Geri Dön

Subakromial Sıkışma Sendromunda artroskopik dekompresyon sonuçlarımız

Our results of arthroscopic decompression in Subacromial İmpingement Syndrome

  1. Tez No: 267906
  2. Yazar: VAHİT YILDIZ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ÖMER SELİM YILDIRIM
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2010
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Atatürk Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 137

Özet

Son yıllarda artroskopinin gelişmesiyle, Subakromiyal sıkışma sendromu( SSS)'nda artroskopik dekompresyon sık başvurulan bir tedavi yöntemi haline gelmiştir. Çalışmamızda 2006 ile 2010 yılları arasında, Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniğinde, subakromiyal dekompresyon uygulanan, SSS' lu hastaları değerlendirmeye aldık.Yapılan arşiv taraması sonucunda, bu tedavi yönteminin, 75 hastanın 79 omuzuna uygulandığı tespit edildi. Kendisine ulaşılıp, son kontrolleri yapılan 40 hastanın 40 omuzu çalışmaya alındı. Çalışmaya alınan 40 hastadan 22(%55) hasta erkek,18(%45) hasta kadın idi.Hastaların hepsine subakromiyal dekompresyon ve omuz eklem tuvaleti uygulanırken, 2 hastaya biri artroskopik, diğeri mini açık yöntem olmak üzere rotator kaf tamiri yapıldı.Değerlendirmeye alınan hastaların ameliyat edildikleri zamanki yaşları en küçük 21 yaş, en büyük 76 yaş olmak üzere, ortalama 49 idi. En kısa şikayet süresi 3 ay, en uzun şikayet süresi 240 ay, ortalama şikayet süresi 38 ay idi.Araştırmaya alınan 40 hastanın ameliyat öncesi ve ameliyat sonrası boyun ağrısı, gece ağrısı ve omuz özel testleri, Mc.Nemar testi ile karşılaştırıldı. Omuz özel testlerinden, Yergason ve Speed hariç tüm testlerde ve tüm şikayetlerde anlamlı bir düzelme görüldü. SSS' nda omuza özel testler içerisinde en duyarlı testler; Hawkins ve Neer testi olmasına karşın, bunun yanında yaklaşık bu testler kadar duyarlı olan O' Brien testinin de mutlak yapılması gereken bir test olduğu kanısına varıldı.Wilcoxon Signed Ranks Testi sonucuna göre, omuz kas güçleri ve eklem hareket açıklıkları değerlendirildi. Triseps kası hariç, ameliyat sonrası ve öncesi ölçülen ortalama kas güçlerindeki ve eklem hareket açıklıklarındaki artış istatistiksel olarak anlamlı bulundu.Aynı test sonucuna göre; ameliyat öncesi ve sonrası karşılaştırılan CONSTANT, UCLA, ASES, Omuz Özürlülük ve VAS Ağrı skorlamalarında anlamlı bir düzelme görüldü. SSS'lu hastalara yapılan tüm bu skorların duyarlılığının yaklaşık olarak aynı olması, hastaları değerlendirmede