Abdominal obezite ile insülin direnci arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi
The relationship between abdominal obesity and insulin resistance
- Tez No: 314299
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. ZEYNEP ÖZERSON KOÇ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Beslenme ve Diyetetik, Nutrition and Dietetics
- Anahtar Kelimeler: Abdominal Obezite, bel çevresi, BKI, HOMA, İnsülin Direnci, Abdominal obesity, BMI, HOMA, insulin resistance, waist circumference
- Yıl: 2012
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Haliç Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 102
Özet
İnsülin direncine yol açan en önemli faktör obezitedir,özellikle de abdominal bölgedeki yağlanmanın artışı insülinin kullanımını zorlaştırmaktadır. Bu çalışmadaki amaç abdominal (karın) bölgede yağlanma oranı yüksek olan bireylerde, insülin direnci gelişimi arasındaki bağlantıyı ortaya koymaktır.Çalışmaya, Haziran 2010- Ocak 2012 yılları arasında, İstanbul ili Nişantaşı semtinde bulunan Mezura Sağlıklı Beslenme ve Danışmanlık kliniğine zayıflama amacıyla başvuran, özellikle abdominal bölgedeki yağ oranı yüksek ve araştırmaya katılmayı kabul eden bireyler dahil edilmiştir. Çalışma grubundaki bireylerin; demografik ve insülin, açlık kan şekeri, HOMA-IR, total kolesterol gibi klinik verileri, beslenme alışkanlıkları, fiziksel aktivite düzeyleri, BKİ, bel çevresi incelenmiştir.Çalışmamız, 60'ı kadın (%58,8) ve 42'si erkek (%41,2) toplam 102 kişiden oluşmaktadır. Çalışma grubunun yaş ortalaması 43,2±12,3 yıldır. Bireylerin 50'si (%49) lise mezunu, 44'ü (%43,1) lisans mezunu ve 8'i (%7,8) yüksek lisans mezunudur. Çalışmaya katılan bireylerin sosyo-kültürel ve sosyo-ekonomik düzeyleri yüksektir. Bireylerin 89'unda (%95,7) diyabet/insülin direnci vardır, 96'sının (%95) anne-babası şişmandır ve 60'ı (%58,8) çocukluk döneminde şişmanlık sorunu yaşamıştır. Ortalama beden kitle indeksi 31,3±4,9 kg/m2, bel çevresi 102,7±13,9 cm, insülin düzeyi 16,5±9,1 ?IU/ml ve HOMA-IR indeksi 4,4±2,6 olarak saptanmıştır. Bireylerin 90'ının (%88,2) abdominal (karın) bölgesi yağlanma düzeyleri yüksektir, 27'si (%26.5) düzenli olarak fiziksel aktivite yapmaktadır ve 95'i (%93,1) hızlı yemek yemektedir. İnsülin direnci gelişiminde, abdominal bölgedeki yağlanma, bel çevresindeki artış, BKİ ve düşük fiziksel aktivitenin rol oynadığı saptanmıştır. Hem diyabetik hem de diyabetik olmayan obez kişilerde, obezite ile insülin direnci arasında güçlü bir ilişki vardır. BKİ 20 kg/m2'den 30 kg/m2'ye yükseldiğinde, HOMA-IR indeksinin 2 kat arttığı görülmüştür.Obezite ve insülin direncini azaltabilmek için toplumun bilgilendirilmesi çok önemlidir. Özellikle abdominal bölgedeki yağlanma oranı yüksek olan bireyler, hastalık riskleri (diyabet, kalp-damar, tansiyon) açısından daha sıkı olarak takip edilmelidir.
Özet (Çeviri)
Obesity is the most important factor that effects the insulin resistance. Especially when abdominal obesity increases, insulin usage became more difficult. The aim of this study is to determine the relationship between high rate of abdominal obesity and insulin resistance.The participants were diagnosed with high abdominal obesity and the ones who wanted to lose weight by coming to Mezura Clinic in Istanbul between June 2010 and January 2012. They are asked their consents to participate in the study. This group were asked and analyzed demographic and clinic data including insulin, fasting blood glucose, HOMA-IR, total cholesterol, eating habits, physical activity, BMI and waist circumference.There were totally 102 participants in the study, 60 (%58,8) female and 42 (%41,2) male. Mean age was 43,2±12,3 years. The participants graduated from different levels, such as high school (49%, n= 50), university (43,1%, n= 44), and master (7,8%, n=8). The socio-economic and socio-cultural levels of the participants were high. The participants were diagnosed with diabetic (95,7%, n= 89), the parents of them were fat (95%, n= 96), and they experienced childhood obesity (58,8%, n= 60). Mean of body-mass index was 31,3±4,9 kg/m2, waist circumference was 102,7±13,9 cm, insulin level was 16,5±9,1 ?IU/ml and HOMA-IR index was 4,4±2,6. A group of participants (88,2%, n= 90) had high abdominal obesity, 27 participants (26.5%) did regular exercise activity and 95 ones (93,1%) ate meals faster. In conclusion, high abdominal obesity, increase of waist circumference, BMI and low physical activity have major roles in relationship with insulin resistance. There is a strong correlation between obesity and insulin resistance, in both obese and non-obese diabetic subjects. When the BMI increases from 20 kg/m2 to 30 kg/m2, HOMA-IR index increases up to two times.To decrease development of obesity and insulin resistance, it is very important to inform the society. The people with high abdominal obesity should be followed strictly in terms of increased risk of diseases (diabetes, cardiovascular disease, hypertension).
Benzer Tezler
- Nonalkolik yağlı karaciğer hastalığı ve kronik hepatit C 'li olgularda adiponektinin ve insülin direncinin değerlendirilmesi
Evaluation of adinopectin and insulin resistance in chronic hepatitis C and non alcoholic fatty liver disease
ZEYNEP AYŞEN AKIN
- Bir obezite merkezinde izlenen hastalarda non-alkolik karaciğer yağlanması ile insülin direnci arasındaki ilişkinin retrospektif olarak incelenmesi
Retrospective investigation of the relationship between non-alcoholic fatty liver and insulin resistance in patients followed in an obesity center
ÖZGE YARAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Aile HekimliğiSağlık Bilimleri ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. REMZİYE NUR EKE
- Obez ve fazla kilolu hastalarda, HOMA-IR ve trigliserid glukoz indeksi ile absı ve brı arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi
Evaluation of the relationship between HOMA-IR, and triglyceride glucose index with absi and bri in obese and overweight patients
ESRA AYŞENUR SAĞIR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Aile HekimliğiSağlık Bilimleri ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İBRAHİM SOLAK
- Tip 2 diyabetli bireylerde serum nesfatin-1 düzeyi ile antropometrik ölçümler ve biyokimyasal parametreler arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi
Assessment of relationship between anthrometric measurements and biochemical paramaters of serum nesfatin-1 level in individuals with type 2 diabetes
ARİFE ABUHAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Beslenme ve DiyetetikSelçuk ÜniversitesiTıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. RAMAZAN KOCABAŞ
- Çocukluk çağı ekzojen obezitesinde metabolik sendrom parametrelerinin değerlendirilmesi
Evaluation of metabolic syndrome parameters in childhood eksogen obesity
NAZMİYE BENGÜ KARAÇAĞLAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. PELİN BİLİR