İdyopatik jeneralize epilepsili ailelerde kalıtım özellikleri ve genetik inceleme
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 102927
- Danışmanlar: PROF.DR. AYŞEN GÖKYİĞİT
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Nöroloji, Neurology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2001
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Nöroloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 101
Özet
83 ÖZET İDYOPATİK JENERALİZE EPİLEPSİLİ AİLELERDE KALITIM ÖZELLİKLERİ VE GENETİK İNCELEME GİRİŞ: İdyopatik jeneralize epilepsiler (İJE), epilepsilerin yaklaşık %40'ını oluşturur. Olguların yansında ailesel özellik dikkati çeker. Bugüne kadar yapılmış olan bağlantı analizi çalışmalarında İJE ile ilişkili farklı kromozom lokalizasyonları bildirilmiştir. AMAÇ: Kalıtsal özellik gösteren jüvenil miyoklonik epilepsi (JME) ve çocukluk çağı absans epilepsili (ÇÇAE) ailelerde sendrom özelliklerini incelemek, sırasıyla 6p, 8q lokalizasyonlannın Türk İJE popülasyonunda sorumluluğunu araştırmak. GEREÇ VE YÖNTEM: Epilepsi polikliniğinde takip edilen, birinci derece akrabalarından en az birinde İJE tanısı olan 7'si JME, 3'ü ÇÇAE olmak üzere, toplam 10 olgunun ailesi incelenmiştir. 28'i hasta 74 olgunun nöbet özellikleri, özgeçmiş, soygeçmiş, nörolojik muayene ve EEG bulguları, tedaviye yanıtları, kalıtım özellikleri değerlendirilmiştir. Altı JME ailesinde 6p, 3 ÇÇAE ailesinde 8q lokusları için bağlantı ve haplotip analizleri uygulanmıştır. BULGULAR: On ailenin 6'sında akraba evliliği dikkati çekmiştir. Kalıtım modeli 8 ailede otozomal dominant, 2 ailede otozomal resesif geçiş ile uyumludur. Ailesel JME olgularının yaş, cins ve nöbet tipleri bu sendrom için bilinenlerden anlamlı farklılık göstermemektedir. Beş hastada ışık, birinde paternlere karşı duyarlılık tanımlanmıştır. 16 olguda EEG'de jeneralize epileptiform aktivite saptanmış, bunların 11 'inde fotik stimülasyon, 5'inde göz kapamanın deşarjları tetiklediği görülmüştür. Bu özellikler açısından 5 aile kendi içinde homojen bulunmuştur. Absans ailelerinde klinik ve laboratuar bulguları sendrom özelliklerinden farklılıklar göstermektedir. Başlıca nöbet tipi olan absanslara, olguların yarısında göz kapağı miyoklonileri eşlik etmektedir, özgeçmişlerinde zor doğum, kafa travması gibi özellikler görülmektedir. Biri sağlıklı 8 olguda jeneralize epileptiform anomali saptanmış, bunlann 4'ünde fotik stimülasyon sırasında göz kapama, 5'inde hiperventilasyon ile deşarjların tetiklendiği görülmüştür. Status epileptikus öyküsü olan 2 olguda fokal bulgular dikkati çekmiştir. Tedavisiz spontan remisyona giren olguların yanısıra yüksek doz kombinasyon tedavilerine dirençli nöbetleri olan olgular birarada bulunmaktadır. Bu özellikleri ile absans aileleri homojen bir görünüm sergilememektedir. 6 JME ve 3 ÇÇAE ailesinde yüksek polimorfizm gösteren markırlar ile yapılan haplotip ve bağlantı analizleri ile sırasıyla 6p ve 8q lokusları dışlanmıştır (Lod skor: < -2). SONUÇ: Kalıtım özelliklerinin ve göz kapama, ışık duyarlılığı gibi bulguların aileler arasında farklılık göstermesi İJE sendromunun farklı alt tipleri bulunduğunu düşündürmektedir. Ailelerimizde hastalıktan sorumlu genlerin 6 ve 8. kromozoma lokalize olmadığı gösterilmiştir. TARTIŞMA: Ailelerimizde sık bildirilen lokusları n dışlanması genetik heterojeniteyi desteklemektedir. Aileler arasındaki klinik farklılıklar, İJE sendromunun homojen olmadığını göstermektedir. Bu durum farklı genlerin varlığına veya hastalık geninin penetrans ve ekspresivitesindeki değişikliklere, çevresel faktörlerin etkisine bağlı olabilir.
