Geri Dön

Besin çözeltisine artan seviyelerde uygulanan kadmiyum ve kurşunun bazı mısır ve ayçiçeği genotiplerinin gelişimi ve mineral içeriği üzerine etkisinin belirlenmesi

Determination effect of increased levels of cadmium and lead on plant growth and mineral contents of some maize and sunflower genotypes growing in nutrient culture

  1. Tez No: 275669
  2. Yazar: ESRA AKSU GÜLER
  3. Danışmanlar: PROF. DR. NESRİN YILDIZ
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Ziraat, Agriculture
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2011
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Atatürk Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 222

Özet

Bu araştırmada, doğal kaynaklar ve kirlenme yoluyla günümüzde toprak-bitki ekosistemine gireren Cd ve Pb metallerinin ülkemizde yaygın olarak yetiştirilen mısırın (Zea mays L.) 3223, 3394, 34N24, 31P41, 31G98, DK647, Kermess, Vera, Doge, Luce, Pegaso, MF714, Varenne, Isidora ve Larigor genotipleri ile ayçiçeğinin (Helianthus annuus L.) C70165, 8N386CL, Tarsan, DFK2525 ve AS508 genotiplerinin gelişimi ve mineral içeriği üzerine etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Deneme bitkilerinin tohumları torf+kum karışımında çimlendirilip, 3-4 yaprak aşamasına gelen fideler besin çözeltisine aktarılmış ve 0, 0.5, 1, 5, 10 mg l-1 Cd; 0, 50, 100 ve 150 mg l-1 Pb tüm seviyeler için 3 tekrarlı olarak uygulanmıştır. 45 günlük gelişme periyodu sonunda kök ve gövde+yaprak olarak hasat edilen bitkilerin kök ve gövde uzunlukları, yaş ve kuru ağırlıkları, su içerikleri, kuru madde miktarları, klorofil düzeyleri, Cd ve Pb birikimleri ve mineral içerikleri belirlenmiştir.Sonuç olarak, Cd ve Pb ağır metalleri mısır ve ayçiçeği genotiplerinin kök ve gövde gelişimini, mineral içeriklerini ve klorofil düzeyini önemli seviyede etkilemiştir. Ağır metal konsantrasyonundaki artışa bağlı olarak mısır ve ayçiçeği genotiplerinin kök ve gövde büyümesinin azaldığı görülmüştür. Ancak Pb uygulamasında mısır genotiplerinin kök uzunluklarındaki değişim genotiplerden bağımsız olarak ortaya çıkmıştır. Mısır genotiplerinde gövde yaş ve kuru ağırlıklarında Cd seviyesi ile genotip, kök ve gövde kuru ağırlıklarında ise Pb seviyesi ile genotip interaksiyonları önemsiz bulunmuştur. Mısır ve ayçiçeği genotiplerinin mineral içerikleri (N, P, K, Ca, Mg, Fe, Cu, Zn, Mn ve B) üzerine Cd ve Pb uygulamalarının etkileri önemli olup, genotiplere bağlı olarak değişim göstermiştir.

Özet (Çeviri)

This research was aimed to investigate the effect of Cd and Pb on plant growth and mineral contents of some maize and sunflower genotypes commonly grown in the region (Zea mays L.; 3223, 3394, 34N24, 31P41, 31G98, DK647, Kermess, Vera, Doge, Luce, Pegaso, MF714, Varenne, Isidora, Larigor and Helianthus annuus L.; C70165, 8N386CL, Tarsan, DFK2525, AS508). The germinated seedlings in peat+sand medium transferred to the nutrient culture after growth of 3-4 leaves and Cd with concentration of 0, 0.5, 1, 5, 10 mg l-1 and Pb with concantration of 0, 50, 100 ve 150 mg l-1 were implemented with three repitations. Lenght of roots and stems, wet and dry weights, water contents, dry matter, chlorophyl levels, accumulation of Cd and Pb and mineral contents of harvested plants were determined for roots and stem+leaf.The results indicated that increased levels of Cd and Pb significantly affected on the root and stem developments, mineral contents and chlorophyll levels of maize and sunflower genotypes. Root and stem growth of maize and sunflower genotypes decreased by increasing heavy metal concantrations. Cd and genotype interaction at dry and wet stem weights and Pb and genotype interaction at root length, root and stem dry weight of maize genotypes were found non significant. The effects of Cd and Pb implementations on the mineral contents (N, P, K, Ca, Mg, Fe, Cu, Zn, Mn ve B) of mazie and sunflower genotypes were found significantly important and differed related to the genotypes.

Benzer Tezler

  1. Besin çözeltisine artan konsantrasyonlarda uygulanan Cd ve Pb metallerine farklı domates çeşitlerinin tepkisinin araştırılması

    Determining the response of different tomato cultivars to Cd and Pb metals applied to nutrient solutions at increasing levels

    ESRA AKSU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    ZiraatAtatürk Üniversitesi

    Toprak Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. NESRİN YILDIZ

  2. Pseudomonas thivervalensis bakterisinin kolza (Brassica napus cv. Samibey) bitkisinde nikel toksisitesine etkisi

    Effect of Pseudomonas thivervalensis bacteria on nickel toxicity in rape (Brassica napus cv. Samibey) plant

    MERT CAN VARDAR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    BiyolojiAkdeniz Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET AKSOY

  3. Büyük Konya havzası topraklarının çinko durumu ve bu topraklarda elverişli çinko miktarının belirlenmesinde kullanılacak yöntemler üzerinde bir araştırma

    An Investigation onl the zinc status of the soils of great Konya basın and the selection of the most suitable methods for the estimation of plant available zinc in the soils

    SAİT SEZGİN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1991

    ZiraatSelçuk Üniversitesi

    PROF.DR. FETHİ BAYRAKLI

  4. Application of tea waste compost to improve properties of a calcareous soil under different irrigation levels

    Farklı sulama altında çay atığı kompost uygulamasının kireçli bir toprağın özelliklerġnġn iyileştirilmesi

    MİRWAİS AZAMİ

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2021

    ZiraatOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. COŞKUN GÜLSER

  5. Metal işleme sanayi atıksularının sülfidojenik biyoreaktörlerde arıtımı

    Treatment of metal processing industry wastewaters in sulfidogenic bioreactors

    FATMA SEDA KUTLAR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Çevre Mühendisliğiİstanbul Medeniyet Üniversitesi

    Çevre ve Enerji Sistemleri Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ SENEM TEKSOY BAŞARAN

    PROF. DR. ERKAN ŞAHİNKAYA