Development of a new targeted liposomal delivery system of doxorubicin modified with lymphoma cell specific antibody
Lenfoma tedavisine yönelik lenfosit hücrelerine özgün antikor ile hedefli, doksorubisin içeren çift etkili yeni lipozomal salım sistemi geliştirilmesi
- Tez No: 385064
- Danışmanlar: DOÇ. DR. DİLEK KESKİN, DOÇ. DR. AYŞEN TEZCANER
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Biyoloji, Biyomühendislik, Mühendislik Bilimleri, Biology, Bioengineering, Engineering Sciences
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2014
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Mühendislik Bilimleri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 93
Özet
Lenfoma hücrelerine karşı, doksorubisin içeren üç farklı sistem oluşturulmuştur. İlk yaklaşım, doksorubisin içeren lipozomları antikor bağlayarak hedeflemekti. Hücre içine alınma özelliği bulunmayan CD20 antikorları, Namalwa hücrelerini hedeflemek için kullanıldı ve hücre içine alınma özelliği olan CD30 antikoru ile lipozomlar B lenfosit hücrelerine hedeflendi. Hedefli, doksorubisin yüklü, iki ayrı lipozom sistemi geliştirildi ve lenfoma hücrelerine karşı sitotoksiteleri hedefli olmayan lipozom formülü ile karşılaştırıldı. Hedefli lipozom sistemleri, 100nm'lik bir lipozom (HSPC:Kolesterol:DSPE-PEG; 2:1:0.2) yüzeyine“92”adet anti-CD20 veya“31”adet anti-CD30 antikoru bağlanabilicek şekilde optimize edildi. Namalwa hücreleriyle 48 saat etkileşimden sonra, anti-CD20 antikoru ile hedefli lipozomlar %87 sitotoksisiteye neden olurken, hedefli olmayan lipozomlar sadece %19 sitotoksisite yaratabilmiştir. Ancak CD30 antikoru ile hedefli lipozomların sebep olduğu hücre ölüm yüzdesindeki artış, kullanılan anti-CD30 antikor sayısının yetmemesinden dolayı yeterince açık gözlenemedi. Bu yüzden sistemin optimizasyonu devam etmektedir. İkinci çalışmamızda, doksorubisin'in Namalwa hücreleri üzerindeki toksik etkisinin, hücreler önceden calcitriol'e maruz bırakıldığında artabilme olasılığı araştırılmıştır. İlaçların birlikte oluşturduğu etki ilk olarak Namalwa hücreleri üzerinde ilaçları serbest olarak etkileştirerek gözlendi. Bu çalışmada Namalwa hücrelerinin calcitriol ile 72 saatlik ön maruzundan sonra doksorubisine çok daha duyarlı olduklarını gösterdik. Daha sonra iki ilaç birlikte lipozom içine hapsedildi ve oluşturdukları toksisite sadece doksorubisin yüklü lipozomların oluşturduğu ile karşılaştırıldı. Doksorubisin ve calcitriol aynı lipozoma yüklenmesinin daha hızlı ve daha az konsantrasyonlarda, daha yüksek toksisiteye neden olduğu görüldü. Geliştirilmiş lipozom sistemleri başarıyla üzretildi ve sadece doksorubisin yüklü lipozomlar ile karşılaştırıldığında daha üstün bir toksisite elde edildi.
Özet (Çeviri)
Three doxorubicin loaded drug carrier systems were prepared against Lymphoma diseases. The first approach was to target DXR loaded liposomal system by attaching cell specific antibodies. Non-internalizing anti-CD20 antibody was used to target Namalwa cells and internalizing anti-CD30 antibody was used to target B lymphoma cells. Targeted DXR loaded liposomes were prepared and their cytotoxicity against Lymphoma cells were compared with untargeted DXR loaded liposomes. The targeted liposome formulations were optimized to have around“92”anti-CD20 and“31”anti-CD30 antibodies per single 100 nm sized liposome (HSPC:CHOL:DSPE-PEG; 2:1:0.2). After 48 hours of incubation with Namalwa cells, anti-CD20 targeted DXR loaded liposomes caused over 87% toxicity while untargeted liposomes resulted with 19% cell death. However, anti-CD30 targeted liposomes toxicity improvement compared to untargeted liposomes was not clear due to less number of targeting moieties/cell in the study. So, this system will be further optimized. A second study was performed to investigate possible doxorubicin cytotoxicity enhancement by calcitriol pretreatment on Namalwa cells. The combinational effect of both agents was investigated firstly by treating Namalwa cells with their free form. We showed that Namalwa cells are more susceptible to DXR after 72 hours of calcitriol pretreatment. Then both agents co-loaded to liposomes and cytotoxicity compared with only doxorubicin loaded liposomes. Calcitriol and DXR co-loading to liposome, enhances cytotoxicity with in a shorter time with lower concentrations. Both modified liposomal systems prepared successfully and caused improved toxicity relative to DXR loaded liposomes.
Benzer Tezler
- Anti-parkinsonian drug delivery across the blood-brain barrier
Kan-beyin bariyerinden beyine anti-parkinson ilaç taşınması
ZEYNEP BARÇİN
Yüksek Lisans
İngilizce
2014
BiyomühendislikOrta Doğu Teknik ÜniversitesiBiyoteknoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. DİLEK KESKİN
YRD. DOÇ. DR. SEVAL KORKMAZ
- Development of gemcitabine and clofazimine co-loaded liposomal delivery system for osteosarcoma treatment
Osteosarkom tedavisi için gemsitabin ve clofazimin yüklü lipozomal salım sistemi geliştirilmesi
YAĞMUR ÇALIŞKAN
Yüksek Lisans
İngilizce
2016
BiyoteknolojiOrta Doğu Teknik ÜniversitesiBiyoteknoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. DİLEK KESKİN
DOÇ. DR. CAN ÖZEN
- İlaç taşıyıcı sistemlerde kullanılmak üzere kansere hedeflendirilmiş poli(2-etil-2-oksazolin) temelli nanopartiküllerin sentezleri ve karakterizasyonları
Synthesis and characterizations of cancer-targeted poly(2-ethyl-2-oxazoline) based nanoparticles for use in drug delivery systems
SEVGİ GÜLYÜZ
Doktora
Türkçe
2021
Biyoteknolojiİstanbul Teknik ÜniversitesiKimya Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ONUR ALPTÜRK
DR. ÖZGÜR YILMAZ
- Generation of nanocarrier systems with s layer proteins
S katman proteinleri ile nanotaşıyıcı sistem üretimi
MEHMET HİKMET ÜÇIŞIK
Doktora
İngilizce
2014
BiyoteknolojiUniversität für Bodenkultur Wien (University of Natural Resources and Life Sciences, Vienna)Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BERNHARD SCHUSTER
- Development of multifunctional nanoparticles validated by an intravital tumor model
Bir intravital tümör modeli tarafından onaylanmış çok işlevli nanopartiküllerin geliştirilmesi
AHMET CAN ERTEN
Doktora
İngilizce
2010
Elektrik ve Elektronik MühendisliğiUniversity of California San DiegoElektrik ve Bilgisayar Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SADIK ESENER