Geri Dön

Subklinik tiroit hastalıklarında etiyoloji ve klinik seyir

Etiology and clinical natural progress of subclinical thyroid diseases

  1. Tez No: 408475
  2. Yazar: ESİN BESTE YILMAZ AKSU
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MURAT SERT
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Subklinik tiroit hastalık, hipertroidizm, hipotroidizm, anti-TPO, TSH, Subclinical thyroid disease, hypothyroidism, hyperthyroidism, anti-TPO, TSH
  7. Yıl: 2015
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Çukurova Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 66

Özet

Giriş: Serum tiroit-stimulan hormon (TSH) ölçüm yöntemlerinde 1960'larda radioimmunoassay metodolojisine dayanan testlerin geliştirilmesi ile anormal TSH ve normal sınırlarda T3 ve T4 konsantrasyonuna sahip hasta grupları tanımlandı. Serum TSH konsantrasyonunun referans aralığının dışında olduğu, tiroksin ve triiodotironin konsantrasyonlarının normal olduğu durum subklinik tiroit hastalığı olarak tanımlanmaktadır. Bu çalışma klinik pratikte sıkça karşılaşılan subklinik tiroit hastalıklarının klinik özellikleri ve doğal seyirlerine dair bilgi edinmek amacıyla düzenlenmiştir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Aralık 2013 - Temmuz 2014 tarihleri arasında endokrinoloji polikliniğine başvuran, 31 subklinik hipotiroidizm ve 73 subklinik hipertiroidizm hastası dahil edildi. Hastalar mutlak endikasyonlar dışında tedavi verilmeksizin takip edildi. Hastaların sonuçları yüzde, ortalama, ortanca, minimum görülen değer ve maksimum görülen değer olarak ifade edildi. İstatistiksel analizler için IBM SPSS Statistics 20.0 yazılımı kullanılmıştır. Bazal TSH ve lipid profili değerlerinin karşılaştırılmasında Mann-Whitney U testi, eşleştirilmiş örneklemler t-testi ve Wilcoxon testi kullanıldı. Bulgular: Çalışmaya 104 hasta alındı. Hastaların 73'ü (% 70,2) subklinik hipertiroidizm, 31'i (% 29,8) subklinik hipotiroidizm ile takip edildi. Tüm hastaların % 16,3'ünde (n:17) anti-tiroglobulin antikorları; % 31,7'sinde (n: 33) anti-TPO antikorları pozitif bulundu. Subklinik hipertiroidizm grubunun % 23'ünde anti-TPO, %11'inde anti-tiroglobulin antikorları pozitif bulundu. Subklinik hipertiroidizm grubunda hastaların bazal serum TSH değerleri ortalaması 0,18 mIU/L (% 95 CI 0,162- 0,2088 mIU/L; min: 0,01mIU/L, maks: 0,33mIU/L), normal dağılıma uymayan bu değerlerin ortancası ise 0,22mIU/L idi. hesaplandı. Bazal serbest T3 değerleri ortalaması 3,13 pg/ml (% 95 CI 3,02-3,23pg/ml; min: 2,28 pg/ml, maks:4,23 pg/ml), bazal serbest T4 değerler ortalaması 0,87 ng/dl (% 95 CI 0,8487-0,9036 ng/dl; min:0,5 ng/dl, maks: 1,12 ng/dl) hesaplandı. Subklinik hipertiroidizm grubunda hastaların %49,3'ünün 6 aylık takip süresinde spontan iyileştiği görüldü. Subklinik hipertiroidizm grubunda bazal TSH değerlerinin ortancalarının tedavisiz