Geri Dön

20. yy. sonrası tiyatrosunu biçimlendiren tasarım dinamikleri ışığında modern sahneleme gereksinimlerine yanıt verebilecek bir sahne modeli önerisi

A new stage model proposed: aiming to meet modern staging needs under the perspective of design dinamics forming the post 20.cc. theatre

  1. Tez No: 289451
  2. Yazar: ÖZLEM ALİYAZICIOĞLU
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. AYŞEGÜL ORAL ÖZER
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Sahne ve Görüntü Sanatları, Performing and Visual Arts
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2011
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Güzel Sanatlar Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Sahne Sanatları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 332

Özet

Tiyatro mimarisi, sahneleme olgusunun değişimi ile birlikte başlangıcından bugüne çok çeşitli gelişim evrelerinden geçmiştir. Bu gelişim ve değişim, modern çağın sunduğu olanaklara değin oyun metninin önderliğinde devam etmiştir. Tiyatro mimarisinin, sahnede dekor elemanları kullanılmadan önce oyunun atmosferini yaratan tek mekân oluşu, yapının biçiminin oyun metninden etkilenmesindeki önemli bir etkendir. Atmosfer yaratmak ve mekân değişimi sağlamak amaçlı dekor çözümlerinin gelişimi ve modernizmin sunduğu yapı çözüm imkânları, sahneleme olgusuna bakışı değiştirmeye başlamış, sahne öğeleri çeşitlendikçe görsel bir uyum sağlayacak yönetmen devreye girmiştir.Modernizm ile birlikte yönetmene geçen güç, sahnelemede çeşitliliği artırdığı gibi tiyatro mimarisinde de yeni arayışların habercisi olmuştur. Modernizm ile yaşanan gelişmeler yaşamın her alanında kendini yoğun bir şekilde hissettirirken, bireyin yaşam algısını da değiştirmiş, insana insanı, insan ile anlatan tiyatro sahnelemelerinde mekân algısı da değişmiştir. Bireyin, oyuna seyirci kalmasını istemeyen yönetmenlerin, seyirciyle oyuncuyu yakınlaştırma arayışları, tiyatro mimarisinde yankısını bulmuş, tiyatro binasının sınırlarını ve formunu zorlamaya başlamıştır. Modernizm'de eskiyi bırakarak yeniye olan yöneliş, tiyatro mekânını deneysel çalışmalar için bir laboratuara dönüştürürken, modernizm sonrası dönemde geçmiş ile şimdiki zamanın sahneleme biçimlerinin aynı potada eritilme fikri gündeme gelmiş, eski yapı biçimlerine yeni teknolojik imkânlar ile yeniden kullanılırlık kazandırılmıştır.Görsel bir çağda yaşadığımız şu günlerde ise yeni yöneliş teknolojinin imkânları ile yaratılan yeni bir görsel dil üzerinde yoğunlaşmaktadır. Bu yöneliş yönetmene tasarımcı kimliğini de eklemiştir. Bu bağlamda, sahneleme yönelişleri ile paralel olarak ilerleyen tiyatro binasındaki biçim arayışları günümüzde de devam ederken, hem geçmişe hem de günümüzün sahne dilinin yaratılmasına imkân sağlayacak yeni tiyatro binalarına ihtiyacı artırmaktadır. Günümüzde halen sahneleme kavramında ve tiyatro mimarisinin formundaki biçim arayışlarında her ne kadar söz hakkı yönetmende olsa da geleceğin tiyatro yönelimi hakkında öngörüde bulunularak her türlü yönelişe hizmet edebilecek yeni sahne formu için eliptik bir biçime sahip tiyatro yapısı önerilmektedir.

Özet (Çeviri)

Theater architecture has undergone several changing processes since the very beginning of staging. These processes have improved under the influence of play script until modernist theater. That the architecture itself was unique in creating atmosphere before scene elements is the main reason for the influence of play script on the form of architecture. The advent of scenic tools alongside modern construction capabilities for creating atmosphere and space has changed the approach to staging and, as a result of increase in scenic, elements let to the introduction of directing to provide visual wholeness.The power in the hands of director has not only increase diversity in staging but also reported new pursuits in theater architecture. Modernism had an impact on life in general while changing the perception of stage in productions that used to heavily based upon human. Pursuits of directors who did not want to keep audience from play, who looked for ways to approach audience to actors have found response in theater architecture leading to challenge boundaries of architecture. The tendency towards abandon of the ?old? for sake of the ?new? has convert the theater space to laboratory for experimental productions, while post-modern era has raised the idea of combining ?now? and ?then? in the same melting pot leading to installation of technological facilities on to old theater building.In the current era that highlights visuality, main stream focuses on a visual language created through the use of technology. This has ascribed the identity of designer onto the director. Thus, today?s context harbours old and new in many different senses while the challenge leads to new theater spaces to help today?s directors. This dissertation proposes elliptic stage for a variety of approaches of today with a perspective toward future.

Benzer Tezler

  1. 20.yy sonrası Avrupa-Amerika ve Türkiye'de yönetmen odaklı avangart tiyatronun postdramatik örnekler üzerinden değerlendirilmesi

    An evaluation of director-focused avant-garde theater in Europe-America and Turkey after 20th century over postdramatic examples

    YASİN ÇETİN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Sahne ve Görüntü SanatlarıIşık Üniversitesi

    Sanat Bilimi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. TUFAN KARABULUT

  2. 20. yy sonrası kukla tiyatrosunda yeni tekniklerin kullanımı, mekana özgü tiyatro bağlamında bir performans gösterimi

    After the 20th century, the use of new techniques in puppet theater, a performance within the context of site-specific theater

    CEREN AYGÜT

    Sanatta Yeterlik

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Sahne ve Görüntü SanatlarıKocaeli Üniversitesi

    Plastik Sanatlar Ana Sanat Dalı

    PROF. SÜREYYA TEMEL

  3. İznik Geç Bizans Dönemi insanlarının çene ve dişlerinin antropolojik açıdan incelenmesi

    Anthropological analyses of jaws and teeth of nicaea late Byzantine population

    YILMAZ SELİM ERDAL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1996

    AntropolojiHacettepe Üniversitesi

    Antropoloji Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. METİN ÖZBEK

  4. Lorraine Hansberry'nin A Raisin İn The Sun adlı eserine olgucu bir yaklaşım

    A positivist approach to Lorraine Hansberry's work A Raisin İn The Sun

    ZEKİ EDİS

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Amerikan Kültürü ve EdebiyatıYüzüncü Yıl Üniversitesi

    İngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. AYDIN GÖRMEZ

  5. 20. YY. sonrası üretilen yazılı yapay dillerin tipografik açıdan incelenmesi ve bir font tasarımı önerisi

    The written artificial language produced after the 20 st century is the typographic review and a font design proposal

    SENA YILDIRIR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Güzel Sanatlarİstanbul Aydın Üniversitesi

    Grafik Tasarımı Ana Sanat Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ GÜNEŞ OKTAY