Bazı adi fiğ çeşit/hat/populasyonlarının verim ve adaptasyonu üzerine bir araştırma
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 35129
- Danışmanlar: DOÇ.DR. AHMET GÖKKUŞ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Ziraat, Agriculture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1994
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Atatürk Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tarla Bitkileri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 106
Özet
Bu araştırmada değişik kaynaklardan temin edilen adi fig (Vicia sativa L.)'in 12 çeşit, hat ve populasyonu kullanılmıştır. Deneme Erzurum'un Pasinler İlçesinde sulu ve kıraç şartlarda iki yıl süreyle yürütülmüştür. Fişlerin ekimi 1992 yılında 1 Mayıs, 1993 yılında ise 14 Mayısda yapılmıştır. Bölünmüş parseller deneme desenine göre üç tekrarlı kurulan denemede parsel alanı (1.8 m X 7 m) 12.6 m2 olarak belirlenmiştir. Parsellerin yarısı kuru ot, diğer yarısı tane verimini belirlemek amacıyla hasat edilmiştir. Sulanan şartlarda bitkilerin ihtiyacına göre ilk yıl iki, ikinci yıl ise üç defa su verilmiştir. Araştırmada m2' deki fide sayıları, çiçeklenme süreleri, bitki boyları, yeşil ve kuru ot verimleri, ham protein oran ve verimleri, bitkide bakla ve baklada tane sayıları, bin tane ağırlığı, tane ve kes verimleri tespit edilmiştir. Ayrıca incelenen konular arasındaki ikili ilişkileri belirlemek amacıyla korelasyon analizi yapılmıştır. Denemede elde edilen sonuçlar aşağıdaki şekilde özetlen miştir; 1. Fide Sayısı: Adi fiğde çeşitlere göre değişmek üzere sulanan şartlarda belirlenen fide sayısı, m2' de 71.1-118.9 adet, sulanmayan koşullarda ise 69.6-112.8 adet olarak tespit edilmiştir. Gerek sulu ve gerekse kuruda Prussia ve Kubilay-82 çeşitleri m2 'de en az fide oluşturmuştur. Genel likle yerel populasyonlardan temin edilen bitkiler (Çorum, Patnos ve Pasinler gibi) en yüksek fideye sahip olmuştur. 2. Çiçeklenmeye Kadar Geçen Süre: Ekim tarihinden itibaren çeşitlerin % 50 çiçeklenmesine kadar geçen gün sayısı göz önüne alınmıştır. Sulu şartlarda yetiştirilen çeşitlerde bu süre 74.2-102.7 gün (ortalama 78.8 gün), sulanmaksızın yetiştirilenlerde ise 65.3-92.8 gün (ortalama 69.1 gün) olarak belirlenmiştir. Sulu ve kıraçta Prussia çeşidi çokii geç çiçeklenmiş, bunu Kubilay-82 ve Erzurum L-147 çeşitleri izlemiştir. Yerel populasyonlar ise çiçeklenme yönünden erkenci grupları meydana getirmişlerdir. Çeşitler ile sulu ve kıraç şartlar arasında istatistiksel olarak çok önemli farklar ortaya çıkmıştır. 3. Bitki Boyu: Bitki boyu açısından çeşitler ve sulama uygulamaları arasında çok önemli farklılık görülmüştür. Sulu şartlarda yetiştirilen çeşitlerde boy 57.4-90.3 cm, kıraç şartlardaki çeşitlerde ise 40.2-52.3 cm olarak ölçül müştür. Gerek sulu gerekse kıraç şartlarda en uzun boylu bitki Erzurum L-147, en kısa bitki ise 20-1 hattı olmuştur. 4. Yeşil Ot Verimi: Sulanan şartlarda yetiştirilen çeşitlerde en yüksek yeşil öt verimi 2231.5 kg/da ile 17-1 hattından elde edilirken, en az yeşil ot verimi (1635.2 kg/da) 20-1 hattında bulunmuştur. Fiğler sulanmaksızm yetiştirildiğinde yeşil ot verimi bakımından ürem-79 çeşidi (1023 kg/da) ilk sırada yer alırken, Prussia çeşidi (907.3 kg/da) son sırayı işgal etmiştir. Sulanan şartlarda çeşitler arasındaki farklılık çok önemli, kıraçta ise önemsiz olmuştur. Sulu ve kıraç şartlar arasındaki farklılık çok önemli bulunmuştur. 5. Kuru Ot Verimi: Kuru ot verimi açısından suluda yetiştirilen çeşitlerde ve yetiştirme yerleri (sulu-kıraç) arasındaki farklılık çok önemli, kıraç şartlarda yetiştiri lenlerde ise önemli bulunmuştur. Suluda yetiştirilen çeşitlerde kuru ot verimleri 392.1-519.9 kg/da arasında olup, en yüksek verimi Prussia çeşidi, en az verimi ise 20-1 hattı sağlamıştır. Kıraçta yetiştirilen çeşitlerde kuru ot verimleri 220.4-255.9 kg/da olarak hesaplanmış ve en fazla verimi ürem-79 çeşidi, en düşük verimi ise Kars yerel populasyonu sağlamıştır. 6. Ham Protein Oranı: Sulu şartlarda yetiştirilen çeşitlerin ham protein oranları % 17.27-19.73 arasında değişmiştir. Burada en yüksek ham protein oranı 17-1 hattında, en düşük oran ise Ilıca yerel populasyonundaiii belirlenmiştir. Kıraç şartlarda denenen çeşitlerde ham pro tein oranları % İ7. 