Geri Dön

İzole subakromial sıkışması olan hastalarda artroskopik akromioplastinin gerekliliğinin korakoakromial ligament dejenerasyon derecesi ve akromion tipi ile değerlendirilmesi

Evaluation of the necessity of arthroscopic acromioplasty in patients with isolated subacromial impingement by the degree of coracoacromial ligament degeneration and acromion type

PDF İndir

  1. Tez No: 935940
  2. Yazar: RESUL BİRCAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ULUNAY KANATLI
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Gazi Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 81

Özet

Giriş: Omuz ağrısı ile kliniğe başvuran hastalarda en sık görülen patoloji subakromial sıkışma sendromudur(SSS). Bu sendromda ağrı tipik olarak hastanın kolunu kaldırması ile korakoakromial ark ve humerus başı arasındaki bursanın, rotator manşet tendonlarının ve biseps tendonunun uzun başının sıkışması ile ortaya çıkar. SSS tedavisinde öncelikle konservatif yöntemler uygulanıp, başarılı olunamayan hastalarda cerrahi tercih edilmektedir. Korakoakromial ligamentin(KAL) dejenerasyonunun, SSS için tanısal olduğu ve bu dejenerasyonun farklı derecelerde olabileceği daha önce gösterilmiştir. Akromionun morfolojik tiplendirmesinde ise kancalı veya eğimli akromion morfolojisine sahip olan hastaların SSS'ye daha yatkın olduğu belirlenmiştir. Son dönemlerde SSS tedavisinde artroskopik akromioplastinin gerekliliği tartışılmakta olup konservatif tedaviye üstün olmadığını belirten yayınlar çıkmıştır. Biz bu çalışmada kontrol grubu olarak SSS olmayan ve yalnızca donuk omuz patolojisine sahip olan hastaları alarak; KAL dejenerasyon derecesinin ve akromion morfolojik tipinin izole SSS nedeni ile artroskopik akromioplasti uygulanan hastalardaki uzun dönem fonksiyonel sonuçlara etkisini değerlendirdik. Bu çalışmada subakromial sıkışma sendromu ve ileri derece korakoakromial ligament dejenerasyonu olan hastalarda artroskopik akromioplasti uygulamasının faydalı olduğunun gösterilmesi amaçlanmış ve akromion tipinin de vaka öncesi akromioplasti kararının planlanmasında yardımcı olabilecek bir belirteç olduğunun gösterilmesi hedeflenmiştir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Bölümüne Aralık 2012 ve Aralık 2018 yılları arasında başvuran, izole subakromial sıkışma sendromu olan, konservatif tedaviye cevap vermeyen ve artroskopik akromioplasti uygulanan 125 hasta dahil edildi. Kontrol grubu olarak izole donuk omuz şikayeti nedeni ile artroskopik rotator interval eksizyonu uygulanan 40 hasta alındı. Ek omuz patolojisi olan hastalar çalışmaya dahil edilmedi(n=496). Takip süresi en az iki yıl olan tüm hastalar çalışmaya dahil edildi. Tüm hastalara aynı cerrah tarafından aynı cerrahi yöntem uygulandı ve postop aynı rehabilitasyon programına alındı. Bütün hastaların preoperatif direkt grafileri, MRG'leri, UCLA ve VAS skorları prospektif olarak toplandı. Bütün hastaların Bigliani akromion morfolojik tiplemesi preoperatif görüntülemelerinden değerlendirilip kaydedildi. KAL dejenerasyon dereceleri ise artroskopik vaka kayıt arşivlerinden Copeland-Levy sınıflamasına göre değerlendirilip kaydedildi. Bütün hastaların postoperatif en erken ikinci yılda UCLA, VAS ve modifiye Constant-Murley skorları değerlendirildi. Bulgular: Çalışma grubundakilerin yaş ortalamasının 50,33±8,02 (yıl), kontrol grubunun ise 51,40±8,86 (yıl) olduğu belirlendi. Gruplar arasında cinsiyet veya yaş açısından anlamlı bir fark yoktu. Çalışmadaki tüm hastaların ortalama takip süresi 36,70±11,93 (ay) (minimum 24 – maksimum 67) aydır. Çalışma grubundaki hastalar KAL dejenerasyon derecelerine göre postoperatif ölçümler açısından karşılaştırıldığında belirgin saçaklanma (n=66) ve minör saçaklanma (n=59) grupları arasında anlamlı fark bulunamamıştır (p>0,05). Çalışma grubundaki hastalar akromion tiplerine göre skorlar açısından karşılaştırıldığında tip 1(n=20),tip2(n=76) ve tip 3(n=29) akromiona sahip hastalar arasında istatiksel anlamlı fark bulunamamıştır (p>0,05). Sonuç: Subakromial sıkışma sendromu tanısı ve tedavisi, omuz cerrahisinin teknoloji ile son derece gelişmesine rağmen henüz tam olarak bir fikirbirliği oluşturulamamış alanlarından biridir. Biz bu çalışmamızda KAL dejenerasyon derecesinin ve akromion morfolojik tipinin; SSS tedavisinde uygulanan artroskopik akromioplasti kararının verilmesinde etkili olmadığını gösterdik. Bu durum SSS etyolojisinde intrensek faktörlerin ekstrinsik faktörlerden daha etkili olduğunu düşündürmektedir. Çalışma ve kontrol grubu arasındaki postoperatif sonuçlarda anlamlı bir fark olmaması da güncel literatürle uyumlu bir şekilde izole SSS'da akromioplasti gerekliliğinin tartışmaya açık olduğunu göstermektedir

Özet (Çeviri)

