Expression and functional analysis of CCRL2 atypical chemokine receptor variants on breast cancer cells
CCRL2 atipik kemokin reseptör varyantlarinin meme kanseri hücreleri üzerinde ekspresiyonu ve fonksiyonel analizi
- Tez No: 375005
- Danışmanlar: DOÇ. DR. GÜNEŞ ESENDAĞLI
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Onkoloji, Oncology
- Anahtar Kelimeler: Atipik kemokin reseptörü, CCRL2, Kemokin, Rekombinant DNA teknolojisi, Atypical chemokine receptor, CCRL2, Chemokine, Recombinant DNA technology
- Yıl: 2014
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tümör Biyolojisi ve İmmünolojisi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Tümör Biyolojisi ve İmmünolojisi Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 193
Özet
Sarmadi, P. CCRL2 atipik kemokin reseptör variyantlarının meme kanseri hücrelerinde ekspresyonu ve fonksyonel analizi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Tümör Biyolojisi ve İmmünolojisi Programı, Doktora Tezi, Ankara, 2014. Kemokinler ve kemokin reseptörlerin kompleks ağı atipic (decoy) kemokin reseptörleri tarafından regüle edilir. Atipik kemokin reseptörleri inflammatuvar yanıtların sonlandırılmasında rol oynarlar ve CCRL2 en yeni üyedir. CCRL2'nin CCL5, CCL19, ve chemerin'e bağlandığı ve bu kemokinlerin lokal konsantrasyonunu azalttığı öne sürülmüştür. İnsan CCRL2 geninin iki varyantı vardır; CRAM-A ve CRAM-B. Bu çalışmada, CRAM-A ve CRAM-B ekspresyonu RT-PCR yöntemi ile meme kanseri hücre hatlarında, periferik kan mononükleer hücrelerinde (PBMC), ve izole edilmiş immün hücrelerde IFN-γ veya LPS uyarımından sonra belirlendi. pCRAM-A/B-IRES2-EGFP rekombinant DNA'ları oluşturuldu ve PCR, restriksyon kesimi, ve DNA dizileme analizi ile doğrulandı. Bu plazmid HEK293T hücre hattına, MDA-MB-468 ve BT-474 meme kanseri hücre hatlarına transfekte edildi. Transfeksyon etkinliği (GFP ekspresyonu) ve rekombinant CRAM ekspresyonu akım sitometri ile analiz edildi. Fonksyonel analizi için, Ca2+ flux, ligand bağlanma, reseptör internalizasyonu, ve ligand uzaklaştırma deneyleri yapıldı. Beklendiği gibi, CCL5, CCL19, ve chemerin hücre içi Ca2+ akımını uyarmadı. Meme kanseri hücreleri üzerinde, CRAM-A ekspresyonu özellikle IFN-γ uyarımından sonra arttı. CCL19 hücre dışı ortamdan en etkin şekilde uzaklaştırılan kemokindi. Bu etki rekombinant CRAM-A ile transfekte edilmiş hem HEK293T ve hem BT-474 hücre hatlarında görüldü. Bu sonuçlara göre, CRAM-A ekspresyonunun tümöre doğru T hücre infiltrasyonunu azaltabilen bir immün kaçış makanizması olarak görev yapabilecesi düşünülmüştür.
Özet (Çeviri)
Sarmadi, P. Expression and functional analysis of CCRL2 atypical chemokine receptor variants on breast cancer cells. Hacettepe University Institute of Health Sciences, Tumor Biology and Immunology Program, PhD Thesis, Ankara, 2014. The complex network of chemokines and chemokine receptors is regulated by atypical (decoy) chemokine receptors. Atypical chemokine receptors play role in the termination of inflammatory responses and CCRL2 is the newest member. CCRL2 has been suggested to bind CCL5, CCL19 and chemerin and to decrease their local concentration. Human CCRL2 gene has two variants; namely, CRAM-A and CRAM-B. The aim of this work is to investigate the expression and the functions of these variants in breast cancer cells. CRAM-A and CRAM-B expression were determined with RT-PCR in breast cancer cell lines, PBMCs, and purified-immune cells under IFN-γ or LPS stimulation. pCRAM-A/B-IRES2-EGFP recombinant DNAs were constructed and confirmed by PCR, restriction digestion and DNA sequencing analysis, and transfected into HEK293T cell line, and MDA-MB-468 and BT-474 breast cancer cell lines. Transfection efficiency (GFP expression) and recombinant CRAM expression were examined by flow cytometry. For functional analyses; Ca2+ flux (FuraRed II staining), ligand binding, receptor internalization and ligand removal assays were performed. As expected, CCL5, CCL19 and chemerin did not stimulate intracellular Ca2+ flux. On breast cancer cells, CRAM-A expression was specifically increased upon IFN-γ stimulation. CCL19 was the most efficiently removed chemokine from the extracellular milieu. This effect was observed both in HEK293T and BT-474 cell lines transfected with recombinant CRAM-A. Therefore, CRAM-A expression may serve as an immune evasion mechanism that mitigates T cell infiltration towards the tumor.
Benzer Tezler
- Amsacta moorei entomopoksvirüs protein kinaz geninin karakterizasyonu ve fonksiyonel analizi
Functional analysis and characterization of protein kinase gene (AMV197) of Amsacta moorei entomopoxvirus
HACER MURATOĞLU
Doktora
Türkçe
2010
BiyolojiKaradeniz Teknik ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ZİHNİ DEMİRBAĞ
- Investigation of the effects of nicotine and levamisole on SW620 colon adenocarcinoma cells using a customized R-routine for automated microarray analysis
Nikotin ve levamisolün SW620 kolon adenokarsinom hücreleri üzerindeki etkilerinin araştırılması ve otomatik mikrodizi analizi için özel R program rutini geliştirilmesi ve uygulanması
MUAMMER ÜÇAL
Yüksek Lisans
İngilizce
2010
Genetikİhsan Doğramacı Bilkent ÜniversitesiMoleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZLEN KONU
- Domates fw2.2 verim geninin buğday ortologlarının klonlanması ve önemli buğday çeşitlerinin genomik ve fonksiyonel genomik bazında fw2.2 buğday ortologu ile taranması
Cloning of wheat orthologous of tomato fw2.2 yield gene and genomic and functional genomic analysis of wheat varieties by fw2.2 wheat orthologous
EMRE İLHAN
- İnsülin sinyal iletimini düzenleyen potansiyel mikroRNA moleküllerinin belirlenmesi ve bu mikroRNA'ların fonksiyonel analizleri
Determination of potential microRNA molecules regulating insulin signal transduction and functional analysis of these microRNAs
AYKUT BOSTANCI
Doktora
Türkçe
2022
BiyolojiKaramanoğlu Mehmetbey ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÖKHAN SADİ
- Functional analysis of transgelin in breast cancer
Meme kanserinde transgelin geninin fonksiyonel analizi
NAZLI DEĞER
Yüksek Lisans
İngilizce
2018
Biyolojiİhsan Doğramacı Bilkent ÜniversitesiMoleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. IŞIK YULUĞ