Göz kapağı miyoklonisi olan idyopatik jeneralize epilepsi olgularında klinik ve EEG özellikleri, göz kırpma refleksi ile Glut-1 mutasyonunun araştırılması
The investigation of clinical and EEG features, blink reflex findings and Glut-1 mutations in patients with idiopathic generalized epilepsy presenting with eyelid myoclonia
- Tez No: 408173
- Danışmanlar: PROF. DR. BETÜL BAYKAN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Genetik, Nöroloji, Genetics, Neurology
- Anahtar Kelimeler: göz kapağı miyoklonisi, göz kapağı miyoklonili absans epilepsi, GLUT-1, göz kırpma refleksi toparlanması, idyopatik jeneralize epilepsi, eyelid myoclonia, eyelid myoclonia with absences, GLUT-1, blink reflex recovery, idiopathic generalized epilepsy
- Yıl: 2015
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Nöroloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 100
Özet
Giriş: Göz kapağı miyoklonisi (GKM), idyopatik jeneralize epilepsilerde (İJE) görülebilen, absans nöbetlerinin de eşlik edebildiği,“International League Against Epilepsy”(ILAE) sınıflamalarında farklı bir nöbet tipi olarak yerini almış ancak az araştırılmış bir tablodur. Bu özgün nöbet tipinin en çok tariflendiği durum ise henüz tartışmalı olan ve ILAE sınıflamasında ayrı bir sendrom olarak kabul görmeyen göz kapağı miyoklonili absans epilepsi (GKMAE) sendromudur. Bilgi eksikliği nedeniyle diğer İJE'lerden ayırdedilemeyen ve geç tanı konulabilen bu sendromda nöbetlerin erken yaşta ortaya çıktığı ve görece antiepileptik ilaç (AEİ) tedavisine dirençli olduğu bilinmektedir. Bu çalışmada, erken başlangıçlı absans epilepsisinde ve mental tutulumu da olan bazı İJE olgularında saptanmış olan GLUT-1 (diğer adıyla SLC2A1) genindeki mutasyonların GKM ile seyreden İJE (GKM-İJE) olgularında taranması, klinik ve EEG özellikleri arasındaki ilişkisinin değerlendirilmesi ve bu özel nöbet tipinin ortaya çıkmasında beyin sapı yapılarının katkısının araştırılması amacıyla göz kırpma refleksi incelemesinin yapılması hedeflenmiştir. Yöntem: Çalışmaya ILAE 2010 kriterlerine göre İJE tanısı almış ve GKM tarif eden ardışık hastalar etik kurul onayı ve bilgilendirilmiş olurları alındıktan sonra dahil edilmiştir. Her hastanın klinik özellikleri ve sendromları, AEİ tedavisine yanıtları, EEG bulguları standart bir form ile incelenmiştir. Genetik incelemeye alınabilen GKMİJE olgularında ve kontrol grubunu oluşturan absans nöbetli diğer İJE olgularında GLUT-1 genine ait tüm ekzonlarda dizayn edilen primerlerle polimeraz zincir reaksiyonu sonrası dizileme analizleri yapılmıştır. Ayrıca GKM-İJE grubunda yapılan göz kırpma refleksi incelemesi sonuçları, yaş ve cins olarak benzer kontrol gruplarını oluşturan sağlıklı bireyler ve absans nöbeti olmayan benzer AEİ alan juvenil miyoklonik epilepsi (JME) olguları ile karşılaştırılmıştır. Bulgular: GKM tarif eden ve İJE tanısı almış ardışık 352 hastadan, 31'i (%77,5) kadın, 9'u (%22,5) erkek 40 hasta çalışmaya alındı. Hastaların yaş ortalamaları 30,72±8,92, takip süreleri 8,48± 6,66 yıldı. Febril nöbet öyküsü 7 (%17,5) hastada saptandı. Ailede epilepsi öyküsü 24 (%60) olguda mevcuttu. Hastaların ilk nöbet başlangıç yaşı 9,61±4,69 idi. Yirmialtı (%65) olgunun ilk ortaya çıkan nöbet tipi GKM idi ve 12 (%30) olguda absans nöbeti yoktu. Hastaların %50'si klinik olarak, %75'i ise EEG incelemesinde fotosensitif özellik göstermekteydi. Tüm olguların %37,5'i GKMAE, %22,5'i İJE-Sınıflandırılamayan, %12,5'i çocukluk çağı absans epilepsisi, %12,5'i juvenil absans epilepsi, %7,5'i JME, %2,5'i geç başlangıçlı absans epilepsi, %2,5'i GKMAE+temporal lob epilepsisi, %2,5'i JME+GKMAE tanısını aldı. Son kontrolde olguların sadece %10'u ilaçsızdı, %75'i monoterapi, %15'i ise politerapi altındaydı. Prognoz açısından %70'i AEİ tedavisine iyi, %20'si orta yanıtlıydı, %10'u ise dirençliydi. GKM-İJE grubumuzda %12,5 oranında absans status epileptikus saptandı. Olguların %27,5'inde AEİ kesimi ya da doz azaltılması sonrasında nüks geliştiği gözlendi. Tüm olgularda görülen jeneralize epileptiform anomalinin %79,4 oranında belirgin multidiken özelliği gösterdiği, %38,4'ünde asimetrik olarak başladığı görüldü. Görsel aura tarif eden 6 olgu olduğu dikkati çekti. Eşlik eden fokal epileptiform anomali oranı ise %48,7 idi. Göz kapama duyarlılığı (GKD) olguların %87,1'inde saptanırken, fotik stimülasyon ile GKD %23 oranında vardı. Onbeş olguda (%37,5) posterior dikensi alfa aktivitesi gözlendi. EEG incelemesinde 4 olguda miyokloni, 8'inde absans ve 7'sinde de GKMA olmak üzere toplam 19 olguda klinik ve elektrofizyolojik nöbet kaydı izlendi. Genetik açıdan incelenen 25 hastada ve kontrol grubunda GLUT-1 genine özgü mutasyon saptanmadı. Grupta sık saptanması ile dikkat çeken 9. ekzondaki polimorfizmleri taşıyan 12 olgunun klinik özelliklerinde istatistiksel anlamlı fark bulunmadı. Göz kırpma refleksi incelemesi yapılarak beyin sapı eksitabilitesi araştırılabilen 16 GKMİJE olgusunda, sağlıklı kontrol ve JME olgularına göre göz kırpma refleksi toparlanmasının eşik değer, alan ve amplitüd oranlarında istatistiksel anlamlılık saptanmadı. Tartışma: Çalışmamızda GKM'nin farklı bir nöbet tipi olduğu, GKMAE sendromu için belirleyici olmakla birlikte diğer İJE sendromlarında da görüldüğü doğrulanmıştır. Ayrıca GKMAE sendromunun kadınlarda sık görülme, genetik geçişin belirginliği, GKD ve yüksek oranda fotosensitivite gibi çarpıcı klinik ve EEG özellikleri ile diğer İJE sendromlarından ayrılmasının gerekli olduğu görüşüne varılmıştır. Göz kırpma refleksi sonuçları ele alındığında GKM-İJE grubunda interiktal olarak ilişkili beyin sapı yapılarında belirgin bir hipereksitabilite olmadığı, GKM'nin muhtemelen oksipital korteksle ilişkili mekanizmaların sonucu olarak ortaya çıkabileceği düşünülmüştür. Ayrıca aday gen olabileceği düşünülen GLUT-1 geninin mutasyonlarının, ön planda GKM-İJE de sorumlu olmadığı ancak bu konuda daha geniş hasta grupları ile yapılacak çalışmalara ihtiyaç olduğu görüşüne varılmıştır.
Özet (Çeviri)
Introduction: Eyelid myoclonia (EM) with or without absences which can occasionally be seen in idiopathic generalized epilepsies (IGE), have been classified albeit rarely studied, as a different type of seizures in the“International League Against Epilepsy”(ILAE) proposals. This peculiar seizure type is mostly depicted in eyelid myoclonia with absences (EMA) syndrome which is still debatable and not recognized as a distinct syndrome according to ILAE classification. It is known that, seizures can be seen at an early age and are relatively refractory to antiepileptic drugs (AED) but this syndrome can not be distinguished from other IGEs due to the lack of knowledge and there is a delay in diagnosis. In this study, it is aimed to screen the mutations in GLUT-1 (also known as SLC2A1) gene, found in some IGE patients associated with early-onset absence epilepsy and mental retardation, to investigate the relationships between clinical and EEG features in IGE patients with EM (EM-IGE) and finally to analyze the possible contribution of the brain stem structures by blink reflex studies in this special type of seizure. Methods: Consecutive patients describing EM, diagnosed with IGE according to ILAE 2010 criteria were included in this study after their written inform consent and ethic committee approval. Clinical characteristics, types of syndromes, EEG findings and response to AEDs of the patients were examined with a standard form. After polymerase chain reaction with designed primers, sequencing analysis were performed in all exomes of GLUT-1 gene in available EM-IGE patients and in other IGEs with absence seizures who constituted the genetic control group. Moreover, results of blink reflex studies in EM-IGE group were compared with two control groups of age and gender-matched healthy volunteers and juvenile myoclonic epilepsy (JME) patients without any absences and using similar AEDs. Results: Forty patients (31 females, 77.5%; 9 males, 22.5%) suffering from EM were included among 352 patients with IGE. The mean age of the patients was 30.72±8.92 (arithmetic mean ± standard deviation) with a follow-up period of 8.48± 6.66 years. Febrile seizure history was present in 7 (17.5%) and family history was reported in 24 (60%) patients. Mean age at epilepsy onset was 9.61±4.69 years. The presenting seizure type was EM in 26 (65%) patients, and absences were not seen in 12 (30%) patients. Clinical photosensitivity was reported in 50% of the whole group and 75% of them displayed photosensitivity on the EEG. Out of all cases, 37.5% were