bu skorlamalardan sadece birinin kullanılmasının yeterli olacağı şeklinde yorumlandı.Yine Wilcoxon Signed Ranks Testi sonucuna göre; ameliyat öncesi ve sonrası radyolojik olarak ölçülen subakromiyal mesafenin, korakohumeral mesafenin ve humerus merkezi ile glenoid merkezi arasındaki yükseklik farkının, ameliyat sonrası ölçümlerde artış göstermesi, istatiksel olarak anlamlı bulundu. Buna karşın aynı ölçümler karşı sağlam omuzla karşılaştırldığına, istatiksel olarak anlamlı bir sonuç elde edilmedi.Bu araştırmamızda ameliyat öncesi maruz kalınan travmanın, kronik hastalık varlığının, fizik tedavi görmüş olmanın ve intraartiküler enjeksiyon yapılmış olmanın, ameliyat sonrası tedavi sonuçlarıyla olan korelasyonu Spearman's korelasyon testi ile karşılaştırıldı. Yine aynı şekilde ameliyattan önce yapılan radyolojik impingement evrelemelerinin (Zlatkin, Seeger ve Patte) de ameliyat sonrası tedavi sonuçlarıyla olan korelasyonu Spearman's korelasyon testi ile karşılaştırıldı. Bu sonuca göre; travmanın, kronik hastalık varlığının ve intraartiküler enjeksiyon uygulanmasının, ameliyat sonucu ile arasında herhangi bir korelasyon görülmezken, ameliyat öncesi fizik tedavi görme ve impingement evresi ile ameliyat sonucu arasında bir korelasyon olduğu saptandı.Yapılan muayenelerde ve radyolojik incelemelerde 1 (%2.5) hastada Tip 1, 24 (%60) hastada Tip 2, 15 (%37.5) hastada ise Tip 3 Akromiyon mevcut idi. Bu akromiyon tiplerinin tedavi sonuçlarına olan etkileri Kruskal Wallis Testi ile değerlendirildi. Bu değerlendirmeye göre; akromiyon tipinin tedavi sonucunda etkili bir faktör olduğu görüldü.Operasyon sırasında 14 (%35) hastada eksternal impingement, 2 (%5) hastada internal impingement, 24 (%60) hastada eksternal+internal impingement sendromu görüldü.Tedavi sonrasında araştırmaya aldığımız olgular içerisinde, komplikasyon olarak 8(%10) hastada biseps tendinit, 2(%5) hastada triseps tendinit, 4(%10) hastada nöropraksi görüldü. Biseps tendiniti olan hastaların 2 sine kortikosteroid enjeksiyonu yapıldı. Bu hastaların tamamının fizik tedaviden sonraki 8. hafta kontrollerinde hiçbir komplikasyon görülmedi.Özet olarak; hastanın gerek hastanede yatış süresinin, gerekse operasyon süresinin kısa olması, açık yöntemlere göre erken mobilizasyon ve iyileşme sağlaması ve komplikasyonlarının daha az olması nedeniyle subakromiyal dekompresyon, SSS' nun tedavisinde etkili ve güvenilir bir yöntemdir. Uygun vakalarda subakromiyal dekompresyon sonuçları oldukça yüz güldürücüdür.