Introduction: Subacromial impingement syndrome(SIS) is the most common cause of shoulder pain in patients. Typically pain occurs in this syndrome as; the bursae between coracoacromial arc and humeral head, rotator cuff tendons and long head of biceps tendon impinges when the patient raises their arm. The first line of treatment for SIS is conservative approach as surgery is considered in patients when the former has failed to treat the symptoms. It has been reported before that coracoacromial ligament (CAL) degeneration can occur at variable degrees and that it is diagnostic for SIS. Also it has been shown that patients with hooked or curved acromion morphology are more prone to SIS. Recently the necessity of arthroscopic acromioplasty in SIS has been debated and considered not superior to conservative management by some authors. In this study, we included patients without SIS and only frozen shoulder pathology as the control group; then evaluated the effect of the degree of CAL degeneration and the acromion morphological type on long-term functional results in patients who underwent arthroscopic acromioplasty for isolated SIS. This study aims to show that arthroscopic acromioplasty is beneficial in patients with isolated SIS and advanced CAL degeneration; and whether the acromion morphologic type can be used as a preoperative indicator for the requirement of acromioplasty procedure. Material & Method: Patients that applied to Gazi University Faculty of Medicine's Orthopedics and Traumatology department with isolated SIS and failed conservative treatment and therefore received arthroscopic acromioplasty between December 2012 and 2018 are included in this trial as study group(n=125). Patients who had isolated frozen shoulder and received arthroscopic rotator interval excision were enlisted as the control group(n=40). Patients that had other shoulder pathologies were discarded from the study(n=496). Patients that had at least two-year follow-up were included in the study. All patients were operated by the same surgeon with the same method and the patients underwent the same postoperative rehabilitation program while the shoulder scores were measured by one clinically experienced physician. All subject's preoperative X-rays, MRI scans, UCLA and VAS scores were collected prospectively. Patient's acromion morphologic type was determined and noted using these. CAL degeneration levels were determined from video archives of the cases using Copeland-Levy classification. All patients were evaluated again after minimum two years from the surgery using UCLA, VAS and modified Constant-Murley shoulder scores. Findings: Mean age of the study and control groups was 50,33±8,02 and 51,40±8,86 respectively. There were no statistical differences amongst groups by gender or age. Mean follow up was 36,70±11,93 (months) for all patients. When patients in the trial group were compared for their CAL degeneration levels using postoperative functional and patient reported outcome measures, there were no statistically significant difference between the minor fraying(n=59) and major fraying(n=66) group(p>0,05). When the patients were compared for their acromion types, there weren't any significant differences in the outcome measures amongst patients that had type1(n=20) type2(n=76) or type3(n=29) acromion(p>0,05). When patients were compared by matching acromion types with CAL degeneration levels, no combination had superior results to another. Conclusion: Technology has improved shoulder surgery greatly while the diagnosis and treatment of SIS is still an area that needs to be clarified and studied more. In this study, we showed that CAL degeneration level and acromion morphologic types are not good indicators for deciding whether or not acromioplasty is necessary while treating isolated SIS. This can state that intrinsic degenerative factors are more at play than extrinsic factors in the etiology of SIS. In accordance with the current literature, the fact that there is no significant difference in postoperative results between the study and control groups shows that the need for acromioplasty in isolated SIS is open to discussion.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    903830

    Korakoakromial ligament morfolojisinin skapula morfolojisi ve sık görülen omuz patolojileri ile ilişkilerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the relationship of coracoacromial ligament morphology with scapula morphology and common shoulder pathologies

    AYHAN ÖZDEMİRCİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Ortopedi ve TravmatolojiNecmettin Erbakan Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA ÖZER

  2. Tez No

    792063

    Rotator kaf lezyonlarında ultrasonografi eşliğinde subakromiyal enjeksiyona karşılık subakromiyal enjeksiyon ile birlikte supraskapular sinir bloğu uygulamasının ağrı, fonksiyon ve uyku kalitesi üzerine etkilerinin karşılaştırılması

    Comparison of the effects of ultrasound-guided subacromial injection versus subacromial injection and suprascapular nerve block on pain, function and SLEEP quality in rotator cuff lesions

    MUSTAFA HACIÖMEROĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Anestezi ve ReanimasyonSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SUNA AKIN TAKMAZ

  3. Tez No

    411941

    İzole büyüme hormonu eksikliği olan çocuklarda asimetrik dimetilarjinin düzeylerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of asymmetric dimethylarginine (adma) levels in children with growth hormone deficiency

    AŞAN ÖNDER

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bakanlığı

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZEHRA AYCAN

  4. Tez No

    414947

    İzole gebe sıçan myometriyumunun kasılma hareketleri üzerinde adrenerjik, purinerjik, kannabinoid ve RHOA/RHO-kinaz sistemlerine etkili ajanların yanıtlarının incelenmesi

    Investigation of the contraction/relaxation effects of the adrenergic, purinergic, cannabinoid and RHOA/RHA-kinase systems on isolated pregnant rat myometrium

    MERVE ERGÜL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Eczacılık ve FarmakolojiCumhuriyet Üniversitesi

    Farmakoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BÜLENT SARAÇ

  5. Tez No

    417290

    İzole teratozoospermi olgularında farklı sperm hazırlama tekniklerinin kromatin kondenzasyon defekti sonuçlarına etkisi

    Effect of dıfferent sperm preparatıon technıques on chromatın condensatıon defects ın patıents wıth ısolated teratozoospermıa

    HATİCE ŞAHİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    BiyolojiYeni Yüzyıl Üniversitesi

    Histoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İSKENDER SİNAN ÖZKAVUKCU

Geri Dön