Beta talasemi major hastalarında oral deferasirox ve diğer demir şelasyon tedavilerinin kardiak, hepatik ve endokrin organlardaki demir birikimi üzerine etkisinin T2* MRG ile değerlendirilmesi
The evaluation of the oral deferasirox and other iron chelation treatments of cardiac, hepatic and endocrin organs with T2* MRI in beta thallasemia major patients
- Tez No: 365407
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ŞULE ÜNAL
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Beta talasemi, endokrinopati, MRG ile değerlendirme, Beta Thalassemia major, endocrinopathy, imaging MRI
- Yıl: 2014
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 115
Özet
Baş M., Beta talasemi major hastalarında oral deferasirox ve diğer demir şelasyon tedavilerinin kardiyak, hepatik ve endokrin organlardaki demir birikimi üzerine etkisinin T2* MRG ile değerlendirilmesi, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Uzmanlık Tezi, Ankara, 2014. Bu çalışmaya Hacettepe Üniversitesi, İhsan Doğramacı Çocuk Hastanesi, Pediatrik Hematoloji Bilim Dalı 'nda takip edilen 37 β talasemi major hastası dahil edildi. Çalışmaya alınan hastalar en az 1 yıldır aynı çalışma ilacını almakta olan hastalardan belirlendi. Hastalara ortanca 6 ay (6-11 ay) ara ile iki kez karaciğer, kardiyak T2*, pankreas T2* ve R2*, hipofiz, tiroid T2 ve R2 MRG çekildi. Hastaların tam kan sayımı, serum biyokimyası ve endokrin testleri değerlendirildi. Hastalar aldıkları şelasyon tedavilerine göre 2 gruba ayrıldı: Deferasirox grubu, diğer demir şelatörleri grubu (desferoksamin, deferipron, desferoksamin + deferipron). İlaç gruplarına göre yaş, cinsiyet, splenektomi durumu, ağırlık persentili, boy persentili, vücut kitle indeksi, laboratuvar parametreleri, bu laboratuvar parametrelerinin değişim (δ-delta) değerleri, MRG T2* ya da T2 ve/veya R2* ya da R2 ölçümleri, ve bu MRG T2* ya da T2 ve/veya R2* ya da R2 ölçümlerinin değişim (δ-delta) değerleri incelendi. Çalışma grubundaki hastaların %54.9'unda osteopeni, %8.1'inde hipotirodi, %8.1'inde hipogonadotropik hipogonadizm ve %7.1'inde diabetes mellitus saptandı. İlaç gruplarına göre hipogonodizm, hipotiroidi, pituiter yetmezlik ve osteoporoz açısından bakıldığında anlamlı fark bulunamadı. Daha önce normal kontrollerden çekilen MRG ölçümlerinin talasemi majorlu hastalarla karşılaştırılarak oluşturulmuş hipofiz, tiroid, pankreas MRG eşik değerlerine göre bulgularımız analiz edildiğinde sırasıyla deferasirox ve diğer ilaç grubunda hastaların tamamına yakınında hipofiz T2 eşik değerin altında kaldığından, demir birikimine işaret eden bulgular saptandı. Her iki ilaç grubunda da tiroid demir birikiminin ilaç altında artış gösterdiği tespit edildi. Çalışma süresi ve hasta sayıları sınırlı olmakla birlikte deferasirox ve diğer ilaç grubu şelasyon etkinliği bakımından birbirine denk bulunmuştur. Tüm çalışma grubunun hastaları dahil edildiğinde pankreas R2* ile kalp T2* arasında negatif yönde ilişki saptandı. Bu bulgu da pankreas demir birikimi ile kardiak demir birikimi arasında korelasyon olduğuna işaret etti. Açlık glukoz değeri ile T2* pankreas MRG arasında istatistiksel olarak anlamlı negatif bir korelasyon saptandı. Açlık insülini ile pankreas R2* değeri arasında da istaistiksel anlamlı bir pozitif korelasyon saptandı. Pankreas R2* değeri arttıkça (pankreas demir birikimi arttıkça), açlık insülininin de artmakta olduğu izlendi. Karaciğer T2* değeri ile HOMA-IR değeri arasında negatif korelasyon saptandı. Karaciğerde T2* değeri arttıkça HOMA-IR değeri düşmekteydi. Bu durum karaciğer demir birikimi arttıkça, insülin direncinin arttığına işaret etti. Sonuçlarımız β talasemi majorlu hastalarda endokrinopati sıklığının az olmadığına, bu hastaların hem kan testleri ile hem de T2* ya da T2 ve/veya R2* ya da R2 MRG ile kardiak, karaciğer, hipofiz, tiroid ve pankreas demir birikimleri açısından izlenmesinin önemine işaret etmektedir. Özellikle kardiak demir görüntülemesinin daha yaygın olarak hastalardan istenebildiği düşünülecek olursa kardiak demir birikimi olan hastaların insulin rezistansı ve diabetes mellitus açısından yakın takip yapılması uygun olabilir. Öte yandan çalışmamızda karaciğer demir birikimi arttıkça insülin rezistansının artması karaciğer demir birikimi olan hastalarda insulin rezistansı açısından, özellikle HOMA-IR ölçümleri ile, değerlendirilmelerin yapılmasına işaret etmektedir.
