Geri Dön

Governments' attitudes toward the opposition parties in Turkish politics

Türk siyasetinde hükümetlerin muhalefet partilerine karşı tavrı

  1. Tez No: 310845
  2. Yazar: OĞUZ GENCER
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ERSİN KALAYCIOĞLU
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Siyasal Bilimler, Political Science
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2011
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Sabancı Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Uyuşmazlık Analizi ve Çözümü Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 104

Özet

İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Türkiye muhalefet partilerinin yeni aktörler olarak ortaya çıktığı çok partili sisteme geçti. Fakat bu yeni aktörlerin tanınması ve içselleştirilmesi diğer bir çok ülkede olduğu gibi Türkiye'de de sorun olmuştur. İktidar partileri bu muhalefet partilerini sistemin meşru aktörleri olarak kabul etmedikçe iktidar ve muhalefet partileri arasında bir işbirliği ve aralarındaki uyuşmazlıklara dair yapıcı uyuşmazlık çözümü süreçleri oluşması zor gözükmektedir.Bu açıdan, iktidar partilerinin muhalefet partilerine karşı tavırlarındaki gelişmeyi gözlemlemek üzere Demokrat Parti ve Adalet ve Kalkınma Partisi parti hükümetleri karşılaştırılmıştır. Ayrıca, parti iktidarlarıyla koalisyon iktidarlarının muhalefet partilerine karşı tavırlarındaki değişikliği araştırmak için koalisyon hükümetleri de çalışmaya dahil edilmiştir.Söz konusu hükümetlerin başbakanlarının demeçleri günlük gazetelerden toplanmıştır. Bu demeçler iktidar partisinin duruşunu belirlediği varsayılan başbakanların tavırlarını ortaya çıkarmak için içerik analizi yöntemiyle incelenmiştir.Araştırmanın sonunda iki temel bulguya ulaşılmıştır. Birincisi, koalisyon hükümetlerinin başbakanları muhalefet partilerine karşı parti hükümetlerinin başbakanlarına göre daha olumlu ve uzlaşmacı bir tavır sergiledi. Bu sonuç parti ve koalisyon hükümetleri arasında tavırsal bir farklılığa işaret etmektedir. İkinci olarak ise çok partili hayat deneyiminin her iki parti iktidarı başbakanının çatışmacı ve ayrımcı söyleminin varlığına dayanarak çok partili hayat deneyiminin muhalefet partilerinin tanınmasına ve içselleştirilmesine katkıda bulunmadığı anlaşılmıştır. Türk siyasi sisteminde bazı yapısal ve kültürel değişiklikler olmadığı sürece iktidar ve muhalefet partileri arasındaki ilişki çatışmacı olmaya devam edecek gibi gözükmektedir.

Özet (Çeviri)

After World War II, Turkey adopted a multi-party system in which the opposition parties emerged as the new actors of politics. However, the recognition and internalization of these new actors had been a matter in many other countries as well as in Turkey. Unless the governing parties accept these opposition parties as necessary actors of the system, having cooperation and constructive conflict resolution processes regarding the conflicts between governing and opposition parties seems to be troublesome.In this respect, the party government experiences of the Democratic Party and Justice and Development Party are compared to observe the development of the attitudes of the governments toward the opposition parties. Coalition governments are also included in the study to investigate the difference between party and coalition governments toward the opposition parties.The speeches of the prime ministers of the above-mentioned governments are collected from the Turkish daily newspapers. These speeches are analyzed by conducting content analysis to reveal the attitudes of the prime ministers toward the opposition parties.Two significant results emerged from the content analysis of the speeches of the prime ministers. First, the prime ministers of the coalition governments presented less negative and more cooperative attitudes toward the opposition parties than prime ministers of the party governments. The second result is that the exclusionist and conflictual discourse of the prime ministers of both party governments reflected that the long experience of multi-party politics did not contribute to the recognition and internalization of the opposition parties. Unless some structural and/or cultural changes occur, the relations between governments and opposition parties seem to remain conflictual and adverserial.

Benzer Tezler

  1. Demokrat Parti Döneminde iktidar-sivil toplum kuruluşları ilişkileri: 1950-1960

    Relations with non-governmental organizations Period ruling Democratic Party: 1950-1960

    ALİ ŞAĞAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Siyasal BilimlerMarmara Üniversitesi

    Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CEMİL ÖZTÜRK

  2. Almanya'nın Türk göçmenlere yönelik göç politikaları (1961-1989): Dönemler ve siyasi partiler açısından bir inceleme

    Germany's migration policies towards Turkish immigrants (1961-1989): A study in terms of periods and political parties

    BEYZA KÖKSAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Siyasal Bilimlerİstanbul Üniversitesi

    Sosyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET ALİ AKYURT

  3. Parlamento tutanakları ışığında Kıbrıs Sorunu (1954-1974)

    Cyprus issue in the light of parliamentary minutes (1954-1974)

    MİNE TEK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Uluslararası İlişkilerKarabük Üniversitesi

    Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERSİN MÜEZZİNOĞLU

  4. Almanya Parlamentosu ve TBMM'de 2015 ve 2016 yıllarında göç hareketliliği üzerine yapılan tartışmaların analizi

    An analysis of the debates on migration mobility in the German Parliament and TBMM in 2015 and 2016

    SELİM YILDIRIM

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Siyasal BilimlerGalatasaray Üniversitesi

    Siyaset Bilimi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ASLI DİDEM DANIŞ ŞENYÜZ