Fotosensitif idyopatik jeneralize epilepsi hastalarında prognoz ve transkranyal direkt akım stimülasyonunun EEG'de fotoparoksismal yanıt üzerine etkisi
The effect of transcranial direct current stimulation on photoparoxysmal response in EEG and prognosis in patients with photosensitive idiopathic generalized epilepsy
- Tez No: 790064
- Danışmanlar: PROF. DR. BETÜL BAYKAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Nöroloji, Neurology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2022
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Sinir Bilimi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Elektronörofizyoloji Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 140
Özet
GİRİŞ: Fotosensitif epilepsilerin uzun süreli prognozuna ilişkin çok az sayıda ve eski tarihli çalışmalar vardır. Fotosensitivite tedavisinde ilk seçenek olan valproik asit (VPA) teratojen etkisi nedeniyle, çoğu kadın olan hastalar için sorun teşkil etmektedir. Bu çalışmada retrospektif olarak fotosensitif idyopatik jeneralize epilepsili (İJE) hastaların uzun süreli prognozunu incelemeyi ve prospektif olarak epilepsi hastalarında alternatif ek tedavi amaçlı araştırılan transkranyal direkt akım stimülasyonunun (TDAS) EEG'de fotoparoksismal yanıt (FPY) üzerine akut etkisini araştırmayı amaçladık. YÖNTEM: En az 10 yıldır takipli, EEG'sinde FPY saptanan İJE hastalarının medikal kayıt ve EEG verileri incelenip demografik, klinik ve EEG özellikleri kaydedildi. Prognoza ilişkin veriler ve seyir tipleri ile elektroklinik değişkenler uygun istatistik yöntemlerle kıyaslandı. Ayrıca en az 2 EEG'sinde FPY saptanan İJE hastalarına birer hafta aralıklarla; aktif elektrod Oz'ye yerleştirilip, 2 mA, 20 dk süreyle, sahte, anodal, katodal TDAS şeklinde 3 farklı uygulama yapıldı. Uygulama öncesi ve sonrası EEG'lerde intermittan fotik stimülasyon (İFS) sırasındaki iki araştırmacı tarafından ölçülen diken dalga indeksleri (DDİ) karşılaştırıldı. BULGULAR: Prognoz çalışmasına dahil edilen 108 İJE hastasının ortalama takip süresi 16,79 ± 6,45 (10 – 42) yıldı, hastaların %74,1'i kadındı. Juvenil miyoklonik epilepsi (JME) (%37), juvenil absans epilepsi (JAE) (%15,7) ve göz kapağı miyoklonili absans epilepsi (GKMAE) (%14,8) hastaları grubun ana sendromlarıydı. Remisyon grupları açısından hastaların %28'i nüks-remisyon grubunda yer alıyordu; %14 hasta hiç remisyona girmemişti. Erken remisyon oranı %6 olup, görece düşüktü, kalan hastalar geç remisyon grubundaydı. En uzun nöbetsiz süre 6,25±5,8 yıl iken; en uzun jeneralize tonik klonik nöbetsiz (JTKN) kalınan süre 10,12±6 yıldı. Üç nöbet tipinin birlikte olması, eşlik eden ek fokal nöbet özelliği, konvulzif status epileptikus (KSE) öyküsü, self indüksiyon (Sİ), FPY'ye eşlik eden klinik bulgu, EEG deşarjlarında asenkroni ve fokal bulgu, FPY saptanan alt frekans sınırının düşük, üst frekans sınırının yüksek olması, FPY saptanan frekanslar arası aralığın geniş olmasını istatistiksel olarak anlamlı kötü prognostik faktörler olarak saptandı. TDAS çalışmasına tümü kadın 11 hasta onayları sonrası dahil edildi. Katodal TDAS sonrası, 3 hastada; anodal TDAS sonrası 1 hastada bazal EEG ve sham sonrası EEG'ye göre DDİ'de artış izlendi. DDİ değerleri anlamlı değişmediği halde 8 hasta subjektif olarak olumlu geri bildirimde bulundu. Yan etki olarak, sadece bir hastada ciltte geçici kızarıklık bildirildi. SONUÇ: Fotosensitif epilepsilerde geniş bir grupta yapılan ve uzun süreli takip açısından önemli olan çalışmamız çeşitli kötü prognoz belirteçlerini diğer İJE sendromlarına benzer şekilde saptamıştır. Ek olarak KSE, FPY'ye eşlik eden klinik bulgu varlığı, FPY saptanan frekans ağırlığının geniş olması bu epilepsi grubu için ilk defa kötü prognostik faktörler olarak bildirilmiştir. Yeni önerilen seyir gruplamasında ise fotosensitif İJE'lerde erken remisyonun nadir olduğu, çoğunlukla nüks-remisyonla seyrettiği ve yaklaşık %14'ünde remisyon görülmediği saptanmıştır. Bu bilgiler hastalara doğru prognostik bilgilendirme açısından önem taşımaktadır. Sınırlı örneklemde Oz uyarım bölgesi kullanarak, hem katodal hem anodal uyarım yapılan sham kontrollü TDAS çalışmamızda ise verilerimiz subjektif iyilik bildirimine karşın anlamlı düzeyde DDİ değişikliği olmadığı yönündeydi. Her ne kadar anlamlı veriler elde etmesek de plasebo etkisinden farklı olarak, subjektif pozitif etkinin de ek tedavide dikkate alınması ve geniş katılımlı yeni çalışmaların uzun süreli tedavi açısından gerektiğini düşünmekteyiz.
