Geri Dön

Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi çocuk acil servisine 2013 yılında ilk başvuru sonrası erken dönem (ilk 3 gün) tekrar başvuran yenidoğan olgularının değerlendirilmesi

Assessment of neonatal cases who reapplied to Ankara University Medical Faculty pediatric emergency service in early term (within three days)

  1. Tez No: 406942
  2. Yazar: VELİ KORKMAZ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. DENİZ TEKİN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Yenidoğan Acilleri, Çocuk Acil Servisi, Revisit, Erken Dönem Revisit, Neonatal Emergencies, Pediatric Emergency Service, Reapplication, Early Term Revisit
  7. Yıl: 2015
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 122

Özet

Çocuk acil servislerinde 0–18 yaş arasında olan tüm hastalar değerlendirilmektedir. Uluslararası kabul görmüş triaj kategorilerine göre hastalar sınıflandırıldığında hastaların önemli bir kısmının aslında acil olmayan olguların olduğu görülmektedir. Tezimizde acil servise başvuran yenidoğanların ilk başvuru sebebleri ve erken dönem (ilk 3 gün) içinde tekrar başvuru sebepleri, tekrar başvuruda hastaneye yatış oranlarının saptanması ve hem yatış için risk faktörleri belirlenmesi, hem de gereksiz hasta başvurularını azaltmak için gerekli önlemler alınması açısından önerilerde bulunulmasi amaçlanmıştır. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Acil Ünitesine 01.01.2013- 31.12.2013 tarihleri arasında başvuran toplam 65.013 çocuk hastanın %3.2'si (2100) yenidoğan (ilk 28 günlük hasta)'dır. Acil servise başvuran toplam 2100 yenidoğanın % 5.7'si (121) ilk başvurudan sonraki 72 saat içerisinde acil servise tekrar başvurmuştur.Tekrar başvuran hastalar planlı olarak çağrılanlar ve plansız tekrar başvurular olarak değerlendirilmiştir. Hastaların % 62'si (75) plansız, % 38'i (46) planlı olarak acil servise erken dönemde (72 saat içerisinde) tekrar başvurmuşlardır. Grupların demografik özelliklerinden sadece ilk başvuru yaş günlerinde anlamlı farklılık saptanmıştır (p:0.000*). Her iki gruptki hastaların ilk başvuru ve tekrar başvuruda ki en sık şikayeti sarılıktır. İlk başvuruda hastaların % 72.7'sinden tanısal test istenmiş, tekrar başvuruda toplam % 71.9'undan tanısal test istenmiştir.Çalışmamızda tekrar başvuruların % 6.6'sı(8 hasta) hastaneye yatırılmıştır. Bu hastaların % 75'i plansız olarak tekrar başvurmuş, % 25'i ise planlı olarak hekim tarafından kontrole çağrılmış ve kontrolde yatış endikasyonu konularak hastaneye yatırılmıştır. Sonuç olarak acil servise başvuran yenidoğanların erken dönem tekrar başvuru oranları yüksek saptanmıştır. Tekrar başvuruda hastaneye yatırılarak tedavi edilenlerin daha çok hekimin kontrole çağırmadığı hastalar olduğu saptanmıştır. Erken dönem tekrar başvuru oranının yüksek olması, ailelere kötüleşme risk faktörlerinin iyi aktarılamadığını düşündürmüştür. Keza; tekrar başvuruda hasteneye yatırılarak tedavi edilenlerin planlı kontrole çağrılmamış olması da; yenidoğan acilleri konusundaki farkındalığımızı artırmamız gerektirdiği izlenimi vermiştir.

Özet (Çeviri)

In pediatric emergency services, all patients aged 0-18 years are assessed. When patients applying to pediatric emergency services are classified according to internationally accepted triage categories, a considerable amount of them seem to be non-emergency cases. In this thesis, we aimed to determine the causes of newborn babies' first applications, and reapplications in an early period (within three days). Furthermore, we aimed to determine the rate of hospitalization and the risks for hospitalization in reapplication. Also, another aim of the present study was to develop proposals to decrease the unnecessary applications in emergncy services. Among 65.013 children applying to to Ankara University Medical Faculty, Peditric emergency service between 01.01.2013-31.12.2013, 3.2% (2100) cases were neonates (at first 28 days of life). Of the 2100 neonates, 5.7 % (121) reapplied to emergency service within 72 hours. Reapplications were classified as planned or unplanned revisits. Sixty two percent (75) of reapplications were unplanned, and 38 % (46) were planned applications. Among sociodemographic characteristics of the two groups, only age (days) at the first application differed significantly (p:0.000). The most common complaint in the first and second applications was icterus. In the first application, 72.7 % of patients underwent diagnostic tests. As for the reapplying cases, 71.9 % underwent diagnostic tests. Among reapplying cases, 6,6 % (8 patients) were hospitalized. Of the 8 patients hospitalized, 75 % had reapplied planlessly while 25 % had been called for a control visit. Consequently, reapplication rate of neonates to emergency services within a short period was found to be high. Also we detemined that the majority of patients hospitalized in the second application were the ones reapplying without a planned control visit. We considered that the high reapplication rate might have stem from providing the parents with inadequate information about risks for deterioration. On the other hand, the condition that the cases hospitalized in reapplication were not planned controls indicates that the avareness regarding neonatal emergencies should be increased among physicians.

Benzer Tezler

  1. Riskli travma nedeniyle çocuk acil servisine başvuran hastaların klinik, laboratuvar ve görüntüleme bulgularının değerlendirilmesi

    Evaluation of clinical signs, laboratory test results and imaging modalities of risky trauma patients admitted to the pediatric emergency department

    MURAT TEKGÜÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıHacettepe Üniversitesi

    Dahili Tıp Bilimleri Bölümü

    DOÇ. DR. ÖZLEM TEKŞAM

  2. Acil servise ateş şikayetiyle başvuran 0-90 günlük hastaların incelenmesi ve hekim yaklaşımlarının uluslararası rehberlere uygunluğunun değerlendirilmesi

    Examination of 0-90 day patients admitted to emergency department with the complaint of fever and evaluation of the adherence of physician approaches to international guidelines

    ÜMMÜ BİLGE SARIBACAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TAYFUN UÇAR

  3. Kendine zarar verme girişimi ile çocuk acil servisine başvuran ergen hastaların diğer riskli davranışları ve baş etme becerileri

    Other risky behaviors and coping skills of adolescent patients who apply to the pediatric emergency department with self-harm

    SELİN ÇETİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HALİSE AKÇA

  4. Acil servise başvuran ve N-Terminal pro-BNP düzeyi istenen çocuk hastalarada N-Terminal pro-BNP düzeylerinin kardiyak ve non-kardiyak hastalık ayrımında faydası

    The utility of n-terminal probnp levels in distinguishing between cardiac and non-cardiac diseases in pediatric pati̇ents who present to the emergency department andhave N-Terminal pro-BNP levels requested

    GIULNAR MAMEDOVA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İBRAHİM ECE

  5. 1-36 ay yaş grubu çocuklarda temporal arter termometresi ile vücut ısısı ölçümünün diğer ölçüm metodları ile karşılaştırılması

    Comparison of temporal artery thermometer and other body temperature measurement methods in children aged 1-36 months

    CANSU AYDIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÜLSÜM İCLAL BAYHAN