diagnosed with EMA followed by 22.5% IGE-nonclassified, 12.5% childhood absence epilepsy, 12.5% juvenile absence epilepsy, 7.5% JME, 2.5% late onset absence epilepsy, 2.5% EMA+temporal lobe epilepsy and 2.5% EMA+JME. In the last visit, only 10% of the patients were AED-free, whereas 75% were using monotheraphy and 15% were using polytherapy. Regarding to their prognosis, 70% of the group was classified as wellresponders, 20% as moderate and 10% as poor responders to AEDs. Absence status epilepticus was diagnosed in 12.5%. There were relapses in 27.5% of the cases after reducing the dose or withdrawal of AEDs. 79.4% of the seen generalized epileptiform discharges showed profound polyspike characteristics and 38.4% had an asymmetric onset. Visual aura was noticed in 6 of the cases. 48.7% of them also had accompanying focal epileptiform anomaly. Eye closure sensitivity (ECS) was seen in 87.1% whereas only 23% of them were noticed during photic stimulation. Fifteen patients (37.5%) had posterior spiky alpha activity on routine EEG. Myoclonia was observed in 4, absences in 8 and EMA in 7 out of the 19 patients with clinical and electrophysiological ictal recordings. No mutation has been found in GLUT-1 gene analyses in any of the 25 genetically examined patients and control group. No significant statistical difference in clinical features has been detected 12 individuals with frequent polymorphisms in 9th exome. There were no statistical difference in the threshold, amplitude and area ratios between healthy subjects, JME patients and 16 EM-IGE patients whose brain stem excitabilities were examined by blink reflex studies. Conclusions: Although EM is a different seizure type, decisive for the EMA syndrome, our study supported that it could be seen in other IGE syndromes. Moreover with the existing high frequency in women, predominance of genetic transition, salient clinical and EEG characteristics like ECS and photosensitivity, allowed us to speculate that there is a need for differentiating EMA from other IGE syndromes. We also thought that there has been no profound interictal hyperexcitability in the related brain stem structures of the EM-IGE group and EM has probably occurred due to potential mechanisms of occipital cortex excitability. Furthermore the GLUT-1 gene which we selected as a candidate gene, did not seem to be primarily responsible in EM-IGE patients but further research with large number of patients will be needed.
Benzer Tezler
- İdyopatik jeneralize epilepsili ailelerde kalıtım özellikleri ve genetik inceleme
Başlık çevirisi yok
NERSES BEBEK
- Fotosensitif idyopatik jeneralize epilepsi hastalarında prognoz ve transkranyal direkt akım stimülasyonunun EEG'de fotoparoksismal yanıt üzerine etkisi
The effect of transcranial direct current stimulation on photoparoxysmal response in EEG and prognosis in patients with photosensitive idiopathic generalized epilepsy
TÜLAY YILMAZ EROL
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Nörolojiİstanbul ÜniversitesiSinir Bilimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BETÜL BAYKAN
- Göz kapağı miyoklonili nöbetleri olan epilepsi hastalarının klinik, elektrofizyolojik ve prognostik özelliklerinin analizi
The analysis of the clinical, electrophsyological and prognostic features of patients with eyelid myoclonia seizures
PELİN NAR ŞENOL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
NörolojiHacettepe ÜniversitesiNöroloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. F. İRSEL TEZER FİLİK
PROF. DR. SERAP SAYGI
- Fotosensitif özellik gösteren epilepsili hastalarda klinik, EEG ve prognoz analizleri
Clinical, electroencephalographic, and prognostic analyses of photosensitive epileptic patients
HÜLYA OLGUN YAZAR
- Hacettepe Üniversitesi İhsan Doğramacı Çocuk Hastanesi Pediatrik Nöroloji Ünitesi'ne başvuran absans epilepsili hastaların sınıflandırılması ve izlemi
Classification and follow-up patients with absence epilepsia admitted to Hacettepe University İhsan Doğramacı Children Hospital Pediatric Neurology Department
ÖZGE UYSAL SOYER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2004
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıHacettepe ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. GÜZİDE TURANLI