Varoluşçuluğun fenomenolojiyle temellendirilmesi üzerine
On the grounding of existentialism through phenomenology
- Tez No: 339048
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ÇETİN TÜRKYILMAZ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Felsefe, Philosophy
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2013
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Felsefe Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 147
Özet
İnsan her zaman felsefenin içinde yer almıştır. Ancak neredeyse hiçbir felsefi disiplininin varoluşçuluk kadar insanı sistematik olarak düşünmenin odağına yerleştirmediği söylenebilir. Varoluşçu diye nitelenen düşünürler, Husserl'in kesin, apaçık, aracısız olarak özlere varmak amacıyla kurduğu fenomenolojiyi, daha çok insanın 'özüne' işaret eden varoluşunun soruşturulması amacıyla başvurmuşlardır. Husserl'e göre fenomenler, özlerini ifşa ederler; öyleyse sorun onların özlerinin nasıl görülenebileceği, daha doğrusu özlerin bilinçte nasıl kurulduğudur. Bunun cevabını ise, Husserl hayatı boyunca 'kurmaya' çalıştığı 'kesin bir bilim' olan fenomenolojiyle vermeye çalışmıştır. Şunu da söylemek gerekir ki, Husserl'e göre fenomenler özlerini ifşa ediyorlarsa da, özler tüketilemezdir ve bu bakımdan betimleme sonsuzdur. Varoluşçu diye nitelenen Heidegger ve Sartre, insanın diğer varolanlar türünden bir varolan olmadığını, bu bakımdan özünün görülenmesinin daha farklı bir soruşturma gerektiğini düşünmüşlerdir. İnsanın 'belirli' bir özü yoktur, onun özü varoluşundadır ve fenomenoloji bu özü ortaya çıkarmalıdır. Husserl'in betimlemenin sonsuz olduğu ve fenomenlerin özlerinin tüketilemezliğine dair düşünceleri, insan söz konusu olduğunda çok daha kritik bir önem arz eder. Zira insan alelade bir varolan değildir. Heidegger ve Sartre'a göre o, öncelikle bir dünya içindedir; Varlık, Zaman ve Hiçlikle bağı vardır. Bu çalışmada, varoluşçuluğun fenomenolojiyle temellendirilmesinde insanın varoluşunun ve böylece özünün fenomenolojiyle ortaya çıkarılabilmesinin olanağı incelenmiştir. Bu, fenomenoloji ve varoluşçuluk arasındaki ilişkinin araştırılması demektir. İnsan söz konusu olduğunda fenomenoloji ve varoluşçuluk arasında bir çelişki mi, yoksa bir uyum mu ortaya çıkmaktadır? Bunun için birinci bölümde, Husserl'in fenomenolojisi, onun indirgeme, epokhe, yönelimsellik, tamalgı, çağrışım, kurma vb. temel kavramları bağlamında ele alınarak, fenomenlerin bilinçte 'kuruluşu' açıklanmaya çalışılmıştır. İkinci bölümde, Heidegger'in fenomenolojiyi Dasein ve Varlık ilişkisi bağlamında soruşturması ele alınmıştır. Heidegger, her ne kadar Dasein çözümlemesini Varlığın anlamını soruşturmak amacıyla gerçekleştirmişse de, bu çalışmada, onun düşüncelerinden varoluşçuluğun fenomenolojiyle ilişkisi bağlamında yararlanılmaya çalışılmıştır. Üçüncü bölümde ise, genel olarak Sartre'ın bilinç ve kendinde-varlık alanları hakkındaki görüşleri ele alınmıştır. Sartre, bu iki varlık alanının birbirinden tamamen farklı olduğunu tasarlamasına rağmen, onların yine de ilişkiye geçtiklerini düşünmektedir. Burada, söz konusu ilişkinin nasıl mümkün olduğu gösterilmeye çalışılmıştır. Bu, bir anlamda
Özet (Çeviri)
Philosophy has always interested in human being. However, it can be said that almost no philosophical discipline put human being into the focus of systematic thinking as much as existentialism. Thinkers described as existentialist, have genereally appealed to the phenomenology which Husserl precisely, clearly, unmediatedly established, in order to investigate the existence of human being which signifies his 'essence'. According to Husserl phenomena reveal their essences; so the problem is how their essences are intuited, in other words how these essences are established in consciousness. The answer of this question is that which Husserl attempted to 'establish' all over his life, phenomenology as an 'abolute science'. This should be said that, according to Husserl, even if phenomena reveal their essences, essences cannot be consumed and therefore description is infinite. Heidegger and Sartre who are described as existentialists thought that human being is not an existent like the others, in this respect a different investigation is needed to intuit his essence. Man has no 'certain' essence; his essence lies on its existence, and phenomenology should reveal this essence. The thoughts of Husserl which are about infinity of description and essence of phenomena which can not be consumed become much more critical in regard to human being. Because human being is not an ordinary existent. According to Heidegger and Sartre, first of all, he is in a World and releated to Being, Time and Nothingness. In this work, the possibility of phenomenological revealing of human existence and thus essence in grounding of existentialism by phenomenology is inquired. This is at the same time an investigation of the relationship between phenomenology and existentialism. In regard to human being, does a contradiction occur between the phenomenology and existentialism, or an adaptation? Therefore, in the first chapter, by handling Husserl's phenomenology in respect to its reduction, epokhe, intentionality, apperception, association, constituiton and etc. essential concepts, 'constitution' of phenomena in consciousness is attempted to be described. In the second chapter, Heidegger's investigation of phenomenology in the context of the relationship between Dasein and Being is being handled. Although Heidegger's analysing of Dasein intends to investigate the meaning of Being, in this work, it is tried to benefit from his thoughts in the context of the relationship between existentialism and phenomenology. In the third chapter, generally Sartre's views on fields of consciousness and being-in-itself is being discussed. Although Sartre designs that both of these fields of being are absolutely different from each other, nevertheless he thinks this two fields are related to each other. Here, it is attempted to indicate that how this relationship is possible. This is, in a sense, an investigation of relationship between
Benzer Tezler
- İnsan felsefesi açısından varoluşçuluk ve varoluşçu psikoloji
Existentialism and existential psychology from the point of philosophical anthropology
RAMAZAN ÇARKI
- Fenomenolojik ontoloji temelinde Jean-Paul Sartre'ın sanat anlayışı
Jean-Paul Sartre's conception of art based on the phenomenological ontology
SEMA SÖKMEN
- Varoluşçuluğun temel kavramları ile karşı(t) videolar
Contra(ry) videos with the main concepts of existentialism
SERDAR TOKA
Sanatta Yeterlik
Türkçe
2008
Güzel SanatlarHacettepe ÜniversitesiResim Ana Sanat Dalı
YRD. DOÇ. MUSTAFA SALİM AKTUĞ
- Varoluşçuluğun değer merkezli liderliğe etkisinde etik iklimin aracı rolü
The mediating role of ethical climate on the impact of existentialism on value based leadership
FATİH YÜZBAŞ
- Erken dönem varoluşçuluğun modern özne eleştirisi
Critique of modern subject in early era of existentialism
ALİ YALÇIN GÖYMEN
Doktora
Türkçe
2013
Felsefeİstanbul ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BİRSEN ÖRS