iyileşen grup ile tedavi başlanan veya subklinik hipertiroidi tablosunda devam eden hastalardan oluşan gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (Mann-Whitney U testi p değeri: 0,026). Subklinik hipertiroidizm grubundan spontan iyileşen hastaların hastalık sırasında ve iyileşme sonrasında tekrarlayan ölçümlerindeki lipid profili değerlerinin ortancaları arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. Subklinik hipertiroidizm grubundaki 24 hastada (% 32,9) otonom fonksiyon gösteren nodül veya nodüller saptandı. 12 hastanın (% 16,4) subklinik hipertiroidizm etiyolojisinde Graves hastalığı; 7 hastanın (% 9,6) etiyolojisinde ise subakut tiroidit olduğu düşünüldü. 3 hastada (% 4,1) Hashitoksikoza bağlı subklinik hipertiroidizm saptandı. Subklinik hipotiroidizm grubunda hastaların bazal serum TSH değerleri ortalaması 6,85 mIU/L (% 95 CI 6,4331-7,2598 mIU/L; min: 5,5 mIU/L, maks: 9,23 mIU/L), normal dağılıma uymayan bu değerlerin ortancası ise 6,7 mIU/L hesaplandı. Bazal serbest T3 değerleri ortalaması 2,98 pg/ml (% 95 CI 2,8315 - 3,1433 pg/ml; min: 1,97 pg/ml, maks: 3,8 pg/ml), bazal serbest T4 değerler ortalaması 0,79 ng/dl (% 95 CI 0,747 - 0,8317 ng/dl; min: 0,61 ng/dl, maks: 1,13 ng/dl) hesaplandı. Subklinik hipotiroidizm grubunda anti-TPO antikorlarının saptanma sıklığı % 51,6, anti- tiroglobulin sıklığı % 29 hesaplandı. 6 aylık takip süresi boyunca hastaların % 51,6'sı tedavisiz normal tiroit fonksiyonlarına döndü. Subklinik hipotiroidizm grubunda bazal TSH değerlerinin ortancalarının tedavisiz iyileşen grup ile tedavi başlanan veya subklinik hipotiroidi tablosunda devam eden hastalardan oluşan gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. Subklinik hipotiroidizm grubundan spontan iyileşen hastaların, hastalık sırasında ve iyileşme sonrasında tekrarlayan ölçümlerindeki lipid profili değerlerinin ortancaları arasında fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. Subklinik hipotiroidizm grubundaki 16 hastanın (% 51,6) etiyolojisinde Hashimoto tiroiditi olduğu düşünüldü. Tartışma ve Sonuç: Subklinik hipotiroidizm ve subklinik hipertiroidizm aşikar tiroit hastalıklarına benzer bulgular verebilir. Subklinik tiroit hastalıklarının tedavi edilip edilmemesi kararında, tedaviden görülecek fayda ve tedavi verilmemesi durumunda hastalığın doğal seyri göz önünde bulundurulmalıdır. Çalışmamızda saptadığımız yüksek spontan iyileşme oranları, bu hastaların kardiyak patolojilerin varlığı veya gebelik gibi mutlak endikasyonlar dışında tedavi edilmeden takip edilmesi gerektiğini gösterir. Kısa süreli subklinik tiroit fonksiyon bozukluğunun metabolik sonuçları, çalışma sonuçlarımıza göre, aşikar tiroit hastalıklarında olduğu kadar kesin değildir. Kalıcı subklinik tiroit hastalığının takip ile doğrulandığı hastalarda, etiyoloji ve semptomlar tedavi için yol gösterici olmalıdır.

