anket hazırlanmıştır. Hazırlanan anket formları araştırmacı tarafından yüz yüze yöntemle doldurulmuştur. Çalışmaya katılan hekimlerin genel bilgi düzeyini belirlemek için tüm sorulara verdikleri doğru yanıtlar 1 puan kabul edilerek, birleşik bir indeks hesap edilmiştir. Verilerin analizi SPSS for Windows 11.5 paket programında yapıldı. Bulgular Mann Whitney U ve Kruskal Wallis testi ile değerlendirimiştir.Bulgular: Araştırmaya 339 kadın, 221 erkek olmak üzere toplam 550 hekim katılmıştır. Katılanların %60,9'u evli, evli olanların %77,3'ü çocuk sahibidir. Çİİ konusunda hekimlerin %37,5'i mezuniyet öncesi eğitim almış ve bunların ancak %37,4'ü yeterli olarak değerlendirmiştir. Mezuniyet sonrası ise hekimlerin %55,5'i eğitim almış ve bunların %52,1'i yeterli olarak değerlendirilmiştir. Hekimlerin iş yaşamı boyunca %65,5'i istismar olgu veya şüphesi ile karşılaşmışlardır. Karşılaşan hekimlerin %58,1'i kurumlarla iletişim/yasal süreçlerden zorlandıklarını belirtmişlerdir. Yine karşılaşan hekimlerin %15,1'i bildirimde bulunmayı düşünmemişlerdir. En sık bildirimde bulunmama nedeni (%78,3) yeterli bilgiye sahip olmamalarıdır. Bildirimde bulunanların %60,2'si adli rapor tutup , %38,5'i polise haber verirken, SHÇEK `na bildirim % 30,4'dür. Asistanların genel bilgi puanı ortalaması 17,8±7,3 iken uzmanların 20,1±5,0, pratisyen hekimlerin 19,2±4,3'dür. Asistan hekimlerin bilgi düzeyi istatistiksel olarak anlamlı şekilde diğer gruplara göre düşük bulunmuştur (p

Özet (Çeviri)

Objective: To determine the knowledge levels and approach of pediatricians and practitioners who have an important role to recognize and prevent child abuse and neglect.Method: In this research, 550 physicians who were working in university hospital, Training and Research Hospitals, health centes in Ankara Province were carried out; 200 pediactic asistant, 100 pediatric specialist, 250 practitioners. For collecting data, we use an individual survey composed of 43 questions including physicians demographic characteristics, opinions, knowledge levels and approach to child abuse and neglect, survey forms were answered face to face between searcher and physicians. To determine approach to child abuse and knowledge levels of physicians, each of the questions which were answered were accepted as 1 point and calculated a combined index. An SPSS (Statistical Package for Social Sciences for Windows 11.5) program was employed for statistical analysis of data. Datas evaluated by Mann Whitney U and Kruskal Wallis test.Results: ın this research, 550 physicians were involved; 339 were female, 221 were male. Participants who were married were %60,9, %77,3 of married had children. %37.5 of physicians were educated about child abuse and neglect before graduation but only %37,4 of them were considered as sufficient. Physicians who were educated about child abuse and neglect after graduation were %55,5 and the ones who were considered as sufficient were %52,1. Physicians who experienced child abuse case or suspicion during their career were %65,5. Physicians who were experienced had difficulty during comminicating the social service / legal process and did not consider to report, their ratio was %58,1 and %15,1 respectively. Not having the sufficient knowledge was the most common reason for physicians not to report (%78,3). Physicians who were report, %60,4 of them made up forensic report, %38,5 of them called police, % 30,4 of them reported to Social Services and Child Protection Council. While the mean score of general knowledge was 17,8±7,3, specialist was 20,1±5,0, practitioners was 19,2±4,3. Asistant?s knowledge level was found lower statistically significant according to other groups (p

Benzer Tezler

  1. Aile hekimlerinin ve çocuk sağlığı ve hastalıkları hekimlerinin, çocuklarda akran zorbalığı hakkındaki bilgi düzeylerinin araştırılması

    Research on peer victimization knowledge level of family physicians and pediatricians

    ESRA YURDAKUL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Aile HekimliğiYıldırım Beyazıt Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. BASRİ FURKAN DAĞCIOĞLU

  2. Çocuk sağlığı ve hastalıkları uzmanlık eğitimialan hekimlerin erken çocukluk dönemindegelişim ve gelişimsel sorunlara yaklaşım ileilgili bilgi düzeyinin değerlendirilmesi

    Paediatric health and diseases speciality educationevaluation of field physicians' level of knowledge about development in early childhood and approach to developmental problems

    FARIDA RASHIDBAYLI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EMİNE BAHAR BİNGÖLER PEKCİCİ

  3. Ankara'daki Aile hekimliği uzman ve asistanlarının rotavirus enfeksiyonu ve aşısı hakkında bilgi, tutum ve davranışlarının değerlendirilmesi

    Assessment of knowledge, attitudes and behaviours of physicians and residents of family medicine in Ankara about rotavirus infection and vaccination

    HİLAL GÜNGÖR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    UZMAN İSMAİL KASIM

  4. Çocuk ihmaline yol açabilecek risk faktörlerinin ve hekimlerin çocuk ihmaline ilişkin farkındalığının belirlenmesi

    Determine the risk factors of child neglect and the awareness of the doctors about the child neglect

    GÜLAY KUŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BETÜL ULUKOL

  5. Ankara'da bir üniversite hastanesinde iyonlaştırıcı radyasyon kaynakları ile çalışan sağlık çalışanlarında iyonlaştırıcı radyasyonun olası sağlık etkilerinin belirlenmesi

    Determining the possible health effects of ionizing radiation on health personnel working with ionizing radiation sources in a university hospital in Ankara

    ZEYNEP BELMA ŞENLİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Halk SağlığıGazi Üniversitesi

    Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA NECMİ İLHAN