Özet (Çeviri)
84 ABSTRACT INHERITANCE PATTERN AND GENETIC ANALYSIS OF FAMILIES WITH IDIOPATHIC GENERALIZED EPILEPSIES INTRODUCTION: Idiopathic generalized epilepsies (IGE) constitute 40% of all epilepsies. Half of the cases are inherited. Linkage analysis show multiple chromosomal localisation related to IGE. OBJECTIVES: Investigation of the clinical characteristics of families with inherited juvenile myoclonic epilepsy (JME) and childhood absence epilepsy (CAE); linkage analysis of 6p, 8q localisations in turkish population. MATERIAL and METHODS: Families of 7 patients with JME and 3 patients with CAE, all having at least one first degree relative with IGE were evaluated. Seizure characteristics, past and family history, neurological examination, inheritance patterns, EEG findings, and response to therapy of 74 cases were assessed. Twenty-eight out of 74 were affected. Linkage and haplotype analysis of 6p and 8q loci are performed for six JME and 3 CAE families. FINDINGS: Consanguinity was noted in 6 out of 10 families. The pattern of inheritance is compatible with autosomal dominant (AD) transmission for 8 families and autosomal recessive (AR) for 2 families. Age, sex, seizure types of familial JME patients are identical with typical features of this syndrome. Photosensitivity is described for 5 patients and pattern sensitivity for one. Generalized epileptic discharges has been observed in 16 cases, the discharges were triggered with photic stimulation in 1 1 of them, with eye closure in five. Five families were homogenious in terms of clinical and electrophysiological characteristics. Families with CAE exhibited unaccustomed and variable clinical and laboratory findings. In half of the cases, eyelid myocloni accompany absences which are the main seizure type. Features such as complicated delivery, head trauma were commonly noted in the past medical history of those cases. Generalized epileptiform abnormality was found in 8 cases investigated, including one healthy proband. The discharges were triggered with eye closure during photic stimulation in 4 of them and with hyperventilation in 5 of them. Focal EEG abnormalities were seen in 2 patients with a past history of status epilepticus. Both patients with spontanous remission without therapy and patients with refractory seizures to high dose combination therapy were encountered. Those diverse findings make the absence families a heterogenous group. Haplotype and linkage analysis performed on 6 JME and 3 CAE families, with highly polymorphic markers excluded 6p and 8q loci (Lod score: < -2). CONCLUSION: Differences in the inheritance pattern and clinical features between families, suggest the existence of different subtypes of IGE. The disease genes were not linked to 6th and 8th chromosomes in our families. DISCUSSION: Exclusion of frequently reported loci are in support of genetic heterogeneity. Clinical differences among families is in favor of the view that IGE syndrome is not homogenious. Those differences can be due to the existence of different genes, variability of penetrance or expressivity of the gene, or to the effect of environmental factors.
Benzer Tezler
- İdiyopatik jeneralize epilepsili ailelerde lokus ve gen analizi
Locus and gene analysis in families with idiopathic generalized epilepsy
İLKER KARACAN
- Identification of novel genes involved in the etiology of benign neonatal/infantile epilepsy syndromes and genetic epilepsy with febrile seizures plus (GEFS+)
Selim yenidoğan/bebeklik epilepsi sendromları ve ateşli nöbetli genetik epilepsi etiyolojisinde yer alan yeni genlerin belirlenmesi
SUNAY USLUER
Doktora
İngilizce
2015
GenetikBoğaziçi ÜniversitesiMoleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SERVER HANDE ÇAĞLAYAN
- Epilepsili çocuklar ve annelerin depresyon ve anksiyete bozukluklarının araştırılması
Başlık çevirisi yok
ORHAN BAKİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1997
Psikiyatriİstanbul ÜniversitesiPsikiyatri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ERTAÇ İLKAY
- Türk toplumundaki ailesel idyopatik jeneralize epilepsilerin klinik ve elektrofizyolojik olarak değerlendirilmesi
Clinical and electrophysiological evaluation of idiopathic generalized epilepsy syndromes in Turkish population
KADRİYE AĞAN-YILDIRIM
- Ailesel geçiş gösteren idiyopatik epilepsilerin genetik altyapısının aydınlatılması
Identifying genetic basis of familial idiopathic epilepsies
FEYZA NUR TUNCER