39-19. 53 arasında tespit edilmiştir. En yüksek ham protein oranı ürem-79 çeşidinde hesaplanırken, en düşük oran Erzurum L-147 çeşidinde ortaya konmuştur. 7. Ham Protein Verimi: Araştırmada ele alınan adi fiş çeşit/hat/populasyonlarının sulu ve susuz şartlardaki ham protein verimleri arasındaki farklılık istatistik! yönden çok önemli bulunmuştur. Sulanan şartlarda denenen adi fig çeşit/hatlarında en düşük ham protein verimi 68.7 kg/da ile 20-1 hattında, en yüksek verim ise 92.0 kg/da ile Prussia çeşidinde belirlenmiştir. Sulanmayan bitkilerde en az ham protein verimi Pasinler yerel populasyonunda (40.2 kg/da), en fazla verim ise ürem-79 çeşidinde (50.2 kg/da) hesaplanmıştır. 8. Bitkide Bakla Sayısı: Sulu şartlarda yetiştirilen çeşitlerde bitki başına bakla sayıları 8.9-19.5, kıraçta yetiştirilenlerde ise 5.1-10.2 adet arasında değişmiştir. Suluda en fazla bakla 17-1 hattında, kıraçta İlıca yerel populasyonunda; sulu ve kıraçta en az bakla ise Prussia çeşidinde belirlenmiştir. Gerek çeşitler gerekse yetiştirme yerleri arasındaki farklar istatistiksel olarak çok önemli bulunmuştur. 9. Baklada Tane Sayısı: Sulu şartlarda yetiştirilen fig çeşitlerinin bakladaki tane sayıları 4,3-5.3 adet arasında değişmiştir. Baklada tane sayısı en fazla Patnos yerel populasyonunda, en az ise 20-1 hattında tespit edilmiştir. Kuruda yetiştirilen çeşitlerde en fazla tane sayısı (4.5 adet) Urem-79 çeşidinde, en az tane (4.0 adet) de Ilıca yerel populasyonunda kaydedilmiştir. îstatistiki değerlen dirme sonucunda sulanan şartlarda yetiştirilen bitkilerin baklada tane sayıları arasındaki farklılık çok önemli, sulanmayan şartlarda ise önemli bulunmuştur. Sulu ve kıraç arasında ise önemli farklılık bulunmamıştır. 10. Bin Tane Ağırlığı: Bin tane ağırlığı bakımından çeşit ve yetiştirme yerleri arasında çok önemli farklar ortayaiv çıkmıştır. Suluda yetiştirilen çeşitlerde 1000 tane ağırlığı 55.9-77.1 g, kıraçta yetiştirilenlerde ise 58.3- 73.9 g arasında değişmiştir. Her iki denemede de 20-1 hattı en yüksek, 17-1 hattı en düşük 1000 tane ağırlığına sahip olmuştur. 11. Tohum Verimi: îki yıl süreyle Prussia çeşidinden çok düşük miktarda tohum elde edildiği için bu verimler tabloya dahil edilmiş, ancak tohum verimleri değerlendirilirken istatistiki analize dahil edilmemiş ve ortalamadan çıkartılmıştır. Denemedeki 11 çeşit/hat/populasyon üzerinde yapılan değerlendirmede sulu şartlardan dekara 176.1-219.1 kg tohum elde edilirken, kıraca ekilen çeşitlerden 80.9- 104.8 kg tohum alınmıştır. Sulanan şartlarda 20-1 hattının, kıraç şartlarda ise Horasan yerel populasy onunun tohum verimleri en yüksek bulunmuştur. Her iki denemede de Kubilay-82 en az tohum verimine sahip çeşit olmuştur. Çeşitler ile sulu ve kıraç şartlar arasındaki farklılıklar çok önemli olarak tespit edilmiştir. 12. Kes Verimi: Harman sonrası elde edilen kes verimleri bakımından çeşitler ve yetiştirme yerleri arasında çok önemli farklar ortaya çıkmıştır. Sulanan şartlardaki bitkilerden 330.7-485.3 kg/da kes elde edilirken, susuz şartlardaki bitkilerde 161.2-211.3 kg/da arasında kes verimi tespit edilmiştir. En yüksek kes verimi suluda Prussia, kıraçta ise Patnos yerel populasyonundan elde edilmiştir. En az kes verimleri ise suluda Kubilay-82, kıraçta Horasan yerel populasyonunda hesaplanmıştır. 13. Verim ve Verim Unsurları Arasındaki Korelasyonlar: Suluda yetiştirilen adi fig çeşitlerinin kuru ot verimi ile çiçeklenme süresi, bitki boyu, yeşil ot verimi, kes verimi ve ham protein verimi arasında önemli ve olumlu; baklada tane sayısı ve tohum verimi arasında önemli ve olumsuz ilişki bulunmuştur. Tohum verimi ile bitkide bakla sayısı ve baklada tane sayısı arasında önemli ve olumlu; Çiçeklen me süresi, bitki boyu, kes verimi ve ham protein verimi arasında önemi i-olumsuz ilişkiler görülmüştür. Kıraçtayetiştirilen bitkilerin kuru ot verimleri ile bitki boyu, yeşil ot verimi, bitkide bakla sayısı ve ham protein verimi arasında önemi i-olumlu; tohum verimi ile fide sayısı, bitkide bakla sayısı ve baklada tane sayısı arasında önemi i-olumlu, çiçeklenme süresi ve 1000 tane aŞırlı^ı arasında önemi i-olumsuz korelasyon tespit edilmiştir.
