Geri Dön

Sürekli ayaktan periton diyalizi ilişkili peritonitli hastalarda klinik karakteristikler ve tigesiklin tedavisi ile vankomisin /amikasin tedavilerinin karşılaştırılması

Clinical characteristics in continuous ambulatory peritoneal dialysis related peritonitis patients and the comparison of tigecyclin and vancomycin+amikacin treatment

PDF İndir

  1. Tez No: 344087
  2. Yazar: AYŞE SAĞMAK TARTAR
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET ÖZDEN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon Hastalıkları, Clinical Microbiology and Infectious Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2013
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Fırat Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Bakteriyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 90

Özet

Periton diyalizi son dönem böbrek yetmezlikli hastaların tedavisinde önemli bir alternatiftir. Sağlanan tüm teknik gelişmelere rağmen peritonitler sürekli ayaktan periton diyalizinin (SAPD) en önemli komplikasyonu olmaya devam etmektedir. Klinik olarak peritonit düşünülen hastalarda etken mikroorganizmanın saptanması ve duyarlılığının bilinmesi uygun antibiyoterapinin başlanabilmesi, morbidite ve mortalitenin azaltılabilmesi açısından önem taşımaktadır. Komplike intraabdominal enfeksiyonlarda onaylı bir ilaç olan tigesiklin renal doz ayarı gerektirmemesi ve ilaç etkileşiminin az olması nedeniyle dikkat çekmektedir. Çalışmamızda SAPD ilişkili peritonitlerin klinik ve laboratuar özelliklerinin belirlenmesi ve klasik tedavi seçeneği olan vankomisin-amikasin (intraperitoneal) tedavisi ile tigesiklin (intravenöz) tedavisinin karşılaştırılması amaçlandı. Çalışmaya sürekli ayaktan periton diyaliz ünitesinde takip edilen 55 olgudan peritonit atağı ile başvuran; 20 hasta vankomisin+amikasin kolu, 10 hasta tigesiklin kolu olmak üzere toplam 30 hasta alındı. Çalışma prospektif, randomize, tek kör olarak yapıldı. Kültür sonuçları değerlendirildiğinde 30 hastadan 28?inde (%93.3) kültür pozitifliği mevcutken 2 hastada (%6.7) üreme olmadı. Peritonit etkeni olarak saptadığımız mikroorganizmaların dağılımına bakıldığında; en sık koagülaz negatif stafilokoklar (%53.3) saptanmış olup, ikinci sıklıkta S. aureus (%13.3) ve Streptococcus spp. (%13.3) izole edildi. İki olguda (%6.7) E. coli üredi. İzole edilen stafilokok türlerinde saptanan metisilin direnç oranı %9.5 olarak tesbit edildi. İzole edilen tüm suşların tigesikline duyarlı olduğu belirlendi. Tedaviye yanıt yönünden değerlendirildiğinde hastaların 48. saat yapılan muayenelerinde; vankomisin+amikasin kolunda 18 (%90), tigesiklin kolunda ise 8 (%80) olguda karın ağrısı başta olmak üzere klinik bulguların gerilediği ve diyalizat lökosit sayısının anlamlı oranda azaldığı saptandı (p>0.05). Tigesiklin kolunda 10 hastadan 4?ünde (%40) relaps gözlenirken, vankomisin-amikasin kolunda relaps gözlenmedi (p

Özet (Çeviri)

Peritoneal dialysis is an important alternative in the treatment of end-stage renal failure patients. Despite all the technical advances provided, peritonitis remains the most important complication of continuous ambulatory peritoneal dialysis (CAPD). Detection of the causative agent and known sensitivity in patients considered to be clinically peritonitis are important in terms of beginning of appropriate antimicrobial therapy, reduction of morbidity and mortality. Tigecyclin which is a drug approved in complicated intra-abdominal infections draws attention because of that drug interactions are low and it does not require renal dose adjustment. In our study, it is aimed that determination of the clinical and laboratory characteristics of peritonitis associated with CAPD and comparison of vancomycin-amikacin (intraperitoneal) treatment that is conventional treatment and tigecycline (intravenous) treatment. In this study, there are 20 patients with vancomycin plus amikacin arm and 10 patients with tigecycline arm which are on the point of being 55 cases which followed in continuous ambulatory peritoneal dialysis unit by application for peritionitis exacerbation. Study was a prospective, randomized, single-blind made. When culture results were evaluated, positive culture was present in 28 of 30 patients (93.3%) , it was negative in 2 patients (6.7%). Looking at the distribution of micro-organisms as the causative agent of peritonitis; we have found the most frequent coagulase-negative staphylococcus (53.3%) , the second most common S. aureus (13.3%) and Streptococcus spp. (13.3%) was isolated. E. coli was isolated in two patients (6.7%). Methicillin-resistant percentage that was detected in staphylococci species and isolated was determined as %9.5. All strains isolated were sensitive to tigecycline. When patients were evaluated in terms of response to treatment, in the treatment of patients that was made 48.hour, clinical symptoms, especially abdominal pain, decreased in vancomycin plus amikacin arm, 18 (90%), in tigecycline arm 8 (80%). It was detected that dialysate leukocyte count decreased significantly (p> 0.05). While relapse was observed in 4 of 10 patients (40%) in tigecycline arm, it was not observed in vancomycin-amikacin arm (p

Benzer Tezler

  1. Tez No

    118709

    Sürekli ayaktan periton diyalizi peritoninin tanı ve takibinde prokalsitoninin yeri

    The value of procaltininin in continuous ambulatory peritoneal dialysis peritonitis

    H. SİNAN AKAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    NefrolojiMarmara Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. İ. ÇETİN ÖZENER

  2. Tez No

    733720

    Sürekli ayaktan periton diyalizi hastalarında peritonit sıklığı, risk faktörleri, peritonite neden olan mikroorganizmalar ve antibiyotik duyarlılıkları

    Frequency of peritonitis, risk factors, microorganisms causing peritonitis and antibiotic sensitivity in patients with continuous ambulatory peritoneal dialysis

    REYHAN ÖZTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıSağlık Bakanlığı

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    UZMAN CEMAL BULUT

    UZMAN GÜLRUHSAR YILMAZ

  3. Tez No

    913633

    Peritoneal diyaliz ile ilişkili peritonit geçiren hastaların klinik, biyokimyasal, mikrobiyolojik verilerinin ve sağkalımlarının değerlendirilmesi

    Evaluation of clinical, biochemical, microbiological data and survival of patients with peritoneal dialysis-associated peritonitis

    FATİH KAYIM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    NefrolojiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MELDA DİLEK

  4. Tez No

    142350

    Deneysel sklerozan peritonitte diyalizat türünün skleroz gelişimi üzerine etkisi

    The effect of dialysatec type on development of sclerosis in experimental sclerosing peritonitis

    FARUK TOPALLAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    NefrolojiGATA

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. T. RIFKI EVRENKAYA

  5. Tez No

    248890

    N-asetilsistenin SAPD hastalarında ilaca bağlı ototoksisiteyi önleyici etkinliği

    Protective effect of NAC from drug induced ototoxicity in patients with CAPD peritonitis

    CAHİT UÇAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    NefrolojiErciyes Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BÜLENT TOKGÖZ

Geri Dön