Geri Dön

The moral dimension of disguise and role-playing in Ben Jonson's Volpone, The Alchemist and The Silent Woman

Ben Jonson'un Volpone, The Alchemist ve The Silent Woman adlı oyunlarında kılık değiştirme ve rol yapmanın ahlaki boyutu

  1. Tez No: 399975
  2. Yazar: ÇAĞLA TEKİN
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. MARGARET JEANNE MARİE SÖNMEZ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: İngiliz Dili ve Edebiyatı, English Linguistics and Literature
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2015
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 125

Özet

Bu tez Ben Jonson'un Volpone, The Alchemist ve The Silet Woman adlı oyunlarında, birden fazla kimliğe bürünerek, oyun içinde oyun oynayan kahramanları aracılığı ile, seyirciye kılık değiştirme ve rol yapmanın ahlaki açıdan yanış olduğunu göstermeye çalışmasını konu etmektedir. Klasikçi bir oyun yazarı olarak Jonson, başta Seneca olmak üzere,Stoa felsefesinden etkilenmiş, Seneca gibi hayatın bir sahne olduğı benzetmesinden yola çıkarak, ideal insanın oyandığı role başından sonuna kadar sadik kalan kişi olduğunu savumuştur. Kimliksek tutarlılığa aykırı olarak yapılan her hareketin ahlaki açıdan yanlı olduğunu düşünen Jonson, sanaçının toplumu eğitme görevi olduğuna inanan bir hicivci olarak sahneye içinde yaşadığı zamanın sosyal durumunu yansıtmış, kılık değiştiren ve rol yapan kahramanlarını cezalandırarak, seyirciye ahlaki mesajını vermeye çalışmıştır.

Özet (Çeviri)

This thesis studies the plays Volpone, The Alchemist and The Silent Woman in order to show that through his characters who multiple identities, Ben Jonson aimed to show his audience that disguise and role-playing are morally wrong. As a classist, Jonson was influenced by Stoicism (mainly by Seneca). Therefore, Jonson, following Stoic's analogy of life as a stage, thought that the ideal man was the person who remained loyal to his role from beginning to end. Jonson as a satirist who found every act that threatened self integrity immoral, aimed to awaken his audience to social and moral realities of his time by reflecting his time on stage; and by punishing his disguisers and role-players, who take advantage of other characters, he aimed at transmitting his moral message.

Benzer Tezler

  1. Ahzâb Sûresi'nde kişiye yönelik emir ve yasakların ahlâkî boyutu

    The moral dimension of the orders and personal prohibitions in Surah Ahzab

    ESAT ÇİĞNİTAŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    DinErzincan Binali Yıldırım Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ SABRİ DEMİRCİ

  2. Ahkâm ayetlerindeki ahlâkî boyut

    Moral dimension of ahkâm verses

    CEYDA GÜRMAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    DinMarmara Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUHSİN DEMİRCİ

  3. Allah'a imanın ahlaki boyutu

    Moral dimension of faith to God

    MUSTAFA ACAR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    DinSelçuk Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SÜLEYMAN TOPRAK

  4. Ahlâkî olgunluk-dindarlık ilişkisi: Adana örneği

    The relationship between moral maturity and religiosity: The case of Adana

    ALİ KOÇAK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    DinÇukurova Üniversitesi

    Felsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HASAN KAYIKLIK

  5. Görgü tanıklığında, ahlaki yargı değişiminin bellek hataları ve tanığın işlemleme performansı üzerine etkisi

    Effects of the moral judgement changing on the memory illusions and reaction performance in the eyewitness

    FATMA MAKAROĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    PsikolojiAnkara Üniversitesi

    Adli Psikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NURHAN ER