Özet (Çeviri)

In recent years, with the developments in arthroscopy, Subacromial Impingement Syndrome (SIS) has become a frequently used treatment method. In this study we evaluated the patients who got subacromial impingement treatment between 2006 and 2010 in Ataturk University Medical Faculty Orthopaedics and Traumatology Clinic.After an archive research it was seen that this treatment method was applied to 75 patient?s 79 shoulder. 40 of them, 22 (55%) male and 18 (45%) female, were reached by us and 40 shoulder of these patients were gotten into consideration.Subacromial decompression and shoulder joint toilet were applied to all patients. In addition, rotator cuff repairment which includes arthroscopic and mini-open technique was applied to 2 patients.At the time of surgery, age of patients were between 21 and 76 and the average was 49. The shortest duration of symptoms was 3 months, the longest duration of symptoms was 240 months and the average duration of symptoms was 38 months.Evaluated 40 patients? preoperative and postoperative neck pain, night pain and shoulder special tests were compared with Mc.Neman test. Except for Yergason and Speed, significant improvement was observed in all shoulder special tests and symptoms. Although Hawkins and Neer test were the most sensitive tests in SIS, it was concluded that O' Brien test also had to be applied.Shoulder muscle strength and joint motion range were evaluated according to Wilcoxon Signed Ranks Test results. Except for the triceps muscle, postoperative test results of average increase in muscle strength and range of motion in joints were found statistically significant with respect to preoperative test results.According to the same test results, it was seen significant improvement in CONSTANT, UCLA, ASES, Shoulder Disability and VAS pain scores, when comparing preoperative and postoperative test results. Sensibility of these scores are very close to each other and it was concluded that it can be sufficient to apply only one of them.Again, according to Wilcoxon Signed Ranks Test results, radiologically measured increase in postoperative results in subacromial distance the coracohumeral distance and height difference between humerus center and glenoid center according to preoperative results was found statistically significant. Whereas, when the same measures compared with the healthy shoulder, results were not statistically significant.In our study, preoperative and post operative treatment results, with respect to exposure to trauma, the presence of chronic diseases, getting a physical therapy, and intra-articular injections, are compared with Spearman's correlation test. Likewise, the correlation of the preoperative impingement phases (Zlatkin, Seeger and Patti) with postoperative treatment results compared with Spearman's correlation test. According to the results,it was determined that there is no correlation between operation results and trauma, existence of chronic diseases and the intra-articular injection, but there is a correlation between operation results and getting a physical therapy and impingement phases .According to examination and radiological investigations it was seen that 1 (2.5%) patient had Type 1 acromion, 24 (60%) patients had Type 2 Acromion, 15 (37.5%) patients had the Type 3 Acromion. The effects of Acromion types to treatment results were evaluated according to Kruskal Wallis Test. According tothis evaluation it was determined that the types of acromion was a significant factor on treatment results.During the operation, it was seen external impingement in 14 (35%) patients, internal impingement in 2 (5%) patients, and external and internal impingement in 24 (60%) patients.After the treatment as complication, it was seen biceps tendinitis in 8 (10%) patients, triceps tendinitis in 2 (5%) patients, neurapraxia in 4 (10%) patients. Corticosteroid injection was applied to 2 patients, who had biceps tendinitis It was not seen any complication in both patients after 8 weeks later from physical therapy.In summary, with the short hospital stay period, short operation time, early mobilization and short heal time according to open methods and less complication, SIS is the most efficient and reliable method. In appripriate cases, subacromial decompression results are quite satisfactory.

Benzer Tezler

  1. Subakromial sıkışma sendromunda artroskopik tedavinin yeri

    The role of arthroscopic treatment in subacromial impingement syndrome

    AZİZ ATİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    Ortopedi ve TravmatolojiGATA

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. MAHMUT KÖMÜRCÜ

    DOÇ.DR. SERVET TUNAY

  2. Subakromial sıkışma sendromunda yüksek yoğunluklu lazer tedavisinin (YYLT) etkilerinin incelenmesi

    Effects of high intensity laser therapy (HILT) on subacromial impingement syndrome

    SEDA PASKAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Fizyoterapi ve RehabilitasyonDokuz Eylül Üniversitesi

    Muskuloskeletal Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SEVGİ SEVİ YEŞİLYAPRAK

  3. Subakromial sıkışma sendromunda mulligan ve proprioseptif nöromuskuler fasilitasyon yöntemlerinin ağrı, fonksiyon ve yaşam kalitesi üzerine etkileri

    Effects of mulligan and proprioceptive neuromuscular facilitation on pain, function and quality of life in subacromial impingement syndrome

    SİNEM KARAKUŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonDokuz Eylül Üniversitesi

    Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. NİHAL GELECEK

  4. SUBAKROMİAL SIKIŞMA SENDROMUNDA MANUELTERAPİ VE EV EGZERSİZLERİN KARŞILAŞTIRILMASI

    COMPARISON OF MANUELTERAPI AND HOME EXERCISE IN SUBACROMIAL COMPRESSION SYNDROME

    İBRAHİM KURTAY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Fizyoterapi ve Rehabilitasyonİstanbul Arel Üniversitesi

    Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ CEM ERÇALIK

  5. Subakromial sıkışma sendromunda manuel terapi ve skapular stabilizasyon egzersizlerinin ağrı, fonksiyonel durum ve yaşam kalitesine etkisi

    The effect of manual therapy and scapular stabilization exercises on pain, functional status and quality of life in subacromial impingement syndrome

    NURALİ ASLANOV

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyonİstanbul Atlas Üniversitesi

    Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ AYBÜKE ERSİN