Eksojen obezitesi olan çocuklarda metabolik sendrom ve tip 2 diyabet sıklığı
Prevelance of metabolic syndrome and type 2 diabetes in children with exogenous obesity
- Tez No: 408189
- Danışmanlar: PROF. DR. RÜVEYDE BUNDAK
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: obezite, çocuk, Tip 2 diyabet, metabolik sendrom, obesity, childhood, Type 2 diabetes, metabolic syndrome
- Yıl: 2014
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 107
Özet
Amaç: Obezite medikal ve sosyal açılardan ciddi sorunlara yol açan bir problemdir. Çocukluk çağı obezitesi ileriki yaşamda erişkin dönemi de etkilemekte, metabolik sendrom, Tip 2 diyabet, polikistik over sendromu, kardiyovasküler hastalıklar, kolik olmayan karaciğer yağlanması, koroner arter hastalığı gibi bir çok morbidite ve mortaliteye yol açan bir durumdur. Biz de bu çalışmamızda aşırı tartılı veya obez çocuklarda Tip 2 diyabet ve metabolik sendrom sıklığını araştırmayı amaçladık. Gereç ve yöntem: Çalışmamızda İstanbul Üniversitesi, Büyüme Gelişme ve Pediatrik Endokrinoloji Bilim Dalı Polikliniği'ne fazla kilolu olma şikayeti ile 2000 ve 2013 tarihleri arasında başvurmuş olan 474 hastanın poliklinik dosya bilgileri geriye dönük olarak incelendi. Hastaların özgeçmiş, soygeçmiş bulguları, başvuru, 6.ay ve yıllık izlemine göre fizik muayene ve laboratuar bulguları kaydedildi. Metabolik sendrom modifiye WHO kriterlerine göre tanımlandı. Sonuçlar: Hastaların (kız:239 ve erkek:235) geliş yaş ortalaması 10,91±3,06 (0,90-17,20) yıl, %20,5'i (n: 97) aşırı tartılı ve %79,5'i (n:377) obez idi. Modifiye WHO kriterlerine göre metabolik sendrom sıklığı tüm grupta %30,8, obezlerde %37,7 ve aşırı tartılılarda %4,1 olup aralarındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Metabolik sendromluların %71,4'ünde dislipidemi, %23,7'sinde kolesterol yüksekliği, %55,7'sinde trigliserid yüksekliği, %19,8'inde HDL düşüklüğü, %61,6'sında tansiyon yüksekliği, %97,3'ünde VKİ >95 p, %91,1'inde insülin yüksekliği ve %83,2'sinde HOMA-IR yüksekliği tespit edildi. ADA kriterlerine göre 45 hastada (% 9,5) bozulmuş açlık glikozu, 24 (%5) hastada bozulmuş glikoz toleransı, 4 (%0,84) hastada Tip 2 diyabet saptandı. İzlemde öncesinde insülin direnci ve aile öyküsünde diyabet olan bir hastada 4.yılında Tip 2 diyabet tanısı aldı. Tartışma: Aşırı tartılı veya obez olmak metabolik sendrom ve tip 2 diyabet gelişimi için temel risk faktörüdür. Bu nedenle bu komplikasyonların önlenmesi için obezite ile mücadele önemlidir.
Özet (Çeviri)
Objective: Obesity is an issue of serious medical and social corcern. Childhood obesity tracks into adulthood, thus increasing the risk for the metabolic syndrome, type 2 diabetes, polycystic ovarian syndrome, hypertension, non-alcoholic fatty liver disease, dyslipidemia and coronary artery disease later in life. We aimed to compare prevelance of metabolic syndrome and type 2 diabetes in obese and overweigth children. Methods: Subjects were children and adolescents who presented with obesity complaint to İstanbul University, Department of Pediatric Endocrinology Unit between 2000-2013 years. Data were collected retrospectively. A total of 474 obese and overweigth children were assessed of medical history, family history, anthropometric measurements, physical examination, laboratory findings in the first visit, 6th month and every year. Metabolic syndrome was defined according to modified World Heath Organization criteria adapted for children. Results: The mean age of group (female:239 male:235) was 10,91±3,06 years, %20,5 (n:97) of overweigth,79,5% (n:377) of obese. Metabolic sydrome was found 30,8% with a significantly higher rate in obese children (38%) than overweight children (4,1%). According to IDF criteria, impaired fasting glucose was observed 9,5%, glucose intolerance 5%, Type 2 diabetes 0,4%. Dislipidemia was present in 71,4% (low HDL 19,8%, high TG 55,7%, high total cholesterol 23,7%), hypertension in 61,6%, BMI>95 in 97,3%, hyperinsulinemia in 91%. A patient who had insulin resistance at first visit has developed type 2 diabetes after 4 years. All of the patients with diabetes had insulin resistance, one of them was overweigth and has family history. Conclusion: Overweigth and obesity are the major risk for metabolic syndrome and type 2 diabetes. Thus prevention of obesity is important to avoid complications.
Benzer Tezler
- Ekzojen obez çocuklarda prediyabet sıklığı
Prevalence of prediabetes in children with exogenous obesity
TAHİR TOK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıNecmettin Erbakan ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET EMRE ATABEK
- Çocukluk çağı ekzojen obezitesinde metabolik sendrom parametrelerinin değerlendirilmesi
Evaluation of metabolic syndrome parameters in childhood eksogen obesity
NAZMİYE BENGÜ KARAÇAĞLAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2014
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. PELİN BİLİR
- Insülin direnci olan obez adölesanlarda metformin tedavisinin etkinliğinin geriye dönük incelenmesi
Retrospective evaluation of the efficiency of metformin therapy in obese children with insulin resistance
GİZEM ÇİÇEK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDokuz Eylül ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ECE BÖBER
- Hipotalamik obezite ile obstrüktif uyku apnesi ilişkisi
Hypothalamic obesity relationship with obstructive sleep APNEA
İREM İYİGÜN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıHacettepe ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HAYRİYE UĞUR ÖZÇELİK
PROF. DR. AYFER ALİKAŞİFOĞLU
- Pandemi döneminde çocuklarda obezite ve komplikasyonlarının değerlendirilmesi
Evaluation of obesity and its complications in children during the pandemic period
MUSTAFA GAHNUG
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıNecmettin Erbakan ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BERAY SELVER EKLİOĞLU