Geri Dön

Subakromial sıkışma sendromunun orta dönem doğal seyri

Medium term natural history of subacromial impingement syndrome

  1. Tez No: 337797
  2. Yazar: SEMA ERTAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MUHARREM BABACAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2013
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 122

Özet

Amaç: Rotator manşet tendonlarında yırtık olmayan ve subakromial sıkışma (SAS) tanısı ile konservatif tedavi önerilen hastalarda; hastalığın orta dönem seyrini, takip sonuçlarını ve bu seyirde etkili olan ilk başvuru esnasındaki faktörleri ortaya koymayı amaçladık. Yöntem: Mart 2002 ve Ağustos 2005 arasında SAS tanısı konularak konservatif tedavi önerilen 63 hasta çalışmaya alındı. Hastaların ilk muayene kayıtlarından cinsiyet, yaş, meslek, boy, kilo, dominant ekstremite, ek hastalıkları ve süreleri, kullanılan ilaçlar, sigara ve alkol kullanımı, vücut kitle indeksi (VKİ), MR sınıflaması ve omuz muayene skorları elde edildi. Hastalar son kontrole çağırıldı ve hastalardan alınan bilgiler doğrultusunda takip süresi içinde geçirdikleri atak sayısına göre; atak görülmeyen (Grup 1), ataklarla seyreden (Grup 2) ve kronik ağrılı (Grup 3) hastalar olarak üç gruba ayrıldı. Bu gruplandırmaya etki edebilecek ilk başvuru anındaki faktörler gruplar arasında karşılaştırıldı. Bulgular: Takip sürecinde 63 hastanın 7?si ameliyat olmuştu. Ortalama takip süresi 8,45±0,91 yıl olarak hesaplandı. Grup 1?de 16 (%25,3), Grup 2?de 28 (%44,4), Grup 3?te 19 (%30,1) hasta mevcuttu. Gruplar arasında cinsiyet, dominant taraf, tutulum tarafı, alkol ve sigara kullanımı, ek hastalık ve ağrıyı başlatan neden açısından anlamlı farklılık yoktu. Grup 2?nin yaş ortalaması (51,11±10,14), Grup 1?den (42,43±11,88) anlamlı olarak yüksek saptandı (p=0,038). Grup 3?ün VKİ ortalaması (27,62±3,90), Grup 1?den (24,32±4,20) anlamlı olarak yüksek saptandı (p=0,034). Şikâyetlerin başlamasından başvuru anına kadar geçen sürenin 3 aydan az olduğu hastaların Grup 1?de (p=0,001), 3-6 ay arasında olduğu hastaların ise Grup 2 ve Grup 3?te (p=0,027) anlamlı olarak fazla olduğu saptandı. MR sınıflamasında Tip 1 SAS saptanan hastalarda takip sırasında hiç atak görülmeme oranı anlamlı olarak yüksek (p=0,038) saptandı. Constant skoru (69,56±10,76) ve ASES skoru (57,81±13,90) Grup 1?de anlamlı olarak yüksek saptandı. Çıkarımlar: Yaşı göreceli olarak genç, VKİ düşük, şikâyeti 3 aydan daha kısa süreli, MR sınıflamasında Tip 1 SAS ve omuz muayene skorları yüksek olan hastalarda konservatif tedavi ile tamamen iyileşme ihtimalinin yüksek olduğunu düşünmekteyiz.

Özet (Çeviri)

Purpose: Our purpose was to evluate the natural history of the subacromial impingement syndrome (SIS) and factors that effect the course of this syndrome in conservtively treated patients without rotator cuff tear. Method: We included 63 patients which were diagnosed as SIS and treated conservatively between March 2002 and August 2005. Informations about patients? age, sex, profession, weight, height, body-mass index (BMI), dominant extremity, tabacco and alcohol consumption, co-morbidities, medicine intake, shoulder physical examination scores and MRI classificaton were obtained from initial medical records. Patients asked about the recurrences during follow-up period and divided into three subgroups as; group 1: has no attack, group 2: has relapsing course and group 3: has chronic course. Factors at the time of the first application, that may affect these groups were compared between groups. Results: 7 of the 63 patients were operated in the course of follow-up period. The mean follow-up duration was calculated as 8,45±0,91 years. There were 16 (%25.3) patients in group 1, 28 (% 44.4) patients in gorup 2 and 19 (%30,1) patients in group 3. No significant difference was obtained between groups about sex, dominant extremity, alcohol and tabacco consumption, co-morbidities and the cause of pain. The mean age of group 2 (51,11±10,14) was significantly higher than mean age of group 1(42,43±11,88)(p=0,038). The mean BMI value of group 3 (27,62±3,90) was significantly higher than BMI value of group 1(24,32±4,20) (p=0,034). Duration of symptoms before first visit was less than 3 months in group 1 (p=0,001), whereas between 3 and 6 months in group 2 and 3(p=0,027). There was significant difference between initial MRI classification of groups. Most of the patients that had type 1 SIS in their MRI had no attack (p=0,038). Also Constant (69,56±10,76) and ASES (57,81±13,90) scores were sigificantly higher in group 1. Conclusion: Among the conservetively treated patients that younger, have lower BMI, shorter symptomatic period, type 1 SIS in their MRI and higher shoulder examination scores at the first evaluation are more likely to complete recovery.

Benzer Tezler

  1. Subakromiyal sıkışma sendromunda ekstrakorporeal şok dalga terapinin etkisi

    Effects of extracorporeal shock wave therapy on subacromial impingement syndrome

    NUR SELİN ÖZTÜRK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonDokuz Eylül Üniversitesi

    Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. NİHAL GELECEK

  2. Subakromial sıkışma sendromunun tedavisinde kinezyo bantlamanın etkinliği

    Efficacy of kinesio taping in shoulder subacromial impingement syndrome

    NEŞE GÜREL KANDEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TACİSER KAYA

  3. Subakromial sıkışma sendromunun rehabilitasyonunda lazer tedavisinin etkinliği

    The effects of laser therapy on the rehabilitation of subacromial impingement syndrome

    ESRA ÇETİN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyonİstanbul Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. ARZU RAZAK ÖZDİNÇLER

  4. Omuz sıkışma sendromunun tedavisinde akromioplastinin etkinliği

    The effectiveness of the acromioplasty in subacromial impingement syndrome

    SELAMİ KARADENİZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Ortopedi ve TravmatolojiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AHMET PİŞKİN

  5. Kronik subakromial sıkışma sendromunun konservatif tedavisinde ultrasonun etkinliği

    Başlık çevirisi yok

    KENAN AKGÜN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1993

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyonİstanbul Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı