Periton diyalizi hastalarında hipertansiyon patogenezinde böbrek lokal renin anjiyotensin aldosteron sisteminin rolü
Role of kidney local renin angiotensin aldosterone system on hypertension in peritoneal dialysis patients
- Tez No: 314367
- Danışmanlar: PROF. DR. BÜLENT ALTUN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Nefroloji, Nephrology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2012
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Nefroloji Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 57
Özet
Periton diyalizi hastalarında hipertansiyonun en önemli nedeni hipervolemidir. Yakın dönemde böbrek lokal renin anjiyotensin aldosteron sistem (RAAS) aktivitesinin primer hipertansiyon ve renal transplant hastalarındaki hipertansiyon patogenezinde önemli rol oynadığı gösterilmiştir. Bu çalışmada, periton diyaliz hastalarında hipertansiyon patogenezinde böbrek lokal RAAS'ın etkisi, bu sistemin aktivitesini gösteren idrar anjiyotensinojen/kreatinin oranı değerlendirilerek incelendi. Çalışmaya rezidü idrarı olan 50 periton diyaliz hastası alınmıştır. Hastalar hipertansiyonu olan ve olmayanlar olarak iki gruba ayrılmış, hastaların demografik özellikleri, laboratuvar bulguları ve periton diyalizi ile ilgili parametreleri kaydedilmiştir. Hastaların spot idrar örneklerinden, anjiyotensinojen/kreatinin oranı her iki grup arasında karşılaştırılmış, ayrıca bu orana etki eden faktörler incelenmiştir. Çalışmaya alınan 50 hastanın 31'i erkek, 19'u kadındı. Ortalama yaş 49,1±13,0; ortalama periton diyaliz süresi 36,2±19,9 aydı. 30 hastanın hipertansiyonu mevcuttu. Hipertansiyonu olan hastaların ortalama idrar anjiyotensinojen/kreatinin oranı 3,51±2,90 mcg/g iken hipertansiyonu olmayan hastalarda bu oran 4,37±4,10 mcg/g saptandı (p=0,419). Rezidü idrarı 1000 ml/gün olan hastalarda ise 1,99±1,67 olarak bulundu (p=0,015). Primer hipertansiyon hastaları ve hipertansif renal transplant hastalarının aksine; hipertansiyonu olan periton diyaliz hastalarında idrar anjiyotensinojen/kreatinin oranı hipertansiyonu olmayan periton diyaliz hastalarına göre anlamlı olarak farklı saptanmamıştır. Periton diyalizi hastalarında hipertansiyon patogenezinde böbrek lokal RAAS aktivitesinden ziyade başta hipervolemi olmak üzere başka faktörlerin rol oynadığı düşünülebilir. Rezidü böbrek fonksiyonları ile lokal RAAS aktivitesi arasında bir ilişki mevcuttur. Bu durum rezidü böbrek fonksiyonlarının idamesinin böbrek lokal RAAS aktivitesini baskılamasına bağlı olabileceği gibi, yüksek böbrek lokal RAAS aktivitesinin rezidü böbrek fonksiyonlarının daha hızlı kaybına yol açmasına da bağlı olabilir.
Özet (Çeviri)
Hypervolemia is the main cause of hypertension in peritoneal dialysis patients. Recently local renin angiotensin aldosterone system (RAAS) was shown to play important role in pathogenesis of primary hypertension and hypertension in renal transplant recipients. The aim of this study was to investigate the effect of local RAAS, by measuring spot urine angiotensinogen/creatinine ratio which is an indicator of the activity of this system, on pathogenesis of hypertension in peritoneal dialysis patients. 50 peritoneal dialysis patients with residual renal function were included in the study. Patients were divided into two groups as hypertensive and non-hypertensive. Demographic characteristics, laboratory values and dialysis related parameters were recorded. Spot urine angiotensinogen/creatinine ratio was compared between two groups. Factors affecting urine angiotensinogen/creatinine ratio were also investigated. There were 31 male, 19 female patients. Mean age was 49.1±13.0 years; mean duration of peritoneal dialysis was 36.2±19.9 months. There were 30 hypertensive patients. Mean urine angiotensinogen/creatinine ratio was 3.51±2.90 mcg/g in hypertensive patients and 4.37±4.10 mcg/g in non-hypertensive patients (p=0.419). This ratio was 4.67±3.64 in patients with daily residual urine less than 500 ml and 1.99±1.67 in patients with daily residual urine more than 1000 ml (p=0.015). Unlike patients with primary hypertension and hypertensive renal transplant recipients; urine angiotensinogen/creatinine ratio was similar in hypertensive or non-hypertensive peritoneal dialysis patients. Factors other than local RAAS activity; especially hypervolemia may play a role in the pathogenesis of hypertension in peritoneal dialysis patients. The correlation between residual urine volume and local RAAS activity can be explained by either suppressive effect of residual renal function on local RAAS activity or faster deterioration of residual renal functions in patients with high local RAAS activity.
Benzer Tezler
- Periton diyalizi hastalarında aortik stifnes ile kardiyovasküler olay ve mortalite arasındaki ilişki
The relation of aortic stiffness with cardiovascular events and mortality in peritoneal dialysis patients
HAMİT KÜÇÜK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
NefrolojiErciyes Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. MURAT HAYRİ SİPAHİOĞLU
- Periton diyaliz hastalarında kardiyovasküler risk faktörleri ile fetuin-a arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi
The evaluation of the relationship between fetuin-a and cardiovascular risk factors in peritoneal dialysis patients
TARIK ÇUBUKCUOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
KardiyolojiUludağ Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MAHMUT YAVUZ
- Hemodiyaliz ve sürekli ayaktan periton diyalizi hastalarında hipertansiyon ve ayaktan kan basıncı monitorizasyonu
Hypertension and ambulatory blood pressure monitorization in hemodialysis and peritonal dialysis patients
ÇETİN SÖZLÜ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2001
NefrolojiSelçuk Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. H. ZEKİ TONBUL
- Periton diyalizi hastalarında antihipertansif tedavi olarak raas blokeri ve kalsiyum kanal blokeri kullanımının kalan böbrek işlevi ve periton membran geçirgenliğine olan etkisinin değerlendirlmesi
Başlık çevirisi yok
AHMET SAFA KAYNAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
NefrolojiErciyes Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İSMAİL KOÇYİĞİT