Özet (Çeviri)
INTRODUCTION: There are very few and outdated studies on the long-term prognosis of photosensitive epilepsies. Valproic acid (VPA), which is the first choice in the treatment of photosensitive epilepsy, creates a problem for patients, mostly women, due to its teratogenic effect. In this study, we aimed to retrospectively examine the long-term prognosis of patients with photosensitive idiopathic generalized epilepsy (IGE) and to investigate the acute effect of transcranial direct current stimulation (TDCS) on photoparoxysmal response (PPR) on EEG, which is prospectively investigated as an alternative adjunctive therapy in epilepsy patients. METHODS: Medical records and EEG data of patients with IGE, who were followed up for at least 10 years and had PPR in their EEG, were analyzed and their demographic, clinical and EEG characteristics were recorded. Prognostic data and course types and electroclinical variables were compared with appropriate statistical methods. In addition, three different applications as sham, anodal, and cathodal TDCS at one-week intervals were applied to IGE patients with PPR detected in at least 2 EEGs, by placing the active electrode in Oz, for 2 mA, 20 minutes. Spike wave indices (SWI) measured by two independent researchers were compared during intermittent photic stimulation (IPS) on EEGs before and after the application. RESULTS: The mean follow-up period of 108 IGE patients, included in the prognosis study, was 16.79 ± 6.45 (10 – 42) years; 74.1% of these patients were female. Patients with juvenile myoclonic epilepsy (JME) (37%), juvenile absence epilepsy (JAE) (15.7%), and absence epilepsy with eyelid myoclonia (EMAE) (14.8%) were the main syndromes of the cohort. In terms of the remission groups, 28% of the patients were in the relapse-remission group; 14% of the patients had never been in remission. The early remission rate was relatively low, 6%, and the remaining patients were in the late remission group. The longest seizure-free period was 6.25±5.8 years; the longest generalized tonic-clonic seizure-free (GTCS) time was 10.12±6 years. Coexistence of three seizure types, accompanying additional focal seizurefeatures, history of convulsive status epilepticus (CSE), self-induction (SI), clinical finding accompanying PPR, asynchrony and focal finding in EEG discharges, low lower and high upper frequency limits of PPR, and having a wide range of PPR frequencies were found to be statistically significant poor prognostic factors. Eleven patients, all female, were included in the TCDS study after their consents. After cathodal TCDS 3 patients; after anodal TCDS, 1 patient had an increase in SWI compared to baseline EEG and post-sham EEG. Although SWI values did not change significantly, 8 patients subjectively gave positive feedback. As a side effect, transient skin rash was reported in only one patient. CONCLUSION: Our study, which was conducted in a large group of photosensitive epilepsies and is important in terms of long-term follow-up, detected various poor prognosis markers similar to other IGE syndromes. In addition, CSE, the presence of clinical findings accompanying PPR, and the wide frequency range of PPR were reported as poor prognostic factors for this epilepsy group for the first time. In the newly proposed course types, it was found that early remission is rare in photosensitive IGEs, mostly with relapse-remission, and no remission was observed in approximately 14%. This information is important in terms of correct counseling for prognosis of these patients. In our sham-controlled TCDS study, in which both cathodal and anodal stimulation was performed using the Oz stimulation region in a limited sample, our data showed that there was no significant change in SWI, despite subjective well-being. Although we did not obtain significant data, we think that, unlike the placebo effect, the subjective positive effect should be considered in additional treatment and new studies can be planned in terms of long-term treatment.
Benzer Tezler
- Göz kapağı miyoklonisi olan idyopatik jeneralize epilepsi olgularında klinik ve EEG özellikleri, göz kırpma refleksi ile Glut-1 mutasyonunun araştırılması
The investigation of clinical and EEG features, blink reflex findings and Glut-1 mutations in patients with idiopathic generalized epilepsy presenting with eyelid myoclonia
GÜNEŞ ALTIOKKA UZUN
- Juvenil myoklonik epilepsi hastalarında renkli görme fonksiyonunun fotosensitivite ile ilişkisi
The relationship between color perspective function with photosensitivity in patients with juvenile myoclonic epilepsy
ELİF UYGUR KÜÇÜKSEYMEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
NörolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiNöroloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. YASEMİN BİÇER GÖMCELİ
- Juvenil miyoklonik epilepsili hastalarda kognisyon ve serum biyobelirteçlerinin değerlendirilmesi
Evaluation of cognition and serum biomarkers in patients with juvenile myoclonic epilepsy
ECEM AĞDAK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
NörolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiNöroloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FATMA GENÇ
- İdiyopatik jeneralize epilepside fotosensitivitenin optik koherens tomografi parametreleriyle ilişkisi
Optical coherence tomography parameters in idiopathic generalised epilepsy in relation with photosensitivity
MUAZZEZ GÖKÇEN KARAHAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
NörolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiNöroloji Ana Bilim Dalı
UZMAN EMEL UR ÖZÇELİK
- Juvenil miyoklonik epilepside interiktal elektroensefalogramda fokal bulgular
Focal abnormalities in interictal electroencephalogram in juvenile myoclonic epilepsy
DENİZ TUNCEL