Özet (Çeviri)

Etiology and Clinical Natural Progress of Subclinical Thyroid Diseases Introduction: A group of patients with abnormal serum TSH levels, normal free T3 and normal free T4 levels was defined after radioimmunoassay methodology was developed for TSH measurements in 1960's. This condition, with abnormal serum TSH levels, normal free T3 and normal free T4 levels is called subclinical thyroid disease. Our research was designed to reveal clinical characteristics and natural history of subclinical thyroid diseases. Material and Methods: 31 subclinical hypothyroidism and 73 subclinical hyperthyroidism patients who admitted to our endocrinology outpatient clinic, from December 2013 to July 2014, were investigated. Patients were followed-up for a maximum 6 months or until specific therapy was started. Therapy was not started unless there was a certain indication; pregnancy with subclinical hypothyroidism, atrial fibrilation with subclinical hyperthyroidism, etc. Data from our research was defined as percentage; mean, median, minimum and maximum values. IBM SPSS Statistics 20.0 software was used for statistical analysis. Basal TSH and lipid profile levels were analysed with Mann-Whitney U test, paired-samples t-test and Wilcoxon test. Findings: 104 subclinical thyroid disease patients were enrolled in the study. 73 patients (70.2%) had subclinical hyperthyroidism, 31 patients (29.8%) had subclinical hypothyroidism. 16.3% of total patients were anti-tiroglobulin antibody positive, 31.7% of total patients were anti-TPO antibody positive. In the subclinical hyperthyroidism group anti-tiroglobulin and anti-TPO prevalances were 11% and 23% respectively. In the subclinical hyperthyroidism group, mean basal TSH level was 0,18 mIU/L (95% CI 0,162-0,2088 mIU/L; min: 0.01 mIU/L, max: 0.33 mIU/L); TSH levels did not fit Gaussian distribution and median level was 0.22 mIU/L. Mean basal free T3 level was 3.13 pg/ml (95% CI 3.02-3.23pg/ml; min: 2.28 pg/ml, max: 4.23 pg/ml); mean basal free T4 level was 0.87 ng/dl (95% CI 0.8487-0.9036 ng/dl; min: 0.5 ng/dl, max: 1.12 ng/dl). 49.3% of subclinical hyperthyroidism group became spontaneously euthyroid during 6 months follow-up period. In the same group, the difference between median basal TSH level of the patients who did became euthyroid spontaneously was significantly higher than the median basal TSH level of the patients who did not became euthyroid (Mann-Whitney U test p value: 0.026) The difference between mean and median of repeated lipid profile measurements, during disease and after spontaneous recovery, was not statistically significant. Subclinical hyperthyroidism etiology was autonomously functioning soliter nodüle or multiple nodüles in 24 patients (32.9%); Graves disease in 12 patients (16.4%); subacute thyroiditis in 7 patients (9.6%) and Hashitoxicosis in 3 patients (4.1%). In the subclinical hypothyroidism group, mean basal TSH level was 6,85 mIU/L (95% CI 6.4331-7.2598 mIU/L; min: 5.5 mIU/L, max: 9.23 mIU/L); TSH levels did not fit Gaussian distribution and median level was 6.7 mIU/L. Mean basal free T3 level was 2.98 pg/ml (95% CI 2.8315 – 3.1433 pg/ml; min: 1.97 pg/ml, max: 3.8 pg/ml); mean basal free T4 level was 0.79 ng/dl (95% CI 0.747-0.8317 ng/dl; min: 0.61 ng/dl, max: 1.13 ng/dl). In this group anti-TPO antibody was found positive in 51.6% and anti- 12 tiroglobulin antibody was found positive in 29%. 51.6% of subclinical hypothyroidism group became spontaneously euthyroid during 6 months follow-up period. In the same group, the difference between median basal TSH levels of the patients who did became euthyroid spontaneously and of the patients who did not, was not statistically significant. Also in the subclinical hypothyroidism group, like subclinical hyperthyroidism group, the difference between mean and median of repeated lipid profile measurements, during disease and after spontaneous recovery, was not statistically significant. Subclinical hypothyroidism etiology was Hashimoto disease in 16 patients (51.6%). Discussion And Conclusions: Subclinical hypothyroidism and subclinical hyperthyroidism patients show similar symptoms with overt thyroid disease. The clinician must evaluate benefits of treatment and natural history of subclinical thyroid disease to decide on the treatment. The high rates of spontaneous recovery shows that these patients should not be treated unless there is a certain indication (cardiac comorbidities, pregnancy with subclinical hypothyroidism, etc). Short term subclinical thyroid function impairment does not result in certain metabolic problems as clinical thyroid disease does. Etiology and symptoms of patients, with persistent subclinical thyroid disease, must be evaluated to decide on treatment.

Benzer Tezler

  1. Hipotiroidizm ve hipertiroidizmde plazma ve eritrosit içi selenyum, bakır, çinko düzeylerinin incelenmesi

    The Investigation of plasma and intraerythrocyte selenium, copper, zinc levels in hypothyroidism and hyperthyroidism

    MURAT CİĞERİM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıGATA

    İç Hastalıkları Bilim Dalı

  2. Maternal subklinik hipotiroidizmin gebeliğin advers sonuçları ile ilişkisinin retrospektif olarak değerlendirilmesi

    Retrospective evaluation of the relationship of maternal subclinical hypothyroidism and adverse obstetric outcomes

    SEDA KUZUCU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Kadın Hastalıkları ve DoğumYeditepe Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ORHAN ÜNAL

    UZMAN TANJU DEMİRÖREN

  3. Klinik ve subklinik tiroid hastalıklarında tedavi öncesi ve sonrası lipid parametreleri ile diyastolik ve sistolik kalp fonksiyonlarının değerlendirilmesi

    Evaluation of diastolic and systolic functions of the heart and lipid parameters in patients with subclinical and clinical thyroid diseases before and after the treatment

    BEYHAN ULUER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2001

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSelçuk Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. AHMET KAYA

  4. Subklinik hipotiroidili ve subklinik hipertiroidili hastalarda adipokinlerin ve ateroskleroz ilişkili parametrelerin değerlendirilmesi

    Evaluation of adipokines and aterosclerosis related parameters in patients with subclinic hypothyroidisim and subclinic hypertyroidisim

    SÜMEYYE TAMER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    BiyokimyaGazi Üniversitesi

    Biyokimya (Ecz) Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYMELEK GÖNENÇ

  5. Tiroid hastalıklarında deri bulguları

    Skin findings in thyroid diseases

    SÜMEYYE BİLGİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıManisa Celal Bayar Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZELİHA HEKİMSOY