Özet (Çeviri)
Baş M., The evaluation of iron accumulation in cardiac, hepatic and endocrin organs among patients with beta thalassemia major who are on deferasirox or other iron chelators, Hacettepe University, Faculty of Medicine, Department of Pediatrics, Thesis of Pediatrics, Ankara, 2014. Thirtyseven patients with β thalassemia major who were being followed up in Hacettepe University, İhsan Doğramacı Children's Hospital, Division of Pediatric Hematology and on the same study drugs for at least 1 year were included. Cardiac, hepatic T2*, pancreas T2* and R2*, pituitary, thyroid T2 and R2 MRI were oredered twice with a median interval of 6 months (6-11 months. The patients were evaluated in terms of complete blood count, serum biochemistry and endocrinological tests, as well. The patients were grouped into two according to iron chelation type: deferasirox group and other chelators group. The groups were compared according to age, gender, splenectomy status, body weight percentile, height percentile, body mass index, laboratory parameters, and MRI T2* or T2 and/or R2* or R2 values, and the changes (δ-delta) in these parameters were evaluated. Of the study group, 54.9% of the patients were found to have osteopenia, 8.1% had hypothyroidism, 8.1% had hypogonadotropic hypogonadism and 7.1% had diabetes mellitus. No statistically significant difference was identified between drug groups in terms of hypogonadism, hypothyroidism, hypopituitarism and osteoporosis. Almost all of the patients in the study group were found to have pituitary iron deposition according to the previously determined cut-off values with measurements from the healthy controls. In both drug groups, the iron accumulation in thyroid gland was found to increase in the second MRI measurements. Despite the limiting factors of small sample size and short follow-up time, deferasirox and the other drug group were found to have similar iron chelation effect. Among the all patients included in the study, pancreas R2* and cardiac T2* values were found to have a negative correlation, indicating increased iron accumulation in pancreas in parallel with cardiac iron accumulation. Fasting blood glucose level and T2* pancreas MRI measurements were found to be in negative correlation, significantly. On the other hand, fasting insulin and R2* pancreas MRI were found to be in positive correlation. This indicated that the increase in pancreas iron overload was in paralel with the increase in fasting insulin. A negative correlation was found between hepatic T2* value and HOMA-IR, indicating the relationship between increased hepatic iron and insulin resistance. Our results indicated that endocrinopathy rates are common among the patients with β thalassemia major and the importance of follow-up of these patients with blood tests and T2* or T2 and/or R2* or R2 for the detection of iron status in the endocrine organs, in addition to cardiac and hepatic T2* evaluations. Since cardiac T2* measurements are more commonly evaluated in these patients, the patients who were found to have cardiac iron loading in these evaluations should be more meticulously tested for insulin resistance and diabetes mellitus. Furthermore, the patients who were found to have hepatic iron loading were suggested to be tested for insulin resistance, especially with HOMA-IR measurements.
Benzer Tezler
- Çocukluk çaği beta talasemi major tanili hastalarda gelişen glukoz metabolizma bozukluklarinin retrospektif değerlendirilmesi
Retrospective evaluation of glucose metabolism disorders developed in pediatric patients diagnosed with beta thalassemia major
İREM İNCEFİDAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ELİF GÜLER KAZANCI
- Talasemi majorlu hastalarda kullanılan oral şelatörlerin yan etkileri
Adverse effects of oral chelators in thalassemia major patients
BEGÜM AKDAĞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAkdeniz ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. ÖMER DOĞRU
- Beta talasemi major hastalarında pankreas usg ve mrg bulgularının glukoz tolerans testi ile ilişkisinin değerlendirilmesi
Assessment of pancreatic ultrasonography and mri findings in relation to glucose tolerance test in patients with beta thalassemia major
YASEMİN ALTINTAŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
Radyoloji ve Nükleer TıpMustafa Kemal ÜniversitesiRadyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SİNEM KARAZİNCİR
- Kronik transfüzyon yapılan beta talasemi majörlü hastalarda serum IgA ve tükürük sIgA düzeylerinin ağız ve diş sağlığına etkisi
Serum IgA and sIgA levels effect on the oral and dental health, patients who has been chronic transfüsed beta talasemia major
ADEM SAYDAM
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıKahramanmaraş Sütçü İmam ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MESUT GARİPARDIÇ
- Talasemi major tanılı olguların renal fonksiyonlarının değerlendirilmesi
Evaluation of renal functions of patients diagnosed with thalassemia major
GÜLCİHAN ÖZEK
Tıpta Yan Dal Uzmanlık
İngilizce
2013
HematolojiSağlık BakanlığıÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. RAZİYE CANAN VERGİN