Özet (Çeviri)
In this study, 12 common vetch varieties which had been obtained from various sources were used. Experiment was carried out in irrigated and dryland conditions in Pasinler (Erzurum) for 2 years. Common vetches were sown on 1 May in 1992 and 14 May in 1993. The trial comprised split plot design with 3 replicates. Plot size was 12.6 square meter. The half of the plot was harvested for hay and the rest for seed yield. The irrigation was applied twice in 1992 and three times in 1993 when needed. Seedling number per square meter, flowering date, plant height, fresh and hay yields, crude protein (CP) content and yield, pod number per plant, seed number per pod, kernel weight, seed and straw yields were determined. The correlations were made between characters investigated. The results obtained in the trial are belowj 1. Seedling Number: Seedling number per m2 ranged from 71.1 to 118.9 under irrigated conditions and 69.6-112.8 under dryland conditions. The lowest seedling numbers were obtained from cv. Prussia and Kubilay-82 under both irrigated and dryland conditions. The local populations established the highest seedlings per m2. 2. Flowering Date: The period from sowing to 50 % flowering ranged between 74.2 and 102.7 days with an average of 78.8 days under irrigated conditions, 65.3-92.8 days with an average of 69.1 days under dryland conditions. Prussia flowered very late in both conditions, followed by Kubilay- 82 and Erzurum L-147. Local populations flowered earlier. Highly significant statistical differences between variet ies and conditions (irrigation-nonirrigation) were found. 3. Plant Heigth: Height of varieties varied significantly from 57.4 to 90.3 cm under irrigated conditions from 40.2vii to 52.3 cm under dryland conditions. Erzurum L-147 was the tallest, whereas, strain 20-1 was the shortest one. 4. Green Herbage Yield: The highest green herbage yield was produced by strain 17-1 (2231.5 kg/da) and the lowest green herbage yield was from strain 20-1 (1635.2 kg/da) under irrigated conditions. Under dryland conditions, Prussia had the lowest (907 kg/da) and Urem-79 had the highest green herbage yield (1023 kg/da) altough differences were in significant. Yield was higher under irrigated than under dryland conditions. 5. Hay Yield: The hay yield under irrigated conditions ranged from 392.1 to 519.9 kg/da, with Prussia having the highest and strain 20-1 having the lowest hay yield whereas under dryland conditions it range from 220.4 to 255.9 kg/da, with the highest yield produced by urem-79 and the lowest yield by Kars local population. 6. Crude Protein Content: CP content under irrigated conditions ranged from 17.27 to 19.73 %, The highest CP content was recorded for strain 17-1 and Ilıca local population had the lowest CP under dryland conditions varied from 17.39 to 19.53 %. The highest CP content was determined in urem-79, while Erzurum L-147 had the lowest. 7. Crude Protein Yield: The highest CP yield was produced by Prussia (92.0 kg/da) and the lowest by strain 20-1 (68.7 kg/da) under irrigated conditions. But under dryland condi tions Pasinler land race gave the lowest CP yield (40.2 kg/ da) and urem-79 gave the highest CP yield (50.2 kg/da). 8. The Number of Pods Per Plant: The number of pods per plant varied from 8.9 to 19.5 in irrigated conditions and from 5.1 to 10.2 under dryland conditions. Strain 17-1 gave the highest pod numbers and Ilıca had the lowest pods number under irrigated conditions. Prussia had the lowest pods under both irrigated and dryland conditions. The differences between growing conditions and varieties were very significant.viii 9. The Number of Seeds Per Pod: The number of seeds per pod varied from 4.3 to 5.3 under Irrigated conditions. Patnos local population had the highest number of seeds per pod and strain 20-1 had the lowest number under irrigated conditions. The highest number of seed per pod was produced by Urem-79 vairiety (4.5) while Ilıca local population had the lowest number (4.0) under dryland conditions. There were very significant differences among the varieties under irrigated conditions, whereas the differences were insignificant under dryland conditions. But the differences were insignificant between growing conditions. 10. Kernel Weight: Kernel weight varied significantly between varieties and growing conditions having a range between 55.9 and 77. 1 g under irrigated conditions and 58.3-73.9 g under dryland conditions. Under both conditions strain 20-1 had the highest while strain 17-1 had the lowest kernel weight. 11. Seed Yield: Prussia had very low seed yields in both years, so the seed yield of this variety was not included in statistical analysis and excluded from means. The seed yield ranged from 176.1 to 219.1 kg/da under irrigated and from 80.9 to 104.8 kg/da under dryland conditions. Strain 20-1 under irrigated conditions and Horasan land race under dryland conditions had the highest seed yield, whereas Kubilay-82 had the lowest seed yield under both conditions. The differences between varieties and growing conditions were very significant. 12. Straw Yield: Differences between varieties and growing conditions were significant. Straw yield under irrigated conditions ranged from 330.7 to 485.3 kg/da and under dryland conditions from 161.2-211.3 kg/da. Under irrigated conditions Prussia and under dryland conditions Patnos local population had the highest straw yield. The lowest straw yield was obtained from Kubilay-82 under irrigated and from Horasan local population under dryland conditions.ix 13. Correlations Between Yield and Yield Components: Under irrigated conditions a high positive correlation was found between hay yield and straw yield, CP yield, plant height and flowering date. A high negative correlation was determined between hay yield and seed number per pod, seed yield. Correlations between seed yield and pod number per plant, seed number per pod were positive and significant, but the correlation between seed yield and flowering date, plant height, seed yield, CP yield were negative and significant. Under dryland conditions a high positive correlation was observed between hay yield and plant heigth, green herbage yield, pod per plant and CP yield. Correlations between hay yield and seed yield, seedling number, pod number per plant, seed number per pod were negative and highly significant. Correlations between kernel weight and flowering date were also negative and highly significant.
Benzer Tezler
- Bazı adi fiğ (vicia sativa L.) hatlarında ekim zamanlarının ot ve tohum verimi ile verim komponentlerine etkisi
Başlık çevirisi yok
İLHAN TURGUT
Yüksek Lisans
Türkçe
1989
ZiraatUludağ ÜniversitesiTarla Bitkileri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ESVET AÇIKGÖZ
- Bazı adi fiğ (Vicia sativa L.) genotiplerinde verim ve verim unsurları ile kalite özelliklerinin belirlenmesi
Determination of yield, yield components and some quality characters of some common vetch (Vicia sativa L.) genotypes
MEHMET FATİH YILMAZ
Doktora
Türkçe
2011
ZiraatKahramanmaraş Sütçü İmam ÜniversitesiTarla Bitkileri Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. ADEM EROL
- Trakya bölgesine adapte olabilecek Türkiye fiğ (vicia sativa L.) çeşitlerinin belirlenmesi
The Determination of Turkish vetch (vicia sativa L.) cultivars which will be adaptable in thrace region
ADNAN ORAK
- Bazı seçilmiş adi fiğ (Vicia sativa L.) hatlarının verim ve önemli tarımsal özellikleri
Başlık çevirisi yok
VESİLE BULUR
Yüksek Lisans
Türkçe
1993
ZiraatUludağ ÜniversitesiTarla Bitkileri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NECMETTİN ÇELİK
- Değişik zamanlarda yalnız ve arpa ile karışık ekilen iki fiğ çeşidinin (Vicia sativa L. ve Vicia ponnonica crantz) ot verimi ve otun bazı besin değerine etkileri üzerinde bir araştırma
A research on the effect hay production and some nutritive value of the hay of two vetch varieties, planted alone and mixed vetch barley of different periods
ALİ GENÇ
Yüksek Lisans
Türkçe
1990
ZiraatOndokuz Mayıs ÜniversitesiTarla Bitkileri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İBRAHİM MANGA