Geri Dön

Diyabetik nefropatili hastalarda proteinüriye bağlı hemostatik değişiklikler

Haemostatic changes in patients with diabetic nephropathy due to proteinuria

PDF İndir

  1. Tez No: 281931
  2. Yazar: SULTAN GÜVENİR ÖZKURT
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET SOYDAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nefroloji, Nephrology
  6. Anahtar Kelimeler: Diyabetes Mellitus, Nefrotik Sendrom, fibrinojen, antitrombin III, Diabetes Mellitus, Nephrotic Syndrome, fibrinogen, Antithrombin III
  7. Yıl: 2011
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Nefroloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 74

Özet

Diyabetes Mellitus'da hiperkoagubiliteye eğilim olduğu bilinmektedir, pıhtılaşma aktivasyonunun patogenetik mekanizması tam olarak açık değildir ve multifaktöriyel orijinlidir, kronik hipergliseminin altta yatan esas patoloji olduğu kabul edilmekle birlikte, glisemik kontrolün hemostatik bozukluklarla ilgisi konusunda değişik yorumlar mevcuttur. Biz çalışmamızda diyabette ileri sürülen hiperkoagulabilite teorilerine farklı bir yaklaşımla; nefrotik sendromdaki gibi diyabetik nefropati sürecinin başlamasıyla albumin gibi düşük molekül ağırlıklı maddelerle birlikte idrarla doğal antikoagulanların proteinüri nedeniyle kaybedildiği ve pıhtılaşma bozukluklarının antikoagülanların idrarla kaybı yada hipoalbuminemi nedeniyle prokoagulanların karaciğerden artmış sentezine bağlı olabileceği hipotezini ileri sürdük. Bu amaçla 10 yeni tanı almış idiyopatik nefrotik sendromlu hastayı normo-mikro- makroalbuminurik evredeki 10'ar tip II diyabetik hasta ve 12 sağlıklı kontrol grubu ile hemostatik parametreler açısından kıyas ettik. Tüm gruplarda protein c, protein s, antitrombin III, Faktör VII, VIII, IX, XI, Plazminojen, plazminojen aktivator inhibitör 1, fibrinojen, D-dimer ve platelet sayısı çalışıldı. Nefrotik sendromlu hastaların kontrol grubu ve normo-mikro-makroalbuminürik hastalardan antitrombin III düzeyi anlamlı düşük, fibrinojen düzeyleri ise anlamlı yüksek bulundu. Diyabetik hastalar kontrol grubuyla karşılaştırıldığında mikroalbuminürik hastaların fibrinojen düzeyi kontrol grubundan anlamlı yüksek bulunurken, normo ve makroalbuminürik hastaların fibrinojen düzeyleri normal referans aralığında olmakla birlikte makroalbuminürik hastaların fibrinojen düzeyi kontrol grubundan anlamlı yüksek bulundu. Normo-mikro ve makroalbuminürik hastalarla kontrol grubunun antitrombin-III değerleri arasında farklılık yoktu. Diğer hemostatik parametreler tüm hasta gruplarında normal referans aralığı içerisindeydi. Bu bulgular diyabetik hastalardaki koagulasyona eğilimin nefrotik sendromlu hastalardaki hiperkoagulasyon mekanizmalarından farklı yönde geliştiğini düşündürmektedir.

Özet (Çeviri)

It is known that diabetes may cause to hypercoagulability. The pathogenetic mechanism of coagulation activation is not completely clear and the origin is multifactorial. Hyperglycemia is accepted as main mechanism but besides, there is so many different theories about the relationship between glycemic control and haemostatic disorders. In this study, we hypothesis that with the initiation of diabetic nephropathy some natural anti coagulants could be lost in the urine like albumin and haemostatic disorders may be related with the lost of these anticoagulants or the increased production of some procoagulants from liver due to hypoalbuminemia like in nephrotic syndrome. For this reason we compared 10 new diagnosed idiopathic nephrotic syndrome patient with 10 normoalbuminuric, 10 microalbuminuric and 10 macroalbuminuric Type II diabetic patient in terms of haemostatic disorders. We included 12 healthy controls to the study. In all groups, protein c, protein s, Antithrombin III, Factor VII, VIII, IX, XI, Plazminogen, plazminogen activator inhibitor 1, fibrinogen, D-dimer and platelet count were evaluated. Antithrombin III levels of patients with nephrotic syndrome were significantly lower but fibrinogen levels were significantly higher than controls and diabetics. Microalbuminuric diabetic patients had significantly higher levels of fibrinogen than controls. Fibrinogen levels of normo and macroalbuminuric patients were all in normal range but macroalbuminuric patients had significantly higher fibrinogen levels than controls. There was no difference between diabetic patients and controls according to their Antithrombin III levels. Other haemostatic parameters were all in normal range in all patient groups. These findings make us to think that the mechanism of hyper coagulation works in a different pathway than hyper coagulation in nephrotic patients.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    406659

    Diyabetik nefropatili hastalarda adropin düzeyi ve epikardiyal yağ ölçümü ile proteinüri arasındaki ilişki

    The relationship between the level of proteinuria and adropin, epicardial adipose tissue in patient with diabetic nephropathy

    ZELİHA ADEMOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EMİNE BİNNETOĞLU

  2. Tez No

    440379

    Diyabetik nefropatili hastalarda kolekalsiferol'ün (vitamin D3) albüminüri üzerine etkisinin retrospektif olarak değerlendirilmesi

    Determining of the vitamin D3 effect on albuminuria among the patients with diabetic nephropathy: A retrospective study

    BEYTULLAH ALTINKAYNAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    NefrolojiEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GARİP ŞAHİN

  3. Tez No

    281305

    Diyabetik nefropatili hastalarda vitamin D tedavisinin proteinüri üzerine etkisi

    The effect of vitamin D treatment on proteinuria with diabetic nefhropaty patients

    ÜMİT ÇINKIR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    NefrolojiÇukurova Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. B.TAMER TETİKER

  4. Tez No

    723087

    Diyabetik ve non diyabetik nefropatisi olan hastalarda enalapril ve losartan tedavisinin proteinüri üzerine olan etkilerinin karşılaştırılması

    Short term comparison of antiproteinuric effects of losartan and enalaprilin children with insulin-dependent diabetes mellitus and nephropathy

    SELVE ÇINAROĞLU SAKA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    NefrolojiSağlık Bakanlığı

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NURDAN YILDIZ

  5. Tez No

    618812

    Primer membranöz nefropatili hastalarda farklı immunosupresif tedavi protokollerine yanıt ve renal sağkalımı etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi

    Evaluation of factors affecting renal survival and response to different immunosupressive protocols in patients with primary membranous nephropathy

    MERVE EZİRCAN ALAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    NefrolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SAMİ UZUN

Geri Dön