Geri Dön

Genetic diversity of honey bee populations in Turkey based on microsatellite markers: A comparison between migratory versus stationary apiaries and isolated regions versus regions open to migratory beekeeping

Mikrosatelit işaretleyiciler temelinde Türkiye bal arısı toplumlarının genetik çeşitliliği: Göçer ve sabit arılıklar ile yalıtılmış bölgeler ve göçer arıcılığa açık bölgeler arasında bir karşılaştırma

  1. Tez No: 338503
  2. Yazar: MERT KÜKRER
  3. Danışmanlar: PROF. DR. AYKUT KENCE
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Biyoloji, Genetik, Biology, Genetics
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2013
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Biyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 70

Özet

Balarısı (Apis mellifera L.) dünya çapında belirgin ekonomik ve ekolojik önemi bulunan bir türdür. İspanya, İtalya ve Yunanistan?da yapılan son çalışmalar balarısı toplumlarının yoğun bir karışma yaşadığına ve genetik yapının kaybolduğuna işaret ediyor. Bu durum çoğunlukla göçer arıcılığa ve ana arı ile kovan satışlarına bağlanmaktadır. Bu ticari ana arı satışları çoğunlukla yerel olmayan arıların, bir çok zaman da farklı alttürlerin melezlerinin yeni bölgelere taşınmasına yol açıyor. Her iki uygulama da Türkiye?nin belli bölgelerinde oldukça yaygın. 6 milyon kovanın yaklaşık dörtte üçü her mevsim bir bölgeden diğerine taşınıyor. Mikrosatelit ve RAPD işaretleyiciler, mtDNA, allozim ve geometrik morfometri yöntemleri kullanlarak yürütülen geçmiş çalışmalar Türkiye?de balarısının beş alttürü (meda, syriaca, caucasica, anatoliaca ve Karniyol alttür grubundan bir ekotip) bulunduğunu gözler önüne serdi. Burada ise altı bölgeden 2010-2012 yılları arasında toplanan 250 arı örneği üzerinde genetik yapıya dair bir çalışma yürütülmüştür. Dört multipleks tepkimede toplam 29 mikrosatelit işaretleyici kullanılan çalışmanın sonuçlarına göre genetik yapı, kümeler arasında gen akışının arttığına dair veriler olsa da, hala büyük oranda korunmaktadır. Sabit kovanlar arasında FST değeri 0,067 olarak hesaplanmıştır. Bu değer göçer arcılara ait kovanlar arasında 0,015 ve tüm örneklerde 0,047 olarak bulunmuştur. Genetik yapı analizinde dört alttürün coğrafi dağılım alanlarına denk düşen dört ayrı küme ortaya çıkmıştır. Kümeler arasındaki farklılaşma PCA ve FCA?nın yanı sıra genetik uzaklıklar temel alınarak oluşturulan soyağaçlarında da gözlemlenmiştir. Göçer arıcılığın genetik etkileri bu çalışma ile ilk defa gösterilmiştir. Uygulanan yöntem arı bireylerinin kendi bölgelerinin yerel arı kümesine atanma ihtimallerini karşılaştırmak suretiyle göçer ve sabit arıcılara ait kovanların karşılaştırılmasıdır. Bunun yanı sıra göçer arıcılığa açık ve kapalı bölgeler arasındaki bir diğer karşılaştırma yalıtılmış bölgeler oluşturmanın önemine işaret etmektedir. Ayrıca ana arı ve kovan satışlarının etkisi ticari amaçlarla sıkça kullanılan Kafkas arısına ait genlerin yayılması üzerinden gösterilmiştir. Elde edilen sonuçlar Türkiye balarılarında daha evvel gözlenen yüksek seviyedeki coğrafi genetik yapı ve çeşitliliği teyit etmiş ve bu çeşitliliğin korunması için politikalar geliştirme ihtiyacının altını çizmiştir.

