Geri Dön

La Technique de narration dans la pierede theatre siegfried de Jean Giraudoux

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 31795
  2. Yazar: V. DOĞAN GÜNAY
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ZEYNEL KIRAN
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Fransız Dili ve Edebiyatı, French Linguistics and Literature
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1993
  8. Dil: Fransızca
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Fransız Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 255

Özet

11 ÖZET Bu çalışmamızda Fransız roman ve oyun yazarı Jean Giraudoux'nun Siegfried adlı tiyatrosunu; sözceleme/sözce (enonciation/enonce), yazınsal göstergebilim (semiotique litteraire), söylem çözümlemesi (analyse discursive) ve genel tiyatro kuramları çerçevesinde incelemeye çalıştık. Her metnin (sözce) bir sözceleme (üretilme) aşaması vardır. Yani sözceleme aşamasından sonra metin vardır. Bu durumda sözceleme, sözceden önce gelen soyut bir aşamadır ya da sözcenin önvarsayımıdır. Bir metni incelemek için her iki aşamayı da gözönünde bulundurmak gerekir. Zira üretilmiş metin kadar metni üretme biçimi de anlamlıdır Öncelikle her türlü sözlü ya da yazılı anlatanın bir üreteni vardır. Sözceleyen öznesi (enonciateur) olarak adlandırdığımız bu özne oluşturduğu anlatanın sorumluluğunu üstlenir. Ancak, kendisi ürettiği metnin içinde bulunur ya da bulunmaz. Metindeki eylemin gerçeMeştailmesinden sorumlu bir başka özneden sözetmek olasıdır: Sözce öznesi (sujet de l'enonce). Çalışmamızın ilk bölümünde sözceleme/sözce, söylem ve yazınsal göstergebilimden hareketle bu iki tür öznenin metnimizdeki işlevini inceledik. Yine alıcı ve vericinin yeri, görevi ve iletişime katkıları, alıcının metinle ve vericiyle olan ilişkilerini tanımayı amaçladık. Siegfried anlatıdan (recit) ziyade söylem (discours) özellikleri taşıyan bir sözcedir. Söylem çözümleme yöntemini kullanarak söylemin işleyişini inceledik. Buradan hareketle, yazarın, sahneye koyucunun (varsa anlatıcının) ve komedyenin işlevini araştırdık. Dördüncü bölümü tiyatro söyleminin alıcı ve vericilerinin işlevlerinin incelenmesine ayırdık. Beşinci bölümden itibaren, göstergebilimsel çözümleme (kişi / eyleyen, eyleyensel şema, anlatı izlencesi, yer ve zaman belirleyicileri,...) ve tiyatro çözümleme tekniklerini (dramatik üçgen, kişiler, bedenin dili, parentez içi açıklamalar, tiyatroda yer ve zaman) izleyerek, Siegfriedw dramatik evrenini çözümlemeye çalıştık. Beşinci bölüm kişilere ayrıldı: Kişilerin tanınması, işlevleri, aralarındaki ilişkiler,...m Tiyatro, sahnede eylemin taklit edilmesidir. Komedyenler, aktörlerin repliklerini söylerler; ama bazı bedensel eylemleri yapmak zorundadırlar. Yani sahnede iki tür eylem vardır: Sözlü eylem ve tiyatroda önemli bir yer tutan bedensel eylem. Altmcı bölümde tiyatroda eylem konusu araştırıldı. Yazar sözlü eylemlerin gerçeMeştirilmesini oyuncuya bırakırken, bedensel eylemleri (parentez içi açıklamalarla) kendisi belirtir. Yine dekor, aksesuar ve sahnedeki olaym anlaşılmasını kolaylaştıran diğer görsel öğeler de yazar tarafından belirtilir. Öyleyse yazarın, sahneye koyucunun ve sahnedeki oyuncunun çeşitli aşamalarda gerçekleştirdiği farklı işlevleri vardır. Son iki bölüm piyesin yer ve zaman bakımından incelenmesine ayrıldı. Yer tiyatro kavramı ile yalandan ilgilidir. Fakat yer kavramı tiyatroda çeşitli anlamlar içerir. Bu nedenle yer konusunda şu tür ayrımlar yaptık: gerçek yer (espace reel) / göndergesel yer (espace referentiel), gerçek göndergesel yer (espace referentiel reel) / yaratılmış göndergesel yer (espace referentiel imagjnaire), olayın geçtiği göndergesel yer (espace referentiel pragmatique) / bilisel düzlemde sözü edilen göndergesel yer (espace referentiel cogmtif), farklı bakış açılarından olumlu işlevi olan göndergesel yer (espace referentiel euphorique) / olumsuz işlevi olan göndergesel yer (espace referentiel dysphorique),... Bütün bu açıklamalardan anlaşıldı ki, tek başına yer kavramı, olay örgüsünü (intrigue) incelemede önemli bir işlevi vardır. Benzer ayrımları zaman için de yapmak olasıdır: Sunulan eylem zamanı (temps de Taction representee) olaym sunma zamanı (temps de la representation) ve kişilerin geçmişleriyle ilgili geriye dönüş zamanı (temps du retour en arriere de Taction representee) yaptığımız sınıflandırmalardır. Bütün bu çalışmalarımız sonunda Jean Giraudoux'nun Siegfried adlı piyesi daha anlaşılır olacağına inanıyoruz. Yazarın çok az sözünü ettiği (örneğin gümrükteki ideal çizgi, sunulan eylem zamanından yedi yıl öncesi,..) ya da piyesi okumakla anlaşılamayacak olan kahramanların temsil ettikleri tarihsel ve mitolojik kişilerle olan ilişkilerin (benzerlik/aymm) açığa çıkarılması, yine kişiler arası ilişikilerin anlatı izlencesi ve dramatik üçgen yöntemleri ile açıklanması, piyesin daha anlaşılır olması için yapılmış önemli çalışmalar olduğunu düşünüyoruz.

Özet (Çeviri)

IV RESUME Dans cette these nous avons essaye d'etudier la piece de theatre Siegfried de Jean Giraudoux, romancier et dramaturge français, du point de vue de l'enonciation/enonce, de l'analyse discursive, de la semiotique litteraire et des theories classiques du theatre. Chaque texte (enonce) a une phase d'enonciation (etape de production), et puis il devient un enonce (texte accompli, resultat de l'enonciation). Autrement dit l'enonciation est une abstraction qui precede la phase de l'enonce. Elle est la presupposition de l'enonce. Pour etudier un texte il faut analyser les deux phases, parce que la façon de dire est aussi signifiante que ce qui est dit. II y a un producteur (sujet) de chaque type de textes, ecrits ou oraux. Ce sujet que nous nommons sujet de l'enonciation (enonciateur) prend la responsabilite du texte pruduit. II peut se placer dans son texte ou non, de toute façon nous acceptons son existence virtuel et actueL İJ est possible de parler d'un autre sujet qui est responsable de la realisation des actions du texte: sujet de l'enonce. Dans les premieres parties de la these nous avons etudie les sujets dont nous venons de parler, les interlocuteurs, leurs interventions a la communication et les relations qu'ils entretiennent avec le texte. Notre enonce possede les particularites du discours et non celles du recit. Suivant l'analyse discursive nous avons essaye de connaître la mise en fonctionnement de la langue par un acte individuel d'utilisation. De la sorte, nous avons etudie la fonction de l'auteur, du metteur en scene (du narrateur, s'il y en a) et des acteurs- comediens. Le quatrieme chapitre est consacre aux interlocuteurs du discours theâtraLV Des le cinquieme chapitre, nous avons mis â analyser l'univers dramatique de Siegfried suivant l'analyse semiotique (actant/acteur, schema actantiel, programme narratif, embrayeurs spatio-temporels,...) et l'analyse du theatre (triangle dramatique, personnage, langage somatique, didascalie, temps et espace,...). Le cinquieme chapitre est consacre aux personnages dramatiques: connaissance des personnages, leurs fonctions, leurs relations qu'ils entretiennent parmi eux,.. Le theatre est l'imitation de Taction sur la scene. Les comediens disent les paroles et agissent pour montrer les comportements somatiques des acteurs dramatiques. II s'ensuit qu'il y a deux types d'actions sur la scene: le langage (action) verbal et le langage somatique qui tient une place importante dans le theatre. L'auteur dramatique precise le plus souvent le langage somatique a l'aide des exphcations mises entre parentheses. De meme le decor, l'accessoire et les autres elements visuels qui renforcent ou facüitent la comprehension de Taction sur la scene, sont precises par Tauteur. Dans le septieme chapitre nous les avons expliques. Les deux derniers chapitres sont consacres aux etudes spatio-temporelles de la piece. On ne peut pas nier la relation entre le terme de Tespace et celui du theatre. Mais le terme d'espace a une polysemie dans le theatre. C'est pourquoi nous avons fait ces distinctions â propos de Tespace: espace reel/espace referentiel, espace referentiel reel/espace referentiel imaginaire, espace referentiel pragmatique/espace referentiel cognitif, suivant les differents points de vue: espace referentiel euphorique/espace referentiel dysphorique. On comprend que Tespace tout seul est un deictique tres important pour l'analyse de Tintrigue de la piece. On peut faire une pareille distinction entre le temps de Taction representee, le temps de la representation et le temps du retour en arriere. A la fin de cette etude, nous croyons que Siegfried de Jean Giraudoux est un texte â etre analyse. Par exemple certains themes dont Tauteur parle tres peu (la ligne ideale, sept ans, le neant,...) ou bien les relations entre les personnages dramatiques avec les personnages historiques, mythologiques ou religjeux ont besoin d'etre expliques. De meme, l'analyse du triangle dramatique et du programme narratif sont des exphcations necessaires pour les metteurs en scene, les comediens, les critiques et les lecteurs.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    97380

    La Technique de narration dans Degre's de Michel Butor

    Michel Butor'un Degre's adlı romanında anlatı tekniği

    MEDİHA ÖZATEŞ

    Doktora

    Fransızca

    Fransızca

    2000

    Fransız Dili ve EdebiyatıHacettepe Üniversitesi

    Fransız Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ZEYNEP MENNAN

  2. Tez No

    370844

    Technique de narration dans 'Les Choses' de Georges Perec

    Georges Perec'in 'Şeyler' adlı romanında anlatı teknikleri

    ÇAĞRI KOR

    Yüksek Lisans

    Fransızca

    Fransızca

    2014

    Fransız Dili ve EdebiyatıÇukurova Üniversitesi

    Fransız Dili Eğitimi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. MEDİHA ÖZATEŞ

  3. Tez No

    375097

    Analyse de la technique de narration dans quelqu'un de Robert Pinget

    Robert Pinget'in quelqu'un adli romaninda anlati teknikleri

    PINAR AYDIN

    Yüksek Lisans

    Fransızca

    Fransızca

    2013

    Fransız Dili ve EdebiyatıÇukurova Üniversitesi

    Fransız Dili Eğitimi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. MEDİHA ÖZATEŞ

  4. Tez No

    82079

    Kur'an'daki Hz. İbrahim kıssasının din öğretimi özel öğretim yöntemleri açısından çözümlenmesi

    L'interpretation du recit du prophete abraham dans le Coran dans une perspective des methods de L'enseignement prive de L'instruction religieuse

    AHMET YEMENİCİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    DinAnkara Üniversitesi

    Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUALLA SELÇUK

  5. Tez No

    94670

    Analyse de la metaphore et de l'image dans les romans de Louis-Ferdinand Celine

    Başlık çevirisi yok

    GÜLSER ÇETİN

    Doktora

    Fransızca

    Fransızca

    2000

    Fransız Dili ve EdebiyatıAnkara Üniversitesi

    Batı Dilleri ve Edebiyatları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. ARZU ETENSEL İLDEM

Geri Dön