Özet (Çeviri)

The honey bee (Apis mellifera L.) is a globally significant species of apparent economic and ecological importance. Recent reports from Spain, Italy and Greece point to an intense admixture of honey bee populations signified by a loss of population structure. This is mostly attributed to migratory beekeeping practices and replacement of queens or colonies with commercial ones that are usually from non-native races or hybrids of different subspecies. These two practices are also heavily carried out in parts of Turkey where almost three-quarters of the 6 million colonies are transferred seasonally from one region to other. Past research using microsatellite and RAPD markers, mtDNA, allozymes and geometric morphometry revealed the presence of five different subspecies of honey bees (meda, syriaca, caucasica, anatoliaca and an ecotype from Carniolan subspecies group) in Turkey. Here, we carried out an analysis of population structure of Turkish honeybees sampled from six different regions (n = 250) during the period 2010-2012. A total of 29 microsatellite markers were used in four multiplex reactions. The results show that population structure is preserved in general although there are signs of gene flow between the clusters. Overall FST between stationary colonies was calculated as 0,067. For migratory colonies the value was 0,015 and for all the 250 samples the value was 0,047. Four different clusters corresponding to geographical distributions of four subspecies were revealed in structure analysis. The differentiation between the clusters was also apparent in PCA and FCA as well as phylogenetic trees constructed based on genetic distances. The genetic impact of migratory beekeeping was demonstrated for the first time based on a comparison of assignment probabilities of individuals from migratory and stationary colonies to their geographic populations. Another comparison between regions that are either open to migratory beekeeping or closed let us to evaluate the status of isolated regions and showed the importance of establishing such regions. The effects of queen and colony trade were revealed by the presence of introgression from the highly commercial Caucasian bees. Our findings confirm the previously observed high levels geographically structured genetic diversity in honey bees of Turkey and emphasize the need to develop policies to maintain this diversity.

Benzer Tezler

  1. Kırklareli bal arısı populasyonlarında (Apis mellifera L.) mtDNA COI ve ND5 gen bölgelerinde PCR-RFLP analizi ile genetik çeşitliliğin belirlenmesi

    Determination of genetic diversity in Kırklareli honey beepopulations (Apis mellifera L.) by PCR-RFLP analysis in mtDNA COI and ND5 gene regions

    İLKNUR GÖZE

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    BiyoteknolojiTekirdağ Namık Kemal Üniversitesi

    Tarımsal Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FULYA ÖZDİL

  2. Muğla ilinde yayılış gösteren Apis mellifera anatoliaca Maa, 1953 (Anadolu bal arısı)'nın Muğla ekotipinin genetik çeşitliliğinin ISSR belirteçleri kullanılarak belirlenmesi

    Determination of genetic diversity of Muğla ecotype of Apis mellifera anatoliaca Maa, 1953 (Anatolian honey bee) spreadi̇ng in muğla province using ISSR markers

    SEMANUR ACAR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    GenetikMuğla Sıtkı Koçman Üniversitesi

    Moleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ALPER TONGUÇ

  3. Determination of morphometic and electrophoretic variation in honey bee (Apis mellifera l.) populations of aegean region of Turkey

    Türkiye Ege Bölgesi bal arısı (Apis mellifera l.) populasyonlarının morfometrik ve elektroforetik varyasyonunun belirlenmesi

    ASLI ZEYNEP ERYÜMLÜ

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    1998

    BiyolojiOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYKUT KENCE

  4. Determination and comparison of genetic variation in honeybee (Apis mellifera L.) populations of turkey by random amplified polymorphic DNA (RAPD) and microsatellite analyses

    Türkiye balarısı (Apis mellifera L.) populasyonlarının rastgele çoğaltılmış polimorfik DNA(RAPD) ve mikrosatelit analizleri ile genetik çeşitliliğinin belirlenmesi ve karşılaştırılması

    RAHSAN İVGİN TUNCA

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2009

    BiyolojiOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MERAL KENCE

  5. Van ve İran bal arısı popülasyonlarının geomorfometrik yöntemlerle karşılaştırmalı analizi

    Comparative analysis of Van and Iran honey bee populations using geomorphometric methods

    SİMANUR AKÇAKAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    BiyoteknolojiVan Yüzüncü Yıl Üniversitesi

    Tarımsal Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ CANSU ÖZGE TOZKAR

    DR. ÖĞR. ÜYESİ CENGİZ ERKAN